20) Dobór przełożeń w układzie napędowym.doc

(785 KB) Pobierz
Lekcja 20

2

POD.NAD-TS-3

Lekcja 20

 

Temat: Dobór przełożeń w układzie napędowym

 

Dobór przełożeń obejmuje:

1)      dobór przełożenia całkowitego na biegu najszybszym i określenie przełożenia przekładni głównej,

2)      dobór przełożenia na biegu najwolniejszym,

3)      dobór przełożenia na biegu najszybszym.

 

 

Dobór przełożenia na biegu najszybszym i określenie przełożenia przekładni głównej

 

Dobór przełożenia na biegu najszybszym i określenie przełożenia przekładni głównej – wyznacza się na podstawie bilansu mocy, wychodząc z założenia, że przełożenie powinno być tak dobrane, by przy określonej charakterystyce silnika pojazd mógł osiągać największą prędkość maksymalną oraz miał odpowiednio duży zapas mocy na pokonywanie wzniesień i przyspieszanie.

Samochód osiąga prędkość , gdy moc oporów ruchu osiągnie wartość równą mocy dysponowanej na kołach samochodu , w obliczeniach tych , ponieważ i (ruch jednostajny po drodze poziomej).

Prędkość maksymalna

 

jest osiągana przy . Wówczas prędkość obrotowa kół wynosi

 

 

Zatem pojazdu jest równa

 

  [km/h].

 

Stąd przełożenie najszybszego biegu

 

oznacza przełożenie układu napędowego niezbędne do osiągnięcia prędkości jazdy .

Prędkość maksymalną w pojeździe osiąga się zwykle na biegu bezpośrednim. Wówczas przełożenie
w skrzyni biegów wynosi

 

Podstawiając do zależności otrzymano możliwość wyznaczenia przełożenia przekładni głównej, a mianowicie

 

Podobnie są prowadzone obliczenia, gdy w skrzyni biegów samochodu jest tak zwany nadbieg, którego przełożenie wynosi około 0,75 ¸ 0,85.

Korzystne jest posiadanie jak największego zapasu mocy w szerokim zakresie prędkości jazdy rysunek 19.1.

Ten zapas mocy jest niezbędny do sprawnego przyspieszania, pokonywania wzniesień, holowania przyczepy itp. Można go zwiększyć przez zwiększenie przełożenia w przekładni głównej o 5 ¸ 15%.

 

 

Wówczas

 

gdzie jest przełożeniem obliczonym ze wzoru z uwzględnieniem .

 

Sytuację taką zaznaczono linią przerywaną na rysunku 20.1. Zwiększając przełożenie przekładni głównej osiągnięto przesunięcie linii wykresu w stronę mniejszych wartości prędkości jazdy, od położenia zaznaczonego linią ciągłą do linii przerywanej i w rezultacie zwiększenie zapasu mocy z do , kosztem niewielkiego zmniejszenia prędkości maksymalnej pojazdu. Duży zapas mocy jest wymagany szczególnie w samochodach ciężarowych i terenowych.

 



 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Rys.20.1 Wpływ przełożenia przekładni głównej na właściwości pojazdu

 

 

Charakterystyczne wartości przełożenia przekładni głównej dla poszczególnych rodzajów samochodów wynoszą:

Ø        samochody osobowe ,

Ø        samochody ciężarowe ,

Ø        samochody terenowe .

 

 

 

 

 

Dobór przełożenia na biegu najwolniejszym

 

Dobór przełożenia na biegu najwolniejszym – oblicza się biorąc pod uwagę możliwości ruchowe pojazdu w trudnych warunkach drogowych, mając na uwadze konieczność zapewnienia równowagi siły napędowej i siły oporów ruchu oraz przyczepności kół do nawierzchni drogi

 

, .

 

Siła przyczepności odnosi się do kół napędzanych.

Dla najtrudniejszych warunków drogowych, w których kierowca będzie posługiwał się przełożeniem pierwszego biegu w celu osiągnięcia największej wartości siły napędowej można napisać równanie

 

 

W tych warunkach jazdy pominięto opór powietrza i bezwładności, ponieważ samochód osiąga małe prędkości jazdy (.

 

 

Stąd

 

Wartość sumy , opisuje najtrudniejsze warunki drogowe ruchu pojazdu. Warunki te dobiera się dla samochodów osobowych w granicach 0,1 ¸ 0,3, a dla samochodów ciężarowych 0,3 ¸ 0,5.

 

 

Natomiast w pojazdach terenowych często decydującym kryterium jest pokonanie drogi o dużym kącie nachylenia .

 

Kąt nachylenia drogi ograniczony jest przyczepnością kół do nawierzchni drogi.

 

 

Dysponowana siła napędowa dla tych samochodów jest równa sile przyczepności, którą tu podano dla samochodu z wszystkimi kołami napędzanymi, np. 4x4.

 

Zatem z porównania , otrzymano

 

a stąd po podzieleniu przez cos

® .

 

Podstawiając obliczoną wartość do wzoru

 

można obliczyć biegu dla samochodów terenowych. Jednocześnie należy pamiętać, że podczas jazdy z należy unikać nadmiernego poślizgu kół napędowych, co wyraża następujące ograniczenie

 

Przykładowo, w samochodzie 4x2, przy napędzie kół i-tej osi jezdnej należy uwzględnić nacisk kół na drogę, obliczony np. z zależności gdzie jest współczynnikiem dociążenia i-tej osi kół pojazdu. Wówczas

Stąd wynika ważne ograniczenie

 

Potrzebną wartość współczynnika dociążenia i-tej osi oblicza się dla konkretnych warunków ruchu.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Przełożenie biegów pośrednich

 

Przełożenie biegów pośrednich – określa się na podstawie wyznaczonych poprzednio wartości przełożeń na biegu najszybszym i na biegu pierwszym. Korzystając ze wzoru

 

 

Można w układzie współrzędnych narysować dwie proste przechodzące przez początek układu współrzędnych oraz linie i , które ograniczają wykorzystywany zakres prędkości obrotowej silnika rysunek 20.2

 

 

Rys.20.2 Zależność między prędkością obrotową silnika a prędkością jazdy na poszczególnych biegach

 

Linia przerywana na rys.20.2 oznacza narastanie prędkości jazdy podczas ruszania pojazdu z miejsca na pierwszym biegu przy malejącym poślizgu sprzęgła.

Linia i ograniczają wykorzystywany zakres prędkości obrotowej silnika.

 

Wartościom i odpowiadają przybliżone wartości - prędkości obrotowej maksymalnego momentu i - prędkości obrotowej maksymalnej mocy (przyjmuje się przedział prędkości obrotowej nieco mniejszy niż ).

Rozpatrując zależności geometryczne na wykresie rys.19.2 można stwierdzić, że zachodzi proporcja

 

.

 

Przy założeniu, że , itd., zachodzi również proporcja

 

gdzie:

; ; itd.

to:

; ; itd.





Wobec tego zależność                                             można zapisać w postaci                               

 

 

Wartość tak zwany iloraz przełożeń jest stały dla danej skrzyni biegów, nazywany jest rozpiętością pomiędzy biegami.

 

 

 

 



Z zależności                                  wynika że:

 

 

Taki dobór przełożeń (i1, i2, i3,…) tworzy szereg geometryczny i zapewnia rozpędzanie pojazdu w tym samym przedziale zmian prędkości obrotowych silnika n1 ¸ n2 na każdym biegu.

Wartości przełożeń rosną w postępie geometrycznym, którego iloraz wynosi

 

 

gdzie jest liczbą przełożeń, a - przełożeniem najszybszego biegu.

 





W samochodach terenowych, budowlanych, rolniczych, pojazdach wojskowych oraz maszynach roboczych ważnym kryterium doboru przełożenia pierwszego biegu może być minimalna prędkość jazdy. Wówczas przełożenie to dobierane jest tak, aby osiągnąć km/h przy .

 

Ponieważ  to

 

 

Brana pod uwagę w powyższych równaniach prędkość obrotowa silnika powinna zapewnić płynną
i równomierną jazdę pojazdu w trudnych warunkach jego eksploatacji.

 

W współczesnych konstrukcjach skrzyń biegów dokonuje się pewnej korekty przełożeń dobranych według szeregu geometrycznego. Jej celem jest taki układ przełożeń, w którym najmniejsze pole pracy traconej (moc tracona – moc zużyta na pokonanie oporów toczenia i powietrza) występuje na biegach średnich i najwyższych. Wówczas rozpiętości pomiędzy poszczególnymi przełożeniami skrzyni biegów tworzą podwójny szereg geometryczny z ilorazami odpowiednio i , które zastępują wcześniej wyznaczony iloraz przełożeń .

Przełożenie w podwójnym szeregu geometrycznym oblicza się w sposób następujący:

- przełożenie biegu najwyższego,

,

,

,

,…itd.

Wartości i są przyjmowane z zakresu , .

W aktualnych rozwiązaniach skrzyń biegów samochodów osobowych przełożenie biegu pierwszego niekiedy jest dodatkowo modyfikowane poprzez pomnożenie jego wartości przez współczynnik . W rezultacie wartość przełożenia biegu pierwszego na osi liczbowej jest nieco odsunięta od leżących blisko siebie przełożeń wyższych biegów, ale zapewnia możliwość osiągania dużych wartości siły napędowej.

 

 

 

 

 

Lekcja 20

Zgłoś jeśli naruszono regulamin