Zgodnie z rozporządzeniem MZ z dnia 3 lipca 2002 r., PN-ISO 11014-1 i Dyrektywą 91/155/EEC
KARTA CHARAKTERYSTYKI
SUBSTANCJI NIEBEZPIECZNEJ
Wydanie: I
Data wydania: 20.12.02
Strona/stron 8/8
Nazwa:
1. IDENTYFIKACJA SUBSTANCJI
Nazwa produktu: 1,1,2,2-Tetrachloroetan [1,1,2,2-czterochloroetan]
Wzór konstytucyjny; Cl2CHCHCl2
Wzór sumaryczny: C2H2Cl4
Producent:
2. SKŁAD I INFORMACJA O SKŁADNIKACH
Składnik stwarzający zagrożenie:
Nazwa chemiczna
% wag.
Symbol ostrzegawczy
Symbole zagrożenia (R)
1,1,2,2-tetrachloroetan
100
79-34-5
201-197-8
T+, N
26/27-51/53
3. IDENTYFIKACJA ZAGROŻEŃ
Preparat niebezpieczny w myśl dyrektywy 1999/45/EEG.
Zagrożenie pożarowe: Substancja ciekła, praktycznie niepalna. W ogniu wydzielają się toksyczne gazy, pary i dymy.
Zagrożenie toksykologiczne: 1,1,2,2-Tetrachloroetan na organizmy ludzkie działa silnie toksycznie. Wywołuje podrażnienie błon śluzowych, skóry, płuc, rogówki. Powoduje uszkodzenie organów wewnętrznych, a w szczególności wątroby i nerek.
Zagrożenie ekotoksykologiczne: 1,1,2,2-Tetrachloroetan działa silnie toksycznie na organizmy wodne i glebowe.
4. PIERWSZA POMOC
Uwaga: W pierwszej kolejności należy wyprowadzić poszkodowaną osobę ze skażonego 1,1,2,2-tetrachloroetanem środowiska. Ułożyć na lewym boku z głową skierowaną w dół. Skontaktować się z lekarzem. Ratujący muszą zadbać również o własne bezpieczeństwo.
Zatrucie inhalacyjne:
1.
Wyprowadzić poszkodowaną osobę na świeże powietrze.
2.
Należy podać tlen z 5% dodatkiem ditlenku węgla i zastosować sztuczne oddychanie. Poszkodowanej osobie podawać środki pobudzające ośrodek oddechowy. Stosowanie adrenaliny nie jest wskazane. Utrzymywać drożność dróg oddechowych. Okryć kocem. Zapewnić spokój i ciepło. Zapewnić pomoc lekarską.
Zatrucie doustne:
W zatruciach doustnych należy natychmiast wywoływać wymioty, a następnie, po podaniu wodnej zawiesiny węgla aktywnego, wymioty wywołać ponownie. Następnie podać do wypicia 200 cm3 płynnej parafiny.
Do chwili odtransportowania do szpitala choremu zapewnić spokój, leżenie i ciepło.
Skażenie oczu:
Przemyć skażone oczy większą ilością letniej wody przez 15 minut lub 0,9% roztworem soli kuchennej (najlepiej wyjałowionej), przy wywiniętych powiekach.
W razie potrzeby zapewnić pomoc okulisty.
Skażenie skóry:
Zdjąć skażone ubranie. Oczyścić mechanicznie skażoną skórę, przemyć dużą ilością wody, a następnie wodą z łagodnym mydłem.
W przypadku gdy podrażnienie skóry nie mija, skonsultować się z lekarzem dermatologiem.
5. POSTĘPOWANIE W PRZYPADKU POŻARU
Zagrożenia pożarowe:
Substancja praktycznie niepalna. Pojemniki narażone na działanie ognia lub wysokiej temperatury bezzwłocznie usunąć poza obszar zagrożenia. Nagrzane pojemniki pękają, potęgując zagrożenie. Pod działaniem wysokich temperatur wydzielają się toksyczne gazy, pary i dymy.
W przypadku pożaru sąsiednich obiektów:
Stosować środki w zależności od natury i rozmiaru pożaru.
Zalecenia szczegółowe:
Uwaga: W ogniu wydzielają się z 1,1,2,2-tetrachloroetanu toksyczne gazy, pary i dymy, w tym fosgenu i chlorowodoru.
Sprzęt ochronny strażaków:
Aparaty izolujące drogi oddechowe. Niezależne aparaty oddechowe.
Uwaga dodatkowa:
Do zbierania rozlanego 1,1,2,2-tetrachloroetanu używać materiałów absorbujących.
6. POSTĘPOWANIE W PRZYPADKU NIEZAMIERZONEGO UWOLNIENIA DO ŚRODOWISKA
Zalecenia ogólne:
W przypadku wydostania się większej ilości 1,1,2,2-tetrachloroetanu do środowiska, skażony teren należy wyizolować z otoczenia, a poza jego obręb wyprowadzić osoby postronne. W pierwszej kolejności odciąć źródło skażenia środowiska. W razie potrzeby wezwać ekipy ratownicze.
Środki ochrony osobistej:
Unikać kontaktu z uwolnionym 1,1,2,2-tetrachloroetanem. Stosować ubrania ochronne z tkanin odpornych na działanie rozpuszczalników organicznych, rękawice ochronne, okulary ochronne w szczelnej obudowie, ochrony dróg oddechowych przed rozpuszczalnikami organicznymi. Należy pamiętać o ograniczonym czasie działania ochronnego filtrów gazowych i cząsteczkowych (filtr gazowy oznaczony kolorem brązowym i literą A oraz filtr cząsteczkowy oznaczony kolorem białym i symbolem P2).
Starać się odciąć źródło skażenia środowiska (uszczelnić uszkodzone opakowanie i umieścić w opakowaniu awaryjnym), odciąć dopływ z instalacji. Stosować środki mechaniczne, szczelne pojemniki, sorbenty pochodzenia organicznego i nieorganicznego.
Zabezpieczenie środowiska:
Zabezpieczyć studzienki ściekowe. W przypadku skażenia wód powiadomić odpowiednie władze. Skażony grunt podlega wymianie.
Metody utylizacji:
Unieszkodliwianie na drodze termicznej – zgodnie z wymogami prawa krajowego.
7. POSTĘPOWANIE Z SUBSTANCJĄ I JEJ MAGAZYNOWANIE
Zapobieganie zatruciom:
Podczas stosowania nie jeść, nie pić, unikać kontaktów z 1,1,2,2,-tetrachloroetanem, unikać wdychania par i aerozoli, przestrzegać zasad higieny osobistej, stosować odzież i sprzęt ochrony osobistej, pracować w wentylowanym pomieszczeniu.
Zapobieganie pożarom/wybuchom:
Substancja niepalna. Nie wymaga szczególnego trybu postępowania w tym zakresie.
Magazynowanie:
W oryginalnych, właściwie oznakowanych opakowaniach, w magazynie materiałów szkodliwych wyposażonym w instalację wentylacyjną. Przechowywać w odpowiednio zabezpieczonych szafach, sejfach lub zbiornikach. Na terenie magazynu przestrzegać zakazu palenia, spożywania posiłków, używania otwartego ognia i narzędzi iskrzących. Zasady magazynowania określa norma PN-89/C-81400.
Metody postępowania z odpadami:
Za odpad można uznać 1,1,2,2-tetrachloroetan, który w żadnej postaci nie nadaje się do zagospodarowania. Odpadowy 1,1,2,2-tetrachloroetan odstawiany jest do wskazanego przez służbę ochrony środowiska miejsca, celem utylizacji.
8. KONTROLA NARAŻENIA I ŚRODKI OCHRONY INDYWIDUALNEJ
Rozwiązania techniczne: Stosowanie się do rygorów bezpiecznej pracy (ochrony osobiste, wentylacja wyciągowa, brak możliwości skażenia kanalizacji i otaczającego środowiska). Wszelkie manipulacje wykonywać pod czynnym dygestorium. Odpadki umieszczać w oddzielnym, oznakowanym, szczelnym pojemniku.
Ochrony osobiste:
osakis