KOZŁEK LEKARSKI.docx

KOZŁEK LEKARSKI

Valeriana officinalis L.

Historia stosowania w lecznictwie kozłka lekarskiego, potocznie zwanego walerianą, sięga czasów starożytnych. Pisali o jego właściwościach Dioskorydes i Hipokrates. W czasach przed narodzeniem Chrystusa w Grecji i w Rzymie znany był jako "phu". Jak głosi legenda, wchodził w skład sławnej odtrutki Mitrydatesa VI Eupatora, króla Pontu. W Polsce stosowano go już w XV w. Staropolska nazwa gatunku waldrian figuruje w jednym z pierwszych polskich manuskryptów medycznych, łacińsko – polskim 
słowniku simplicjów ks. kanonika Jana Stańki, datowanym na lata 1465-1472.
Valeriana officinalis L. to łacińska nazwa gatunku, występującego w Europie, Azji i Ameryce Płn., jednego z 250 znanych gatunków rodzaju Valeriana L. Kozłek lekarski występuje w stanie naturalnym w miejscach wilgotnych i zacienionych, ale źródłem surowca stosowanego w lecznictwie są uprawy.
W korzeniach kozłka występuje kilka grup związków, warunkujących sedatywny wpływ na OUN. Najdawniej poznano olejek zawarty w surowcu, w ilości 0,5-2%, z głównymi składnikami – kwasami walerianowym, izowalerianowym i mirystycynowym oraz estrami tych kwasów z eugenolem, izoeugenolem i borneolem. W olejku występują także terpeny: borneol, kamfen, cyneol, cymen, kamfora i fenchon.
Odkrycie przez Thiesa w roku 1966, następnie izolacja i ustalenie struktury 
walepotriatów wykazało istnienie kolejnej grupy związków – triestrów irydoidowych o specyficznej strukturze, pochodnych irydianu: waltratu, acetowaltratu i dihydrowaltratu i izohydroksydihydrowaltratu – IVHD o wyraźnym, sedatywnym wpływie na układ nerwowy.
Walepotriaty są nietrwałe i w temperaturze powyżej 35°C rozpadają się do baldrynalu i homobaldrynalu. Dlatego w surowcu suszonym i w preparatach galenowych z korzeni kozłka występują w śladowych ilościach.
Kolejną grupą, istotną dla działania farmakologicznego kozłka, okazały się seskwiterpeny, stabilne i nielotne składniki olejku o charakterze kwasow (kwas walerenowy, hydroksy- i acetoksywalerenowy oraz kwas (-)-3β, 4β-epoksywalerenowy), ketonow (waleranon), alkoholi (maaliol, walerianol i odkryty w populacji V. officinalis występującej w Holandii alkohol kessylowy) oraz aldehydy, ktorych przedstawicielem jest walerenal. Seskwiterpeny występujące w surowcu europejskim, w ilości od 
0,08 do 0,3%, nie są spotykane w gatunkach waleriany pochodzących z Azji i Ameryki środkowej – V. edulus i V. jatamansi.
Ostatnio prowadzone badania wskazują, że we wpływie waleriany na OUN mają udział także flawonoidy. Izolowane z korzeni V. wallichi i V. officinalis: hesperydyna w badaniach na zwierzętach działała sedatywnie i ułatwiała zasypianie, 6-metyloapigenina wykazywała właściwości przeciwlękowe i nasilała nasenne właściwości hesperydyny.
Działanie
waleriany nie zostało jeszcze całkowicie wyjaśnione. Jest on prawdopodobnie związany z systemem przekaźnictwa GABA-ergicznego. Już niskie stężenia wodnego wyciągu z waleriany hamowały wychwyt i stymulowały uwalnianie GABA z zakończe. nerwow. Izolowany kwas walerenowy także wpływał na system GABA przez hamowanie enzymatycznej degradacji kwasu γ-aminomasłowego. Efektem wzrostu stężenia GABA jest otwarcie kanałów chlorkowych błony neuronalnej i zwiększony przepływ jonów chlorkowych przez 
błonę do wnętrza komórki, co zmniejsza pobudliwość neuronów i hamuje odpowiedź na bodźce polaryzujące. Inne badania wskazują na silne powinowactwo wyciągów z kozłka do kompleksu receptorowego GABA-A/benzodiazepinowego. Wyciąg z korzeni kozłka, jak i izolowane z surowca alkohole i ketony seskwiterpenowe oraz walepotriaty, wypierały [3H] fluorodiazepam z połączeń z receptorami. Wpływ waleriany na mechanizm adenozynowy także może warunkować nasenne działanie tego surowca. Stwierdzono selektywne 
powinowactwo wyciągu z korzeni kozłka do receptora adenozynowego A1 i aktywność częściowego agonisty dla tego receptora. Stwierdzono również interakcję między wyciągiem a receptorami adenozynowymi i zależność mechanizmu tej interakcji od polarności wyciągu. Ekstrakty zawierające związki polarne aktywowały receptory adenozynowe A1, natomiast niepolarne działały antagonistycznie lub wykazywały odwracalną aktywność agonisty.
Wyniki badań wskazują, że sedatywne i ułatwiające zasypianie właściwości korzeni kozłka są efektem wpływu różnych grup związków na różne mechanizmy, związane głównie z układem GABA-ergicznym.
Stosowanie
Z przeglądu prac klinicznych wynika, że preparaty z waleriany powodują niewiele działań niepożądanych. O niskiej toksyczności leku świadczy jedyny, opisany przypadek znacznego przedawkowania waleriany. Przyjęcie 20 g sproszkowanych korzeni kozłka, dawki wielokrotnie przekraczającej dawkę leczniczą, nie spowodowało poważniejszych następstw. Pacjent, po spędzeniu jednej doby w szpitalu, całkowicie wrócił do zdrowia.
Nie udało się oznaczyć toksyczności ostrej kozłka. Podanie myszom sproszkowanego korzenia waleriany, nawet w dawce od 1600 mg/kg do 4600 mg/kg, nie powodowało śmierci zwierząt. Przypisywane walepotriatom działanie cytotoksyczne i mutagenne oraz hamowanie syntezy DNA stwierdzono tylko w badaniach in vitro z użyciem bakterii Salmonella typhimurium i chromo-testu SOS. Izowaltrat i dihydrowaltrat okazały się genotoksyczne dopiero po aktywacji metabolicznej, produkty rozpadu walepotriatów, 
baldrynal i homobaldrynal, działały mutagennie bez aktywacji. Wyniki tych badań uzyskane in vitro są dla ludzi bez znaczenia, nawet przy długim stosowaniu surowca.Korzenie kozłka w terapii
Zaburzenia snu dotyczą od 20% do 40% populacji w Europie zachodniej i częstość ich występowania zwiększa się wraz z wiekiem. Szacuje się, że 60% Amerykanów cierpi z powodu bezsenności i przewiduje się, że ta liczba zwiększy się do 100 mln w połowie naszego wieku. Około 40% tych pacjentów używa okazjonalnie leki nasenne, a 4-6% przyjmuje je codziennie.
Wielu pacjentów z zaburzeniami snu preferuje leki naturalne z waleriany, chmielu, melisy i passiflory. Korzeń waleriany i produkowane z niego preparaty należą do najbardziej popularnych leków uspokajających OTC.
Początek badań klinicznych, mających wykazać skuteczność i bezpieczeństwo stosowania korzeni waleriany w terapii, to lata 70. minionego wieku. Pierwszą z kontrolowanych prób klinicznych była praca Jansena (1977), oceniająca wpływ preparatu z waleriany, standaryzowanego na zawartość walepotriatów, na jakość życia 150 pacjentów w podeszłym wieku, cierpiących na bezsenność, rozdrażnienie, depresję i trudności w kontaktach z innymi ludźmi. W ciągu 30 dni leczenia obserwowano zmniejszenie 
intensywności objawów, poprawę jakości życia chorych i umiarkowane działanie nasenne.
Działanie wodnego wyciągu z korzeni waleriany, stosowanego w dawce 400 mg na dobę, porównywano z działaniem preparatu OTC (60 mg wyciągu z korzeni kozłka, 30 mg wyciągu z szyszek chmielu) i z placebo w randomizowanym badaniu klinicznym z udziałem 166 ochotników. Wyciąg z waleriany, znamiennie w stosunku do placebo, skracał czas zasypiania u 37% badanych, preparat złożony u 31%. Bardziej znaczące efekty skrócenia czasu zasypiania obserwowano u 49% osób w wieku powyżej 40 lat, u 44% mężczyzn 
oraz u 43% zwykle źle i nieregularnie śpiących. Poprawę jakości snu obserwowano u 43% przyjmujących wyciąg z waleriany, w grupie przyjmującej placebo tylko u 25% uczestników. Stosowanie wyciągu z korzeni kozłka zwiększało poranną senność.
W badaniu krzyżowym, z udziałem grupy starszych, źle sypiających pacjentów, porównywano z placebo wpływ jednorazowego podania i następnie przez siedem dni preparatu zawierającego wyciąg alkoholowo-wodny z korzeni kozłka w dawce 405 mg na dobę. Lek nie wpływał znamiennie na czas zasypiania, jakość snu i liczbę przebudzeń w nocy. Natomiast badania polisomnograficzne wykazały wydłużenie snu wolnofalowego i skrócenie I stadium snu.
Brak wpływu pojedynczych dawek waleriany na subiektywnie ocenianą jakość snu i jego strukturę stwierdzono w krzyżowym badaniu z podwójnie ślepą próbą, z udziałem 16 pacjentów w wieku od 22 do 55 lat, cierpiących na bezsenność, którym podawano 600 mg wyciągu z korzeni kozłka (5:1) na godzinę przed snem. Inne wyniki dały badania polisomnograficzne. Po 14 dniach leczenia, znacznie poprawiła się jakość snu, zarówno w grupie przyjmującej lek, jak i placebo, natomiast znaczące różnice między grupami 
obserwowano w strukturze snu. Zwiększył się procentowy udział snu wolnofalowego po leczeniu walerianą (9,8% w stosunku do poziomu wyjściowego 8,1%), obserwowano także tendencję do skrócenia okresu zasypiania.
Porównano skuteczność i bezpieczeństwo krótkotrwałego stosowania preparatów zawierających wyciągi z korzeni Valeriana officinalis L. i Valeriana edulis ssp. procera, zwanej walerianą meksykańską. W podwójnie ślepym, krzyżowym, kontrolowanym badaniu klinicznym z udziałem 20 pacjentów cierpiących na bezsenność, stosowano preparat zawierający wodno-etanolowy wyciąg z V. edulis w dawce 450 mg na dobę, a jako kontrolę w tej samej dawce wyciąg z V. officinalis. Lek z korzeni V. edulis redukował 
liczbę przebudzeń w nocy, natomiast oba stosowane wyciągi przedłużały fazę snu REM, lek z korzeni V. officinalis w stopniu większym niż z V. edulis. Okazało się, że wyciągi z korzeni V. edulis i V. officinalis, stosowane jednorazowo wieczorem przed snem, mogą skutecznie pomagać pacjentom cierpiącym na bezsenność.
Wpływ na koncentrację
Stosowanie leków nasennych u pacjentów, następnego dnia po przyjęciu leku często powoduje zmniejszenie uwagi i możliwości koncentracji oraz wydłużenie czasu reakcji. Ogranicza to możliwości prowadzenia samochodu, obsługę urządzeń wymagającą koncentracji i uwagi, zmniejsza wydolność pracy umysłowej. Waleriana należy do leków nasennych i łagodnie uspokajających. Jak wpływa na czas reakcji i możliwość skupienia uwagi?
Sprawdzano to w randomizowanym badaniu klinicznym z udziałem 102 ochotników. W pierwszym etapie jednorazowo podano pacjentom wyciąg z korzeni kozłka w ilości 600 mg, flunitrazepam (1mg) lub placebo. Po 7-dniowej przerwie, w drugim etapie przez 14 dni wieczorem, podawano wyciąg z waleriany lub placebo. Stosowanie waleriany zarówno w I, jak i w II etapie nie wywarło negatywnego wpływu na czas reakcji, możliwość skupienia uwagi i koncentrację rano, po przyjęciu dawki wieczorem. W leczeniu stanów 
napięcia, łagodzeniu negatywnych skutków stresu, dobre efekty osiąga się przez stosowanie leków zawierających wyciąg z waleriany i inne ziołowe surowce o działaniu uspokajającym – melisę, chmiel, lawendę. 
W randomizowanym, z podwójnie ślepą próbą badaniu sedatywnego i nasennego wpływu preparatu zawierającego w tabletkach wysuszone i sproszkowane korzenie waleriany 170 mg, szyszki chmielu 50 mg, liście melisy 50 mg i ziele serdecznika 50 mg, z udziałem 50 pacjentów uzależnionych od alkoholu, z objawami syndromu abstynencji, cierpiących na bezsenność, niepokój i rozdrażnienie, stwierdzono w porównaniu z grupą placebo znamienną poprawę jakości snu, której towarzyszyła większa senność po rannym 
przebudzeniu. Podawanie preparatu znamiennie zmniejszyło występowanie koszmarów sennych i częstość przebudzeń w nocy.
Preparat zawierający korzenie waleriany i liście melisy, stosowany u 918 dzieci poniżej 12 roku życia, okazał się skuteczny i dobrze tolerowany w leczeniu niepokoju i zaburzeń snu. Należy zaznaczyć, że monografia korzenia kozłka wydana przez EMEA w październiku 2006 r. zaleca stosowanie surowca u nastolatków dopiero od 12 roku życia.
W leczeniu stanów lękowych u dorosłych pacjentów wyciąg z korzeni waleriany stosowany w dawce 50-150 mg, pomagał w stopniu podobnym jak placebo i diazepam, natomiast wyciąg z waleriany w połączeniu z melisą działał wyraźnie przeciwlękowo u zdrowych ochotników, poddawanych działaniu stresu.

Wyniki badań pozwalają stwierdzić, że korzenie kozłka lekarskiego Valerianae radix działają uspokajająco, poprawiają jakość snu i są lekiem bezpiecznym i dobrze tolerowanym.

Pewne różnice w wynikach badań klinicznych, efekty działania obserwowane już po jednorazowym zastosowaniu lub dopiero po 14-28 dniach leczenia, mogą wynikać z różnych sposobów przygotowywania wyciągów użytych w doświadczeniach. Według meta-analizy badań klinicznych, wykonanej przez Benta w roku 2006, pacjenci przyjmujący preparaty z walerianą mają o 80% większą szansę poprawy jakości snu niż pacjenci przyjmujący placebo.

http://www.zielnik.biz/kozlek-lekarski/ 


Kozłek lekarski na stany lękowe i migrenę

Właściwości (zastosowanie): kozłek lekarski przede wszystkim jest stosowany w zaburzeniach pracy serca spowodowanych stanami nerwowymi. Zalecany w stanach lękowych, bezsenności, wyczerpaniu psychicznym oraz pomocniczo w histerii, migrenie, nerwicach wegetatywnych oraz bolesnej menstruacji. Nalewki i intrakt z kłączy kozłka mają właściwości rozkurczające i uspokajające oraz ułatwiające zasypianie.
Należy uważać z przyjmowanymi dawkami, gdyż przedawkowanie może spowodować mdłości i bóle głowy. Najczęściej używane są gotowe preparaty z kozłka w postaci kropli walerianowych, tabletek i kapsułek. Ponadto kozłek uchodzi za skuteczny środek rozluźniający mięśnie, napięcia ramion i szyi, astmę, kolkę oraz zespół jelita wrażliwego. Wraz z innymi ziołami jest wykorzystywany w leczeniu zbyt wysokiego ciśnienia krwi na tle nerwowym. Co więcej, waleriana leczy różne fobie i nietrzymanie moczu.
Dawkowanie: w przypadku osłabienia psychicznego, bezsenności, stanów napięcia nerwowego, niestrawności na tle nerwicowym oraz zaburzonego rytmu serca stosuje się napar z suchych kłączy kozłka, jedną łyżeczkę rozdrobnionego suszu zalewamy jedną szklanką wody i gotujemy około 15 minut w garnku z przykrywką.
Po upływie tego czasu mieszankę przecedzamy i pijemy po ½ szklanki 2-3 razy na dzień. Taki napar skutecznie działa w przypadku stanów skurczowych obwodowych naczyń krwionośnych, moczowodów oraz pęcherzyka i przewodów żółciowych.

http://www.1000rad.pl/kozlek-lekarski-na-stany-lekowe-i-migrene 


Kozłek Lekarski

Valeriana officinalis

Kozłek lekarski jest wieloletnim, popularnym ziołem, rosnącym do wysokości około 0.6 - 1.2m. Można go znaleźć w całej Europie, jak również w Stanach Zjednoczonych. Łacińską nazwę tego zioła "valeriana" można przetłumaczyć na język polski jako "dobrze się miewać, dobrze się czuć", ponieważ kozłek lekarski poprawia samopoczucie oraz łagodzi bóle głowy. Z żółto-brązowego, guzkowatego kłącza wyrastają łodygi, na których rośnie od 7 do 10 par liści o kształcie spiczastym. Kwiaty kozłka lekarskiego 
są koloru białego, biało-różowego lub jasno-fioletowego. Specyficzny zapach suszonego korzenia kozłka lekarskiego przypomina zapach brudnych skarpetek lub niedopranej bielizny.
Różne składniki znajdujące się w korzeniu kozłka lekarskiego składają się na specyficzny zapach oraz silne właściwości uspokajające tego zioła. Butyl izowalerianowy obecny w korzeniu kozłka lekarskiego znalazł zastosowanie w produkcji sztucznych, sfermentowanych produktów jajecznych, które przyciągają kojoty oraz odstraszają sarny. Waltraty znajdujące się w korzeniu kozłka lekarskiego wywierają silne działanie uspokajające na centralny system nerwowy.
Niemieckie źródła medyczne podały, że kozłek lekarski jest efektywnym środkiem w leczeniu nerwowości, zdenerwowania oraz leczy problemy ze spaniem związane z nerwicą. Kozłek lekarski może być stosowany w różnych postaciach, np. w formie herbatek, nalewek, wyciągów, kapsułek lub tabletek. Kozłek lekarski jest również dodawany do kąpieli wodnych w użyciach zewnętrznych. Nie zauważono żadnych skutków ubocznych w stosowaniu kozłka lekarskiego ani przeciwwskazań w jego użyciu, jakkolwiek zdarzały 
się rzadkie przypadki problemów żołądkowych oraz bóle głowy.

SUROWCE LECZNICZE

Korzeń, kłącze.

ZASTOSOWANIE

Użycie historyczne
Kozłek lekarski był znany w średniowieczu jako zioło "leczące wszystko". Kozłkowi lekarskiemu przypisywano wiele właściwości leczniczych, a w szczególności zioło to było znane z leczenia epilepsji. W 1592 roku, Fabius Calumna opublikował szczegółową pracę na temat ziół leczniczych, w której oświadczył, że wyleczył epilepsję dzięki kozłkowi lekarskiemu.
Choroby związane ze stresem
Kozłek lekarski redukuje nadpobudliwość nerwową, uspokaja oraz jednocześnie podnosi sprawność umysłową oraz koncentrację. Kozlek lekarski jest dobrodziejstwem na prawie wszystkie dolegliwości związane ze stresem. Ogólnie, zioło to posiada uciszające, uspokajające właściwości działające na umysł.
Niepokój i bezsenność
Wiele objawów nerwicy włączając drżenia, ataki paniki, palpitacje serca, pocenie się może być łagodzone za pomocą kozłka lekarskiego. Kozłek lekarski jest pożytecznym środkiem w leczeniu bezsenności spowodowanej zarówno nerwicą jak również nadmiernym podnieceniem nerwowym. Substancje lecznicze zawarte w kozłku lekarskim obniżają nadpobudliwość kory mózgowej.
Skuteczny środek rozluźniający
Kozłek lekarski rozluźnia napięte mięśnie. Jest pomocny na napięcia ramion oraz szyi, astmę, kolkę, zespół jelita wrażliwego, skurcze mięśni oraz bóle miesiączkowe. 

Wysokie ciśnienie krwi
Kozłek lekarski jest używany z innymi ziołami w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi spowodowanego przez stres i nerwicę.
Inne zastosowania medyczne
Fobia, Nietrzymanie moczu.

WYSTĘPOWANIE I UPRAWA

Kozłek lekarski pochodzi z Europy i Północnej Azji. Rośnie dziko na podmokłych miejscach. Kozłek lekarski jest uprawiany w Centralnej i Wschodniej Europie. Zioło to wyrasta z nasiona na wiosnę, natomiast korzenie oraz kłącza 2-letniego kozłka lekarskiego są zbierane na jesieni.

BADANIA NAUKOWE

Właściwości terapeutyczne
Intensywne badania naukowe prowadzone w Niemczech i Szwajcarii potwierdziły, że kozłek lekarski poprawia jakość snu oraz obniża ciśnienie krwi.
Czynne składniki
Waltraty zawarte w kozłku lekarskim mają właściwości uspokajające i tłumiące czynności, powodujące sen. Inne składniki są również odpowiedzialne za działanie kozłka lekarskiego, ale jak do tej pory nie zostały zidentifikowane.
Układ nerwowy
Kozłek lekarski obniża nerwowość poprzez przedłużanie akcji hamującej przekaźnika nerwowego.

SKŁADNIKI

Kozłek lekarski zawiera olejki eteryczne, waltraty, alkaloidy, iridoidy, kwas walerenowy, kwasy organiczne, terpeny, trójterpeny, ester bornylowy kwasu izowalerianowego, który jest odpowiedzialny za charakterystyczny, specyficzny zapach zioła.

DAWKOWANIE

Wiele osób bierze 300-500mg ziołowego wyciągu z korzenia kozłka lekarskiego. Mogą to być kapsułki lub tabletki stosowane godzinę przed snem w przypadku problemów z bezsennością. Nalewka sporządzona na bazie alkoholowej może być również stosowana przed spaniem. Brać 5ml. Kozłek lekarski można łączyć z melisą, chmielem, pasiflorą. Dzieci od 6 do 12 lat mogą otrzymywać połowę dawki dla dorosłych.

SKUTKI UBOCZNE I OSTRZEŻENIA

Kozłek lekarski nie powinien być brany razem z alkoholem. Ostatnie badania naukowe dowiodły, że kozłek lekarski nie obniża zdolności do prowadzenia samochodu lub do operowania maszynami. Kozłek lekarski nie prowadzi do nałogu lub uzależnień. Nie są znane przeciwwskazania do użycia kozłka lekarskiego podczas ciąży lub w czasie karmienia piersią.
JAK DZIAŁA W ORGANIŹMIE
Pożytecznść kozłka lekarskiego w leczeniu problemów na tle nerwowym jest zawdzięczana głównie waltratom, które posiadają uspakajające działanie na system nerwowy. Jednym z głównych zastosowań tego zioła jest jego użycie w leczeniu bezsenności, gdzie pomaga on osobie cierpiącej zasypiać szybciej oraz jednocześnie pozwala na budzenie się rano bez ogłupiającego uczucia. Kozłek lekarski jest również częściowo pomocny dla tych, którzy nie potrafia się wystarczająco zrelaksować. Kozłek lekarski jest 
pomocny w leczeniu wszystkich typów nerwic związanych ze stresem. Kozłek lekarski jest również stosowany w leczeniu różnych dolegliwości zdrowotnych, na przykład problemów żołądkowych, gdzie stres lub napięcie jest głównym czynnikiem. Kozłek lekarski to również zioło relaksujące mięśnie, używane z innymi ziołami leczy wysokie ciśnienie.

UŻYCIE

KORZEŃ:

MACERACJA - Moczyć 2 łyżeczki posiekanego, możliwie świeżego korzenia kozłka lekarskiego 8-10 godzin w szklance zimnej wody. Używać jako naparu uspakajającego na niepokoje i bezsenność. Dodać 2-3 krople wody miętowej w celu zamaskowania nieprzyjemnego smaku.

NAPAR - Używać na niepokoje i bezsenność.

NALEWKA - Używać jako środka uspokajającego lub na bezsenność. Dawka może się różnić w zależnożci od jednostki. Można brać 5ml nalewki, ale u niektórych osób może powodować bóle głowy, należy więc zacząć od niższych dawek, tzn. 1-2ml. Kozłek lekarski można łączyć z lukrecją gładką i innymi ziołami posiadającymi właściwości wykrztuślne np. z chmielem w czasie kaszlu. Kozłek lekarski może być dodawany do środków na wysokie ciśnienie, które jest spowodowane napięciem nerwowym oraz nerwicą.

KOMPRES - Namoczyć kompres w nalewce z kozłka lekarskiego w celu łagodzenia skurczów mięśni.

ŚRODEK DO PRZEMYWANIA - Używać napar lub macerację z kozłka lekarskiego w celu leczenia chronicznych wrzodów oraz ran.

VALIUM Z KOZŁKA LEKARSKIEGO

50g świeżego korzenia kozłka lekarskiego, umytego i suszonego na słońcu przez 2 godziny
200ml kwaskowatego, białego wina
Zgnieść korzeń kozłka lekarskiego i wymieszać z winem. Macerować przez około jednego miesiąca. Odcedzić. W przypadkach wysokiego ciśnienia lub nerwowości pić 10 kropli rano na pusty żołądek. Powtarzać w razie potrzeby w południe i wieczorem. W czasie skurczów lub bezsenności brać 20 kropli przed spaniem.

http://zielnik.herbs2000.com/ziola/kozlek_lek.htm 

Kozłek lekarski – jego właściwości lecznicze
W lecznictwie wykorzystuje się korzeń i kłącze kozłka lekarskiego. W korzeniu znajdują się waltraty, które wpływają łagodząco na centralny system nerwowy. Kozłek lekarski leczy nerwowość, zdenerwowanie oraz bezsenność, która wynika z nerwicy. Właściwości lecznicze zioła były znane już w średniowieczu. Uważano, że leczy wszystkie dolegliwości. Najczęściej jednak wykorzystywano je do leczenia epilepsji. Kozłek lekarski nie tylko redukuje nadpobudliwość nerwową, ale też wpływa na stan umysłu oraz 
wspomaga koncentrację. Jednym słowem pomaga na wszystkie dolegliwości, których przyczyną jest stres.

Kozłek pomaga opanować objawy nerwicy, czyli drżenie rąk, ataki paniki, palpitacje serca, pocenie się. Jeżeli cierpisz na bezsenność i chcesz znaleźć coś na sen, sięgnij po kozłka lekarskiego. Jego właściwości podziałają kojąco i uciszająco. Tego typu zioła na sen nie wywołują skutków ubocznych. Pomocny jest w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi. Działa jak środek rozluźniający napięcie w mięśniach ramion i szyi. Jest skuteczny w leczeniu astmy, kolki. Pomaga zmniejszyć ból miesiączkowy oraz 
skurcze mięśni. 
Szczególnie przydatny przy nerwowych skurczach, drżeniach, fobiach i bezsenności. Zioło to posiada właściwości uspokajające i nasenne. W aptece można zakupić je w postaci kropli walerianowych (popularna waleriana). Substancje czynne, wykorzystywane w ziołolecznictwie, pozyskuje się z korzenia kozłka. 

Kozłek lekarski

Jest to jedno z ziół pozostałych nam w spadku po samym ojcu medycyny - Hipokratesie. Łacińska nazwa rośliny, r...