wyklady7do12(2).pdf

(4274 KB) Pobierz
Microsoft PowerPoint - BK wyklady 7-12.ppt
Wykład 7
CDK4/6/cyklina D
inaktywacja produktu genu retinoblastoma (pRb)
FAZA S
mitogeny
P
p27 KIP1
EKSPRESJA GENÓW – transkrypcja i translacja
p27 KIP1
+
-
D
CDK4
E
CDK2
E
P
pRB
P
P
P
pRB
P
P
pRB
E2F
E2F
E2F
replikacja
DNA
G0
G1
S
CDK2/ cykliny E
replikacja DNA
CDK2
ORC – origin recognition complex
białka specyficznie rozpoznają
region początku replikacji ( ori )
E
p21cip1
p27kip1
cyklina E
Cdc25A
E2F5
Cdc6
PCNA
NPAT
NPM/B23
CP110
SWI/SNF
BAF155
Id2, Id3
białka związane
ze obróbką DNA
Cdc6 –zwiększa stabilność
związanego z chromatyną ORC.
konieczne aby z DNA mogły
się związać MCM 2-7 czyli
czynniki licencjonujące replikację
CDT1 – razem z Cdc6 konieczne do
związania MCM
regulacja
aktywności
kinazy
CDK2/cyklina E
inicjacja/
modulacja
replikacji
DNA
inicjacja
biosyntezy
histonów
duplikacja
centrosomów
regulacja
transkrypcji
podczas cyklu
komórkowego
dojrzewanie
mRNA
1
195363.006.png
EKSPRESJA GENÓW
EKSPRESJA GENÓW
zmiana ekspresji genów może być wywoływana przez bodźce zewnętrzne
(działające z zewnątrz mitogeny – hormony, czynniki wzrostu)
Różne typy komórek organizmu wielokomórkowego zawierają ten sam DNA
ale
Komórki te różnią się pod względem aktywności różnych genów
ale
kiedy zapada decyzja, które geny będą aktywne nie towarzyszą jej zmiany
w DNA
ekspresja genu może być regulowana na wielu etapach
1. kontrola transkrypcji
2. kontrola dojrzewania RNA
3. kontrola transportu RNA
4. kontrola translacji
5. kontrola aktywności białka (np. modyfikacje posttranslacyjne – glikozylacja,
fosforylcja itd)
w każdej z tkanek niewielka ich liczba będzie bardzo aktywna – intensywna
ekspresja (np. geny globinowe komórkach prekursorowych erytrocytów)
kilka tysięcy genów - umiarkowanie aktywne – housekeeping genes –
geny kodujące białka niezbędne dla przetrwania komórki
regulacja ekspresji genów – modyfikacje DNA lub histonów
metylacja cytozyn – DNA – heterochromatynizacja
acetylacja histonów – aktywacja transkrypcji
geny nie ulegające ekspresji znajdują się w nieaktywnym regionie
chromatyny – uniemożliwia to syntezę mRNA
ułożenie nuklosomów moduluje
ekspresję danego genu
EKSPRESJA GENÓW
hetrochromatyna - euchromatyna
EKSPRESJA GENÓW
hetrochromatyna - euchromatyna
metylacja cytozyn – 5-metylocytozyna – metyltransferaza DNA
metylowane są cytozyny w sekwencjach CG – wyspy CpG
metylacja prowadzi do represji aktywności genów
metylacja DNA
piętnowanie genomowe – imprinting
metylacja związana jest z obniżeniem acetylacji histonów – heterochromatynizacja
białka wiążące się z metyowanymi cytozynami być może wpływaja na aktywność
deacetylaz – inaktywacja genu
regulacja ekspresji genów – modyfikacje DNA lub histonów
metylacja cytozyn – DNA – heterochromatynizacja
acetylacja histonów – aktywacja transkrypcji
2
metylacja DNA
piętnowanie genomowe – imprinting
inaktywacja chromosomu X
195363.007.png 195363.008.png 195363.009.png
EKSPRESJA GENÓW
hetrochromatyna - euchromatyna
EKSPRESJA GENÓW transkrypcja
geny prokariotyczne – bakterie, genomy mitochondriów i chloroplastów
inicjacja transkrypcji
polimerazy RNA zależne od DNA – wymagają matrycy DNA
polimerazy RNA niezależne od matrycy – polimeraza poli (A)
polimeryzacja rybonukleotydów
promotor - regulacja transkrypcji
pozytywna –coś musi przyłączyć się do promotora aby gen uległ aktywacji
negatywna – gen jest aktywny aż do czasu kiedy coś przyłaczy się
do promotora
UTR – regiony nie ulegające translacji – sekwencje tu zawarte mogą warunkować
np. stabilność RNA
RBS – sekwencja wiążąca rybosomy
jeden rodzaj polimerazy RNA aktywowanej różnymi kofaktorami ( czynniki sigma )
operony – jedno mRNA kodujące wiele genów – RNA policistronowe
5 podjednostek
EKSPRESJA GENÓW transkrypcja
EKSPRESJA GENÓW transkrypcja
eksony – sekwencje kodujące
introny – sekwencje niekodujące
geny eukariotyczne
geny transkrybowane przez:
geny eukariotyczne
polimerazę I RNA – geny kodujące 28S, 5,8S i 8S rRNA
polimerazę II RNA – geny kodujące białka – mRNA, snRNA
polimerazę III RNA – geny kodujące tRNA, 5S rRNA, małe
jąderkowe RNA i małe cytoplazmatyczne RNA
Minimalny promotor, promotor podstawowy ( core promoter ) zawiera miejsce
startu transkrypcji i miejsce wiązania kompleksu preinicjacyjnego
enzymy zbudowane z wielu podjednostek
Promotor zaczyna się w pozycji -35 par zasad od miejsca startu transkrypcji.
Kompleks preinicjacyjny – ogólne czynniki transkrypcyjne i polimeraza RNA.
Położone powyżej elementy promotorowe
Promotory polimeraz I, II i III różnią się od siebie
polimeraza RNA I – promotor podstawowy + element kontrolny położony powyżej
polimeraza RNA II – promotor podstawowy zawiera sekwencje TATA, INR
polimeraza RNA III – znajdują się wewnątrz genów
3
195363.001.png 195363.002.png
EKSPRESJA GENÓW transkrypcja
eksony – sekwencje kodujące
introny – sekwencje niekodujące
EKSPRESJA GENÓW transkrypcja
eksony – sekwencje kodujące
introny – sekwencje niekodujące
geny eukariotyczne
geny eukariotyczne
sekwencja TATA (TATA box) - rozpoznawana przez TBP (białko wiążące TATA,
ang. TATA-box binding protein ), będące składnikiem ogólnego czynnika
transkrypcyjnego TFIID
RNA monocistronowe – jedna cząsteczka RNA koduje jedno białko
rozdzielenie w czasie i przestrzeni transkrypcji i translacji
intensywna obróbka RNA dodawanie czapeczki (cap) na 5’ końcu
edytowanie RNA usuwanie intronów
dodawanie ogona poli A na 3’ końcu
enhancer – sekwencja wzmacniające, do której mogą przyłączać się czynniki
wzmacniające transkrypcję
EKSPRESJA GENÓW transkrypcja
EKSPRESJA GENÓW transkrypcja
komórki eukariotyczne
polimeraza RNA musi przyłączyć się do promotora – bezpośrednio lub pośrednio
geny eukariotyczne
poli A – poliadenylacja – kilkadziesiąt, kilkaset nukleotydów adeninowych
przyłączonych na końcu 3'
rozerwanie wiązańłączących pary zasad DNA otaczających miejsce startu
CAP - koniec 5' RNA - nukleotyd guaninowy – wiązanie 5'-5
komórki eukariotyczne – oprócz polimerazy RNA II zaangażowane są dodatkowe
białka
ochrona cząsteczki mRNA przed działaniem nukleaz (enzymów
rozkładających kwasy nukleinowe)
umożliwienie transportu mRNA z jądra komórkowego do cytoplazmy
-cząsteczki mRNA pozbawione czapeczki nie opuszczają jądra
komórkowego
4
195363.003.png 195363.004.png
EKSPRESJA GENÓW transkrypcja
komórki eukariotyczne
EKSPRESJA GENÓW transkrypcja
komórki eukariotyczne
Regulacja inicjacji transkrypcji – komórki eukariotyczne
TFIID – podstawowy czynnik transkrypcyjny złożony z:
białka wiążącego sekwencję TATA – TBP
(TATA binding protein)
oraz co najmniej 12 białek
oddziałujących z TBP – TAF (TBP associated factors)
białka te mają zdolność wiązania DNA
w tworzeniu kompleksu preinicjacyjnego biorą udział białka aktywujące
aktywatory konstytutywne – działają na wiele genów, prawdopodobnie nie odpowiadają na
sygnały zewnętrzne
aktywatory regulacyjne – działają na ograniczoną liczbę genów i odpowiadają na sygnały
zewnętrzne
białka wiążące sekwencję INR
aktywatory o właściwościach pośrednich
kompleks preinicjacyjny – TFIIA
TFIIB
TFIIF/polimeraza RNA II
TFIIE
TFIIH
działa jako helikaza oraz jako kinaza
- fosforyluje domenę C-końcową
największej podjednostki polimerazy RNA II
białka aktywujące inicjację transkrypcji przez polimerazę RNA II i III
nazywamy czynnikami transkrypcyjnymi
nie należy ich mylić z podstawowymi czynnikami transkrypcyjnymi takimi jak np.
TFIID
EKSPRESJA GENÓW
komórki eukariotyczne
Aktywatory
białka wiążące się do
enhancerów – przyspieszają
transkrypcję
EKSPRESJA GENÓW
transkrypcja
Koaktywatory
cząsteczki adaptorowe
inegrują sygnały płynące od
aktywatorów oraz represorów
transkrypcji
Represory
białka wiążące się do pokreślonych
sekwencji (silencers) – spowolniają
transkrypcję
pre-RNA
Ogólne
czynniki transkrypcyjne
- czynniki lokalizujące
polimerazę RNA w miejscu
startu transkrypcji
inicjują proces syntezy RNA
dojrzewanie RNA
modyfikacje końców – czapeczka – transport mRNA z jądra do cytoplazmy
inicjacja translacji
poli A – terminacja transkrypcji przez polimerazę II
inicjacja translacji
degradacja mRNA
dołączenie czapeczki do powstającego mRNA następuje tuż po rozpoczęciu transkrypcji
transferaza guanylinowa na końcu 5' dodaje ekstra guanozynę,
która następnie jest metylowana. czapeczka odgrywa istotną rolę podczas translacji
bardzo długie geny eukariotyczne wymagają dodatkowej stabilizacji kompleksu
transkrypcyjnego. w elongacji mRNA biorą udział czynniki elongacyjne
-białka wiążące się z polimerazą po opuszczeniu promotora i pozostawieniu za sobą
czynników transkrypcyjnych
składanie – usuwanie intronów
terminacja transkrypcji – poli(A) znajdujące się na końcu 3' mRNA (250 nukleotydów) nie są
zakodowane w DNA – dodaje je polimeraza poli(A).
na końcu mRNA sekwencja sygnałowa – 5'-AAUAAA-3'
5
195363.005.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin