KATECHEZA O KOŚCIELE (kl.II)
Temat: POWSTANIE KOŚCIOŁA W ZBAWCZYM PLANIE BOGA.
Chcąc zapoznać się z zagadnieniem powstania Kościoła trzeba sięgnąć do najstarszych dokumentów chrześcijaństwa tj. do NT. Wg. nich Kościół został założony przez Jezusa Chrystusa. Jednak gdy bliżej zapoznamy się z nimi to zauważymy, że większość danych o Kościele odnosi się do ST. Tam więc trzeba szukać Jego początków.
1. Lud Boży Starego Przymierza
Lud Boży zaczyna istnieć od chwili powołania Abrahama na ojca nowego narodu oraz od zawarcia z nim i innymi patriarchami zapowiadanego przymierza.
„Jahwe rzekł do Abrahama: wyjdź z twej ziemi rodzinnej i z domu twego ojca do kraju, który ci ukażę. Uczynię bowiem z ciebie wielki naród, będę ci błogosławił i twoje imię uczynię sławnym, staniesz się błogosławieństwem, będę błogosławił tym, którzy ciebie błogosławić będą, a tym którzy ci będą złorzeczyli i Ja będę złorzeczył. Przez ciebie ludy całej ziemi będą otrzymywały błogosławieństwo” (Rdz 12,1-3).
W rozdziale 15 i 17 znajdują się opisy zawarcia przymierza Abrama z Bogiem. Wg. egzegetów jest to pierwszy etap realizacji zamierzonego przez Boga planu zbawienia.
Właściwe jednak ukonstytuowanie się Izraela w Lud Boży miało miejsce po wyjściu Izraelitów z Egiptu, pod górą Synaj. ST tak mówi o tym:
„Mojżesz wstąpił tedy do Boga, a Jahwe zawołał na niego z góry i powiedział: tak powiesz domowi Jakuba i to oznajmisz synom Izraela; widzieli co uczyniłem Egiptowi, jak nosiłem was na skrzydłach orlich i przywiodłem was do Mnie. Jeśli pilnie słuchać będziecie głosu mego i strzec mojego przymierza, będziecie szczególną moją własnością pośród wszystkich narodów, gdyż do Mnie należy cała ziemia, lecz wy będziecie mi Królestwem Kapłanów i Ludem Świętym. Takie to słowa powiedz synom Izraela” (Wj 19,3-6).
Mojżesz powrócił i zawołał starszych ludu i przedstawił im to co mu Jahwe polecił. Wtedy cały lud jednogłośnie powiedział: „Uczynimy wszystko co Jahwe rozkazał”. Mojżesz przekazał Bogu słowa ludu. Wtedy rzekł On do Mojżesza: „Oto Ja przyjdę do ciebie w gęstym obłoku aby lud słyszał gdy będę rozmawiał z tobą i uwierzył tobie na zawsze”.
Bóg od Izraela żądał tylko jednego: słuchania głosu Jego i strzeżenia Jego przymierza. To miało ułatwić Izraelowi realizację celu dla którego Bóg go powołał: niesienie zbawienia wszystkim narodom.
Lud wybrany przez Boga nie zawsze był wierny zobowiązaniom. Bóg powoływał wtedy proroków, którzy przypominali mu obowiązki przymierza i jego głęboki sens. Mimo to Izrael nie stanął na wysokości zadania, nie dotrzymał warunków Przymierza i zostało ono zerwane. Jednak plan Boży nie może być unicestwiony. Jahwe uformuje nowy lud i zawrze z nim nowe Przymierze.
2. Nowy Lud Boży
Początków nowego Ludu Bożego należy szukać w zapowiedziach proroków ST, szczególnie u Izajasza, Jeremiasza i Ezechiela.
„Nadchodzą dni, gdy z domem Izraela zwiążę się przymierzem nowym, nie jak przymierze co z ich ojcami zawarłem... Przymierze to oni zerwali, chociaż Ja byłem ich Panem... Lecz takie będzie to nowe przymierze: złożę me prawo w ich piersi, zapiszę je na ich sercu i będę im Bogiem a oni będą mym ludem”.
Ze słów Jeremiasza wynika, że nowe przymierze jeszcze bardziej niż stare, będzie się opierało na miłości i dobroci Boga.
Wypełnieniem zapowiedzi proroków i zastąpieniem starotestamentalnej społeczności nową zajmie się Jezus. Zgromadzi On wokół siebie grono uczniów, a spośród nich uroczyście wybierze Dwunastu, aby w Jego imieniu głosili Królestwo, wykazując cudami fakt Jego nadejścia. Tę grupę związał Jezus ze sobą bardzo ściśle bo wyodrębnił ją od anonimowego tłumu. Liczba 12 ma charakter symboliczny, łączy się z liczbą 12 – stu pokoleń izraelskich. Ma ona symbolizować nowy Lud Jahwe.
Ukonstytuowanie nowego Ludu Bożego dokonało się w Wieczerniku i na Golgocie. Pismo Święte te dwie rzeczywistości łączy w jedną całość. Chrystus wypowiadając słowa: „To jest Krew moja”, „Krew Przymierza” nawiązał do słów Mojżesza wypowiedzianych w momencie zawierania przymierza na Synaju: „Oto Krew Przymierza, które Jahwe zawarł z wami”.
Chrystus podkreśla, że ustanawia przymierze nowe w miejsce starego. Apostołowie stanowią pierwociny nowego Ludu Bożego – Kościoła.
Ofiara Mszy św. ustanowiona i nakazana przez Chrystusa jest ciągłym odnawianiem i urzeczywistnianiem przymierza, zjednoczenia Boga ze swym ludem.
Podsumowanie:
· Nowy Lud Boży jest kontynuacją starego Izraela bo jest ustanowiony na tych samych fundamentach tj. na 12 Apostołach tak jak w ST opierał się na 12 pokoleniach izraelskich.
· Nowy Lud Boży koncentruje się wokół ołtarza w Wieczerniku i jest związany ze sobą Krwią Chrystusa, tak jak w ST krew symbolizowała ocalenie całego Izraela.
· Nowy Lud Boży uformowany w oparciu o ocalałą i wierną resztkę Izraela wchodzi w nowe przymierza, które nie jest symbolem jakiejś rzeczywistości ale samą rzeczywistością, która posiada charakter instytucji założonej przez Chrystusa.
· Niedoskonały pośrednik SP, Mojżesz, został zastąpiony nowym Pośrednikiem Jezusem Chrystusem, który umacnia założone przez siebie przymierze swoją zbawczą śmiercią i zmartwychwstaniem.
· W Nowym Przymierzu Chrystus łączy ustanowienie przymierza ze swoją ofiarą życia, przez co nadaje przymierzu charakter przymierza wiecznego i niosącego zbawienie.
· Nowy Lud Boży ma za zadanie zrealizować Królestwo Boże, które już teraz zapoczątkowane osiągnie pełnie w czasach eschatologicznych.
3. Kościół Nowym Ludem Bożym
1. Kościół jako nowy Lud Boży posiada te same elementy konstytutywne co lud Boży w ST.
A. Jedność etniczna została zastąpiona jednością wiary.
B. Prawo Mojżeszowe zostało zastąpione nowym prawem miłości oraz wolności dzieci Bożych ogłoszonych przez Chrystusa.
C. Celem nowego ludu jest budowa Królestwa Bożego zapoczątkowanego przez Chrystusa.
D. Kult Świątyni Jerozolimskiej został zastąpiony przez kult Jezusa Chrystusa.
2. Powszechny Charakter odkupienia i powołanie wszystkich do zbawienia sprawia, że nikt nie pozostaje poza zasięgiem Ludu Bożego pielgrzymującego poprzez historię.
A. W sposób pełny należą do Niego ci, którzy są związani z Chrystusem potrójnym węzłem: wiary, sakramentów i łącznością ze Stolicą Apostolską czyli katolicy.
B. Więź z Nim mają też ochrzczeni, którzy nie przyjmują całej wiary lub jedności ze Stolicą Apostolską. Są oni złączeni z Kościołem przez Pismo Św. szczerą gorliwość religijną i niektóre sakramenty.
C. Wszyscy wierzący w jednego Boga, zwłaszcza Żydzi, mahometanie i inni monoteiści. Wszyscy oni czczą prawdziwego Boga, który będzie sądził ludzi w dniu ostatecznym.
D. Wszyscy którzy Boga szukają i żyją zgodnie z prawem naturalnym. „Ci bowiem, którzy bez własnej winy nie znając Ewangelii Chrystusowej i Kościoła Chrystusowego szczerym sercem szukają Boga i Jego wolę przez nakaz sumienia poznają, starają się pod wpływem łaski pełnić czynem, mogą osiągnąć zbawienie”.
3. Cały Lud Boży uczestniczy w godności i funkcji kapłańskiej, prorockiej i królewskiej Chrystusa.
4. Pomyślmy:
· Czy nasze życie jest dawaniem świadectwa Chrystusowi?
· Czy przyczyniamy się do budowy i rozwoju Królestwa Bożego?
· Czy w swoich modlitwach pamiętamy tylko o sobie czy też o innych?
1
Ecce_Ego