Barok 1620 do 1764.docx

(27 KB) Pobierz

Geneza i cechy:

  1. Sytuacja polityczna i gospodarcza Polski

o        rozkład polityczny w kraju - liberum veto

o        najazdy szwedzkie i wojny wschodnie

o        ucieczka Jana Kazimierza, królowie elekcyjni, zdrada magnatów

o        trudna sytuacja miast, wzrost ucisku feudalnego, bunty chłopskie

  1. Geneza światopoglądowa

o        kontrreformacja po soborze trydenckim. Święta Inkwizycja

o        uniwersalizm - szkoły jezuickie z językiem łacińskim

o        priorytet kultury sakralnej

o        powrót do łaciny. Dominacja Kościoła Katolickiego

o        ekspansja sztuki (relatywizm)

  1. Geneza polityczna

o        absolutyzm, silna władza królewska; Francja, Prusy, Rosja

o        demokracja szlachecka w Polsce

  1. Geneza społeczna

o        potęga feudalizmu

o        kontrasty społeczne

o        wybuch rewolucji burżuazyjnej w Anglii

  1. Geneza historyczno - filozoficzna:

o        teoria Kartezjusza, powstanie racjonalizmu

"Cogito ergo sum" - myślę więc jestem

zmysły mają znaczenie wyłącznie praktyczne, funkcję poznania spełnia tylko rozum

o        empiryzm - doświadczenie

o        sensualizm - źródłem poznania są zmysły

o        racjonalizm - teoria poznania, niezależność wiedzy od wiary

o        mistycy hiszpańscy - św. Teresa, św. Ludwik z Grenady, św. Loyola

o        teorie Pascala - człowiek jest trzciną, najsłabszą w przyrodzie, ale jest to trzcina myśląca

  1. Kanon estetyczny baroku

o        motywy śmierci i sądu ostatecznego

o        motywy zegara, sielankowe, panegiryki

o        motywy miłosierdzia - o własnej grzeszności

o        motywy marności - nicości

o        motywy zegara - symbol przemijania

  1. Widzenie świata:

o        powrót "dance makabre" - dualizm

o        religijny pietyzm - dążenie do osiągnięcia wewnętrznego pokoju, rezygnacja z aktywności do zjednoczenia z Bogiem

  1. Malarstwo i rzeźba

o        iluzjonizm, wyrażający się w możliwie wiernym odtworzeniu i uwypukleniu przestrzeni, budowy anatomicznej. Kontrast świata i cienia.

o        diagonalizm - kształtowanie obrazów wzdłuż linii podkreślenia kolorów

o        dynamika - przesada, ukazanie gestów i ruchów

o        łączenie tematyki mitologicznej - napięcie uczuć, niepokój, rozwietrzenie szat, światłocienie, kontrast kolorów, wieloznaczność symboli

o        malarze: Valazguez, El Greco, Rubens, Rembrandt

  1. Muzyka

o        monumentalizacja, dramatyzacja, powtórzenia

o        kontrast, patos

o        gatunki muzyczne: sakralne, kantata, opera

o        koncert skrzypcowe: Vivaldi

  1. Teatr

o        potęgowanie ekspresji scenicznej (efekty świetlne)

o        personifikacja: cnoty i występków

o        oprawa ekspresyjna (gest, ruch, taniec)

  1. Literatura

o        we Włoszech - liryka i kunsztowne erotyki

o        w Hiszpanii - liryka refleksyjna i mityczna

Cechy literatury:

·         przerost formy nad treścią

·         dążenie do bogacenia i niezwykłości formy

·         nadmierna dekoracyjność, przeładowanie ornamentyką, kontrastem, mowa potoczna

·         nadmiar środków stylistycznych, przenośni, epitetów, wyszukanych porównań;

oksymoron

epitety, określenia przeciwstawne

peryfraza

omówienie, opis charakterystyki, metafory

metafora

figura stylistyczna, przenośnia

alegoria

przenośnia, za pomocą personifikacji

animacja

uduchowienie, dusza w przedmiotach, ożywienie

personifikacja

uosobienie; nadanie przedmiotom, zwierzętom cech ludzkich

symbol

znak zastępujący; czegoś niewidzialnego

anafora

powtórzenie tego samego zwrotu na początku zdań

antyteza

kontrast, przeciwieństwo

paradoks

rozumowanie sprzeczne, oryginalne przedstawienie fałszu

relatywizm

względny, warunkowy subiektywizm

paralelizm

porównanie, zestawienie cech podobnych

makaronizmy

wyraz obcy, zwrot, wpleciony w tekst w języku ojczystym

koncept

trafny pomysł, szczęśliwa myśl. Projekt

Nurty tematyczne w polskiej literaturze barokowej:

  1. Kryzys renesansowych założeń i poglądów

o        walka o przywrócenie Kościołowi dawnej świetności

  1. Mieszanie się elementów renesansowych z wczesnobarokowymi i średniowiecznymi w literaturze polskiej
  2. Wyłonienie się 4 nurtów w poezji

o        metafizyczny - Sęp-Szarzyński

o        dworski - A. Morsztyn, Wacław Potocki

o        sarmacki - Pasek

o        mieszczańsko - plebejski z nurtem sowizdrzalskim

Przedstawiciele baroku:

  1. Mikołaj Sęp-Szarzyński 1550 - 1581
  2. Jan Andrzej Morsztyn 1613 - 1693
  3. Wacław Potocki 1621 - 1696
  4. Jan Chryzostom Pasek 1630 - 1701

Mikołaj Sęp-Szarzyński - prekursor myśli barokowej

  1. Pisał psalmy, sonety
  2. Studia w Wittemberdze i Lipsku. Staranne wykształcenie humanistyczne
  3. Przejście z protestantyzmu na katolicyzm (konwertyta)
  4. Wpływ Jana Kochanowskiego, Horacego, Petrarki na postawę poety
  5. Utwory cechuje brak prostoty i jasności
  6. Utwory Sępa-Szarzyńskiego wydał jego brat Jakub 20 lat później

Mikołaj Sęp - Szarzyński

Za najbardziej reprezentatywne można uznać wiersze z cyklu sonetów. Już same ich tytuły oddają istotę rzeczy: "o krótkości i niepewności na świecie żywota człowieczego", "O wojnie naszej, którą wiedziemy z szatanem, światem i ciałem", "O nietrwałej miłości rzeczy świata tego". Wyrażają one rozterki i niepokoje człowieka zawieszonego między Bogiem, światem a ciemnością. Kondycja duchowa człowieka jest trudna do utrzymania, ponieważ jest istota ludzka wątła, rozdwojona w sobie. Dlatego życie jednostki to ciągła walka, nie dająca szczęścia. Przemijanie, śmierć to zjawiska, które burzą harmonię świata, a życie czynią nieustanną wojną o przetrwanie. Jedyną ostoją człowieczeństwa jest wtedy Bóg, jako jedyny dający pocieszenie

Twórczość: Rymy albo wiersze polskie:

·         "O nietrwałej miłości świata tego"

·         "O wojnie naszej, którą wiedziemy z szatanem, światem i ciałem"

Cechy poezji Szarzyńskiego:

·         relatywizm

·         dualizm barokowy

·         walka dobra ze złem

·         żarliwa religijność

·         przestawność rymów

·         peryfraza

·         erudycja

·         kontrasty

·         elipsy - przestawne

Filozofia poety na tle renesansu:

  1. Odejście od optymizmu renesansowego, uznającego harmonię i prawidłowość w życiu człowieka w kierunku pesymizmu (życie zmierzające do śmierci - życie jako wojna).
  2. Odcięcie się od epikurejskiej afirmacji życia doczesnego, przejście do relatywizmu (względna i krótkotrwała wartość życiowych przyjemności, pozostawiających zawsze niedosyt).
  3. Wizja człowieka jako istoty kruchej, rozdartej wewnętrznie, nieostrożnej, nie zdającej sobie sprawy z zawiłości życia.
  4. Bóg jako jedyna ostoja człowieka "Wieczna, prawa piękność" i "cel miłości" (zgodność z ideą kontrreformacji)
  5. Tragiczne przekonanie o braku harmonii, nie tylko w człowieku, ale i we wszechświecie. Walka między Bogiem a szatanem, która ma na celu ingerencję w sprawy ludzkie
  6. Śmierć jako wyzwolenie, wygrana życiowa
  7. Pesymizm płynący z marności życia, ale równocześnie wiara w wieczną wartość życia (spokój i szczęście w niebie)

Stosowane figury stylistyczne: przerzutnie, inwersja, oksymoron, kontrast, koncept

Wizja świata i człowieka

 

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin