cechy osobowości partnerów w związkach nieskonsumowanych.pdf

Ewa Małachowska, Sławomir Jakima, Cechy osobowości partnerów w związkach nieskonsumowanych

Cechy osobowości partnerów w związkach nieskonsumowanych

P R A C A O R Y G I N A L N A

Cechy osobowości partnerów

w związkach nieskonsumowanych

Personality traits of partners in unconsumed relationships

Ewa Małachowska, Sławomir Jakima

Prywatna Praktyka w Warszawie

Streszczenie

Związek nieskonsumowany jest problemem rzadko opisywanym w literaturze medycznej. Przyczyny orga-

niczne występują stosunkowo rzadko. Częstym powodem są przyczyny psychogenne, głównie pochwica

partnerki. Dużą rolę w utrzymaniu tej sytuacji odgrywa osobowość dwojga partnerów. Badaniami osobo-

wości objęto 62 osoby (31 kobiet i 31 mężczyzn) będące w związku nieskonsumowanym, leczone w latach

2002–2006 w warunkach ambulatoryjnych. Wyniki wskazują na wyższy poziom neurotyczności u kobiet,

podwyższoną gotowość do reagowania lękiem. Mężczyźni wykazują wysoką sumienność i ugodowość.

Słowa kluczowe: związek nieskonsumowany, osobowość, pochwica

Abstract

The unconsumed marriage is an issue which is touched on very rarely in medical literature. The main

sources of those problems are psychogenic, mainly vaginismus, rather than organic. The main roles in such

cases play personalities of partners. In this survey 62 (31 males and 31 females) persons were examined. All

patients were living in unconsumed marriage and have been treated in ambulatory environment in the

period of time from 2002 to 2006. The outcome identified higher level of neurosis and anxiety reactions in

case of females, while males showed high levels of scrupulousness and amicability.

Key words: unconsumed relationships, personality, vaginism

Wstęp

płciowego przez partnerów, brak stosunków płcio-

wych dopochwowych od samego początku związku,

mimo prób ze strony jednego lub obojga małżonków.

Z powodu braku współżycia w wielu związkach

praktykuje się zastępcze formy seksu, utrzymując

często taki stan przez wiele lat. Charakterystycznym

zjawiskiem są pojawiające się zaburzenia erekcji u

męża po wyleczeniu żony. Małżeństwo w dalszym cią-

gu pozostaje „białe”, zmienia się tylko przyczyna [1].

Niewiele jest też publikacji związanych z tym te-

matem. Imieliński dokonał analizy 43 nieskonsumo-

wanych małżeństw, które badał na przestrzeni dzie-

sięciu lat (1959–1970) [2]. Z powyższych małżeństw

36 zgłosiło się z chęcią podjęcia leczenia, 6 po zba-

daniu nie podjęło prób leczenia, 1 małżeństwo zosta-

ło skierowane przez sąd w celu wydania orzeczenia

w toczącym się procesie rozwodowym. Wśród bada-

nych 43 małżeństw przyczyną braku konsumpcji mał-

żeństwa były zaburzenia seksualne.

Związek nieskonsumowany, określany też jako

małżeństwo nieskonsumowane, „białe”, jest proble-

mem stosunkowo rzadko omawianym w publikacjach

medycznych. Zjawisko to jest jeszcze mało znane,

chociaż — paradoksalnie — jest nierzadko spotyka-

ne w praktyce ginekologicznej i seksuologicznej.

Małżeństwo nieskonsumowane ( matrimonium

non consumatum [łac.], unconsummated marriage

[ang.]) oznacza niemożność podjęcia współżycia

Adres do korespondencji:

mgr psych. Ewa Małachowska

ul. Kontytucji 6/59, 00–550 Warszawa

tel.: 602 630 827 6

e-mail: ewa2112@op.pl

e-mail: marek.jasinski@aster.net.pl

marek.jasinski@aster.net.pl

Nadesłano: 20.07.2007

Przyjęto do druku: 10.11.2007

www.seksuologia.med.pl

Seksuologia Polska 2007, 5, 2, 41–50

Adres do korespondencji:

marek.jasinski@aster.net.pl

Seksuologia Polska 2007, tom 5, nr 2

W publikacji „Diagnostyka, terapia i rokowanie

przypadków nieskonsumowanych małżeństw na pod-

stawie materiału klinicznego” przeanalizowano

12 par nieskonsumowanych związków leczonych

w latach 1981–1983 w Zakładzie Seksuologii i Patolo-

gii Więzi Międzyludzkich CMKP w Warszawie. Naj-

częstszą przyczyną braku konsumpcji małżeństwa

była pochwica u kobiet i zaburzenia erekcji u męż-

czyzn. Przy istniejącej pochwicy u żony występowały

okresowe zaburzenia erekcji u męża [3].

Obszerniejszej analizy nieskonsumowanych

związków dokonał Starowicz. Przeprowadził badania

41 par, w tym 17 skierowanych przez sądy rodzinne

i 24, które zgłosiły się z własnej inicjatywy. Wśród ba-

danych 41 par, w 13 przypadkach rozpad więzi był

tak głęboki, że wszelkie próby ratowania związku oka-

zały się nieskuteczne i zakończyło się to rozwodem

oraz unieważnieniem małżeństwa przez kościół [4].

Analiza 200 przypadków nieskonsumowanych

małżeństw w Iranie wykazała u mężczyzn: wytrysk

przedwczesny (23%), zaburzenia erekcji (61%), zabu-

rzenia mieszane (16%). W artykule tym nie podano

problemów występujących u kobiet. Jednakże warunki

kulturowe panujące w krajach muzułmańskich narzu-

cają konieczność pełnej gotowości seksualnej przede

wszystkim u mężczyzn, co może skutkować kłopota-

mi w tej sferze [5].

Na XVII Światowym Kongresie Seksuologii, któ-

ry odbył się w lipcu 2005 roku w Montrealu, przed-

stawiono prace związane z problemem związków

nieskonsumowanych. Z materiałów dotyczących

430 pacjentów leczonych w latach 1999–2002 w Pa-

kistanie wykazano u 78% kobiet pochwicę i u 22%

dyspareunię, zaś u 24% mężczyzn zaburzenia erek-

cji [6].

Badania związków nieskonsumowanych w Hong

Kongu dotyczyły 31 par, w których 61% kobiet miało

pochwicę, a u 16% mężczyzn wystąpiły zaburzenia

erekcji. Resztę stanowiły zaburzenia mieszane [7].

Problem nieskonsumowanych związków występu-

je również w małżeństwach ortodoksyjnych Żydów.

Ribner i Rosenbaum w pracy poglądowej opisują pro-

blem braku współżycia spowodowany głównie po-

chwicą u kobiet. Wiąże się to przede wszystkim z lę-

kiem wynikającym z dość restrykcyjnego spojrzenia

na problem stosunków płciowych związanym z na-

kazami religijnymi [8].

Przyczyny tego problemu są bardzo złożone, moż-

na je podzielić na organiczne, psychogenne i diadycz-

ne. W większości przypadków brak rozpoczęcia

współżycia wiąże się z czynnikami psychogennymi

i diadycznymi, bardzo rzadko spotyka się przyczyny

organiczne.

Przyczyny psychogenne

Stanowią one najczęstszy i najważniejszy powód

braku rozpoczęcia współżycia płciowego. Podsta-

wową i najczęstszą przyczyną ze strony kobiety jest

pochwica ( vaginismus ).

Z badań epidemiologicznych wynika, że pochwi-

ca występuje u około 2–4% kobiet. W populacji pol-

skiej dotyczy 2,3% kobiet [9]. Pochwica jest szcze-

gólną postacią dysfunkcji seksualnych. Istotą za-

burzenia jest odruchowe, niezależne od woli silne

skurczenie mięśni zamykających ujście pochwy

i innych mięśni dna miednicy, w wyniku czego po-

wstaje zapora uniemożliwiająca odbycie stosunku

seksualnego. Ma ono charakter odruchu obronne-

go, który jest wywołany rzeczywistą, przewidywaną

lub nawet tylko wyobrażaną próbą penetracji [10].

Skurcze mięśni mogą być tak silne, że są odczu-

wane przez kobietę bardzo boleśnie. Intensywność

bólu bywa zróżnicowana, ale jest on na tyle duży,

że wywołuje u kobiety niemiłe doznania, powoduje

cierpienie i uniemożliwia kontynuowanie prób zbli-

żeń. Wyróżnia się cztery stopnie zaawansowania

pochwicy:

— najtrudniejszy — przeprowadzenie waginalnych

badań lekarskich jest niemożliwe bez narkozy;

— ciężki — niemożliwe jest włożenie palca, tamponu;

— trudny — można wprowadzić palec, ale w żad-

nym wypadku członek;

— lekki — włożenie członka jest czasami możliwe,

ale zawsze bardzo bolesne [10].

Wiele kobiet z tą dolegliwością nigdy nie dało się

zbadać ginekologicznie, nie używało tamponów, glo-

bulek. Jak widać, pochwica uniemożliwia również

dbanie o zdrowie (nie można pobrać wymazu z szyjki

macicy) i prokreację.

Kobiety z tym schorzeniem często przez wiele lat

nie odbywają stosunków płciowych, mimo że spoty-

kają się z mężczyznami lub są w związku małżeńskim.

W wielu związkach, w których nie dochodzi do współ-

życia i taki stan się utrzymuje, partnerzy praktykują

zastępcze formy współżycia. Często jednak kobiety

z pochwicą stwierdzają, że po okresie względnej har-

monii w kontaktach seksualnych, ale bez stosunków

płciowych, u ich partnerów, rozczarowanych lub upo-

korzonych brakiem stosunków, dochodzi do złości,

frustracji [11].

Najistotniejszą przyczyną pochwicy jest lęk, będą-

cy hamulcem psychicznym przed defloracją, stosun-

kiem, ciążą. Pojawia się często w wyniku urazów psy-

chicznych, wykorzystywania seksualnego w dzieciń-

stwie, rygoryzmu religijnego w środowisku rodzinnym,

błędów wychowawczych czy też zbyt agresywnego

www.seksuologia.med.pl

Ewa Małachowska, Sławomir Jakima, Cechy osobowości partnerów w związkach nieskonsumowanych

postępowania na początku życia płciowego u kobie-

ty, która nie była dostatecznie przygotowana do kon-

taktu płciowego. Istotną rolę w podtrzymywaniu lęku

mogą odgrywać jatrogenne zachowania lekarzy,

szczególnie ginekologów, którzy, nie znając lub nie

rozumiejąc istoty zjawiska, potrafią swoim działaniem

zaostrzyć problem. Dotyczy to głównie pierwszego

badania ginekologicznego.

Przedstawiciele ujęcia poznawczo-behawioralnego

uważają pochwicę za warunkową reakcję lękową lub

wyuczoną fobię. Reakcję lękową wzmacnia przekona-

nie, że penetracji towarzyszy silny ból, dyskomfort.

Dzięki psychoanalizie poznano przypadki pochwi-

cy, których przyczyny miały korzenie w podświado-

mości kobiet i we wczesnych fazach rozwoju psycho-

seksualnego. Opisywano, że przyczyną zaburzenia

były fantazje kazirodcze, konflikty między miłością

i agresją, złe relacje z ojcem, lęk przed mężczyznami,

niemożność oddania się partnerowi, odmowa przy-

jęcia roli kobiecej, obrona kobiety przed rzeczywisto-

ścią [1].

Wśród kobiet będących w związkach nieskonsu-

mowanych wyróżniono trzy typy:

•

„Śpiąca królewna” — charakteryzuje się infan-

tylną postawą wobec seksualności. Kobieta jest

przekonana, że członek jest zbyt duży w stosunku

do pochwy, może ją poranić;

Drugą przyczyną braku współżycia ze strony ko-

biet jest dyspareunia. W populacji polskiej występuje

u 15,2% ogółu kobiet [9]. Dyspareunia jest zaburze-

niem seksualnym objawiającym się bolesnym i utrud-

nionym współżyciem płciowym. Prawdziwa dyspa-

reunia ma charakter nawrotowy. W zależności od

czasu wystąpienia, dzieli się ją na pierwotną lub

wtórną, zaś w zależności od częstości występowania

objawów — na całkowitą, ciągłą lub sytuacyjną [12].

Z powodu bólu i dużego dyskomfortu kobieta nie jest

w stanie odbyć stosunku. Przed każdą próbą współ-

życia pojawia się silny lęk przed doznaniami bólowy-

mi, zaś te potęgują następny lęk. Tworzy się system

„błędnego koła”. Nieleczona dyspareunia często pro-

wadzi do pochwicy [12].

U mężczyzn najczęstszą przyczyną nieskonsumo-

wanego związku są zaburzenia erekcji, określane

również jako zahamowanie podniecenia seksualne-

go, impotencja. Zaburzenia erekcji o podłożu psycho-

gennym stanowią 36% ogółu zaburzeń erekcji [1].

Do głównych przyczyn tych zaburzeń zalicza się

lęk, który jest hamulcem psychicznym przed stosun-

kiem. W dotychczasowym życiu pacjenta mogły się

wydarzyć sytuacje, które wywoływały strach, poczu-

cie winy, niską samoocenę, różne sytuacje zawsty-

dzające. Te przeżycia lub doznania mogą się prze-

kładać na sferę seksualną. Lęk przed kompromitacją,

ośmieszeniem jest silnym hamulcem utrudniającym

wystąpienie erekcji. Innymi czynnikami mogą być:

rygoryzm religijny, lęk przed spowodowaniem ciąży,

przed zakażeniem. Niemniejszą rolę odgrywają czyn-

niki sytuacyjne, takie jak brak intymności, stresujące

zachowania partnerki [13].

Do głębszych intrapsychicznych przyczyn związ-

ku nieskonsumowanego należą:

•

„Królowa pszczół” — brak potrzeby seksualnej,

kobieta nie dba o seks, odczuwa jedynie potrze-

bę macierzyństwa;

„Brunhilda” — występuje konflikt między miłością

i agresją, kobieta nie chce się podporządkować

mężczyźnie [10].

Do tej klasyfikacji nawiązuje inny podział, w któ-

rym wskazuje się na dwa typy kobiet o neurotycznych

cechach osobowości:

•

homoseksualny rozwój osobowości;

kobieta o infantylnym stosunku do seksualności:

u takiej kobiety pod wpływem religijnych lub in-

nych antyseksualnych postaw seksualność zosta-

ła stłumiona, łącząc się ze strachem i poczuciem

winy. Kobieta nie akceptuje swojego ciała, zwłasz-

cza genitaliów, które postrzega jako coś obcego

i nieczystego. O sprawach seksualnych jest słabo

poinformowana. Informacje mogą być dla niej

dostępne, ale ich unika. Nie ma ochoty lub nie jest

zdolna do przyjęcia dojrzałej roli;

•

ambiwalentny stosunek do seksu;

•

dawne urazy seksualne (molestowanie, gwałt,

zbyt bezpośrednie i agresywne postępowanie na

początku życia płciowego).

Cel i metoda badania

Procedura badania i charakterystyka

badanej grupy

Badaną grupę stanowiło 31 par będących w związ-

kach heteroseksualnych — 31 mężczyzn i 31 kobiet,

razem 62 osoby. Dwadzieścia sześć par było w for-

malnym związku małżeńskim, natomiast 5 par po-

zostawało w związku nieformalnym. Badane pary

zgłaszały się do lekarza psychiatry seksuologa w Po-

radni Zdrowia Psychicznego i Poradni Seksuologicz-

•

kobieta o rywalizacyjnym i agresywnym stosun-

ku do mężczyzny: podporządkowanie seksualne

to dla niej przejaw niebezpiecznej słabości;

z myślą o penetracji łączy się u niej uczucie pod-

ległości. Odczuwa potrzebę konkurowania

z mężczyzną i nie chce lub nie potrafi mu się pod-

dać ([10], s. 127).

www.seksuologia.med.pl

Cechy osobowości partnerów w związkach nieskonsumowanych

•

Seksuologia Polska 2007, tom 5, nr 2

nej w Warszawie i Przasnyszu w celu rozwiązania pro-

blemu — braku współżycia seksualnego w związku.

W przypadku 29 par problem dotyczył kobiet (pochwi-

ca), w jednej parze obojga małżonków (pochwica

u kobiety i impotencja psychogenna u mężczyzny),

a w jeszcze jednej tylko mężczyzny (impotencja psy-

chogenna).

Badania przeprowadzono w latach 2002–2006.

Procedura obejmowała badanie równoległe partne-

rów przed rozpoczęciem terapii. Wypełniali oni kwe-

stionariusze pod koniec drugiego spotkania, każdy

w oddzielnym pomieszczeniu, bez możliwości poro-

zumiewania się. Pacjentów poinformowano o celu

badania, jak również zapewniono ich o pełnej anoni-

mowości. Wszystkie pary, które zgłosiły się do porad-

ni, podjęły leczenie.

Wśród wszystkich badanych osób uwzględniono

następujące zmienne demograficzne: wiek, wykształ-

cenie, miejsce zamieszkania, warunki zamieszkania,

wykonywany zawód, stan cywilny, czas znajomości

przed ślubem, czas trwania związku małżeńskiego,

czas trwania związku partnerskiego, rodzaj motywa-

cji do podjęcia leczenia, wcześniejsze korzystanie

z terapii lub pomocy psychologicznej.

Poniżej przybliżono te zmienne, w celu bardziej

szczegółowej charakterystyki badanej grupy.

Poziom wykształcenia

Większość badanych mężczyzn (20) posiadała

wykształcenie wyższe, 10 — wykształcenie średnie

i 1 mężczyzna — zawodowe.

Wśród badanych kobiet obserwowano wyższy

odsetek (77,4%) posiadanego wykształcenia wyższe-

go (u mężczyzn wynosił on 65%). Liczbowo przedsta-

wia się to następująco: 24 kobiety posiadały wykształ-

cenie wyższe, 1 kobieta wykształcenie na poziomie

licencjatu, a 6 kobiet — wykształcenie średnie. Cha-

rakterystyczne w badanych parach było to, że tylko

jedna osoba miała wykształcenie zawodowe, nato-

miast nie było w ogóle osób z wykształceniem pod-

stawowym.

Biorąc pod uwagę wykształcenie osób w poszcze-

gólnych związkach, zaobserwowano, że w 18 parach

wykształcenie było równorzędne, w 16 u obojga part-

nerów wyższe, a w 2 średnie. W 8 parach mężczyzna

miał wykształcenie średnie, a kobieta wyższe,

w 3 parach mężczyzna miał wykształcenie wyższe,

a kobieta średnie, w 1 parze — mężczyzna wyższe,

a kobieta licencjat i w jeszcze jednej — partner wy-

kształcenie zawodowe, a partnerka średnie.

Wykonywane zawody

Na podstawie analizy danych stwierdzono, że

w badanej grupie występuje duże zróżnicowanie za-

wodowe.

Wiek

Średnia wieku mężczyzn wynosiła 35 lat. Najmłod-

szy mężczyzna w grupie miał 24 lata, a najstarszy

45 lat. Największy odsetek stanowili mężczyźni w prze-

dziale wiekowym 30–39 lat (55%), a najmniejszy

— w przedziale 40–49 lat (6%). Najmłodsza badana

kobieta miała 22 lata, najstarsza — 40 lat. Najwięk-

szy odsetek stanowiły kobiety w przedziale wiekowym

30–39 lat (58%), a najmniejszy w przedziale wiekowym

40–49 lat (13%).

Metody badawcze

Do przeprowadzenia badań wykorzystano:

1) Inwentarz Osobowości NEO-FFI Costy i McCrae

w przekładzie Zawadzkiego, Strelaua, Szczepa-

niaka i Śliwińskiej;

2) Skalę Więzi Małżeńskiej Szopińskiego;

3) Inwentarz Stanu i Cechy Lęku (ISCL-STAI) Spiel-

bergera, Gorsucha, Lushene’a w przekładzie

Wrześniewskiego i Sosnowskiego;

4) ankietę własną.

Warunki zamieszkania

Wszystkie pary zgłaszające się do leczenia miesz-

kały w mieście.

Przedmiotem zainteresowania było ustalenie,

czy pary będące w związkach małżeńskich i związ-

kach nieformalnych mieszkają razem we własnym

mieszkaniu, mieszkają z rodzicami czy mieszkają

osobno.

Największy odsetek par małżeńskich (84,7%) po-

siadał mieszkanie własnościowe, 3 pary mieszkały

z rodzicami, a jedna para w wynajętym mieszkaniu.

Dwie pary będące w związku nieformalnym nie

mieszkały razem, kolejne dwie pary mieszkały we

własnym mieszkaniu, a jedna para w wynajętym

mieszkaniu.

Metody statystycznej analizy danych

W celu ujawnienia różnic w strukturze osobowo-

ści, poziomie lęku (stanu i cechy) oraz poczuciu wię-

zi u małżonków/partnerów ze względu na typ związ-

ku (małżeński — 26 par, nieformalny — 5 par) wyko-

rzystano test U Manna-Whitneya (nieparametryczny

odpowiednik testu t -Studenta dla dwóch populacji

niezależnych).

Model nieparametryczny zastosowano ze względu

na znaczne różnice wielkości porównywanych prób.

www.seksuologia.med.pl

Ewa Małachowska, Sławomir Jakima, Cechy osobowości partnerów w związkach nieskonsumowanych

Cechy osobowości partnerów w związkach nieskonsumowanych

Tabela 1. Wartości statystyk opisowych wyników uzyskanych przez badane kobiety i mężczyzn pozostających

w związkach nieskonsumowanych w kwestionariuszu NEO-FFI, kwestionariuszu Spielbergera i Skali Więzi Małżeńskiej

Nazwa skali

Kobiety

Mężczyźni

NEO-FFI

Neurotyczność

31,23

8,59

15,77

7,84

Ekstrawersja

24,71

7,62

26,26

8,49

Otwartość

29,19

5,70

26,13

5,58

Ugodowość

31,74

6,22

30,00

5,70

Sumienność

32,61

7,22

32,10

6,52

Kwestionariusz Spielbergera

Lęk — stan

44,81

12,16

36,19

12,21

Lęk — cecha

51,45

12,26

36,25

8,13

Skala Więzi Małżeńskiej

Współodczuwanie

82,77

9,23

86,61

10,16

Współrozumienie

84,58

8,94

84,39

90,40

Współdziałanie

85,84

7,59

84,90

80,89

Do porównania wyników małżonków/partnerów

o krótkim (8 par) i długim stażu (8 par) posłużono

się testem t -Studenta dla dwóch populacji nieza-

leżnych. Natomiast do porównań wewnątrzgrupo-

wych wykorzystano test t -Studenta dla dwóch po-

pulacji zależnych.

a także wyższym poziomem współdziałania i współ-

rozumienia (p = 0,081).

W tabeli 3 zaprezentowano wartości statystyki

t testu t -Studenta dla dwóch populacji zależnych wy-

korzystanego w celu ujawnienia rozbieżności w struk-

turze osobowości, poziomie lęku i poczuciu więzi

u małżonków i partnerów w związkach nieformalnych.

W związkach małżeńskich żony w porównaniu

z mężami charakteryzuje wyższy poziom neurotycz-

ności, a także większa otwartość. Ich poziom lęku (sta-

nu i cechy) jest także wyższy niż mężów. Natomiast

poziom współodczuwania mężów przewyższa poziom

współodczuwania żon.

W związkach nieformalnych kobiety charaktery-

zuje wyższa neurotyczność, a także wyższy poziom

lęku, zarówno stanu, jak i cechy, w porównaniu

z mężczyznami.

Wyniki przeprowadzonych analiz

Różnice w strukturze osobowości, poziomie

lęku i poczuciu więzi w parach małżeńskich

i związkach partnerskich

W tabeli 2 przedstawiono wartości statystyki z te-

stu U Manna-Whitneya zastosowanego do przepro-

wadzenia porównań między wynikami uzyskanymi

przez badane kobiety i mężczyzn pozostających

w obu typach związków, we wszystkich skalach wy-

korzystanych w badaniu narzędzi.

Rezultaty przeprowadzonych porównań wykaza-

ły, że kobiety pozostające w związku małżeńskim

w porównaniu z kobietami ze związków partnerskich

odznaczają się niższym poziomem neurotyczności,

a także większą ekstrawersją oraz wyższym — na po-

ziomie tendencji — poziomem ugodowości (p = 0,073)

i sumienności (p = 0,066). Ich poziom lęku, zarówno

stanu, jak i cechy, jest niższy. Charakteryzuje je także

wyższy poziom współrozumienia (p = 0,057).

Mężczyźni małżonkowie w porównaniu z mężczy-

znami pozostającymi w związku partnerskim odzna-

czają się wyższym — na poziomie tendencji — pozio-

mem ekstrawersji (p = 0,073) i ugodowości (p = 0,094),

Różnice w strukturze osobowości, poziomie lęku

i poczuciu więzi u par o krótkim i długim stażu

W tabeli 4 przedstawiono wartości statystyki t testu

t -Studenta dla dwóch populacji niezależnych zastoso-

wanego do przeprowadzenia porównań między wyni-

kami uzyskanymi przez partnerów (kobiety i mężczyzn)

ze związków o krótkim i długim stażu, we wszystkich

skalach wykorzystanych w badaniu narzędzi.

Rezultaty przeprowadzonych porównań wykaza-

ły, że poziom neurotyczności, a także lęku, zarówno

stanu (p = 0,095), jak i cechy, kobiet z par o krótkim stażu

jest wyższy w porównaniu z kobietami ze związków o dłu-

gim stażu. Natomiast mężczyźni z par o krótkim stażu

odznaczają się niższym poziomem otwartości (p = 0,093)

niż mężczyźni ze związków o długim stażu.

www.seksuologia.med.pl

NEO-FFI

Kwestionariusz Spielbergera

Skala Więzi Małżeńskiej

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: