Fakty i Mity 2010-08.pdf

KATOLICKIE MISJ Â Str. 11

INDEKS 356441

ISSN 1509-460X

http://www.faktyimity.pl

Nr 8 (520) 25 LUTEGO 2010 r. Cena 3,90 zł (w tym 7% VAT)

ZNIKNĘŁA PODSTAWA BEATYFIKACJI JPII!

Nad beatyfikacją Jana Pawła II zawisło straszne niebezpieczeństwo! Cudownie ponoć

– za Jego sprawą – ozdrowiała zakonnica zachorowała ponownie.

Gdy 19 grudnia 2009 r. Benedykt XVI podpisywał dekret o heroiczności cnót JPII, podstawę dokumentu

stanowił absolutnie niezbędny proceduralnie cud w postaci powrotu do zdrowia (rzekomo

niewytłumaczalnego medycznie) 48-letniej dziś francuskiej zakonnicy Marie-Simon Pierre (na zdjęciu)

cierpiącej na chorobę Parkinsona. To właśnie jej przypadek został wyselekcjonowany przez postulatora

procesu beatyfikacyjnego ks. Sławomira Odera spośród setek innych rzekomych „łask uzdrowienia”.

Komisja teologów watykańskiej Kongregacji ds. Kanonizacyjnych przypieczętowała wybór s. Marie-

Simon, uznając, że ewidentnym dowodem cudu, tudzież „cudownego zbiegu okoliczności”, było to,

że: 1 – świątobliwa niewiasta cierpiała na tę samą chorobę co JPII; 2 – jej koleżanki z zakonu

zainicjowały gremialne modły o zdrowie nazajutrz po otwarciu jego procesu beatyfikacyjnego,

a dolegliwości ustąpiły dokładnie dwa miesiące po śmierci papy. Okazało się, niestety, że wielebni

mędrcy zatwierdzili cud mniemany. Albo... nasz rodak stracił w niebie posadę boskiego pośrednika,

ewentualnie samodzielnego uzdrowiciela.

– Jest straszny dramat, bo przed kilkoma dniami zakonnica zaczęła odczuwać ostry nawrót

choroby. Sprawę objęto najściślejszą tajemnicą, a przełożona zakonu otrzymała polecenie

ukrycia siostry Marie-Simon do czasu przygotowania jakiejś sensownej argumentacji

teologicznej – ujawnia, mimo ryzyka ekskomuniki, nasz człowiek w Watykanie.

A.T.

ISSN 1509-460X

POLSKA FINANSUJE

KSIĄDZ NAWRÓCONY

Nr 8 (520) 19 – 25 II 2010 r.

FAKTY

KOMENTARZ NACZELNEGO

Sondy na katolickim portalu internetowym www.ekai.pl robią

się coraz ciekawsze. Oto aż 30 proc. katolickich responden-

tów oświadczyło, że w Wielkim Poście nie przestrzega żad-

nych ograniczeń ani nie składa sobie postanowień. Zaledwie

17 proc. oświadczyło, że powstrzymuje się od picia alkoholu,

a 19 proc. – że odstawia słodycze.

Żyj pozytywnie!

FIFA wydała piłkarzom absolutny zakaz manifestowania na

boisku swoich przekonań religijnych (pod groźbą czerwonej

kartki). No to kto się musiał odezwać? Oczywiście Polak.

Niejaki Marek Citko (kiedyś kopacz piłki), który wysłał do

federacji piłkarskiej ostry protest.

złą gwiazdą; siedem lat nieszczęścia; los się odwró-

cił itp. To kłamstwa! Nie ma nic takiego jak pasma nie-

szczęść i nie ma urodzonych pechowców. Dlaczego jed-

nak często po jednym pechu zaraz jest następny? Bo wie-

rzymy, że drugi pech „do pary” przyjdzie, że skoro „na wo-

zie” się skończyło, to teraz przyszedł czas na „pod wozem”.

A kiedy już w to uwierzymy, osłabiamy nasze racjonalne

myślenie, wolę walki i zaangażowanie, popełniamy błędy

i w ten sposób sami jesteśmy autorami kolejnego nieszczę-

ścia. Oto zaledwie jedna z setek oczywistych, ale jakże

nieuświadomionych prawd filozofii sukcesu, o której

pisałem tydzień temu.

Prawdę mówiąc, myślałem, że moc oddziaływania

na podświadomość w celu pokonywania życiowych

zakrętów i osiągania zamierzonych celów jest znana

szerszemu ogółowi. Reakcja na mój komentarz raczej

temu przeczy. Wielkie możliwości naszych umysłów

są nieznane lub ignorowane. O dziwo, wątpiących nie

brakuje także wśród czytelników głęboko wierzących,

którzy jednak słów Jezusa o tym, że wia-

ra góry przenosi, nie odnoszą do co-

dziennego życia, tego poza rela-

cjami z sacrum. I robią błąd.

Jak wspomniałem przed ty-

godniem, literatura dotyczą-

ca tematu naszych rozwa-

żań jest przebogata. Aby

więc zaoszczędzić Wam ku-

powania kilkunastu książek,

po prostu zacytuję najtraf-

niejsze – moim zdaniem

– porady zaczerpnięte

z dwóch wolumenów.

Ale zacznę od py-

tania, które 26 lat te-

mu zadał mojej klasie II LO

wychowawca: – Jak my-

ślicie, do kogo należy świat?

– Świat należy do odważnych!

– odpowiedzieliśmy chórem. – Nie,

świat należy do upartych – odparł mądry

nauczyciel. Każdy z nas może powiedzieć, że się

nie mylił. Cierpliwość i upór to jedne z najważniej-

szych, ale dziś, niestety, coraz rzadszych wśród młodzie-

ży cech charakteru. Bez nich nie osiągniemy zamierzo-

nych celów, nawet jeśli uwierzymy w ich realizację. Tak

więc głęboka wiara w swój sukces (aż do wyobrażania so-

bie jego owoców) oraz upór to dwie podstawy powodze-

nia we wszelkich życiowych sprawach. Propagatorzy po-

zytywnego myślenia zalecają powtarzanie sobie w myślach

lub werbalnie mantr, najlepiej wieczorem przed snem lub

rano po przebudzeniu. Każdy może ułożyć swoje własne

powiedzenia, a mogą one wyglądać na przykład tak: „We

wszystkim kieruje mną nieskończona mądrość. Cieszę się

pełnią zdrowia, a w moim ciele i duchu działa prawo har-

monii. Piękno, miłość, spokój i dostatek są na zawsze mo-

im udziałem” („Potęga podświadomości”). Ale można też

bardziej prozaicznie, na przykład: „Jestem dziec-

kiem szczęścia, wszystko jest na dobrej dro-

dze, pokonam wszelkie przeszkody”; „Mój suk-

ces to kwestia czasu, będę wytrwały i kon-

sekwentny, więc wszystko się uda” itp.

A oto inne porady zaczerpnięte z książki

„Żyj pozytywnie”, które dobrze jest sobie czę-

sto powtarzać. Może są banalne. Ale praw-

dziwe!

z Nie zmienisz świata, ale możesz zmienić

siebie i własne życie z Odróżniaj problemy

rzeczywiste od tych, które takimi się wydają

z Nie przywiązuj się zbytnio do swoich problemów, bo jesz-

cze cię polubią! z Są problemy większe i mniejsze, ale sy-

tuacja nigdy nie jest na tyle beznadziejna, aby nie była bez

wyjścia z Jeśli tylko zachowasz wewnętrzną równowagę

i obiektywizm, poradzisz sobie w każdych okolicznościach

z Nie możesz pozwolić sobie na brak działania, bo twoje

życie przejdzie obok ciebie z Spójrz na swoje problemy

z dystansu z Nie jesteś pępkiem świata z Człowiek jest

tyle wart, ile jest wart jego charakter z Kieruj się rozumem,

panuj nad wolą i uczuciami z Ty masz rządzić emocjami,

a nie emocje tobą – zdrowy rozsądek jest lepszym do-

radcą niż gniew z Człowiek, który mierzy wyso-

ko, zazwyczaj ten cel osiąga, jeśli tylko zdecy-

duje się na wszystkie wyrzeczenia, jakie są

potrzebne do realizacji określonego celu

z Każda pozytywna myśl posuwa cię

o krok do przodu, każda negatywna

powoduje, że o dwa kroki się co-

fasz z Nie trać czasu na głupoty!

z Nie przestawaj stawiać sobie

cele z Im więcej możliwości zde-

cydujesz się wykorzystać, tym

więcej pojawi się przed tobą no-

wych z Wykorzystaj to, co jest w tobie naj-

lepsze z Wszystko, co robisz, wykonuj najle-

piej jak potrafisz z To, że się czymś mar-

twisz, nie zmieni biegu wypadków z Wszyst-

ko może ci wyjść na dobre z Człowiek zazwy-

czaj jest mocniejszy, niż mu się wydaje z Nie wol-

no żyć przeszłością z Tylko dwie sprawy są napraw-

dę ważne: życie i śmierć z Nigdy nie przejmuj się tym,

na co nie masz wpływu z Nie obwiniaj nikogo i nicze-

go, a w szczególności siebie z Nie rozczulaj się nad

sobą! z Nie zrażaj się, jeśli coś ci nie wychodzi, nie

idzie po twojej myśli. Jeżeli wiesz, do czego dążysz,

a cel, jaki stawisz przed sobą, jest możliwy do osią-

gnięcia, osiągniesz go z pewnością, niezależnie od

tego, ile błędnych działań go poprzedzi z Jeśli uwie-

rzysz, że życie jest ciężkie i marne, jesteś straco-

ny! z Gdy wszystko idzie nie tak, jak powinno, dbaj

o to, by nie przygasła w tobie nadzieja, że najlep-

sze jeszcze przed tobą. Zawsze możesz mieć pew-

ność, że sytuacja się zmieni, otworzą się przed to-

bą nowe możliwości, wcześniej czy później minie ca-

łe zło, które pogrąża cię w smutku z Każde niepowodzenie

ma swój koniec, każdy smutek ma swój kres z Twoje szczę-

ście nie zależy od innych z Niektóre sprawy potrzebują cza-

su, a kiedy odpowiedni moment nadchodzi, wyjaśniają się

same lub stają się o wiele łatwiejsze z Czerp siłę i mą-

drość ze swoich niepowodzeń z Przeciwności losu to tak-

że jego dar z Dobre samopoczucie jest stanem natural-

nym z Marzenia są po to, by się spełniały z Dla miłości

nie ma przeszkód!

I jeszcze: „Nigdy się nie poddawaj. Nigdy. Nigdy. Ni-

gdy” (Churchill); „Ten, kto nie przywyknie do przezwycię-

żania małych przeszkód, nie pokona i większej” (Gogol);

„Jeśli nawet niebo zmęczyło się błękitem, nie gaś nigdy

światła nadziei” (Bob Dylan)

Kultowy program dla dzieci „Teleranek” spadł z anteny tylko raz

– pamiętnego 13 grudnia 1981 roku. Teraz też spadnie, ale już

na zawsze. TVP nie ma nań pieniędzy. Koszt wyprodukowania

odcinka to 15 tysięcy złotych. Tyle co pensja jednego z dyrekto-

rów „publicznej telewizji”, a pracuje ich na Woronicza 482!

Portal Nasza-klasa jest zaiste demokratyczny. Każdy może za-

łożyć tam profil. Nawet grupa o nazwie Kill Cops Terror

Gang tak oto reklamująca swoje działanie: „Policjantów nale-

ży szlachtować jak świnie idące na ubój”. I to nikomu z N-k

nie przeszkadza. A profil „FiM” przeszkadzał jak cholera!

„Łubu-dubu, łubu-dubu, niech żyje nam prezes naszego klu-

bu! Niech żyje nam!”. Odszedł autor tych słów – Jerzy Turek

– ale jego tekst z „Misia” pozostanie nieśmiertelny.

Pieszczoch PRL-u i gwiazda Radia Maryja Jerzy Robert Nowak

pisze książkę. Nawet dwutomową. Jej kręgosłupem będzie „Li-

sta zdrajców Polski”. Przykłady? Mazowiecki, Wałęsa, Buzek,

Tusk, Kuroń, Herbert i tak dalej. Jak wymieni wszystkich drob-

nym druczkiem, to jest szansa, że zmieści się ze 38 milionów Po-

laków. Oprócz dwóch: Roberta Nowaka i Tadeusza Rydzyka.

Rydzykowi jako tzw. nadawcy społecznemu nie wolno emitować

w Radyju żadnych reklam. Pod groźbą natychmiastowej utraty

koncesji. W praktyce jest z tego (w RM) dużo śmiechu. „Dro-

dzy przyjaciele (...) polecam pismo katolickie »W naszej rodzi-

nie«. Ono powinno się znaleźć w każdym domu” – zachwalał oj-

ciec dyrektor produkt, którego jest prywatnym wydawcą.

Do czego to doszło – zgadzamy się z Antonim Macierewi-

czem! Dżentelmen ten rwącym głosem błagał słuchaczy Ra-

dia Maryja, by głosowali na Lecha Kaczyńskiego, bo jeśli nie

dojdzie do reelekcji, to PiS jako formacja polityczna odejdzie

w niebyt. Raz na zawsze. I tak nam dopomóż Bóg!

24,6 miliona złotych dostali z Unii Europejskiej (via Urząd Mar-

szałkowski) rzeszowscy bernardyni. Ojczulkowie ci radzą sobie

tak rezolutnie, że nie zdziwimy się, jeśli wkrótce wykupią Urząd

Marszałkowski i sami zaczną przyznawać (sobie) dalsze dotacje.

„Szatan nie jest leniem” – pod takim hasłem obradowało 100

egzorcystów. Nie w X wieku, lecz w XXI, i nie w Etiopii, tyl-

ko w Europie. No, może bez przesady – w Niepokalanowie.

Uczestnicy konferencji uznali, że najskuteczniejszym antido-

tum na Złego jest Zawsze Dziewica. A nie czosnek? Dziwne...

Jedyne w Polsce pismo katolickie pozbawione jadu i agresji

– „Tygodnik Powszechny” – ma spore kłopoty. Naczelny zwró-

cił się wprost do czytelników o finansowe wsparcie gazety, bo

tylko to może ją uratować. Cóż, nie będziemy podpowiadać

red. Bonieckiemu ogłoszenia zbiórki na upadające stocznie.

Ksiądz Marek Bernacki z Rybnika ogłosił, że czytelnicy sagi

„Zmierzch”, głównie dziewczęta (także widzowie filmów na-

kręconych na jej podstawie), niechybnie wpadną w łapska de-

monów i powstępują do sekt. Byłby to tylko śmiech na sali,

gdyby miejscowe władze oświatowe nie rozpoczęły natychmiast

cyklu szkoleń dla nauczycieli, jak ochronić dzieci przed „Zmierz-

chem”. Może by ktoś w Rybniku zapalił po prostu światło!

„Kobiety muszą mieć kontrolę nad swoimi prawami seksualny-

mi i rozrodczymi, szczególnie dzięki zapewnieniu łatwego dostę-

pu do środków antykoncepcyjnych i możliwości aborcji” – brzmi

najnowsza rezolucja Parlamentu Europejskiego. Teraz Żydzi

i masoni czekają na transport wymiocin z katolickiej Polski.

Synod protestanckich biskupów Holandii w Zierikzee orzekł

właśnie, że pastor Hendrikse – autor głośnej książki „Wie-

rząc w Boga, który nie istnieje. Manifest ateistycznego pasto-

ra” – nie musi się ze swojej niewiary tłumaczyć, bo to wyłącz-

nie jego sprawa. I słusznie, podobnie uważa polski episkopat.

JONASZ

„Historia kondomów” – pod takim tytułem zorganizowano

w Nowym Jorku wielką wystawę. Najstarsze eksponaty mają 1000

lat. Na najnowszym namalowano podobiznę Baracka Obamy.

Aktywiści ekologiczni grożą śmiercią amerykańskiemu łyż-

wiarzowi figurowemu Johnny’emu Weirowi, jeśli ten wystąpi

na igrzyskach w kostiumie z przyszytym kawałkiem lisiego

ogonka. I tu jest pewna przesada, bo oczywiste byłoby: ogon

za ogon. Ale żeby zaraz życie?

M ówi się: nieszczęścia chodzą parami; urodził się pod

Nr 8 (520) 19 – 25 II 2010 r.

GORĄCY TEMAT

na Białorusi milicja

wyprowadziła z Do-

mu Polskiego kil-

ku działaczy Związku Polaków na

Białorusi (wedle tamtejszego prawa

o stowarzyszeniach – nieistniejące-

go) liczącego niespełna 800 członków

i dowodzonego przez bizneswoman

Andżelikę Borys (dalej ZPB-B),

celem umożliwienia komornikowi

zabezpieczenia obiektu oraz prze-

kazania go (zgodnie z orzeczeniem

sądu) prawowitemu właścicielowi,

czyli innemu Związkowi Polaków na

Białorusi, zrzeszającemu prawie 10

tys. osób i kierowanemu przez biz-

nesmena Stanisława Siemaszkę

(ZPB-S). Ten niechlubny podział

istnieje od 2005 roku.

Po eksmisji ZPB-B w Warszawie

zawrzało, bowiem jest on u nas uzna-

wany za jedynie słuszną organizację

i z żadnymi innymi Polakami nikt

istotniejszy jest fakt, że trwający już

od kilku lat ostry konflikt między

naszymi rodakami żyjącymi na

Białorusi wywołała i wciąż pod-

grzewa Warszawa , cynicznie dzie-

ląc ich na „prawdziwych” (dających

otwarcie wyraz nienawiści do pre-

zydenta Łukaszenki) i „pseudo-Po-

laków” (ugodowych wobec władz).

Według oficjalnych danych, na

Białorusi żyje ok. 396 tys. Polaków,

spośród których tylko co ósmy

uznaje język polski za swój oj-

czysty . Stanowią trzecią pod wzglę-

dem liczebności (3,9 proc. ogółu po-

pulacji) grupę narodową po Biało-

rusinach i Rosjanach, a najliczniej

zamieszkują graniczącą z Polską

Grodzieńszczyznę (w liczbie ok. 294

tys. stanowią niemal czwartą część

wszystkich mieszkańców obwodu).

„Ciągle daje się zauważyć słabość in-

teligencji zdolnej do w pełni świado-

mego i kreatywnego utożsamienia się

nowego szefa potomka wojskowych

osadników – dr. Tadeusza Krucz-

kowskiego , historyka i wykładowcę

Uniwersytetu Grodzieńskiego.

Kruczkowski regularnie przyjeż-

dżał do Polski, biorąc m.in. udział

w posiedzeniach Polonijnej Rady

Konsultacyjnej przy Senacie RP (zo-

stał nawet wybrany na sekretarza

rady), ale wkrótce stał się ojczyź-

nie niemiły. Jego fundamentalnym,

z punktu widzenia Warszawy, grze-

chem było odcięcie się od jakich-

kolwiek zaangażowań politycznych

– Nie interesuje mnie żadna

opcja ani partia opozycyjna, bo za-

mierzam zajmować się wyłącznie

sprawami Polaków – oświadczył

Kruczkowski po uzyskaniu nomina-

cji, co po kilku latach urzędowania

zrobiło z niego w naszym kraju

„agenta KGB”, któremu mocodaw-

cy powierzyli zdławienie wszelkich

przejawów polskości na Białorusi.

– Po udanej interwencji na Ukra-

inie jacyś mędrcy w naszym MSZ-

-ecie oraz Agencji Wywiadu wymy-

ślili, że nadarza się niepowtarzalna

okazja, żeby zrobić kuku Łukaszen-

ce. Zaangażować ZPB w zakazaną

tamtejszym prawem walkę politycz-

ną i wepchnąć ich w ramiona naro-

dowców z opozycji. Pierwszym strza-

łem miała być wymiana nazbyt ugo-

dowego szefa ZPB na kogoś w peł-

ni dyspozycyjnego wobec Warsza-

wy. Wytypowano Borys, faworytę

ostro skonfliktowanego z Kruczkow-

skim Gowina, który z tylnego fote-

la cały czas pociągał za sznurki

– wspomina pracujący niegdyś na

kierunku wschodnim oficer Wojsko-

wych Służb Informacyjnych.

W latach 2004–2005 nasza am-

basada w Mińsku była nafaszerowa-

na ludźmi związanymi ze specsłuż-

bami – wymieńmy chociażby repre-

zentujących wywiad podpułkownika

walki politycznej z Łukaszenką, Bia-

łorusini zaczęli w nim postrzegać

współpracownika wywiadu, bo prze-

cież zawodowy dyplomata nigdy by

sobie na podobne cymbalstwo nie

pozwolił. Czy słusznie podejrzewa-

li? Jego późniejsza kariera zdaje się

wskazywać, że było w tym coś na rze-

czy... – zauważa nasz rozmówca.

W marcu 2005 r. obradujący

w Grodnie VI Zjazd ZPB wybrał

Borys na nową szefową związku.

Otrzymała 152 głosy, a Kruczkow-

ski 116. Stracił szanse, gdy wprowa-

dzona bocznym wejściem na obra-

dy studentka Julia Lewsza fałszy-

wie oskarżyła go o gwałt (po trzech

miesiącach została skazana za po-

mówienie). Karty się jednak odwró-

ciły, gdy skrupulatni białoruscy

urzędnicy zakwestionowali wybór

Borys i nakazali powtórzenie zjaz-

du, ponieważ 145 delegatów zosta-

ło wybranych z naruszeniem prawa.

– Ta decyzja miała oczywiście

podłoże polityczne, bowiem władze

uznały, że ZPB przechodzi do czyn-

nej opozycji wobec rządu. Ale fak-

tycznie były też liczne nieprawidło-

wości formalne, dlatego wraz ze „sta-

rym” zarządem zaskarżyliśmy pra-

womocność uchwał zjazdu, który zo-

stał powtórzony w sierpniu 2005 r.

w Wołkowysku. Postanowiłem nie

ubiegać się już o wybór na kolejną

kadencję, a przewodniczącym został

emerytowany nauczyciel Józef Łucz-

nik , którego we wrześniu 2009 r. za-

stąpił Siemaszko. Borys odmówiła

im jakiejkolwiek współpracy i od

tej pory zaczęły funk-

cjonować dwa związ-

ki (ZPB-S i ZPB-B

– dop. red. ). Andżelika

posmakowała dużych

pieniędzy, więc nie

chciała dzielić się otrzy-

mywanymi teraz z Pol-

ski milionami – zauwa-

ża Kruczkowski.

I dodaje:

– Ja w zasadzie za-

kończyłem swoją dzia-

łalność w związku,

a w podzięce od Ma-

cierzy dostałem za-

kaz wjazdu do Pol-

ski . W uzasadnieniu

decyzji napisano, że

mógłbym „spowodo-

wać zagrożenie dla

obronności lub bezpie-

czeństwa państwa lub

ochrony bezpieczeń-

stwa i porządku pu-

blicznego albo naru-

szyć interes Rzeczypo-

spolitej Polskiej” . W ja-

ki sposób? Chyba tylko mówieniem

prawdy, która do zwykłych ludzi

nie dociera.

Jakiej prawdy? O kulisach dzia-

łalności ZPB-B, płynącej doń z Pol-

ski rzece pieniędzy oraz dziwnych

organizacjach zarządzających jej ko-

rytem i podsycających wojnę propa-

gandową z Białorusią napiszemy już

za tydzień...

ANNA TARCZYŃSKA

tarczynska@faktyimity.pl

Raport mniejszości

Ostry konflikt między naszymi rodakami

żyjącymi na Białorusi wywołała i wciąż

podgrzewa Warszawa.

Jego niezauważonym sukcesem

było natomiast to, że twardo trzy-

mając się deklaracji, zapewnił ZPB

kilka lat względnej – jak na tamtej-

sze warunki – swobody. Nikt niko-

go z lokali związkowych nie wyrzu-

cał, działalności kulturalno-oświa-

towej nie zabraniał ani też na

milicję nie wzywał.

– Najwięk-

szym proble-

mem były pie-

niądze. Za-

trudnialiśmy 38

osób, a pomoc

z Polski wyno-

siła ok. 350 tys.

zł rocznie. Na

wszystko. Od

wypłaty pensji

dla pracowni-

ków poczyna-

jąc, na kosztach

utrzymania placówek kończąc

– podkreśla Kruczkowski.

Aż wreszcie na Ukrainie

wybuchła „pomarańczowa re-

wolucja”, czyli trwająca po-

nad dwa miesiące (listopad

2004–styczeń 2005) akcja oby-

watelskiego nieposłuszeństwa,

w którą polscy politycy byli

tak bardzo zaangażowani, że

o mały włos nie doprowadzi-

liśmy sąsiadów do wojny do-

mowej. Skończyło się jednak szczę-

śliwie, a na fotelu prezydenta za-

siadł Wiktor Juszczenko , człowiek

tak bardzo antyrosyjski, że wkrótce

został kumplem naszego Lecha Ka-

czyńskiego, choć ostatecznie wy-

strychnął go na dudka, nadając

w styczniu 2010 r. członkom zbrod-

niczej organizacji OUN/UPA status

kombatantów, a ich przywódcy

– Stepanowi Banderze – tytuł Bo-

hatera Ukrainy.

Pawła R. i majora Sławomira P. ,

pułkownika Marka S. z WSI, czy

majora Krzysztofa O. z ABW.

Bezpośrednią „opieką” nad wybora-

mi w ZPB zajął się jednak charge

d’affaires Marek Bućko . Jak tra-

fił do dyplomacji?

tu nawet nie chce rozmawiać. Zwłasz-

cza z takimi, którzy – wzorem dzia-

łaczy ZPB-S – unikają wylewania ku-

błów pomyj na głowę Aleksandra

Łukaszenki , legalnie wybranego pre-

zydenta państwa, w którym przyszło

im żyć, uczyć się i pracować.

W odpowiedzi na akcję w Iwień-

z narodowością polską. Wśród Po-

laków na Grodzieńszczyźnie jest dość

liczna grupa ludzi wykształconych,

posiadających tytuły naukowe, jed-

nakże tylko nieznaczna część z nich

uczestniczy w życiu mniejszości pol-

skiej ” – ubolewa MSZ w „Rapor-

cie o sytuacji Polonii i Polaków za

granicą” w 2009 r.

10 sierpnia 1988 r. kilkunastu

naszych rodaków zawiązało w Grod-

nie Polskie Stowarzyszenie Kultu-

ralno-Oświatowe im. Adama Mic-

kiewicza, przekształcone 16 czerw-

ca 1990 r. w Związek Polaków na

Białorusi, jedyną wówczas dużą or-

ganizację reprezentującą interesy

naszych rodaków. Sprężyną całej

operacji i pierwszym przewodniczą-

cym ZPB był Tadeusz Gawin ,

który po kilkunastu latach służby

w radzieckim KGB został działa-

czem tzw. opozycji demokratycznej,

gdy władzę na Białorusi objął pre-

zydent Łukaszenko (w okresie

1987–1991 Gawin sprawował funk-

cję szefa łączności jednostki wojsko-

wej stacjonującej w Grodnie, a na

emeryturę odszedł w lipcu 1991 r.

w stopniu podpułkownika; jego żo-

na jest córką generała Federalnej

Służby Bezpieczeństwa Rosji).

Zamierzając aktywnie włączyć się

w kampanię prezydencką na rzecz ry-

walizującego z Łukaszenką prawico-

wego polityka Siemiona Domasza ,

Gawin zrezygnował z kierowania

związkiem (zachował funkcję hono-

rowego przewodniczącego), a 18 li-

stopada 2000 r. delegaci na V Nad-

zwyczajnym Zjeździe ZPB wybrali na

cu:

~ prezydent Lech Kaczyński

natychmiast wystosował specjalne

zaproszenie dla Borys i grupy współ-

pracujących z nią prawicowo-kato-

lickich aktywistów w celu „udziele-

nia wsparcia i omówienia sytuacji

mniejszości polskiej na Białorusi”;

~ premier Donald Tusk za-

powiedział, że Siergiej Martynow ,

szef białoruskiego MSZ, „podczas

wizyty w Polsce nie usłyszy nic przy-

jemnego”;

~ 12 lutego minister spraw za-

granicznych Radosław Sikorski

przeprowadził ze swoim białoruskim

odpowiednikiem „szczerą i otwartą

rozmowę” na temat sytuacji w Iwień-

cu, apelując o legalizację ZPB-B ja-

ko jedynie prawdziwej „reprezenta-

cji mniejszości polskiej”;

~ 14 lutego grupa zwolenników

Borys zorganizowała pod siedzibą

ZPB-S w Grodnie „manifestację pa-

triotyczną”, w której uczestniczyło

„ponad 300 osób” (tak sprawozda-

je Andrzej Poczobut , prezes Ra-

dy Naczelnej ZPB-B i korespondent

„Gazety Wyborczej”, choć my do-

liczyliśmy się co najwyżej setki de-

monstrantów).

Ale mniejsza o banalne dekla-

racje i rachunkowe detale. O wiele

Tadeusz Kruczkowski

– Przyszedł z Polskiego Radia,

czyli właściwie z ulicy, za czasów rzą-

du Buzka, a jego jedynymi kwalifi-

kacjami były silne związki z prawi-

cą i biegła znajomość języka (Buć-

ko jest z wykształcenia rusycystą).

W ambasadzie zajmował się kontak-

tami z organizacjami polonijnymi

i opozycją. Gdy w październiku 2004

roku podczas tajnego spotkania

w Baranowiczach namawiał Polonu-

sów do zjednoczenia się i czynnej

W miasteczku Iwieniec

Z NOTATNIKA HERETYKA

Nr 8 (520) 19 – 25 II 2010 r.

POLKA POTRAFI

Porady na zdrady

Prowincjałki

Za dobre serce nawet 5 lat w więzie-

niu może spędzić pracownica składu

opałowego z Legnicy. Kobieta dobijała targu z tamtejszymi podopiecznymi

MOPS-u, którzy zjawiali się z talonami na węgiel, ale zamiast opału woleli

gotówkę (gorzałkę?). Dostawali połowę należnej kwoty. Drugą połowę „do-

brodziejka” inkasowała za fatygę. Węgiel, który tym sposobem pozostawał

na składzie, sprzedawała bardziej chętnym.

Na rynku wydawniczym debiutu-

je pierwszy profesjonalny porad-

nik dla pań, które albo zostały

zdradzone, albo myślą, że zosta-

ły zdradzone, albo chcą wkroczyć

na sądową ścieżkę i zarobić... Na

swojej wierności i mężowskiej

niewierności.

Co tam, panie, w monogamii?

Weźmy jedną z nowszych opinii, wy-

głoszoną przez eksperta w tema-

cie. Według profesora Bogusława

Pawłowskiego , antropologa pracu-

jącego na Uniwersytecie Wrocław-

skim, jesteśmy genetycznie zapro-

gramowani na poligamię. Znaczy się

– ludzka samica wiąże się z panto-

flarzem, który zaopiekuje się dzie-

ciątkami radośnie poczętymi z nie-

odpowiedzialnym, za to ponętnym

macho. A samcowi jest wszystko jed-

no – chce zaliczyć jak największą

liczbę bab. Jak takiego upilnować?

Zdaniem profesora, kreujemy

się na monogamistki i monoga-

mistów, ponieważ tak wypa-

da, a społeczeństwo nie

akceptuje odstępstwa od

norm. Także tych

w praktyce nieprze-

strzeganych. Stąd

potrzeba publikacji

takich jak wspo-

mniana na wstępie.

Tytuł: „Porady na zdrady. Kłam-

cy zdradzają, a zdrajcy kłamią, czy-

li podstawy detektywistyki dla żon

i narzeczonych”. Autorzy: Iwona

Konieczna , dziennikarka śledcza;

Marcin Popowski , detektyw, spe-

cjalista od rozwodów i sądowego po-

działu majątku. Wszak wiadomo

– głównym zajęciem prywatnych de-

tektywów jest śledzenie niewiernych

małżonków.

W książce znajdziemy listę cech

potencjalnych zdrajców, zobrazowa-

ne okoliczności, które szczególnie

sprzyjają skokom w bok, i poradnic-

two – co robić, żeby partnerowi nie

chciało się w bok skakać. A przy-

najmniej nie tak prędko.

Autorzy wyjaśniają, jak wyjść na

swoje, kiedy pożycie oficjalnie się

rozpadnie. Tłumaczą, jak zdobyć

„fanty”, które przydadzą się w są-

dzie. Wszystko z uwzględnieniem

polskich przepisów. A przyznać trze-

ba, że szykowanie się do ostatecz-

nego, sądowego starcia z niewier-

nym małżonkiem przypomina już

wyprawę na wojnę. Do dyspozycji

mamy: lokalizator GPS z mikrofo-

nem, czyli urządzenie służące do

monitorowania trasy przejazdu sa-

mochodem, które wysyła SMS-y in-

formujące, gdzie przebywa nasze

autko wraz z zawartością; niewiel-

kie, dyskretne cacko monitorujące

komputer, które zapisuje wszyst-

kie odwiedzane strony, wysłane e-

-maile, hasła, rozmowy prowadzo-

ne na komunikatorach interneto-

wych itd.; zestawy podsłuchowe „sły-

szące” na odległość kilkuset metrów

do zainstalowania w gniazdkach

kontaktowych; podsłuchy podrzu-

cane (jak sama nazwa wskazuje,

podrzuca się je w wybrane miejsce

i już działają); minikamery ukryte

w długopisach; testery na obecność

spermy na bieliźnie... Itp., itd.

Podobno od miłości do nie-

nawiści jeden krok. Dobrze, że

po latach poświęceń jest szansa

odegrać się na niewdzięcznym pa-

sożycie i puścić go z torbami. A póź-

niej kolejnego... i kolejnego...

JUSTYNA CIEŚLAK

Jerzy M. , 71-latek z Chełmna, dostał

do odsiadki 5 lat za pobicie dwóch są-

siadów. Pierwszemu – za to, że jakoby nieuczciwie rozlicza się z pieniędzy

wydawanych na zakupy Jerzego – połamał nawet kości czaszki. Drugi obe-

rwał tak solidnie, że nie rozpoznała go rodzona żona. Jerzy M. jest niewido-

my, a do tego uznany za niezdolnego do samodzielnej egzystencji...

Trzy pary spodni dżinsowych, 4 pary

legginsów, 4 podkoszulki, 2 bluzy

z kapturem oraz kilka par majtek i 2 biustonosze – to wszystko (warte

w sumie około 2 tys. zł) miała na sobie 49-latka ze Słupska, kiedy opusz-

czała lokalne centrum handlowe. I pewnie cieszyłaby się łupem do dziś,

gdyby nie fakt, że niecodziennie przyodziana poszła „na zakupy” do innego

marketu. Tam „pikającą” klientką zajęli się ochroniarze.

Ks. Ryszard Dominik , wieloletni pro-

boszcz parafii Podwyższenia Krzyża

Świętego w Kłodzku, miał marzenie. Chciał, aby po śmierci pochowano go

przy kościele. Gdy umarł, jego następca wystąpił o pozwolenie do miejsco-

wego sanepidu. Zgody na pochówek w centrum dużego osiedla nie otrzy-

mał, ale swojego poprzednika w niedozwolonym miejscu i tak pochował.

Bo – jak wyjaśnia – taką decyzję podjął biskup.

Policja uratowała we Włocławku pi-

janego mężczyznę płynącego na rzecz-

nej krze. Krzyczącego wniebogłosy pechowca zauważył mężczyzna spaceru-

jący nad rzeką. Uratowany mors nie był w stanie wyjaśnić, jak i dlaczego

znalazł się na rzece.

Wybrali: WZ, MaK

tęgę zakłamywana. Polska Ludowa widziana

w mediach wydaje się krajem zupełnie innym niż

ten, w którym żyło wielu z nas.

Głupawa odmiana antykomunizmu, która dominuje

w większości polskich środków masowego przekazu, szcze-

gólnie obficie tryska w okolicach zbliżonych do PiS.

Jest to środowisko zakompleksionych frustratów i jako

takie stanowi niemal idealne

współczesne ucieleśnienie przy-

słowiowego polskiego kołtuna.

PRL był oczywiście dyktaturą

i tym bardziej zasługuje na kry-

tyczną ocenę. Ale w tysiąclet-

nim ciągu polskich dziejów,

składającym się niemal wyłącznie z rozmaitych form dyk-

tatur, ta PRL-owska wydaje się być stosunkowo mało

brutalna, gospodarczo dosyć pomyślna, a jeśli chodzi

o emancypację niższych warstw społeczeństwa – wręcz

rewelacyjna w porównaniu z I i II Rzecząpospolitą.

Tymczasem telewizja publiczna, „Rzeczpospolita” czy

„Nasz Dziennik” malują obraz PRL tak wykrzywiony

i zdeformowany, że z trudem można zobaczyć w nim kraj,

który większość z czytelników „FiM” ma we własnych

wspomnieniach. Celem tej zmasowanej propagandy jest

zresztą wyrwanie tych wspomnień z umysłów odbiorców

i umieszczenie na ich miejscu karykatury tamtych czasów.

Przysłowiowe już puste półki z roku 1981 według tych

zakłamanych przekazów zdają się wypełniać całe 40-le-

cie PRL. Ale nie to jest w tych przekazach najgorsze.

W ostatnich tygodniach znalazłem na przykład wy-

jątkowo podły tekst „Rzeczpospolitej” na temat wyzwo-

lenia przez Armię Czerwoną (teraz się mówi przez „So-

wietów” albo „bolszewików”) obozu w Auschwitz. Au-

tor najwyraźniej dostał w redakcji nakaz napisania cze-

goś kompromitującego dla ZSRR na tę okazję. I wił się

jak piskorz, aby czerwonoarmistów – czyli ludzi, którzy

uratowali szybką akcją 7 tysięcy niedobitków z obozu

(większość wypędzono do Rzeszy, resztę hitlerowcy chcie-

li rozstrzelać, ale nie zdążyli) – zohydzić, tyle że nie

bardzo miał do tego podstawy.

Zrobił w każdym razie co mógł. Zatem dał odpo-

wiedni tytuł: „Auschwitz: obojętność wyzwolicieli”, a na-

stępnie wyeksponował większymi literami w tekście frag-

ment wyznania jednej z więźniarek: „Błagaliśmy Sowie-

tów (a jakże – „Sowietów”!),

aby dali nam choć kawałek mię-

sa, ale oni rzucali tylko kości

w śnieg”. Chodzi o to, aby czło-

wiek kartkujący gazetę, a nie-

mający czasu na wnikliwe czy-

tanie (czyli zapewne większość

czytelników) odniósł wrażenie, że żołnierze radzieccy by-

li bezdusznymi potworami. Autorowi udało się chyba

ze 3 świadectwa negatywne znaleźć – choćby to o bra-

ku mięsa. Tyle tylko, że z wszelkich innych, bardziej

obiektywnych, relacji o wyzwoleniu (np. z „Gazety Wy-

borczej”) dowiemy się, że dawanie mięsa wygłodniałym

ludziom było dla nich zabójcze – rozsadzało im wnętrz-

ności. Ale o tym nie dowiemy się z „Rzepy”, bo celem

tej gazety było zohydzenie wyzwolicieli i narysowanie ich

karykatury, a nie dochodzenie do prawdy.

Dziennik związany z partią Kaczyńskich odbicie mia-

sta Oświęcimia z rąk hitlerowców nazywa „regularną oku-

pacją bolszewicką”. To trochę tak, jakby napisać, że „po

wylądowaniu aliantów w Normandii region ten znalazł

się pod regularną okupacją angielsko-amerykańską”.

Wszystko można tak wykręcić i zakłamać, że historia sta-

nie się stekiem niezrozumiałych i absurdalnych bzdur.

W tym samym numerze „Rzepy” czytam, że usunięcie

resztek po feudalizmie w latach 1944–1945, czyli refor-

ma rolna, która wreszcie zlikwidowała nędzę na wsi, „by-

ła bezsensowną akcją PKWN, która zniszczyła majątki

ziemiańskie”. Ręce opadają. ADAM CIOCH

MYŚLI NIEDOKOŃCZONE

Mojego zwycięstwa w wyborach prezydenckich sobie nie wyobrażam. Lech

jest znacznie lepszy ode mnie. On odnajduje się znakomicie w sferze stosun-

ków międzynarodowych, na salonach dyplomatycznych...

(Jarosław Kaczyński)

RZECZY POSPOLITE

Nie wierzę w jakiekolwiek gwałty w Samoobronie. W takim układzie dlacze-

go ja zostałam ominięta?

(Renata Beger)

PSL był, jest i będzie. Mówiąc inaczej, PSL trwał, trwa i trwa mać.

(Eugeniusz Kłopotek, poseł PSL)

Bóg widzi każdą pułapkę, która grozi człowiekowi i za pośrednictwem Ko-

ścioła pokazuje właściwą drogę. Żeby nią iść, nie musimy jej zaraz rozumieć.

Musimy w zaufaniu podać rękę przewodnikowi.

(Franciszek Kucharczak, „Gość Niedzielny”)

Narasta kampania nienawiści wobec Instytutu Pamięci Narodowej, prowa-

dzona przez rząd PO-PSL. Może to doprowadzić do innej formy orwellizmu,

czyli systemu perfidnej tyranii. Ucierpi na tym niestety Kościół. Układ eksko-

munistyczny pod egidą Tuska jest bliski tego celu.

(Marek Baterowicz, „Przegląd Katolicki” z Australii)

Jesteście oblubieńcami narodu. (abp Stanisław Nowak

do parlamentarzystów pielgrzymujących na Jasną Górę)

Tu chodzi już o dosłowne zrzucanie krzyży ze szkolnych ścian, z przydrożnych

kaplic, a może nawet kościołów, aby ten symbol chrześcijaństwa nie górował

w naszym krajobrazie. Być może dalszym zamiarem jest zepchnięcie chrześci-

jan do podziemi, katakumb. Wbrew wszystkiemu musimy głosić Chrystusową

naukę o krzyżu, iść krzyżowi na ratunek. (kardynał Stanisław Nagy)

Zdroje głupoty

My nie mamy czarcich ogonów.

(Jarosław Kaczyński)

Wybrali: AC, JC, PP

GOTÓWKA NA ROZGRZEWKĘ

NINJA?

NA CEBULĘ

WŁADZA NADRZĘDNA

ROZBITEK NA WIŚLE

R zeczywistość czasów PRL jest obecnie na po-

Nr 8 (520) 19 – 25 II 2010 r.

NA KLĘCZKACH

WĄTPLIWY

AMBASADOR (CD.)

antykościelnego” białostoccy księ-

ża wymienili szkodliwość (!) na-

uczania religii w szkołach, demo-

ralizujący styl prowadzenia kate-

chez, masowość duszpasterstwa ska-

zującą na anonimowość, krótkie

i nacechowane materializmem wi-

zyty kolędowe oraz... „churchializm”,

czyli możliwość przystępowania do

poszczególnych sakramentów w róż-

nych parafiach. Za zadanie niecier-

piące zwłoki uznano jednak koniecz-

ność „budzenia nadziei” wśród osób

pracujących za granicą, bo one są

szczególnie podatne na porzucenie

wiary, a dodatkowo zarażają tym

swoje rodziny. Skutecznie przeciw-

działać temu miałoby – zdaniem

księży – wprowadzenie obowiązku

„meldowania się” polskich emigran-

tów w parafiach ich zamieszkania

za granicą.

herbu Suchowoli, dzięki czemu „nie

można go już postrzegać tylko

w kontekście religijnym”. MaK

Jak pisaliśmy 2 tygodnie temu

(6/2010), honorowy tytuł Ambasa-

dora Województwa Lubelskiego

otrzymał w tym roku Katolicki Uni-

wersytet Lubelski im. Jana Pawła II.

Uroczystą galę nadania godności od-

bębniono w miejscowej filharmonii

6 lutego. Jako że nasza publikacja

ukazała się dzień wcześniej – w or-

ganizującym całą imprezę Urzędzie

Marszałkowskim zapanowała, deli-

katnie mówiąc, nerwowa atmosfera,

bo wyniki obrad kapituły decydują-

cej o wyróżnieniach są absolutnie

utajnione do chwili ich ogłoszenia

właśnie na gali. Wszczęto wewnętrz-

ne dochodzenie, kto „Faktom i Mi-

tom” puścił farbę. Urzędniczym śled-

czym życzymy powodzenia.

Dzień przed galą pod gmachem

KUL-u miała miejsce pikieta śro-

dowisk Kresowiaków, które po raz

kolejny wyraziły swój sprzeciw wo-

bec decyzji władz uczelni o przy-

znaniu doktoratu honoris causa

ustępującemu ukraińskiemu pre-

zydentowi Wiktorowi Juszczence .

Chodzi o nadanie przezeń tytułu

bohatera narodowego Ukrainy Ste-

panowi Banderze – inicjatorowi

rzezi na Polakach zamieszkujących

Wołyń i Podole. Pod budynkiem

uniwersytetu umieszczono transpa-

rent i ustawiono w kształcie krzy-

ża płonące znicze. Jednak o fakcie

nikt nie śmiał pisnąć, bo tytuł Am-

basadora odbierał sam JM rektor

KUL ks. prof. Stanisław Wilk ,

a na sali zasiadali też inni kościel-

ni dostojnicy.

do Parlamentu Europejskiego. Ko-

lejnym argumentem jest popularność

grupy „NIE krzyżom w polskich szko-

łach publicznych”, jaką na początku

lutego tego roku założyli na świato-

wym portalu Facebook sympatycy So-

cjaldemokracji Polskiej. Jej twórcom

marzy się, aby w polskim prawie

oświatowym obok przestrzegania kon-

stytucyjnej zasady świeckości państwa

pojawił się zakaz agitacji religijnej

w szkołach publicznych. W ciągu

2 tygodni akces do antyklerykalnej

grupy zgłosiło 7 tysięcy osób. Jest to

rekord wśród polskich internetowych

grup politycznych.

całą masę inwektyw pod adresem

gejów i lesbijek, nazywając ich m.in.

„środowiskiem zboczeńców seksu-

alnych”, a parady równości – „mar-

szami zboczeńców”. Porównał też

homoseksualizm do nekrofilii, zoo-

filii i pedofilii. Pięta, jak na PiS-

-owskiego eleganta przystało, po-

wiedział, że „pozostawi pismo bez

dalszego biegu”, czyli że nikogo za

nic nie przeprosi.

NASIENIARNIA

MIŁOŚCI

MaK

Katolik, który staje się „źródłem

pokus” dla własnego męża lub wła-

snej żony, „wyznaje i uprawia au-

tonomię seksu”, nie zachowuje „ryt-

mu i opanowania, aby w zbliżeniach

»iść wspólnym krokiem«”, czym

prędzej powinien stawić się u krat

konfesjonału.

Bo grzeszy okrutnie! Lista moż-

liwych grzechów popełnianych przez

małżonków katolickich, zamieszczo-

na na stronie zamojskiego Dusz-

pasterstwa Rodzin, na tym się oczy-

wiście nie kończy. Grzeszą rów-

nież wszyscy ci, którzy, zapomina-

ją, że rodzina powinna być „nasie-

niarnią miłości”, nie zamawiają mszy

w rocznice ślubu, nie modlą się

i nie pokutują za grzechy małżon-

ka, lekceważą odmawianie modli-

twy przed posiłkami, nie czytają żad-

nych książek katolickich o małżeń-

stwie oraz nie szukają rady dusz-

pasterza w sprawach „moralnie wąt-

pliwych”. W stosunku do dzieci po-

ważnymi grzechami popełnianymi

przez katolickich rodziców jest m.in.

pozwalanie im „na wyzbywanie się

cnoty skromności i wstydliwości, któ-

re stoją na straży czystości (choćby

nawet przez chodzenie po mieszka-

niu w strojach nocnych i kąpielo-

wych)” i udzielanie im zgody na „wy-

jazdy we dwoje, autostop, wczasy,

wojaże zagraniczne bez odpowied-

niego zabezpieczenia moralnego” .

Mojżesz, a pewnie i sam Pan Bóg,

wpadłby w kompleksy wobec ta-

kiej listy przykazań.

DIABLI NADALI

MiC

Misja telewizji publicznej to slo-

gan, w którym od 20 lat akcent pa-

da na słowo „misja”. 12 lutego do

programu „Wywiad kuriera”, pro-

dukowanego przez oddział warszaw-

ski TVP, zaproszono ks. dr. Wiesła-

wa Jankowskiego i franciszkanina

o. Marka Wódkę . Prezenterka ze

śmiertelnie poważną miną zagaiła

temat rozmowy, którym były... eg-

zorcyzmy. Goście z troską w głosie

opowiadali o objawach opętania. Jed-

nym z nich – według rozmówców

– jest fakt zrzucania ze ścian świę-

tych obrazków i krzyży. Żaden z księ-

ży nie zająknął się, że owa czyn-

ność jest niczym innym jak wypeł-

nieniem... przykazania Bożego (Wj

20. 4). Za to z chęcią opowiadali

o tym, jak kapłani rozpoznają obec-

ność demona w ludzkim ciele (m.in.

po tym, że nawiedzony człowiek

przemawia „językami, których nie

powinien znać”). Tak naprawdę nie

chodzi o żaden język, tylko niezro-

zumiały, wariacki bełkot. o.P.

FOBIA PIS-OWSKA

PODATEK

WATYKAŃSKI

Szczególną troską o dzieci wy-

kazują się posłowie PiS. Opraco-

wali projekt ustawy, która ma unie-

możliwić tzw. nielegalne adopcje.

Chodzi o sytuacje, w których ko-

bieta rodząca niechciane dziecko

zrzeka się praw rodzicielskich na

korzyść mężczyzny, który oświad-

cza, że jest jego ojcem. Dotąd nie

trzeba było w takich wypadkach ro-

bić testu DNA określającego ojco-

stwo, podobnie jak nie trzeba go

robić, gdy dziecko rodzi się w ra-

mach małżeństwa, bo zakłada się,

że ojcem jest mąż. Dziennik

„Rzeczpospolita” przeprowadził

niedawno nagonkę medialną, suge-

rując, że dzięki tej procedurze na-

turalnymi ojcami dzieci mogą się

ogłosić... geje będący w zmowie

z matkami rezygnującymi z wycho-

wywania dzieci. PiS postanowił za-

tem dmuchać na zimne i namawia

PO do wsparcia projektu. Wiceszef

Klubu Parlamentarnego PO, Grze-

gorz Dolniak , obiecuje przyjrzeć

się inicjatywie.

Pogarszająca się sytuacja finan-

sowa parafii, a czasem zwykła chci-

wość popycha duchownych do prób

wprowadzenia terroru finansowe-

go. I tak ks. Władysław Hnatczuk

z Bartoszyc w województwie war-

mińsko-mazurskim wprowadził spe-

cjalne roczne i miesięczne podatki

dla parafian. Osoby należące do ro-

dzin, które ich nie uiszczają, nie

otrzymują żadnych zaświadczeń

z kancelarii parafialnej. Proboszcz

wysyła do opornych nawet specjal-

nych windykatorów, którzy doma-

gają się zapłaty zaległości. MaK

ŁUK WROŚNIĘTY

ARCYLOJALNY

MODŁY

DO ŚW. LOLKA

10 lat temu w parku miejskim

w Suchowoli (województwo podla-

skie) umieszczono metalową kon-

strukcję z krzyżem zwaną łukiem

papieskim. Była ona częścią ołta-

rza na spotkaniu z JPII na lotni-

sku w Krywlanach. Po decyzji Try-

bunału w Strasburgu dotyczącej usu-

nięcia krzyży z włoskich szkół pu-

blicznych mieszkaniec Suchowoli,

pan Eryk Kamiński , zażądał od

władz miasta usunięcia z parku łu-

ku papieskiego. Burmistrz miasta

Jerzy Omielan bagatelizuje spra-

wę i sugeruje, że łuk nie zniknie

z miasta, bo „wrósł w krajobraz”,

a poza tym został włączony do

Według Macieja Sobieraja

z lubelskiego IPN-u, emerytowany

arcybiskup lubelski Bolesław Pylak

był tajnym współpracownikiem SB.

Uważano go za jedną z najlepszych

wtyk w episkopacie. Jeden z duchow-

nych nie miał wątpliwości co do ro-

li arcybiskupa: „Jest bardziej lojal-

ny niż Jaruzelski ”... Oczywiście

– wobec władzy i rządu PRL. IPN

wydał właśnie publikację na ten te-

mat. Wynika z niej, że hierarcha

pierwszy raz poszedł na współpracę

we wrześniu 1959 roku, „na zasadzie

dobrowolnej”, pod pseudonimem

Teolog. Swoją lojalność potwierdził

w 1980 roku, kiedy wyrzucił z ko-

ścioła Świętego Ducha młodzież gło-

dującą w akcie solidarności z ro-

botnikami Wybrzeża.

DZIECI W OFIERZE

Sondażownia Mareco Polska

zrobiła wśród Polaków badania na

temat stosunku do JPII . Okazuje

się, że 40 proc. ankietowanych

(czyli mniej więcej tyle, ilu w Pol-

sce jest regularnie praktykujących

katolików) twierdzi, że modli się

do zmarłego papieża. Niestety nie

wiadomo, na ile modlitw niebosz-

czyk udzielił pozytywnej odpowie-

dzi. Nie wiadomo także, do kogo

modlili się, zanim zmarł Karol

Wojtyła, i czy temu komuś nie jest

teraz przykro.

W Nepalu władze aresztowały

4 osoby podejrzane o złożenie dziec-

ka w ofierze. Chodzi o religijny za-

bobon zwalczany od czasów domi-

nacji brytyjskiej, ale ciągle jeszcze

występujący na Półwyspie Indyjskim,

który każe rytualnie mordować dzie-

ci dla osiągnięcia szczęścia material-

nego. W tym wypadku poderżnięto

gardło porwanej 8-latce, aby zapew-

nić lokalnemu przedsiębiorcy powo-

dzenie w interesach.

MaK

RELIGIA

SIĘ KOŃCZY?

PPr

PIĘTASZEK

Dlaczego Polacy odchodzą od

religii katolickiej? Przede wszyst-

kim przez „ideologię postmoder-

nizmu” i „masowość cywilizacji”,

które sprawiają, że „niewiara już ni-

kogo nie dziwi” – ustalili zgodnie

duszpasterze z archidiecezji biało-

stockiej podczas lutowej konferencji

na temat „Współczesne zagrożenia

wiary od zewnątrz”. Jako pozostałe

przyczyny coraz powszechniejszego

wśród Polaków „indywidualizmu

NIE

DLA KATOLIZACJI!

Gromy straszliwe spadają na

głowę posła PiS Stasia Piętę . Pra-

cownia Różnorodności – jedno ze

stowarzyszeń skupiających mniej-

szości seksualne – zapowiada pod-

jęcie przeciw niemu kroków praw-

nych, jeśli poseł nie przeprosi za

swoje homofobiczne wypowiedzi.

W październiku 2009 r. poseł w tek-

ście sejmowej interpelacji zawarł

Liderzy polskiej lewicy mają nie-

mały kłopot. Doradcy opowiadają

im, że obrona świeckości państwa

jest zbyt ryzykowna. Innego zdania

są wyborcy. Dowodem jest poparcie,

jakie w Małopolsce i woj. świętokrzy-

skim zdobyła profesor Joanna Se-

nyszyn w ubiegłorocznych wyborach

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: