ZAPALENIE PŁUC.doc

ZAPALENIE PŁUC PŁATOWE – zapalenie tkanki płucnej jednego lub obu płuc wywołane przez dwoinkę zapalenia płuc. Występuje u dzieci poniżej 10 r.ż. oraz u ludzi w podeszłym wieku. Czynniki wywołujące: niedożywienie, osłabienie z powodu innych chorób, oziębienie ciała, wyczerpanie po wysiłku, operacja.

Masaż. Okres narastania wysięku. W tym okresie masażu nie wykonujemy.

Okres ustępowania – masaż segmentarny bez sprężynowania.

Okres rekonwalescencji. Cel masażu: przywrócenie sprawności ruchowej żeber, poprawa ukrwienia, zapobieganie powstaniu zrostów. 1 sposób –m segmentarny ze sprężynowaniem. 2 sposób – m klasyczny rozluźniający mięśnie międzyżebrowe i prostowniki grzbietu w odc piersiowym.

ZAPALENIE PŁUC ODOSKRZELOWE – zapalenie płuc obejmujące oskrzeliki. Zapalenie może być pierwotne lub wtórne. Zapalenie rozpoczyna się w najdrobniejszych oskrzelikach, lejkach i pęcherzykach. W strukturach tych pojawia się przekrwienie i obrzęk. Oskrzela i oskrzeliki zostają zablokowane wysiękiem śluzowo-ropnym.

Masaż. Okres ostrego zapalenia – nie wykonujemy.

Okres rekonwalescencji. Celem masażu jest przywrócenie sprawności ruchowej klatki piersiowej, ułatwienie oczyszczenia dróg oddechowych. 1 sposób: postępowanie segmentarne. 2 sposób: m klasyczny rozluźniający mięśnie międzyżebrowe i prostowniki grzbietu w odc piersiowym (gł., rozc, ugn podł, roztrząsanie, później wibracja w przestrzenia międzyżebrowych).

ROSTRZENIE OSKRZELI. Choroba polega na stałym rozszerzeniu ścian mniejszych oskrzeli i oskrzelików z powstaniem workowatych rozszerzeń, w których zatrzymuje się wydzielina śluzowa. Wydzielina ta ulega zakażeniu. Choroba ta jest następstwem innych chorób oskrzeli: przewlekłego nieżytu oskrzeli i rozedmy, niedodmy i zwłóknienia płuc, gruźlicy, infekcji wirusowej. Powstający stan zapalny ściany oskrzelowej prowadzi do dalszego osłabienia, rozszerzenia a nawet owrzodzeń oskrzeli. Mogą wystąpić krwawienia. Ruchomość klatki piersiowej jest upośledzona. Objawy: płytki oddech, duszność i sinica, męczący kaszel i krwioplucie, cuchnący oddech, ogólne znużenie i osłabienie. Choroba postępuje powoli.

Masaż. I sposób – masaż segmentarny ze sprężynowaniem klatki piersiowej. II sposób – masaż klasyczny w ułożeniu drenażowym. Opracowujemy grzbiet i klatkę piersiową stosując: gł., rozc, ugn pop i podł, okl łyżeczkowe, wibr i roztrząsanie.

DYCHAWICA OSKRZELOWA jest chorobą alergiczną. Polega na napadowym występowaniu duszności. W czasie napadu wyst skurcz mięśni gładkich oskrzelików oraz obrzmienie błony śluzowej, któremu towarzyszy zwiększone wydzielanie śluzu. Napad wyst zwykle w nocy. Chorego budzi uczucie duszenia się.

Okres napadu. Masaż – nie wykonujemy.

Okres międzynapadowy. Masaż. Sposób I – masaż segmentarny. Przez ok. 10 zabiegów nie wyk sprężynowania. Sposób II – mas klasyczny rozluźniający mięśnie oddechowe. Oprac. grzbiet i klatkę piersiową, obręcz barkową, szyję i kark.

ROZEDMA PŁUC polega na utracie sprężystości tkanki płucnej i rozszerzeniu lejków oraz pęcherzyków płucnych. Wyróżniamy dwa rodzaje rozedmy: 1. Rozedma miedzyzrazikowa – dochodzi do pęknięć pęcherzyków płucnych (przy kaszlu lub wysiłku). 2. Rozedma pęcherzykowa – dochodzi do rozciągnięcia i utraty sprężystości pęcherzyków. Wyróżniamy trzy postacie tej rozedmy: zastępcza, starcza, przerostowa.

Podst. objawy rozedmy: duszność, sinica, osłabienie, zmiana kształtu klatki piersiowej (żebra i barki podnoszą się).

Masaż. Celem jest uruchomienie klatki piersiowej i ułatwienie oddychania, a szczególnie wydechu. Sposób I – mas segmentarny. Chwyt sprężynowania wykonujemy dopiero po odzyskaniu elastyczności klatki piersiowej. Sposób II – w lżejszych przypadkach masaż klasyczny. M rozluźniający napięcia mięśniowe w obrębie grzbietu i klatki piersiowej.

ZAWAŁ SERCA – martwica mięśnia sercowego. Przyczyna: zamknięcie światła tętnicy wieńcowej. Zawał najczęściej obejmuje całą grubość mięśnia sercowego. Objawy: ból, wstrząs, ostra niewydolność lewokomorowa (obrzęk płuc), zaburzenia rytmu serca.

Okres 1 (wczesny okres świeżego zawału). Do masażu przystępujemy po 10-12 dniach choroby. Sposób 1: drenaż limfatyczny konczyn górnych i dolnych na zmianę. Sposób 2: powierzchowne głaskania, rozcierania, ugn podłużne kkd, w miarę poprawy stanu zdrowia dołączamy opr kkg. Sposób 3: m segmentarny po ustąpieniu przeczulicy  w obrębie łopatki.

Okres rekonwalescencji. Sposób 1: m klasyczny. Sposób 2: m segmentarny.

Okres po rekonwalescencji – masaż nie jest potrzebny.

OSTRE ZAPALENIE MIĘŚNIA SERCOWEO. Może rozpocząć się w osierdziu i przechodzić na mięsień sercowy. Serce jest osłabione i może ulec bardzo dużemu rozszerzeniu. Wyst ogólne objawy sercowe: sinica, duszność, obrzęki, ból, kołatanie serca, zaburzenia tętna, objawy mózgowe, objawy brzuszne.

Masaż. Celem jest: odciążenie serca przez ułatwienie dopływu krwi żylnej do serca, usuwanie obrzęków, stopniowe zwiększanie obciążenia serca. Sposób I – drenaż limfatyczny początkowo na zmianę kkg i kkd. W miarę poprawy stanu zdrowia mas wyk codziennie. Sposób II – wyk powierzchownych gł i delikatnych ugn podł początkowo tylko na kkd.  W miarę poprawy st zdrowia dołączamy mas kkg. Stopniowo zwiększamy czas trwania i siłę masażu.

MIAŻDŻYCA (stwardnienie tętnic) – przewlekły proces zapalny błony wewnętrznej tętnic, prowadzący do zwyrodnienia. W błonie tej pojawiają się nacieki, które albo rozmiękają albo twardnieją wskutek odkładania się w nich soli wapnia. Proces rozprzestrzenia się na błonę środkową, w której ulegają zwyrodnieniu włókna mięśniowe, oraz na błonę zewnętrzną, która ulega stwardnieniu. Niekiedy proces chorobowy obejmuje również żyły.

Następstwem stwardnienia tętnic mogą być: tętniak, zakrzepica, pękniecie tętnicy.

Wyróżniamy 4 stopnie:
-zmiany bez objawów klinicznych

-chromanie przestankowe

-ból spoczynkowy bez zmian martwiczych

-ból spoczynkowy z martwicą lub owrzodzeniem

Masaż. Pacjent powinien prowadzić spokojny tryb życia. Zabrania się palenia tytoniu i używania alkoholu. Warunkiem niezbędnym do wykonywania masażu jest występowanie reakcji na masaż ze strony naczyń krwionośnych. Nie wolno doprowadzić do przeciążenia organizmu. Nie wolno powodować wzrostu ciśnienia krwi. Nie wolno stosować technik mocnych i rozgrzewających. W masażu wszędzie tam, gdzie jest to możliwe, należy decydować się na postępowanie segmentarne.

ZAKRZEPOWE ZAPALENIE ŻYŁ polega na zamknięciu światła żyły przez powstałą skrzeplinę. Do chodzi do tego wskutek: urazu naczynia, zapalenia żył, chorób zakaźnych, chorób prowadzących do zwolnienia krążenia krwi. Część ściany naczynia, objęta procesem zapalnym, jest źródłem podrażnienia. Odkłada się na niej włóknik z przepływającej krwi, prowadząc do powstania skrzepliny. Przy bardzo zwolnionym krążeniu krew może się zatrzymać za niedomykającymi się płatkami zastawek i tam krzepnąć.

Skrzeplina może ulec: rozpuszczeniu, zwłóknieniu, rozmięknięciu, może stać się zatorem.

W miejscu zakrzepu wyczuwa się wyraźny bolesny punkt. W okolicy poniżej zakrzepu występuje znaczne obrzmienie.

Masaż. Najważniejszą rzeczą jest spokój i unieruchomienie zajętej okolicy. Ze względu na możliwość oderwania zakrzepu i spowodowania jego przemieszczenia nie stosuje się masażu. Z innych przyczyn u pacjenta który chorował na zapalenie żył masaż można wykonać po ok. 6 miesiącach od ustąpienia objawów zapalenia.

ŻYLAKI są to zmiany polegające na rozszerzeniu, wydłużeniu i powyginaniu żył oraz niedomykalności zastawek żylnych. Czynnikiem sprzyjającym jest praca zawodowa w pozycji stojącej. Najczęściej żylaki powstają w żyle odpiszczelowej. Wskutek wzrostu ciśnienia krwi na ściany naczynia ulega ono wydłużeniu, powykręcaniu i rozszerzeniu. Rozszerzenie powoduje odsuniecie od siebie zastawek. Ponieważ nie mogą one zamykać się szczelnie, tracą swoją funkcję i pozwalają na cofanie się krwi. To powoduje jej większe zaleganie, to z kolei jest przyczyną dalszych deformacji naczynia. Chory skarży się na ból i osłabienie kończyn.

Masaż. Rzadko stosuje się masaż. Wyróżniamy 2 sposoby: Sposób I polega na wykonaniu drenażu limfatycznego kkd. Na kończynie chorej nie wykonujemy drenażu w miejscu bezpośrednio objętym procesem chorobowym. Do opracowania dołączamy rozluźniający masaż klasyczny okolicy lędźwiowo-krzyżowej kręgosłupa, brzucha i podbrzusza.  Sposób II polega na wykonywaniu masażu segmentarnego kończyn dolnych. Na kończynie chorej nie wykonujemy masażu w miejscu bezpośrednio objętym procesem chorobowym.

Leczenie chirurgiczne – polega ono na usunięciu lub podwiązaniu żylakowato zmienionych żył.

Masaż. Przeważnie nie wykonuje się masażu ze względu na jego małą skuteczność. Jeżeli jednak lekarz zleci jego wykonywanie, stosujemy opracowanie klasyczne kończyny zdrowej wywierając wpływ konsensualny na kończynę operowaną.