niewygodna_prawda_pressbook.pdf

NIEWYGODNA PRAWDA

O fIlmIE

„Tym, co wpędza nas w kłopoty nie jest to, czego nie wiemy,

ale to, że jesteśmy przekonani, że tak nie jest.”

Mark Twain

Ludzkość siedzi na bombie zegarowej. Jeśli większość

naukowców ma rację, mamy 10 lat, żeby zapobiec

olbrzymiej katastrofie, która może zniszczyć cały

system klimatyczny naszej planety doprowadzając

do niespotykanych zmian pogodowych, powodzi,

suszy, epidemii i zabójczych uderzeń fal gorąca.

Reżyser Davis Guggenheim prezentuje przebój Festi-

walu Filmowego Sundance, NIEWYGODNA PRAW-

DA , który oferuje pełne pasji i inspirujące spojrzenie

na zaangażowanie jednego człowieka w zdemaskowa-

nie mitów i błędnych wyobrażeń dotyczących global-

nego ocieplenia, a także inspirowanie do podejmowa-

nia działań mających temu zapobiec. Tym człowiekiem

jest były wiceprezydent Stanów Zjednoczonych

Al Gore, który pokonany w wyborach prezydenckich

w 2000 roku zdecydował się poświęcić życie wy-

siłkom zmierzającym do uratowania ziemi przed

nieodwracalnymi zmianami. W tym przejmującym

portrecie Gore’a i jego „objazdowego show dotyczą-

cego globalnego ocieplenia”, widzimy jak w zabawny,

pełen zaangażowania i otwarty sposób przekazu-

je zwykłym obywatelom zaskakującą prawdę o tym,

co nazywa „planetarnym stanem kryzysowym”.

zenit - i Gore nie oszczędza nas starając się wyjaś-

nić przyczyny tej tragicznej sytuację. Przeplatany

odważnymi faktami i próbami przewidywania przy-

szłości, film jest opowieścią o osobistej podróży

Gore’a: od pełnego ideałów studenta college’u, który

dojrzał pęczniejący kryzys dotyczący środowiska natu-

ralnego; poprzez młodego Senatora borykającego się

z tragedią rodzinną, która zmieniła jego postrzega-

nie świata; po człowieka, który prawie został Pre-

zydentem i który powrócił do spraw, które były jego

pasją - przekonany, że ciągle jeszcze jest czas na dzia-

łanie.

Z humorem i inteligencją NIEWYGODNA PRAWDA

podaje jeden z argumentów Gore’a twierdzący,

że nie możemy dłużej pozwalać sobie na postrzeganie

globalnego ocieplenia jako tematu politycznego - jest

to bowiem największe moralne wyzwanie, jakiemu

musi stawić czoła światowa cywilizacja.

Paramount Classics i Participant Productions przed-

stawiają film w reżyserii Davisa Guggenheima,

NIEWYGODNA PRAWDA . Film z udziałem Ala

Gore’a został wyprodukowany przez Laurie David,

Lawrence’a Bendera i Scotta Z. Burnsa. Producenta-

mi wykonawczymi są Jeff Skoll, Davis Guggenheim,

Diane Weyermann, Ricky Strauss i Jeff Ivers.

Mając za sobą najgorszy sezon burzowy – 2005 – jaki

przeżyła Ameryka, wydaje się, że właśnie osiągamy

ZAANGAŻOWANIE DO FILMU ALA GORE

lemy stojące przed współczesnym światem, Al Gore

zdecydował na zaangażowanie się właśnie w ten

problem. I to problem, który nie ma charakteru po-

litycznego. Nauka jest bowiem z definicji wolna

od stronniczych manipulacji. Stojąc na scenie, Al nie

prosił o nasze głosy - prosił, abyśmy zwrócili uwagę,

na to co możemy zmienić.”

Producenci od początku rozumieli, że to czym mają

zamiar się zająć nie będzie zwyczajną produkcją fil-

mową. „Dokładnie wiedzieliśmy, jaka jest stawka,”

mówi Laurie David, „Była nią cała planeta. Musieli-

śmy jednak przekonać co do naszego projektu pana

Gore”.

Jak przyznaje Bender zwrócenie się do byłego wice-

prezydenta Stanów Zjednoczonych z pomysłem na

film było trochę stresującym wydarzeniem. „Nawy-

kłem do różnego rodzaju spotkań dotyczących filmów,

ale tym razem był to człowiek, który mógł zostać

Prezydentem”, stwierdza Bender. Na szczęście Gore

szybko go uspokoił. „Był czarujący i zdał sobie sprawę

z tego, że dzięki naszemu filmowi jego przesłanie może

potencjalnie dotrzeć do milionów ludzi na świecie.”

„Ten pogłębiający się globalny kryzys związany

z naszym klimatem wymaga odważnego i mądrego

działania,” mówi Gore, który zobaczył w filmie

NIEWYGODNA PRAWDA kolejną możliwość zwróce-

nia uwagi świata na tę niepokojącą sytuację.

Aby nadać filmowi szybkie tempo i wizualną atrak-

cyjność filmowcy zaangażowali reżysera Davisa

Guggenheima, który wcześniej reżyserował głównie

na potrzeby telewizji, a produkowana przez niego,

świetnie przyjęta seria HBO „Deadwood” znana była

ze świetnie nakreślonych, skomplikowanych bohate-

rów. Dzięki filmowi NIEWYGODNA PRAWDA Gug-

genheim zyskał szansę powrotu do swoich korzeni

jako dokumentalisty, jednocześnie mogąc opowiedzieć

pełną humanizmu historię.

Im więcej reżyser dowiadywał się na temat badań

naukowych będących podstawą ostrzeżeń Gore’a

przed globalnym ociepleniem, tym bardziej intrygował

go temat filmu. „Rzeczą, o której marzy każdy filmo-

wiec jest znalezienie tematu, który po prostu zmusi

go do zrealizowania danego filmu” wyjaśnia, „a temat

tego właśnie filmu okazał się dla mnie idealny. Miałem

wrażenie, że gdybym już nigdy w życiu niczego nie

zrobił, ten film by mi wystarczył”.

Kiedy produkcja zaczynała biec swoim torem, filmow-

cy nie byli pewni, co do tego, jak widzowie i media

podejdą do dwóch głównych tematów filmu - Gore’a

i globalnego ocieplenia - które od dawna były dosyć

kontrowersyjne. Wszystkie te obawy znikły jednak,

kiedy film został pokazany na Festiwalu Filmowym

Sundance i został entuzjastycznie przyjęty 3 owacja-

mi na stojąco.

Przez wiele lat przedstawiano go jako „kolejnego

Prezydenta Stanów Zjednoczonych” - ale w obli-

czu druzgocącej osobiście i kontrowersyjnej porażki

w wyborach w 2000 roku, Al Gore zrobił coś zupełnie

niespodziewanego. Zdecydował się wyruszyć w drogę.

I to nie w poszukiwaniu miejsca odosobnienia,

ale jako wędrujący showman.

Jego „show” to multimedialna prezentacja, która

wyjawia, poprzez oryginalną mieszaninę humoru,

rysunków i przekonujących dowodów naukowych,

skutki, jakie globalne ocieplenie powoduje na naszej

planecie. To także bardzo inspirujące „wezwanie

do broni” pokazujące możliwości, jakie stoją przed

Amerykanami w zwalczaniu kryzysu. Gore zapre-

zentował swój show ponad 1000 razy w ciasnych

salach wykładowych i salach konferencyjnych hote-

li, zarówno w dużych jak i małych miastach, mając

nadzieję, że słuchaczom zacznie zależeć na planecie,

inaczej bowiem może dojść do największej katastrofy

w historii ludzkości.

Ludzie, których zainteresował show Gore’a to m.in.

czołowa aktywistka środowiskowa Laurie David i pro-

ducent filmowy Lawrence Bender. David prowadziła

dwie cieszące się olbrzymią popularnością prezenta-

cje Gore’a w Nowym Jorku i w Los Angeles, i wywarło

to na nią ogromny wpływ. „Poczułam, że Al Gore stał

się swego rodzaju Paulem Revere naszych czasów,”

mówi David, „podróżującym po kraju i ostrzegającym

nas przed sprawami, których nie wolno nam zignoro-

wać.”

David zdała sobie także sprawę z tego, że Gore stawił

czoła przytłaczającej i żmudnej walce o to, aby jego

przekaz dotarł do naszej kultury. „Nikt nie rozumie

tego tematu lepiej niż Al Gore, który badał go przez

ostatnie 40 lat. Nikt też nie potrafiłby wyjaśnić tego

zwykłemu laikowi w sposób tak bardzo klarowny,”

stwierdza David. „Ale musiałby być w trasie przez

365 dni w roku, aby dotrzeć chociaż do ułamka ludzi,

do których należy dotrzeć, a na to po prostu nie ma

czasu.”

Zainspirowani działalnością Gore’a, David i Bender

zwrócili się do swojego długoletniego przyjaciela,

Scotta Z. Burnsa, scenarzysty i reżysera - zdobywcy

nagrody Clio za reklamę kreatywną, oraz do Jeffa Skoll

z Participant Productions – firmy, która w 2005 roku

wyprodukowała takie prowokujące do myślenia filmy

jak „Good Night and Good Luck” i „Syriana.”

Podobnie jak sam Gore, wszyscy producenci byli

świadomi zagrożeń związanych z globalnym ocieple-

niem. Tak komentuje to Scott Burns: „Byłem poruszo-

ny faktem, iż piastując pozycję, która pozwoliła mu

na zmianę o 360 stopni poglądów na wszystkie prob-

ZDOBYWANIE ZAUFANIA GORE

PROBLEMY ZWIĄZANE

Z GlOBAlNYm OCIEPlENIEm

Od samego początku, Davis Guggenheim wiedział,

że kluczem do filmu NIEWYGODNA PRAWDA było

zdobycie zaufania Ala Gore. Będąc pod wrażeniem

głębi przekonań Gore’a i jego charyzmy, Guggen-

heim miał nadzieję poznać także najbardziej intymne

motywy byłego wiceprezydenta powodujące, że zajął

się on problemem globalnego ocieplenia.

Początki okazały się trudne, nawet bowiem po spę-

dzeniu mnóstwa czasu na podróżowaniu z Gore,

kilka tygodni zajęło Guggenheimowi przejście z for-

malnego „Panie Wiceprezydencie” na dużo mniej for-

malne „Al.”

Kiedy, jednak Guggenheim zaczynał drążyć coraz

głębiej okazało się, że zaczyna docierać do bardzo

humanistycznej historii, która zresztą napędza cały

jego film. „Zacząłem postrzegać Ala Gore jako niezwy-

kłą postać, która w traumatycznym momencie decy-

duje się odłożyć wszystko na bok i poświęcić życie

tematowi, o którym mało kto ma ochotę rozmawiać”,

mówi reżyser. „Jestem filmowcem, który uwielbia

silne emocje i byłem pewien, że kiedy widzowie zoba-

czą Ala Gore podnoszącego się po porażce 2000 roku

i usiłującego ratować świat, zrobi to na nich niezatarte

wrażenie”.

W trakcie prac nad filmem, Gore otworzył się przed

Guggenheimem, opowiadając mu o tym, jak jego

życie osobiste zderzyło się z silną wiarą w piękno,

świętość i emocjonalne wartości Ameryki. Guggen-

heim pokazuje trzy kluczowe wydarzenia w życiu

Gore’a, które pomogły wzmocnić jego zaangażowa-

nie w sprawy środowiska: wypadek samochodowy,

w którym o mały włos nie zginął jego syn; śmierć

siostry na raka płuc - szczególnie istotne, jeśli weź-

miemy pod uwagę fakt, że jego rodzina uprawiała

tytoń; oraz jego historyczną porażkę w wyborach pre-

zydenckich 2000 roku.

Globalne ocieplenie i jego efekty zostały po raz ko-

lejny uświadomione całemu światu w samym środku

zdjęć do filmu NIEWYGODNA PRAWDA . W czasie,

kiedy ekipa realizacyjna planowała podróż do Nowe-

go Orleanu, w wybrzeże uderzył z niewiarygodną siłą

huragan Katrina powodując największą katastrofę

w dziejach Stanów Zjednoczonych i bezprecedensowe

zniszczenie na obszarze Nowego Orleanu.

Były to dni grozy dla całego kraju, a Davis Guggenheim

otrzymał kolejne czerwone światło potwierdzające

to, iż ostrzeżenia Gore’a muszą zostać potraktowane

serio. „Kiedy Katrina uderzyła mieliśmy już bilety do

Nowego Orleanu”, wspomina Guggenheim. „Cała

ironia polegała na tym, że jechaliśmy tam, aby roz-

mawiać z przedstawicielami firm ubezpieczeniowych

na temat zwiększających się strat powodowanych

globalnym ociepleniem, które zagrażają ich intere-

som. Okazało się wtedy, że temat naszego spotkania

wcale nie jest abstrakcyjny - to coś, co zdarza się obok

nas każdego dnia”.

Ważnym elementem prezentacji Ala Gore dotyczą-

cej globalnego ocieplenia oraz filmu NIEWYGODNA

PRAWDA jest kilka szokujących obrazów: zdjęcia

Kilimandżaro i innych szczytów w Himalajach, które

pokazują, że największe lodowce na ziemi topią się

w dramatycznym tempie. Takie zjawiska mają także

miejsce bliżej nas: Gore informuje, że w samych Sta-

nach Zjednoczonych, w Narodowym Parku Lodowco-

wym pozostało alarmująco mało lodowców.

Jeśli wcześniej mogło nam się wydawać, że zmiany

w przyrodzie zachodzą zbyt wolno, żeby je zauważyć,

lub, że ziemia jest zbyt rozległa, a jej naturalne siły

zbyt potężne, abyśmy mogli poczynić jakiś uszczerbek

na jej kondycji - wiemy teraz, jak bardzo się mylili-

śmy. Gore jasno nam uświadamia, że ziemia zmienia

się teraz dosłownie z minuty na minutę i przedstawia

kolejne niepodważalne dowody.

Dziesięć najgorętszych lat wystąpiło w ciągu ostatnich

14 lat. Woda w oceanach gwałtownie się ociepla,

przyczyniając się do coraz bardziej niebezpiecznych

tropikalnych burz i huraganów, takich jak huragan

Katrina czy inne niemniej groźne, jakie wystąpiły

w ostatnim okresie. Zmieniające się pory deszczowe

powodują powodzie i susze, a wyższe temperatury

są odpowiedzialne za rozprzestrzeniające się epi-

demie. Także związane z temperaturą zmiany w ich

naturalnym środowisku mogą prowadzić do wyginię-

cia najbardziej majestatycznych gatunków dzikich

zwierząt. Chodzi tu między innymi o niedźwiedzie

polarne, które po raz pierwszy w historii, jak raportuje

Gore, toną w desperackim poszukiwaniu dryfujących

kawałków lodu, na których mogłyby polować.

Mimo tych wszystkich potwierdzonych naukowo

informacji, Gore przerażony jest tym, iż ciągle zbyt

wielu Amerykanów i ich przywódców nie wierzy

w globalne ocieplenie. Przytacza tutaj liczne

statystyki: podczas, gdy ostatnie badanie (Science

Magazine, grudzień 2004) dotyczące zmian klima-

tycznych pokazało, że 928 pism wsparło global-

ne ocieplenie, podobne informacje dotyczące mass

mediów, pokazują, że 53% z nich sugeruje, że prob-

lem globalnego ocieplenia pozostaje nie potwierdzo-

ny. Innymi słowami, okazuje się, że informacje, jakie

są przekazywane ludziom nie są zgodne z faktami.

Gore uważa, że naszym największym problemem

jest błędne przekonanie - a największym błędnym

przekonaniem jest takie, że jeśli nasza planeta jest

w olbrzymim niebezpieczeństwie nic nie możemy

w związku z tym zrobić. Nie mając zamiaru pod-

dać się bez pełnej pasji walki, Gore wskazuje na to,

że Amerykanie poradzili sobie z wieloma rodzajami

przytłaczających problemów - od zniesienie niewol-

nictwa, poprzez lądowanie człowieka na księżycu

czy powstrzymanie powiększania się dziury ozonowej

- i wierzy, że globalne ocieplenie powinno dołączyć

do chlubnej tradycji zajmowania się pozornie wyda-

wałoby się niemożliwymi do zwalczenia problemami.

Sukces można jednak odnieść tylko wtedy, kiedy

Amerykanie zjednoczą się w walce z tym problemem,

troszcząc się o problem środowiska w codziennym

życiu i wywierając nacisk na polityków, aby ci starali

się robić więcej w tym celu. Al Gore wierzy, że pewne

zmiany już zachodzą. Widzi organizujących się oby-

wateli różnych stanów i należących do różnych partii

politycznych. Zarówno Gore, jak i autorzy filmu mają

nadzieję, że NIEWYGODNA PRAWDA będzie swego

rodzaju inspirującym katalizatorem.

Jako amerykański senator, a następnie wiceprezy-

dent brałem udział w licznych rozmowach na ten

temat, między innymi podczas Szczytu Ziemi w Rio

de Janeiro w 1992 roku czy podczas negocjacji

związanych z Protokołem z Kyoto w 1997 roku.

Kiedy każde z kolejnych badań naukowych potwier-

dzało i pogłębiało powody mojego niepokoju, zaczą-

łem pojmować konieczność uświadomienia światu

tego globalnego kryzysu, jako rodzaj misji. Ale jeszcze

nie skończyłem. Każdego dnia uczę się, jak bardziej

efektywnie informować innych o tym temacie.

Q: Czy może Pan opowiedzieć o wypadku syna

i o tym, jak to osobiste wydarzenie wpłynęło na pań-

ską misję?

WYWIAD Z AlEm GORE

GORE: Możliwość utraty dziecka była bardzo

bolesnym doświadczeniem, które udzieliło mi kil-

ku lekcji. Na przykład, do tamtej chwili nigdy nie

zdawałem sobie sprawy z tego, że jedną z tajemnic

ludzkości jest to, że cierpienie zbliża do siebie ludzi.

Dowiedziałem się tego, kiedy inni, którzy doświad-

czyli takiego bólu jak ja, wyciągnęli do mnie ręce

i połączyliśmy się ze sobą w sposób jednocześnie

uzdrawiający i całkowicie nas zmieniający. Potem,

w zupełnie nowy sposób zrozumiałem, że możemy

utracić Ziemię (lub przynajmniej przyjazne dla ludzi

środowisko, które znamy od tysięcy lat).

P: Już od pewnego czasu interesuje się Pan

sprawą globalnego ocieplenia - w jaki sposób się

Pan w to zaangażował i co sprawiło, że zdecydował

się Pan na swój objazdowy show?

GORE: Zacząłem zajmować się tym tematem pod

koniec lat 1960-tych, zaalarmowany przez jedne-

go z moich profesorów w college’u, Rogera Revelle.

Pomagałem także organizować pierwsze przesłu-

chania w tej sprawie w Kongresie pod koniec lat

1970-tych, po wybraniu mnie do Izby Reprezentan-

tów. W latach 1980-tych dyskutowałem o global-

nym ociepleniu z przywódcami innych krajów świata

i zorganizowałem międzynarodową sieć ustawodaw-

czą, która miała się zająć właśnie tym tematem.

Q: Dlaczego właśnie firma Participant okazała

się odpowiednia, aby wyprodukować ten dokument?

Będzie Pan brał udział w społecznej kampanii,

którą ta firma przygotowuje dla każdego ze swoich

filmów?

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: