Podstawy diagnostyki wirusologicznej.doc

(49 KB) Pobierz
Podstawy diagnostyki wirusologicznej

Podstawy diagnostyki wirusologicznej.

 

Objawy kliniczne + badanie wirusologiczne które ma na celu:

·        Izolacja i identyfikacja wirusa

·        Wykazanie 4krotnego wzrostu miana przeciwciał

·        Wykazanie zmian w płynach ustrojowych chorego

 

Badanie wirusologiczne etapy:

 

1) Pobranie, transport i przechowywanie materiału diagnostycznego

2) Opracowanie materiału i zakażenie nim hodowli

3) Prowadzenie hodowli i wykazanie w niej obecności wirusa

4) Izolacja wirusa, określanie miana i identyfikacja

5) Oznaczenie miana przeciwciał w surowicy chorego

 

Ad 1:

-materiał pobierany dzieli się na płynny, półpłynny i stały

-pobiera się go jałowo

-materiał z którego później izoluje się wirusy pobiera się w pierwszych dniach choroby, z miejsc gdzie jest największe prawdopodobieństwo znalezienia wirusów.

-krew do oznaczania miana przeciwciał pobiera się 2 razy: na początku choroby i w czasie rekonwalescencji

-materiał musi być dostarczony jak najszybciej do laboratorium w naczyniu z lodem najlepiej w silnym zamrożeniu -25◦C

-środków chemicznych do konserwacji raczej się nie stosuje

-krwi do badań serologicznych nie zamraża się

 

Ad 2:

Materiał płynny

1)Dodać antybiotyk (penicylina, streptomycyna, nystatyna, tetracyklina)

2)Do lodówki na 1h

3)Odmrozić

4)Wirować

5)Zarażać hodowle

Materiał papkowaty (kał)

1)Dodać antybiotyk w płynie PBS

2)Do naczynia wrzucić kulki szklane i wstrząsa się na trzęsawce przez 1 h

3)Zamrozić zawiesinę -25◦C na 1h

4)Odmrozić

5)Wirować

6)Zakładać hodowle

 

Materiał stały (sekcyjny)

1)Dodać płynu z antybiotykami i średnioziarnistego piasku

2)Rozcierać

3)Odciągnąć płyn

4)Zamrozić

5)Odmrozić

6)Wirować

7)Zakażać hodowle

 

Zakażanie hodowli w Ad 3

 

Ad 3:

Hodowla

Wirusy musza być hodowane w żywych układach, obecnie stosuje się głównie hodowle komórkowe można tez stosować zarodki kurze i zwierzęta.

 

Rodzaje hodowli komórkowych:

 

-Pierwotna

Jednorazowa, np.: hodowla fibroblastów kurzych lub nerki małpy

 

-Ciągła (heteroploidalna)

Przygotowane z „unieśmiertelnionych” linii komórkowych dlatego mogą być pasażowane nieskończenie długo.

 

-Półciągłe (diploidalne)

Mogą być pasażowane 20-30 razy

 

Zakładanie hodowli komórkowych:

Polega na tym że hoduje się komórki uwolnione z tkanki przez zadziałanie trypsyną która rozpuszcza lepiszcze wiążące ze sobą komórki, potem się trypsynę odwirowywuje i dolewa płynu odżywczego. Są dwie metody takiej hodowli:

-hodowla komórek zawieszonych w płynie

-hodowla jednowarstwowa (tworzy się jedna warstwa komórek na szkle patrz hodowla fibroblastów kurzych skrypt str 111)

 

Płyny odżywcze w hodowlach komórkowych:

-podtrzymujące (2-5% surowicy)

-wzrostowe (5-20% surowicy)

 

 

 

Różnią się tylko zawartością surowicy a pozatym każdy z nich zawiera:

-Płyn podstawowy: aminokwasy, cukry, prekursory kw. Nukleinowych, sole mineralne, bufory, witaminy, barwniki

-Antybiotyki

-hydrolizat laktoalbuminy: bogate źródło subst. Odżywczych

-surowica: różnicuje płyny na podtrzymujące i wzrostowe, hamuje działanie trypsyny i stanowi środowisko do wymiany substancji

-sole wapnia: gdy  komórki musza być przyklejone do szkła

 

Zakażanie hodowli:

1)Odciągnąć płyn wzrostowy (??)

2)Przepłukać hodowlę PBS

3)Nanieść badana zawiesinę na komórki

4)Pozostawić na kilka godzin

5)Odciągnąć zawiesinę

6)Przepłukać PBS i dodać płyn podtrzymujący

7)Zamknąć hodowle korkiem i do cieplarki

 

Pasażowanie hodowli komórkowych:

Przeniesienie komórek z jednego naczynia hodowlanego do drugiego. Zlewa się płyn odżywczy, dodaje trypsyne żeby rozbiła hodowlę dodaje nowego płynu odżywczego i rozlewa.

 

Wykrywanie wirusa w hodowli:

Obecność namnażających się wirusów można stwierdzić następującymi metodami:

 

-mikroskop elektronowy (ogładanie wirusów)

 

-mikroskop świetlny (obserwacja efektu cytopatycznego)

 

-metoda łysinkowa (dodaje się  do hodowli agarozy lub metylocelulozy która hamuje rozprzestrzenianie się wirusów, potem dodaje się czerwieni obojętnej która barwi tylko komórki żywe – czyli tylko te które nie są zakażone wirusami.

 

-odczyn hemaglutynacji (wirusy które posiadają hemaglutyninę aglutynują dodana zawiesinę krwinek)

 

-odczyn hemadsorbcji (niektóre wirusy wbudowywują hemaglutynine w błonę komórkową zakażonej komórki, dodaje się krwinek i obserwuje się przyleganie krwinek do komórek)

 

-próba barwna Salka (zmiana barwy płynu odżywczego gdy są wirusy)

 

-metoda interferencji (gdy szukany wirus nie wywołuje efektu cytopatycznego, nadważa się hodowle wirusem ECHO który wytwarza efekt cytopatyczny – jeśli jest obceny szukany wirus to będzie on hamował ECHO i efektu nie będzie – np. szukanie wirusa różyczki)

 

-metody immunologiczne – szukanie wolnych antygenów wirusowych

 

Ad 4:

Izolacja:

1)Mechaniczne rozbicie komórek przez rozcieranie żeby uwolnić wirusy z komórek

2)Wirowanie

3)Oczyszczanie – metody:

·        Metoda wysalania

·        Przesączanie przez filtry

·        Wirowanie tonalne

·        Techniki adsorpcyjne

·        Chromatografia

·        Hemaglutynacja (adsorpcja wirusa do krwinki czerw.)

·        Surowica odpornościowa (najlepsze oczyszczenie)

 

Miareczkowanie

Określanie miano czyli ilość zakaźnych cząstek wirusa w 1ml zawiesiny tkanek zwierzęcia lub płynu komórkowego. Robi się szereg rozcieńczeń a potem szczepi się nimi zwierzęta i patrzy się co się z nimi stanie – na podstawie obserwacji stwierdza się dawkę efektywną ED50 czyli najmniejszą ilość czynnika działającego który wywołuje reakcję u 50% obiektów doświadczalnych.

 

Identyfikacja:

Etapy:

1)izolacja

2)określanie na podstawie właściwości:

·        Wielkości

·        Typu kw. Nukleinowego

·        Wrażliwość na eter

·        Wrażliwość na pH=3

·        Inaktywacyjne działanie ciepła w obecności kationów

·        Wrażliwość na trypsynę

·        Obecność kwasu neuraminowego

 

 

3)identyfikacja serologiczna:

·        Zahamowanie hemaglutynacji – wykazanie obecności przeciwciał wytworzonych przez org pacjenta przeciw hemaglutyninom np. wirusa grypy (takie przeciwciało hamuje aglutynacje wywoływaną przez wirus)

·        Odczyn wiązania dopełniacza – wykrycie przeciwciał wiążących dopełniacz czyli IgG i IgM (ale nie odróżnia G od M)

·        Odczyn immunofluorescencji bezpośredniej – do materiału dodaje się oznaczone fluoresceiną przeciwciało i bada się czy się przyczepiły do wirusa

·        Odczyn immunoenzymatyczny EIA – szybkie wykrywanie antygenów

 

4)Inne:

Hybrydyzacja DNA – wykrywanie genomu wirusowego za pomocą hybrydyzowania wirusowego DNA z nicią komplementarna, skuteczność zwiększa się użyciem PCR.

4

dworzu 2005/2006

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin