Quick, Amanda - Skandal.pdf - Skandal - matush555

Na Emily Faringdon oświadczyny

Simona Blade, któremu najwyraźniej

nie przeszkadza ani jej wiek

– całe dwadzieścia cztery lata

– ani ciążący na przeszłości skandal,

ani, mówiąc oględnie, dość oryginalna uroda,

spadają jak grom z jasnego nieba.

Mimo protestów ojca i braci,

którzy w małżeństwie tym – zresztą słusznie

– dopatrują się zemsty straszliwego Blade'a,

świadoma, że jest tylko narzędziem

do osiągnięcia celu,

Emily decyduje się poślubić swego "smoka".

Zakochana po uszy, inteligentnie,

z dowcipem i wdziękiem nie tylko zdobywa

sympatię w londyńskim wielkim świecie, ale i…

Amanda Quick

- SKANDAL -

–

118

–

114

–

1111

< ^ >

K luczem do zemsty była córka Farringdona.

Uświadomił to sobie już wiele miesięcy temu. Posługując się nią mógł

dotrzeć do całej rodziny i wreszcie wziąć odwet. Spośród czterech ludzi, z

którymi czekało go wyrównanie rachunków, Broderick Faringdon musiał

spłacić najwięcej.

To ona była narzędziem, dzięki któremu miał odzyskać rodzinną własność

i jednocześnie ukarać człowieka, który tę własność ukradł. Simon Augustus

Traherne, hrabia Blade, zatrzymał swego kasztana w kępie bezlistnych wiązów i

milcząco wpatrywał się w wielki dom. Pamiętał go z dnia wyjazdu ,

dwadzieścia trzy lata wcześniej

Przyćmione światło dogasającego zimowego słońca nadawało kamiennym

ścianom zimny połysk szarego marmuru. St. Clair Hall odznaczał się surowym

wdziękiem i w niczym nie przypominał innych wiejskich rezydencji.

Zbudowano go w stylu palladiańskim, bardzo popularnym w osiemnastym

stuleciu. Biła od niego atmosfera powagi i godnego dystansu.

Nie był tak obszerny, jak niektóre domy w sąsiednich majątkach, ale

każda jego linia od zarysów wysokich, majestatycznych okien po profil

szerokich schodów wiodących do frontowych drzwi - emanowała chłodną

elegancją.

Sam dom nie zmienił się zupełnie, bez śladu znikła jednak ascetyczna,

bezkresna zieleń otaczających go trawników, gdzieniegdzie urozmaiconych

klasycznymi fontannami. Jej miejsce zajęły ogrody, ogrody i jeszcze raz ogrody.

Nawet w środku zimy wyraźnie łagodziły surowość domu. Wiosną i latem

chłodne szare ściany St. Clair Hall musiały wyłaniać się z gęstwy jaskrawych

kwiatów, kaskad winorośli i fantazyjnych żywopłotów.

Była to niedorzeczność. St. Clair Hall nigdy nie promieniował ciepłem,

nie zachęcał o wejścia, toteż nie należało go otaczać barwnymi, radosnymi

ogrodami i kapryśnie przyciętymi żywopłotami.

Simon domyślał się, komu można przypisać to absurdalne ukształtowanie

otoczenia.

Zniecierpliwiony kasztan podrywał przednie kopyta Hrabia poklepał kark

ogiera dłonią w skórzanej rękawiczce.

- Już niedługo, Lap Seng - mruknął do konia, ściągając wodze. - Wkrótce

dostanę tę sukinsyńską gromadę Faringdonów. Dwadzieścia trzy lata czekałem

na zemstę.

A kluczem do zemsty była córka Faringdona.

Panna Emily Faringdon nie należała bynajmniej do nieopierzonych

dzierlatek, które właśnie skończyły pobierać nauki. Liczyła sobie dwadzieścia

cztery lata i według lady Gillingham, u której gościł, świetnie wiedziała, że ma

raczej nikłe szanse na zawarcie dobrego małżeństwa. Zawoalowane aluzje do

przeszłości dziewczyny kazały się domyślać jakiegoś skandalu, niweczącego

wszelkie nadzieje na związek z człowiekiem godnym szacunku.

Fakt ten czynił z Emily Faringdon osobę niezwykle użyteczną.

Simonowi zdawało się, że lata spędzone na Dalekim Wschodzie, pośród

obcych kultur, nauczyły go innego sposobu myślenia. Przyjaciele i znajomi

często wypominali mu zagadkowość i tajemniczość. Pojęcie zemsty nie

oznaczało dla niego prostego, spontanicznego aktu, lecz raczej starannie

przemyślany proces. Zgodnie ze Wschodnim rozumieniem zemsty, należało

zniszczyć całą rodzinę, a nie tylko tego z jej członków, który był bezpośrednim

winowajcą.

Uczciwemu i przyzwoitemu Anglikowi ze szlacheckiej rodziny nawet nie

śniłoby się wykorzystywanie niewinnej, młodej kobiety do zaspokojenia żądzy

zemsty. Simon stwierdził jednak, że nie odczuwa z tego powodu najmniejszych

wyrzutów sumienia.

Zresztą jeśli plotki na temat przeszłości panny Faringdon choć w części są

prawdziwe, to ta osóbka wcale nie jest taka niewinna.

Jadąc z powrotem w kierunku domu gospodarzy, Simon odczuwał w głębi

ducha satysfakcję. Po tylu latach czekania miał wreszcie w zasięgu ręki zarówno

St. Clair Hall, jak i zemstę.

E mily Faringdon zdawała sobie sprawę, że jest zakochana. Nigdy dotąd

nie spotkała obiektu swoich uczuć, ale to w najmniejszym stopniu nie osłabiało

jej pewności. Z listów wiedziała, że S. A. Traherne jest mężczyzną, z którym jej

dusza porozumiewa się na wyższej płaszczyźnie. Był on wzorem wszelkich

cnót: człowiek o wysublimowanej wrażliwości. wyobraźni, inteligencji i silnym

charakterze. pełny zrozumienia dla innych.

Niestety, szanse na spotkanie S. A. Traherne'a, a tym bardziej nawiązanie

z nim romantycznego stosunku przedstawiały się o wiele gorzej niż

prawdopodobieństwo wygranej w grze hazardowej.

Emily westchnęła, włożyła okulary w srebrnej oprawce i wyciągnęła list

od S.A. Traherne'a z pliku innych listów, gazet i czasopism, które przyszły

poranną pocztą. Przez ostatnie kilka miesięcy doszła do wielkiej wprawy w

wyszukiwaniu śmiałego, pięknego charakteru pisma i niezwykłej pieczęci z

głową smoka. Rozległość korespondencji panny Faringdon i znaczna liczba

subskrypcji sprawiały, że na jej olbrzymim mahoniowym biurku zawsze

piętrzyły się przesyłki, ale listy S. A. Traherne'a poznawała nieomylnie.

Ostrożnie zaczęła manipulować nożem do papieru, nie chciała bowiem

uszkodzić oryginalnej pieczęci. Każda cząstka przesyłki od S.A. Traherne'a była

niezwykle ważna i zasługiwała na zachowanie po wsze czasy w specjalnym

puzderku, które Emily specjalnie w tym celu kupiła.

Właśnie delikatnie przełamywała czerwony wosk, kiedy drzwi biblioteki

otworzyły się i do pokoju wsunął się jej brat.

- Dzień dobry, Em. O, znowu zapracowana. Nie pojmuję, jak ty to

wytrzymujesz, droga siostrzyczko.

- Witaj, mój kochany.

Charles Faringdon cmoknął siostrę w policzek i z wdziękiem opadł na

krzesło po drugiej stronie biurka. Skrzyżował nogi odziane w eleganckie

spodnie i obdarzył Emily beztroskim uśmiechem.

- Oczywiście nie wiem, co by się z nami stało, gdybyś nie czerpała tyle

radości z tego, co robisz.

Emily z niechęcią odłożyła list S. A. Traherne'a na biurko i dyskretnie

przykryła go ostatnim numerem "The Gentleman's Magazine".

Zdaje się, że jesteś w wyśmienitym nastroju - powiedziała lekko. - Chyba

otrząsnąłeś się już po ostatnich karcianych klęskach i znów zamierzasz wrócić

do miasta? - Popatrzyła przez okrągłe szklą na przystojnego młodego człowieka,

świadoma przepełniającego ją uczucia irytacji i przywiązania zarazem.

Emily kochała Charlesa, podobnie jak jego brata bliźniaka Devlina i ich

niefrasobliwego ojca. Nie mogła jednak przymykać oczu na zachowanie

Quick, Amanda - Skandal.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: