Mróz_Instytucje Unii Europejskiej.pdf

Instytucje Unii Europejskiej

KOMPENDIUM

Rada Unii Europejskiej

Rady Unii Europejskiej (dawniej Rada Ministrów Wspólnot) nie należy

mylić z Radą Europejską, ani też z Radą Europy (niezależna organizacja

międzynarodowa). Rada UE ma na celu reprezentowanie interesów

państw członkowskich na poziomie Wspólnoty oraz kształtowanie jej

polityki we wszystkich dziedzinach. Jest ona również odpowiedzialna za

koordynację ogólnych polityk gospodarczych państw członkowskich i

podejmowanie decyzji w powierzonym jej zakresie merytorycznym.

Można więc śmiało powiedzieć, że Rada UE jest głównym organem

decyzyjnym i legislacyjnym Wspólnoty.

W skład Rady UE wchodzi jeden przedstawiciel w randze ministra z

każdego państwa członkowskiego, upoważniony do zaciągania zobowiązań

w imieniu rządu tego państwa. W sumie, w obecnym stanie prawnym,

Rada UE liczy 15 członków. W zależności od przedmiotu obrad spotyka się

ona w 16 składach. Co najmniej raz w miesiącu (z wyjątkiem sierpnia)

obraduje rada ministrów spraw zagranicznych - Rada do Spraw Ogólnych

(General Affairs Council). Pozostałe rady spotykają się 2 do 4 razy w roku.

Spotkania odbywają się w Brukseli lub w Luksemburgu (w kwietniu,

czerwcu i październiku). Przewodniczącym Rady zostaje na okres sześciu

miesięcy państwo sprawujące prezydencję Unii.

Każde państwo członkowskie utrzymuje swoją delegację w Brukseli,

określaną mianem Stałego Przedstawicielstwa. Szefowie tych delegacji

tworzą Komitet Stałych Przedstawicieli (COREPER - Comité des

Représentants Permanents). Działający od 1958 roku Komitet jest

organem pomocniczym Rady UE. Tworzą go reprezentanci państw

członkowskich w randze ambasadorów. COREPER jest pomostem łączącym

administracje państw członkowskich z administracją UE. Zajmuje się

wszystkimi dziedzinami działalności UE.

Przewodnictwo w Radzie UE, zwane również prezydencją, sprawowane

jest co pół roku kolejno przez wszystkie państwa członkowskie. Do 1995

roku stosowano system rotacji alfabetycznej. Następnie zrezygnowano z

systemu alfabetycznego i ustalono do roku 2002 umowną kolejność

przewodnictwa.

Najistotniejszym zadaniem państwa przewodniczącego jest reprezentacja

Rady UE w stosunkach z innymi organami UE, zwłaszcza z Parlamentem

Europejskim, a także w stosunkach z podmiotami trzecimi.

Przewodniczący odpowiada za mediację i poszukiwanie kompromisu

pomiędzy państwami członkowskimi. Prezydencja organizuje prace Rady

Europejskiej i Rady Unii Europejskiej, ustala półroczną agendę i dzienny

porządek obrad, co oczywiście ma bardzo duży wpływ na prace UE.

Szczegółowy zakres praw i obowiązków Rady UE nie jest precyzowany traktatowo.

Poza zapewnieniem koordynacji polityki gospodarczej państw członkowskich, w jej

gestii znajduje się ogół decyzji istotnych z punktu widzenia realizacji traktatowych

celów Wspólnoty. Zadania Rady wynikają więc przede wszystkim z jej uprawnień:

Legislacyjnych,

Kontrolnych,

nominacyjnych (prawo powoływania członków innych organów Wspólnot, np.

Komitetu Regionów).

Traktat o ustanowieniu Wspólnoty Europejskiej przewiduje trzy sposoby

głosowania w ramach Rady UE. Jeśli postanowienia Traktatu nie przewidują

inaczej, Rada podejmuje decyzje na zasadzie zwykłej większości głosów swoich

członków. Drugą możliwością jest głosowanie na zasadzie jednomyślności. W

innych sytuacjach, kiedy Traktat tak stanowi, głosowanie jest przeprowadzane na

zasadzie większości kwalifikowanej, przy czym każdemu z państw przysługuje inna

wyraźnie określona liczba głosów (Francja, Niemcy, Wielka Brytania, Włochy - 10

głosów; Hiszpania - 8 głosów; Grecja, Belgia, Holandia, Portugalia - 5 głosów;

Austria, Szwecja - 4 głosy; Dania, Finlandia, Irlandia - 3 głosy; Luksemburg - 2

głosy).

Obecnie, jako ogólną liczbę głosów przyjmuje się 87, a większość kwalifikowaną

stanowią 62 głosy. Jednakże, podczas szczytu w Nicei, który odbył się w dniach 7 -

11 grudnia 2000 roku, rozkład głosów został zmodyfikowany w związku z

perspektywą kolejnego rozszerzenia Unii. Z chwilą przyjęcia do Unii 12 nowych

członków, ogólna liczba głosów w Radzie UE zwiększy się do 345, z czego Niemcy,

Francja, Wielka Brytania i Włochy otrzymają po 29 głosów, zaś Polska, podobnie

jak Hiszpania, 27 głosów.

Komisja Europejska

Komisja Europejska jest organem wykonawczym Wspólnoty i zarazem siłą

napędzającą proces integracji. Pozostaje ona podporządkowana interesom

Wspólnoty jako całości, będąc całkowicie niezależna od państw

członkowskich. Oficjalną siedzibą Komisji jest Bruksela, aczkolwiek

niektóre z jej komórek organizacyjnych usytuowane są w Luksemburgu.

Do podstawowych zadań Komisji należy:

 inicjowanie procesu tworzenia prawa instytucjonalnego;

 prowadzenie bieżącej polityki wspólnotowej;

 formułowanie i nadzorowanie wykonania polityk wspólnotowych;

 mediacja miedzy państwami członkowskimi w celu zabezpieczenia

realizacji idei o wymiarze europejskim;

 utrzymywanie w imieniu Wspólnoty stosunków dyplomatycznych z

państwami trzecimi i organizacjami międzynarodowymi.

Komisja stoi także na straży traktatów Wspólnotowych. To przede

wszystkim ona kieruje do Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości skargi

przeciwko państwom członkowskim w razie naruszenia traktatów i innych

aktów wspólnotowych. Podobną skargę może ona również wnieść przeciw

innym instytucjom UE.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: