CHZT, BZT.pdf

(201 KB) Pobierz
ÆWICZENIE IV
Ćwiczenie 5.
CHEMICZNE I BIOCHEMICZNE
ZAPOTRZEBOWANIE NA TLEN
WSTĘP
CHEMICZNE ZAPOTRZEBOWANIE NA TLEN
Chemiczne zapotrzebowanie na tlen (ChZT) jest pojęciem umownym i oznacza
ilość tlenu (w mg/dm 3 ) pobranego (w warunkach umownych) z utleniacza na
utlenienie obecnych w wodzie związków organicznych i niektórych związków
nieorganicznych (np. soli żelaza (II), siarkowodoru, siarczków, azotanów (III)).
Oznaczenie ChZT musi być wykonywane w ściśle określonych warunkach , ponieważ
stopień utlenienia związków organicznych zależy od:
rodzaju utleniacza,
temperatury,
czasu reakcji utleniania.
W zależności od zastosowanego środka utleniającego, rozróżnia się:
1. Zapotrzebowanie na tlen nadmanganianowe (manganianowe (VII)).
2. Zapotrzebowanie na tlen dwuchromianowe (dwuchromianowe (VI)).
• Oznaczanie chemicznego zapotrzebowania na tlen z zastosowaniem KMnO 4 jako
utleniacza przyjęto nazywać utlenialnością, natomiast metodę z zastosowaniem
K 2 Cr 2 O 7 chemicznym zapotrzebowaniem na tlen (ChZT) .
• Substancje organiczne występujące w wodach naturalnych utleniane są za pomocą
manganianu(VII) średnio w 60%. Utlenialność daje więc tylko przybliżone pojęcie
o związkach organicznych zawartych w wodzie.
• Najniższą utlenialność wykazują wody artezyjskie (ok. 2 mg (O 2 )/dm 3 ) i czyste wody
powierzchniowe (ok. 4 mg (O 2 )/dm 3 ). Dla wód pochodzenia bagiennego utlenialność
może dochodzić do 400 mg (O 2 )/dm 3 . Podwyższona utlenialność wody wskazuje na
jej zanieczyszczenia i może być powodowana zarówno przez substancje organiczne
zawarte w wodzie, jak i przez dopływ ścieków.
Przepisy sanitarne zalecają, aby w wodach do picia i na potrzeby gospodarcze
utlenialność wynosiła nie więcej niż 3 mg (O 2 )/dm 3 .
Dokładniejsze wyniki można uzyskać przez zastosowanie jako utleniacza K 2 Cr 2 O 7 . Metoda
dwuchromianowa (ChZT) daje bardzo wysoki stopień utleniania związków organicznych,
dochodzący nawet do 100%.
1
Ćwiczenie 5.
ChZT ma duże znaczenie między innymi dla szybkiej kontroli pracy oczyszczalni ścieków
czy też określenia ilości związków organicznych zawartych w ściekach i odprowadzanych do
wód powierzchniowych.
BIOCHEMICZNE ZAPOTRZEBOWANIE NA TLEN (BZT)
Biochemiczne zapotrzebowanie na tlen jest pojęciem umownym i określa ilość
tlenu wyrażoną w mg w 1 dm 3 wody, potrzebną do utlenienia biochemicznego
związków organicznych w badanej wodzie lub ściekach w warunkach
aerobowych.
Związki organiczne zawarte w wodach naturalnych ulegają rozkładowi wskutek działania
bakterii i innych drobnoustrojów. Proces biochemicznego utleniania związków organicznych
można w uproszczony sposób przedstawić następującym równaniem:
bakterie
związki organiczne + O 2 CO 2 + H 2 O
Innym przebiegającym w wodzie, procesem biochemicznym jest proces nitryfikacji
związków azotowych.
bakterie
_
bakterie
_
NH 3
NO 2
NO 3
tlen
tlen
Przebieg reakcji bioutleniania zależy od:
• ilości mikroorganizmów zawartych w wodzie,
• ich aktywności biologicznej,
• temperatury,
• pH,
• substancji toksycznych.
Dla wód powierzchniowych, biochemiczne zapotrzebowanie na tlen w ciągu 5 dni (BZT 5 )
wynosi około 68% całkowitego biochemicznego zapotrzebowania na tlen. W praktyce ten
pięciodobowy okres inkubacji przyjęto za wystarczający do oceny stopnia zanieczyszczenia
wody naturalnej lub ścieków związkami organicznymi.
Oznaczenie BZT wykonuje się w celu:
• dokonania oceny zanieczyszczenia wody substancjami organicznymi,
• ustalenia wymaganego stopnia oczyszczenia ścieków wprowadzanych do wód
powierzchniowych,
• oceny sanitarnej zbiorników wodnych i ich zdolności do samooczyszczania.
Proces biochemicznego utleniania związków organicznych można podzielić na dwie fazy. W
pierwszej fazie utlenianiu ulegają związki organiczne nietrwałe, łatwo ulegające utlenianiu
2
118792666.001.png
Ćwiczenie 5.
i rozkładowi, jak np. białka, cukry, pektyny i inne. W drugiej fazie zachodzi głównie
utlenianie amoniaku do azotanów pod wpływem bakterii nitryfikacyjnych.
Oznaczanie BZT, ze względu na procesy biochemiczne stale przebiegające w pobranej próbce
wody, należy przeprowadzić jak najszybciej po pobraniu próbki – nie później niż po upływie
2 godzin lub utrwalić próbkę. W oznaczeniu przeszkadzają substancje toksyczne, działające
hamująco na aktywność biochemiczną mikroorganizmów.
Oznaczenie polega na określeniu ilości tlenu zużywanej do utleniania substancji organicznych
w badanej próbce w ciągu n dób inkubacji w temperaturze 20 o C. Ilość tę w przeliczeniu na
1 dm 3 wody, oblicza się jako różnicę zawartości tlenu przed i po inkubacji próbki. Oznaczenie
BZT 5 wykonuje się po 5 dobach inkubacji.
Wody silnie zanieczyszczone lub ścieki rozcieńcza się wodą specjalnie przygotowaną, która
stanowi źródło tlenu.
3
Zgłoś jeśli naruszono regulamin