ROBERT ADAM 1728-1792 jeden z tzech braci architektów działających w Anglii w okresie zwanym Classical Revivwal. Był to alternatywny nurt, w którym zaczęto szukać inspiracji w antyku greckim i rzymskim –inaczej zwany „Adam style”. Po raz pierwszy w sposób jednoznaczny przestano odwoływać się do renesansu, a bezpośrednio do antyku. Wspólnie z Mathiew Brettinghaemem zaprojektował Keddleston Hall, gdzie środkowy ryzalit elewacji ogrodowej upodobnił się do łuku Konstantyna, w westybule znajdujemy odzwierciedlenie antyku. W latach 1762-69 projektuje Syon House. Jednym z wyróżników jego twórczości od strony warsztatowej jest sztukateria, która zastosował w Dining Room. W nieistniejącym już salonie Derby House w Londynie z 1780 zastosował sklepienie krzyżowe typu rzymskiego. W Osterley House tworzy pokój etruski z delikatną sztukaterią. Wątek gotycki w jego twórczości pojawia się
w Seton Castle.
BERLIN REICHSTAG (1882)1884-94 Twórcą Parlamentu Rzeszy Niemieckiej był Paul Wallot. Budynek powstał w drugiej fazie historyzmu niemieckiego w tzw. stylu grundberskim (Grundbergstill)
DOKTRYNA DURANDA Jean Nicolas Louis Durand 1760-1843 był francuskim teoretykiem sztuki XIX w. Usiłował sprowadzić architekturę do ściśle geometrycznego rozrysowania szutów i brył. Projektowanr budynki powinny wg niego spełniać wymogi praktyczne i równocześnie zachowywać zasady estetyczne
RUNDBOGENSTIL (styl arkadowy) w 1818 r. Heinrich Hubsch opublikował broszure „w jakim stylu powinniśmy budowac?” W obrazoburczy sposób stwierdził że architektura antyczna nie powinna być w zorcem w jego czasach. Zaproponowal by szukac inspiracji na poziomie sztuki wczesnochrześcijańskiej. W ten sposób powstaje rundbogenstil, który charakteryzowal się rezygnacja z porządków klasycznych na rzecz ornamentacji zaczerpniętej z wczesnego chrześcijaństwa, romantyzmu, renesansu, z wylaczeniem gotyku. Klasyczne kompozycje łączące elementy pionowe i poziome zastapiono okrągłym lub odcinkowym łukiem. Styl stosowany był zarówno w obiektach użyteczności publicznej jak i o przeznaczeniu produkcyjnym. (np. Wuppertal-Untverbarmen-Ev.Stadtkirche 1825-29)
JEAN LOUIS CHARLES GARNIER tworzył w okresie historyzmu we Francji a dokladnie w okresie tzw. stylu II Cesarstwa przypadającego na lata 1850-1914. Kwintesencja styli i najwybit przykładem była zaprojektowana przez niego Opera w Paryżu w lat 1861-75. Budowla o bardzo skomplikowanej konstrukcji, w ktorej bogactwo zewnętrzne zostalo odzwierciedlone również we wnętrzu. Przypadłością dotychczasowych teatrów były częste pożary, najczęściej wybuchające na scenie z powodu dekoracji. Garnier pierwszy zastosował rozwiązanie, które było powielane, mianowicie żelazną kurtynę. Była to konstrukcja z blachy zawieszana na styku sceny z widownią. Gdy wybuchgał pożar była automatycznie spuszczana, publiczność miała szansę na ewakuację. Stworzył tez m.in. Casino w Monte C arlo w 1878r.
WIEDEŃ VOTIVKIRCHE 1856-79 Autorem jest Heinrich von Ferstel. Budowla powstała w okresie historyzmu. Kościol ten rozpoczyna dojrzały neogotyk w architekturze sakralnej. W 1853 dokonano zamachu na Zycie cesarza Franciszka Józefa- kościół ten został ufundowany dla upamiętnienia przeżycia cesarza. Budynek charakteryzuje czystość stylowa, architektoniczna wierność form – są to wyznaczniki dojrzałego historyzmu przypadającego na 2 poł XIX w
EMPIRE (styl cesarstwa) 1800-1830 Najważniejszy nurt klasycyzmu francuskiego, który rozlał się na całą Europę, związany był z panowaniem cesarza Napoleona. Twórcami nurtu byli Charles Percier i PierreFrancis Leonard Fontaine. Architekci Ci współpracowali ze sobą. W 1802 tworza wystrój Sali Tronowej w Wersalu, gdzie w detalu styl nawiązuje do antyku, przeważnie rzymskiego, ale pojawiają się również formy ze sztuki egipskiej. W empire pojawia się moda na sypialnie w formie namiotu wojskowego, czego przykładem jest Sypialnia Józefiny w Malmaison z 1812.
GOTTFRIED SEMPER 1803-1879 niemiecki architekt epoki historyzmu tworzący głównie w stylu neorenesansowym. W latach 1838-41 projektuje w Dreźnie Konigliches Hoftheater o półkolistej fasadzie, teatr jednak spłonął, na jego miejsce zaprojektował Zweites Operhaus w latach 1871-78 o zmienionym kształcie, zwany Operą Sempera. Był pionierem nowoczesnego budownictwa teatralnego. We współpracy z Karlem von Hasenauerem tworzy Neue Hoftburg w latach 1862-1907- założenie w formach neobarokowych; Muzeum Przyrodnicze w l 1871-91 w stylu drugiego cesarstwa, a w l 1874-1888 Teatr Zamkowy (burgtheater)
CHICAGO – LEITER FIRST BUILDInG 1879-1880 Powstał w kręgu tzw. szkoły chicagowskiej, były to wczesno modernistyczne trendy w twórczości architektów Chicago pod k. XIX w. budynków wysokich. Budynek zaprojektowal William Le Baron. Charakterystyczne cechy budynków szkoły to: stalowa ramowa konstrukcja, elewacje wykładane klinkierem, trójdzielne okna chicagowskie, wyraźna pozbawiona ozdób artykulacja pionowa i wielokondygnacyjne wykusze.
STYL LUDWIKA XVI 1769-1790 jeden z nurtów klasycyzmu francuskiego w okresie panowania Ludwika XVI. Styl bardzo wyraźny we wnętrzach. W 1780 r Jean Simon Rousseau projektuje buduar Pałacu Fontainebleaau, który jest umiarkowaną kontynuacją rokoka, bez asymetrii, z delikatnością i wytwornością. W Pokoju kąpielowym pojawiają się motywy dekoracyjne charakterystyczne dla stylu braci Adam, pojawia się tez charakterystyczne oddzielenie ścian stropu pasem typpu fryzu lub gzymsu. Do ukształtowania się stylu przyczyniły się wykopaliska w Pompejach i Herkulanum. Sztuką tego okresu cechowało zamiłowanie do symetrii, ładu i prostoty. Stylcharakteryzowal powrót do systemu ornamentalnego wywodzącego się z klasyki grecko-rzymskiej. We Wnętrzach łączono motywy antyczne z symbolami pastoralnymi, w ornamentyce stosowano meander i girlandy. Formy wzorowane głównie na antyku odznaczały się delikatnym rysunkiem i lekkością proporcji. W architekturze indywidualne odmiany klasycyzmy rozwineli J.A. Gabriel; V.Louis. J.G. Soufflot (Panteon w Paryżu- Sainte genevieve), F.J. Belanger i C.Ledoux. Wnętrza były utrzymane w jasnej tonacji, ściany o symetrycznych podziałach okładano lakierowaną boazerią, kryto tkaninami i tapetami Duża rolę nadal pełniły stiuki i kominki. Niezwykle wysoki poziom osiągnęło meblarstwo.
JEAN CHALGRIN 1739 – 1811 Francuski architekt działający w okresie klasycyzmu dokładnie w nurcie stylu Cesarstwa – Empire 1800-1830 Jest twórcą m.in. paryskiego Łuku Triumfalnego-Arc de l’Etoile z l 1806-1837 Zprojektował również kościół St Philippe du Roule.
PIERRE FRANCOIS LEONARD FONTAINE 1762 CHARLES PERCIER 1764-1798 w architekturze – tórcy stylu Cesarstwa, tzw Empire w okresie francuskiego klasycyzmu. Nurt ten przypada na lata 1800-1830. Artysci Ci działali i projektowali razem. W 1802 tworza wystrój Sali Tronowej w Wersalu, gdzie w detalu styl nawiązuje do antyku, przeważnie rzymskiego, ale pojawiają się również formy ze sztuki egipskiej. W empire pojawia się moda na sypialnie w formie namiotu wojskowego, czego przykładem jest Sypialnia Józefiny w Malmaison z 1812. W latach 1802-14 dokonują przekształcenia urbanistycznego Rue de Rivoli w Paryżu. Wytyczyli i zbudowali nowa ulicę łączącą Luwr z siedzibą Napoleona, z ciągiem kamienic z arkadowymi podcieniami.
PIERRE ALEXANDER VIGNON 1763-1828 architekt francuski działający w okresie klasycyzmu w nurcie t zw. Stylu Cesarstwa – empire 1800-1830. Przebudowa kościół la Madeleine z 1764 r na Temple de la Gloire w latach 1807-1842
KLASYCYZM AKADEMICKI- NEOKLASYCYZM Jest to ostatni faza klasycyzmu przypadająca na lata 1900-1950, jednak należy mieć pod uwagą, żew poszczególnych krajach trzeba przyjąć odrębne periodyzacje – np. we Francji neoklasycyzmem określa się klasycyzm XVIII w.Jest to pierwsza faza modernizmu lub III faza historyzmu(zmodernizowanego). Detal architektoniczny, ornamentację pozostawia się, ale podlega on mniej lub bardziej posuniętej stylizacji lub zredukowaniu. Przykłądem jest Hotel Ritz w Londynie 1904-06 autorstwa Mewesa i Davisa. Arch akademicka często stosowana była do funkcji gloryfikacji państwa (cesarstw ruskie), np. Ambasada Niemiec w Petersburgu z lat 1911-12 P.Behrensa czy Lincoln Memorial z l 1914-22. Na pół skandynawskim rozwinał się typ nordyckiego klasycyzmu, którego przedstawicielem jest Alvar Aalto. Akcenty klasycystyczne często skupialy się w jednym miejscu- często w partii wejściowej, skrzydła boczne wtedy są zmodernizowane. Naturalnym dopełnieniem arch był bogaty wystój wewnętrzny.
PETER BEHRENS 1868- 1940 niemiecki architekt, przedstawiciel secesji i modernizmu, współzałożyciel Deutcher Werkbundu. Jako architekt zaczął działać po 1899 r budując dla siebie dom. W 1909 zaprojektował Hale turbin dla koncernu AEG- pierwsza w Niemczech ważną konstrukcję z żelaza. W Latach 1911-12 tworzy w nurcie klasycyzmu akademickiego Ambasadę Niemiec w Petersburgu. Był projektantem budynków przemysłowych – oprocz hali turbin projektuje również dla tego samego koncernu Hochspannunsfabrik i Kleinmotorenfabrik. W Hochst tworzy fabrykę Verwaltungsgebaude dla koncernu I.G.Farben.
RAINCY-NOTREDAME-1922-23
Autorem jest Auguste Perret(1874-1954) nazywany ojcem żelbetu. Jest to budynek powstały w konwencji modernistycznej , przypisany do drugiego okresu twórczości architektsa. Ściany zostały prześwietlone witrazowa koronką, sklepienia są żelbetowe. W ukształtowaniu bryły jest to klasyczna trójnawowa hala, bez zewnętrznych przypór.
KONSTRUKTYWIZM prąd w architekturze charakteryzujący się podkreślaniem cech konstrukcyjnych budynku. Kierunek architektury modernistycznej rozwijający się w latach 1920(25)-1930. W szerszym znaczeniu- podkreślanie funkcjonalnej, celowej i racjonalnej konstrukcji. Kierunek dominujący głownie w Rosji (Tatlin). W pozniejszym okresie rozwoj szedł w kierunku zastosowania w architekturze wynikow uzyskanych przy eksperymentach konstruktywistycznych przy jednoczesnym wykorzystaniu nowych technik i materiałów – szkło, żelbet. Dzięki działalności Lissitzkiego kontr stał się zjawiskiem międzynarodowym. Przedstawiciele ; El Lissitzky, Konstatnin Mielnikow, grupa Praesens, Mart Stam, Władimir Tatlin, Max B erg
ADOLF LOOS 1870-1933 Austriacki architekt tworzący w okresie secesji, jeden z twórców podwaliny pod modernizm europejski. W 1908 wydał manifest :ornament i zbrodnia, gdzie dowodził zbędności dodanego w architekturze ornamentu. W Latach 1903-06 projektuje wille Karma w Clarens o gładkiej architekturze. W latach 1909-11 projektuje we Wiedniu Haus Michaelerplatz ustawiony na naroznej działce w centrum miasta. W 1910 powstaje Steiner House we Wiedniu uznawany za pierwszy w pełni modernistyczny budynek w Europie.
PETERSBURG-ABASADA NIEMIEC-1911-12
Budynek autorstwa Petera Behrensapowstaly w okresie klasycyzmu akademickiego 1900-50 jest przykładem architektury akademickiej zastosowanej do funkcji gloryfikacji panstwa. Budynek charakteryzuje się zastosowaniem doryckiego monumentalizmu.
AUGUSTE PERRET 1874 – 1954
Francuski architekt przyczynil się do zaakcentowania i rozpowszechniania faktury betonu na pocz XX w Nazywany ojcem żelbetu. Tworzacy w okresie modernizmu. Jeden z pierwszych architektow który zaczal stosowac w budownictwie żelbet widząc w nim cenny material konstrukcyjny klecz również umożliwiający kstzatowanie nowych form. W 1903 tworzy blok mieszkalny przy rue Franklin w Paryzu – pierwszy dom wykonany w szkieletowej konstrukcji żelbetowej. W l 1911-14 projektuje Theatre des Champs Elyyses pierwsze wieksze dzielo arch wyk całościowo w betonie w latach 1922-33 tworzy Niotre Dame w Raincy z przeswietlons koronkś eitrszowych scian.
CHICAGO_ROBIE HOUSE-1908-9 budynek zaprojektowany przez franka loyda Wrighta amerykańskiego architekta modernistycznego, jeden z najważniejszych proj XX wieku. Dom w stylu preriowym – artysta dopasowywal budynki do krajobrazu
BEAR RUN-KAUFMANN HOUSE (FALLINGWATER) 1936 frank loyd Wright w konwencji modernistycznej. Wedlug pomyslu domownicy powinni znaleźć się jak najbliżej natury- stąd pod czescia domu, na który składają się kaskadowe balkony i tarasy przepływa wodospad
a.bunia