Fakty i Mity 12-2004.pdf

KARDYNAŁ MACHARSKI

INDEKS 356441

ISSN 1509-460X

http://www.faktyimity.pl

Nr 12 (211) 25 MARCA 2004 r. Cena 2,40 zł (w tym 7% VAT)

Str. 3

Jak zatonęła Łódź

Łódzki Uniontex był jedną z największych fabryk włókien-

niczych w Europie. Kilkadziesiąt budynków, pociągi towaro-

we, stacje przeładunkowe, hotele robotnicze, nadmorskie do-

my wczasowe, samochody, autobusy, magazyny wypełnione

towarami, maszyny... Ten majątek, wart setki milionów zło-

tych, dwaj operatywni cwaniacy kupili za... 353 tys. zł.

Str. 9, 10, 11

Inkwizycja dzisiaj

Morderstwa, cudowne objawienia, obdzieranie

dzieci żywcem ze skóry, głosy anielskie, wykorzy-

stywanie seksualne nieletnich, żarliwe mo-

dlitwy – oto dzień powszedni w północnej

Ugandzie, gdzie rządzi Armia Bożego Opo-

ru. Jej wodzem jest syn Ko-

ścioła katolickiego Jo-

seph Kony, który do

niedawna twierdził, że

ufa tylko papieżowi...

Yoweri Kaguta Museveni – prezydent Ugandy

Str. 12

Błogosławione stringi

Po aferze Stella Maris ujawniamy kolejną, tym razem

w Bydgoszczy. Przy parafii Matki Bożej Królowej Męczen-

ników działa Stowarzyszenie Służby Charytatywnej im. bł.

Urszuli Ledóchowskiej. Na konto Stowarzyszenia wpłynę-

ło co najmniej 9 milionów złotych, po których... nie ma

śladu. Instytucje przykościelne zamieniają się w pralnie gi-

gantycznych pieniędzy!

Str. 7

KARDYNAŁ MACHARSKI

HANDLUJE WIIZAMII DO USA

KSIĄDZ NAWRÓCONY

Nr 12 (211) 19 – 25 III 2004 r.

FAKTY

KOMENTARZ NACZELNEGO

Co z tym Lisem?

P rzeczytałem właśnie napisaną przez Tomasza Lisa książ-

POLSKA/HISZPANIA Straszliwa masakra dokonana przez eks-

tremistów islamskich w Madrycie (ponad 200 zabitych; 1500 ran-

nych) doprowadziła do upadku rządu prawicowego, który popierał

okupację Iraku (1300 hiszpańskich żołnierzy w polskiej strefie). Osła-

bi to militarnie, finansowo i politycznie proamerykańską koalicję.

Za przykładem Hiszpanii swoich żołnierzy wycofają wkrótce: Nika-

ragua, Honduras i Salwador. Zwycięzcy hiszpańscy socjaliści,

w przeciwieństwie do naszych, ani myślą umierać za Niceę. Polska

– która może być następnym celem Al-Kaidy – jest coraz bardziej

osamotniona w Europie.

Za to sojusznicza Ameryka z Bushem na czele... ma nas głębo-

ko w dupie!

kę pt. „Co z tą Polską”. Młodszy ode mnie o rok (36 lat)

blond przystojniak patrzy w niej oczami naszego pokolenia

na polską rozpierduchę, przywołuje wspomnienia późnego so-

cjalizmu, przełom systemów, pierwsze wybory, parlamenty,

reformy. Z kartek tej niewielkiej książki przebija, a właściwie

wylewa się troska o Polskę i Polaków. Mnóstwo w niej wiel-

kich słów, apeli, przykładów na sukces, sprawdzonych w kra-

jach, gdzie Lis przebywał jako dziennikarz, zwłaszcza w USA.

Takie książki, artykuły, programy powinny powstawać, bo-

wiem w naszym kraju każde powiedzenie, że jest źle, jest już

pozytywne, choć, niestety, na utyskiwaniach zwykle się koń-

czy. Tylko czy Tomasz Lis w swym traktacie o naprawie Rze-

czypospolitej jest szczery? Czy ma na tę naprawę skuteczną

receptę? Pytania o tyle ważne, że dotyczą prawdopodobnie

przyszłego prezydenta RP, zwycięzcy jeśli nie tych, to na-

stępnych wyborów. Ludzie nie znoszą polityków (stąd wyso-

kie notowania Kwaśniewskiej), a prezenterów kochają pra-

wie tak bardzo, jak bohaterów ulubionych telenowel. A przede

wszystkim nie zapomną sondażu „Newsweeka” – przywykli

popierać tych, którzy już mają duże poparcie, aby „koń”, na

którego stawiają, wygrał w wyścigu. Przyszłe zwycięstwo

Lisa wynika też choćby z prostego faktu, że kobiet jest

w Polsce więcej niż mężczyzn. Poza tym pani Jola K. posu-

wa się w latach, a Lis ciągle dojrzewa...

Zrobiłbym jednak krzywdę człowiekowi, gdybym sprowa-

dził jego wartość jedynie do ładnej buzi. To naprawdę niegłu-

pi facet. Ma trzeźwe spojrzenie i dobre pomysły, jest błysko-

tliwy. Książka byłaby jednak o niebo lepsza, gdyby Lis tak

bardzo nie biadolił. Chwilami po prostu robi się niedobrze od

litanii setek polskich wad i wyliczanki straconych szans.

W dodatku nieudaczni Polacy przeciwstawieni są Ameryka-

nom, Szwedom, Hiszpanom, czyli tym, którym się udało. Na

osłodę, pod koniec każdego rozdziału, autor pociesza, że on,

Tomasz Lis, wierzy, że będzie lepiej. W kontekście jego nie-

dawnych wahań nad kandydowaniem na najwyższy urząd

w państwie może to brzmieć co najmniej dwuznacznie. Gdy-

byście Państwo chcieli prezydenta moralizatora – Lis jest mi-

strzem świata, aż dziw, że nie został księdzem. Jakieś dzie-

sięć procent całej książki to pytania typu: „Co trzeba zrobić?”

i zdania oznajmujące rozpoczynające się od słowa „trzeba”,

np. przywrócić etos pracy, zmienić mentalność milionów, do

nowej demokracji zaszczepić nową moralność itd., itp. Odpo-

wiada niestety półgębkiem, wskazując jedynie półśrodki. Każ-

dy na przykład wie to, co Lis sprzedaje jako swoje wielkie od-

krycie – że w Polsce nie funkcjonuje społeczeństwo obywa-

telskie, że ludzie nie utożsamiają się z własnym państwem,

stanowią masę jednostek zorientowanych na siebie i własne

rodziny. Codziennie widzimy coraz większą znieczulicę. Nie ob-

chodzi nas, a często wręcz cieszy krzywda innych. Widać to

doskonale, kiedy kierowcy mijają stłuczkę lub wypadek – śred-

nio na co drugiej twarzy można wtedy dostrzec nieudolnie

skrywaną satysfakcję. – Tak, tak... martw się teraz, ja też się

kiedyś martwiłem, też miałem pogięte blachy. A ty, kobieto,

płacz, moja żona też płakała... – niektórzy mają to wypisane

na twarzy. Po prostu aż ciarki przechodzą! Stajemy się obo-

jętni niemal na wszystko, o czym świadczą klęski kolejnych

zbiórek charytatywnych i coraz mniejsze frekwencje podczas

wyborów. Niedawno napisała do mnie jakaś aktywistka kół-

ka różańcowego: „Wolę dać pieniądze księdzu na nowy sa-

mochód, niż dla dzieci Owsiaka” . I ja jej wierzę, zrobi to ba-

ba choćby na złość tym, którzy księdza krytykują; ona go ko-

cha, więc mu da, a „dzieci nikomu nie narobiła” ... Jak z ta-

kich indywiduów zbudować społeczeństwo obywatelskie,

w którym grupy ludzi łączą te same cele, a jeden cel – do-

bro Ojczyzny – łączy wszystkich? Lis ma na to radę – zapi-

sywać siebie i swoje dzieci do najróżniejszych organizacji,

w każdej wolnej chwili pomagać innym, zaktywizować cały

naród. Fajnie, tylko jak do tego pomysłu przekonasz, Lisie, lu-

dzi, których nie tacy jak Ty przekonywali do różnych rozwiązań

i których po dziesiątki, setki razy nabijano w butelkę. Tylko na-

lepki na tej butelce się zmieniały, ludzie byli zawsze ci sami.

Młody dziennikarz nie ukrywa, że poglądy ma prawicowe.

Pomiędzy wierszami można nawet wyczytać pewne pragnie-

nie, aby w Polsce rządziła bliżej nieokreślona rasa panów,

elita stojąca na wyższym stopniu moralnym, intelektualnym.

Ja się z tym zgadzam, ale jak wybrać odpowiednich rad-

nych, posłów, którzy się nazajutrz po wyborze nie zeszma-

cą? Jak oddzielić ziarna od plew – Lis już nie pisze. No,

może niezupełnie, daje bowiem jedno kryterium – słucha-

nie papieża, „największego, nietykalnego autorytetu” . Ci, któ-

rzy go słuchają i, co ważniejsze, spełniają jego wolę – są

lepsi od innych. Ktoś, kto ośmiela się papieża krytykować,

dla Lisa jest „skamieliną chamskiego antyklerykalizmu” . Bar-

dzo mi miło. Tym bardziej że młody klerykał, oprócz apeli,

pobożnych życzeń i zachęt typu „trzeba wziąć się do robo-

ty” , ma też jedną gotową metodę na natychmiastową po-

prawę, czyli wygenerowanie nowych ludzi na nowe czasy:

dekomunizacja. Cóż, recepta to cokolwiek przeterminowa-

na, a jeśli w dodatku starych postkomuchów mieliby zastą-

pić młodzi klerykałowie pokroju Lisa, to ja z takiego pocią-

gu do Watykanu natychmiast wysiadam.

Nie jest sztuką, Drogi Mój Rówieśniku, napisać ludziom,

co trzeba, co by się chciało i co oni powinni chcieć, żeby

bardziej być i więcej mieć. Zdiagnozować dziecko może na-

wet sama jego mama, a już z pewnością student pierwsze-

go roku pediatrii. Ale wypisać skuteczną receptę i przeko-

nać malucha do leżenia w łóżku i picia wstrętnego syropu,

po którym będzie zdrów – to jest dopiero coś. Sztuką, praw-

dziwą!, jest sprawić, aby Polakom chciało się chcieć, a do

tego – zważywszy na powszechną degrengoladę społeczeń-

stwa – potrzeba nam wszystkim naprawdę WIELKIEGO KO-

PA. Analizowanie przemówień papieża nic tu nie pomoże;

co najwyżej wszelkie Pańskie życzenia zyskają miano po-

bożnych. Co do teorii zgadzamy się w wielu kwestiach,

a zwłaszcza co do jednego – Polacy muszą zmienić mental-

ność. Fakt, że po części wypaczoną przez utopijny socja-

lizm, ale w nieporównanie większym stopniu zatrutą obłudą

Kościoła rzymskokatolickiego. Dlatego ja, zamiast Pańskiej

dekomunizacji, proponuję DEKATOLIZACJĘ.

I to totalną, łącznie z przejęciem na rzecz państwa więk-

szości majątków kościelnych, odebraniem wszelkich ulg, zwol-

nień i preferencji, opodatkowaniem Kościoła na wzór innych

firm usługowych, faktycznym oddzieleniem religii od państwa

(świeckie szkoły!). Jeśli przemawiają do Pana „światowe”

przykłady, to proszę sobie przeanalizować wskaźniki zamoż-

ności i przestępczości. Łatwo dostrzeże Pan ogólną prawidło-

wość – na całym świecie państwa o silnej i dominującej re-

ligii są słabsze, biedniejsze i gorzej zorganizowane (zwłasz-

cza w kwestii praworządności) od tych, w których panuje

religijny pluralizm, a struktury państwa mają charakter świec-

ki. Wierni – pardon – obywatele krajów islamskich i katolic-

kich to w swej masie ludzie kiepsko wykształceni, mało to-

lerancyjni, zdemoralizowani, biedni. O wiele chętniej niż z wła-

snym państwem utożsamiają się ze swoim kościołem, czy-

niąc z innowierców tych gorszych, wyrzutków; dlatego w kra-

jach tych nie uświadczysz społeczeństwa obywatelskiego.

Spójrzmy na bratobójcze walki w islamskim Iraku, neofeu-

dalizm w Wenezueli czy Peru,

zabijanie małych dzieci na

ulicach katolickiej Brazylii,

peklowanie niemowlaków

w beczkach...

Tak, tak, dopóki nie rozłu-

piemy skamielin chamskiego

i zacofanego klerykalizmu, ten

kraj i naród nie otrzyma-

ją nowego DUCHA. Je-

śli natomiast Pan chce

szukać tego, który zstą-

pił w 1979 roku przez pa-

pieża, to gratuluję wybo-

ru. Po drodze może Pan

zostać prezydentem, a i

zarobek na książce się

przyda. JONASZ

POLSKA Utrwala się podział na dwie wiodące partie na polskiej

scenie politycznej. Jak wynika z nowego sondażu CBOS, PO mo-

że liczyć na 27 proc. głosów wyborców, a Samoobrona na 24

proc. Dalej są PiS (15) i SLD (10). Natomiast według sondażu

„Rzeczpospolitej”, na kandytatów SLD-UP w wyborach do euro-

parlamentu chce głosować tylko 8 proc. Polaków. Rozpad Soju-

szu jest, według nas, przesądzony.

„Nowe” SLD może zaczynać od blokad dróg i zmiany hymnu

na: „Dał nam przykład Andrzej Lepper, jak zwyciężać mamy!

Marsz, marsz, Janiku...”.

Burza w Unii Pracy. Na posiedzeniu Rady Krajowej krytycznie

oceniono udział UP w koalicji i skrytykowano politykę rządu. Ku

uciesze zebranych, krytyczną uchwałę współtworzył wicepremier

Pol, jeden z (najsłabszych) filarów rządu Millera. Część delegatów

(Izabela Jaruga-Nowacka i Katarzyna Matuszewska) chciała usu-

nięcia Pola, a nawet Nałęcza.

Problem polskiej tzw. lewicy nie leży na Polu, za to kończy się

na chceniu.

PSL ma nowego prezesa – Janusza Wojciechowskiego, mądrego

i uczciwego faceta, choć prawicowca. Stronnictwo ma też najniż-

sze notowania w swojej historii – 4 proc. poparcia społecznego.

Zdaniem wielu działaczy oznacza to koniec chłopskiej partii...

...a właściwie partii chłopskich biznesmenów.

Nasila się krytyka Millera ze strony rozłamowej grupy w SLD, skupio-

nej wokół Marka Borowskiego. Należą do niej m.in. Celiński, Siera-

kowska, Cimoszewicz i Kaczmarek. Borowski planuje ponoć odejście

z SLD, co będzie sygnałem do rozpadu partii. Skądinąd wiemy, że ta

antymillerowska opozycja jest sterowana przez Michnika z pałacu pre-

zydenckiego, co raczej nie wróży dobrze całemu przedsięwzięciu.

Oni już byli i się sprzykrzyli. Teraz naród się Samoobroni...

W czasie obrad Konferencji Episkopatu Polski dokonał się wybór

nowego przewodniczącego polskiego Kościoła. Tuż przed zamknię-

ciem tego numeru „FiM” największe szanse miał abp Józef Mi-

chalik z Przemyśla – radiomaryjny konserwatysta i obrońca księży

pedofilów – dalej uplasowali się pseudoliberałowie: Gądecki z Po-

znania i Muszyński z Gniezna.

W kościelnych wyborach między dżumą i cholerą stawiamy na

poważniejsze schorzenie.

Jeszcze przed końcem rozliczeń podatkowych za poprzedni rok Ko-

ściołowi udało się zarejestrować dwa lokalne oddziały Caritasu ja-

ko organizacje pożytku publicznego. Dzięki temu wierni z całej Pol-

ski będą sobie mogli odpisać od podatku kwoty przekazane na te

instytucje. Ulgi dotyczą kwot nie większych niż 1 proc. dochodów.

I tak priorytetowym „pożytkiem publicznym” okaże się budowa

Świątyni Opatrzności.

Po pomyśle polowania na progejowskich nauczycieli, LPR chce ści-

gania wszystkich, którzy „propagują związki homoseksualne jako

quasi-małżeńskie”. Giertych domaga się także potępienia uchwał

Parlamentu Europejskiego wzywającego do równouprawnienia mniej-

szości seksualnych.

Rozumiemy, że posła Giertycha dręczą jakieś seksualne frustra-

cje, ale żeby do rozwiązywania prywatnych problemów zaprzę-

gać zaraz cały parlament?!

WARSZAWA Swój mandat poselski złożył Wiesław Walendziak,

poseł PiS, jeden z najbardziej oddanych Kościołowi polityków pra-

wicy, aktywista Opus Dei. Wiesio poczuł się niedoceniony w par-

tii zakwakanej przez Kaczyńskich i zdołowanej przez Dorna. Plot-

ki głoszą, że zaangażuje się w budowę nowej, katolickiej telewizji.

Życzymy wielu sukcesów – tak wielkich, jak w przypadku TV Puls...

ŁÓDŹ Wojewódzki Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki

Wodnej zarządzany przez ludzi z nadania SLD i PSL zdefraudował

ponad 50 mln zł. Kupowano bezwartościowe akcje, wyprowadzano

miliony do prywatnych spółek, Kazimierzowi Grabkowi – królowi że-

latyny – „pożyczono” na wieczne oddanie 8,5 mln zł („FiM” 3/2004).

Prokuratura postawiła zarzuty 16 członkom władz Funduszu.

Jedno jest pewne – tylko SLD udało się wdrożyć politykę ochro-

ny (własnych) rodzin.

GNIEZNO Na tzw. V Zjeździe Gnieźnieńskim trzymających wła-

dzę, czyli na spotkaniu kleru z politykami, ojciec Oli – Aleksander

Kwaśniewski – ogłosił papieża wielodzietnym „ojcem nowej zjed-

noczonej Europy”. Powtórzył też po Papie, że struktury UE po-

winny mieć swoją duchowość.

Prezydent wszystkich katolików po spadku popularności w son-

dażach ciągle walczy o swój żelazny elektorat.

BIAŁA PODLASKA Ksiądz Zbigniew Szambora oskarżony

o molestowanie seksualne pięciu dziewczynek w Pokłoskach („FiM”

51/52/2003) będzie miał przedłużony areszt do połowy maja. Du-

chowny nakłaniał rodziców poszkodowanych dzieci do podpisania

oświadczenia wycofującego pozew. Księdzu zostaną też postawio-

ne zarzuty znęcania się nad uczniami.

Ach, te dzieci! Takie małe, a już wodzą na pokuszenie księdza.

ROSJA Bezapelacyjnym zwycięzcą wyborów prezydenckich w Mo-

skwie został Putin. Zdobył 70 proc. głosów. Drugi – z 15-procen-

towym poparciem – był Nikołaj Charitonow, kandydat komunistów.

OBWE zgłosiła wiele zastrzeżeń co do przebiegu wyborów.

Ależ oczywiście, że to fałszerstwo – takie zwycięstwo bez popar-

cia i układów z jakimkolwiek Kościołem jest niemożliwe!

Nr 12 (211) 19 – 25 III 2004 r.

GORĄCY TEMAT

do USA jest dla części

Polaków kwestią ambi-

cji, dla większości – szan-

są na najpodlejszą choć-

by pracę i chleb z kiełbasą. Nieste-

ty, „Amerykanie na obecnym eta-

pie nie są gotowi na zniesienie wiz”

– oświadczył prezydent Aleksander

Kwaśniewski po styczniowej wizy-

cie za oceanem.

Sytuacja taka nadzwyczaj sprzyja

oszustom oferującym „załatwienie”

wizy dzięki rzekomym kontaktom

w placówkach konsularnych USA.

Sprzyja też ustosunkowanym hienom,

które rzeczywiście takimi kontaktami

dysponują i żądają tysięcy dolarów ła-

pówki za „bilet” do krainy marzeń.

upublicznimy posiadanej wiedzy „na

obecnym etapie sprawy”.

Upewniliśmy się następnie, czy

może nowosądecka prokuratura

okręgowa prowadziła jakieś śledz-

two dotyczące handlu wizami.

– Popyt na dokumenty umożli-

wiające wyjazd do Stanów Zjedno-

czonych jest na Podhalu ogromny.

Masa ludzi ma w USA rodziny

i jednocześnie problem z wyjazda-

mi do nich. Znane mi są przypadki

sprzedawania paszportów z legalną

wizą, którymi – po wymianie zdję-

cia – legitymowały się osoby nie-

uprawnione. Zamknęliśmy kilka dni

temu śledztwo w sprawie handlu fał-

szywymi paszportami jednego z kra-

jów Beneluksu. Jeśli natomiast cho-

m.in. rozpracowywanie przestępczo-

ści zorganizowanej, organizowanie

siatki tajnych informatorów itp.).

– Rodzice kolegi opowiedzieli

o swoich kłopotach z uzyskaniem

wizy jednemu z nowotarskich księ-

ży. Ten obiecał im, że porozmawia

z kardynałem Macharskim i już po

miesiącu kazał przynieść wnioski

wizowe oraz „załączniki”. Rzeczy-

wiście, 9 tysięcy dolarów za każdy.

Podpytywałem, który ksiądz pośred-

niczył, ale nie chcieli puścić farby

– tak pan Andrzej pamięta spra-

wozdanie z wykonanego zadania,

złożone majorowi Ch. Nasz roz-

mówca wskazał kolejnego pośred-

nika: – W wizach specjalizował się

taki jeden z Brzegów, ale zamknę-

znaleźliśmy sporządzony przez nie-

go, zwalający z nóg dokument.

„GPK w Łysej Polanie uzyskała

wiarygodne, potwierdzone dane wska-

zujące na to, iż ks. Kardynał Fran-

ciszek Macharski – Metropolita Ku-

rii Krakowskiej – pośredniczy w uzy-

skiwaniu przez ob. RP wiz

na wjazd do USA.

Z posiadanych in-

formacji wyni-

ka, że »po-

moc« taka

aktualnie

kosztuje 9000

USD. Z oferty

tej korzystają

najczęściej

mieszkańcy

dywanik”, a wreszcie dostał propo-

zycję nie do odrzucenia: sam złoży

raport albo wykopią go dyscypli-

narnie. Chyba męczy się na tej przy-

musowej emeryturze, bo ciągnie go

do nas. Czasem tu zagląda. Kiedyś

kawał chłopa, teraz pozostał cień.

Podsumujmy: odpowiedzial-

ny oficer Straży Granicz-

nej, wykonując swoje

obowiązki służbowe,

wykrył, że kardynał

Macharski zorga-

nizował i patronu-

je na Podhalu zorga-

nizowanej siatce

przestępczej. Major

o swoich ustaleniach

poinformował prze-

łożonych. Gdyby cho-

dziło o zdemaskowanie

zwykłego łotra, za-

aranżowano by za-

Macharski di tutti capi

Kardynał Macharski sprzedaje bilety

do raju. Przepustkę do tego katolickiego

przy odrobinie szczęścia można u niego

kupić za grosze. Ale już za Amerykę liczy

sobie po dziewięć tysięcy dolarów.

li chłopa w tamtym roku. Dam wam

namiary na gościa, z którym go wi-

dywałem. Może dużo wiedzieć.

Na trop owego „specjalisty”, 41-

-letniego Piotra H. , pogranicznicy

wpadli, gdy 17 maja 2003 r. na przej-

ściu w Chyżnem w bagażu 7 miesz-

kańców Podhala legitymujących się

polskimi paszportami znaleziono

ukryte... paszporty belgijskie. Podró-

żowali do Meksyku, skąd zamierza-

li przedostać się do USA, już jako

obywatele Belgii (zwolnieni z obo-

wiązku wizowego). Okazało się, że

w dokumenty zaopatrzył ich (inka-

sując od 5 do 8 tys. dolarów) wspo-

mniany Piotr H. W toku śledztwa

ujawniono kilkadziesiąt innych przy-

padków jego pośrednictwa w eks-

porcie „żywego towaru”. 18 lipca

2003 r. został aresztowany i wciąż

siedzi pod kluczem m.in. dlatego,

że odmawia zeznań, a w szczegól-

ności wskazania wspólników i głów-

nego szefa...

Ten, z którym udało nam się

porozmawiać, zastrzega, że jest

„tylko znajomym”: – Piotrek to był

leszcz. Zaczynał od naganiania

klienteli, miał z tego niewielką ka-

sę, ale bezpieczną. Gdy przed dwo-

ma laty poszedł w fałszywki, wia-

domo było, że prędzej czy później

wdepnie na minę. Kto w tym biz-

nesie rozdaje karty? No, nie roz-

śmieszajcie mnie, bo zajadów do-

stanę. Macharski? Powiem tak: gdy

konsulem była Maryśka ( Mary B.

Marshall , konsul generalny USA

w Krakowie w latach 1994–1997

– dop. A.T. ), słyszałem o czterech

beznadziejnych przypadkach, któ-

rych nie szło załatwić przez nasze

układy, a ci z kurii dali radę. Fra-

nek ( Francis Thomas Scanlan ,

konsul w latach 1997–2000 – dop.

A.T. ) publicznie chwalił się, że był

wychowywany przez polskie zakon-

nice, więc kardynał szybko go

oswoił. Kto miał kapuchę i do-

stęp do Macharskiego, ten nigdy

nie miał kłopotów z wizą – twier-

dzi „tylko znajomy” Piotra H.

Major Zbigniew Ch. unika

dziennikarzy, choć przeszedł już

w stan spoczynku. Wiemy, że prze-

kazano mu naszą prośbę o spo-

tkanie, niestety... Szukając majora,

Gdy otrzymaliśmy sygnał, że me-

tropolita krakowski Franciszek

Macharski dorabiał sobie w ten

właśnie sposób do „skromnej” kar-

dynalskiej pensji, początkowo nie

uwierzyliśmy, chociaż nasz informa-

tor podał nawet datę i sygnaturę taj-

nego meldunku straży granicznej,

opisującego chałturę purpurata.

Wybraliśmy się więc na Podha-

le, by rzecz sprawdzić na miejscu.

Rozmawialiśmy z ludźmi i dotar-

liśmy do dokumentu ilustrują-

cego rolę kard. Macharskiego

w procederze wizowym (patrz.

str. 1). No i uwierzyliśmy!

Zaczęliśmy od wizyty w Nowym

Sączu:

– Nigdy dotąd i w żadnej po-

staci nie dotarła do nas informa-

cja, by kardynał lub ktoś z nim zwią-

zany angażował się za pieniądze

w ułatwienia wyjazdów do USA

– oświadczył dziennikarzowi „FiM”

płk Wojciech Szczygieł , zastępca

komendanta Karpackiego Oddzia-

łu Straży Granicznej, od kilkuna-

stu już lat pracujący w dowódz-

twie oddziału.

– A czy może pan pułkownik

wyrazić pogląd na temat autentycz-

ności meldunku zawierającego, jak

nam wiadomo, takie twierdzenie?

Oto jego parametry: datowany na

22 maja 1997 r., sygnatura PF-126,

data wpływu do was 30 maja 1997

roku, sygnatura Pf-1553/II.

– Te dane wyglądają na auten-

tyczne. Sprawdzimy.

Po dwóch dniach kapitan Ma-

rek Jarosiński , rzecznik prasowy

komendanta KOSG, poinformował

nas, że przekazane dowódcy in-

formacje potraktowane jako „oby-

watelski sygnał o możliwości po-

pełnienia przestępstwa”, zostaną

zbadane z najwyższą starannością.

Wyraził nadzieję, że dla dobra po-

stępowania sprawdzającego nie

dzi o łapówki za pomoc czy bezpo-

średnie załatwienie wizy w konsu-

lacie, z pewnością nie prowadziliśmy

w ostatnich latach takiej sprawy, czy-

li nikt, włącznie ze Strażą Granicz-

ną, nie zgłaszał nam choćby suge-

stii o popełnieniu przestępstwa

– stwierdził prokurator Zbigniew

Gabryś , naczelnik Wydziału Śled-

czego PO w Nowym Sączu.

No cóż, skoro kompetentne

urzędy nic nie wiedzą na ten temat,

przeniknęliśmy w krąg ludzi, jak się

okazało, świetnie poinformowanych.

Jedynym kłopotem był fakt, że trze-

ba się z nimi spotykać nocami i w

drogich knajpach lub hotelowych

apartamentach.

Mówi Andrzej , mieszkaniec

okolic Zakopanego, który zgodził

się na rozmowę pod warunkiem nie-

ujawnienia nazwiska:

– O tym, że ktoś z kurii krakow-

skiej pośredniczy w załatwianiu wiz,

dowiedziałem się pod koniec 1996

roku od majora Zbigniewa Ch.

z GPK na Łysej Polanie. Przyznam,

że przez jakiś czas kooperowałem

z nim. Pomógł mi w pewnych mo-

ich kłopotach, a że nieźle znam śro-

dowisko tutejszych przemytników,

czasem prosił o rewanż. W jed-

nym przypadku chodziło o to, że

rodzice mojego kumpla spod No-

wego Targu wyjeżdżali do Amery-

ki, choć mieli szlaban na wizy. Wy-

gadali się komuś i dotarło to do

majora, że musieli zapłacić po 9 ty-

sięcy dolarów „za głowę”, a spra-

wę załatwiał biskup krakowski. No

i miałem pogadać z nimi, dowie-

dzieć się szczegółów. (Sprawdzili-

śmy, że major Ch. pełnił w tamtym

okresie funkcję zastępcy komen-

danta placówki Straży Granicznej

na Łysej Polanie, wchodzącej

w skład Karpackiego Oddziału Stra-

ży Granicznej. Był odpowiedzial-

ny za działania operacyjne, czyli

Podhala, zwłaszcza ci, którzy otrzy-

mali wcześniej odmowę wydania wi-

zy w Konsulacie USA w Krakowie.

(...) Powyższe informacje pochodzą

z niezależnych źródeł, zarówno od

mieszkańców RP, jak też osób prze-

bywających czasowo w USA...” – ra-

portował zastępca komendanta GPK

do naczelnika Wydziału Ochrony

Granicy Państwowej (dzisiaj: Wy-

dział Graniczny) KOSG w Nowym

Sączu pismem z 22 maja 1997 r.

Sprawdziliśmy autentyczność te-

go meldunku – jest niepodważalna.

Okoliczności, w jakich powstał, przy-

bliżył nam pewien funkcjonariusz

SG z Łysej Polany: – Major Ch.

miał bezbłędne rozeznanie terenu.

Górale zwierzali mu się bez obaw,

bo na drobne grzeszki czasem przy-

mykał oko, a i popić z nimi ostro

potrafił. Nie był sensatem, który za-

sypuje przełożonych niesprawdzo-

nymi informacjami. Jeśli odważył

się zameldować o łapówkach kar-

dynała, to znaczy, że wiedział

o nich z co najmniej kilku źró-

deł. Choć to nie była moja działka,

słyszałem o Macharskim. Myślę, że

właśnie ta sprawa przyczyniła się do

odejścia Zbyszka ze służby. Zaczę-

li go wzywać do Nowego Sącza „na

pewne jakąś prowokację, wyposa-

żono majora Ch. w urządzenia re-

jestrujące wyznania informatorów,

podjęto działania przełamujące ich

strach itp. Tymczasem... nie zro-

biono nic! Nawet nie przesłucha-

no podejrzanego.

Kierownictwo KOSG twierdzi

dzisiaj, że nie ma bladego pojęcia

o sprawie. Przyjmijmy, że płk Szczy-

gieł nas nie okłamał. A zatem: kto

z oficerów w dowództwie Straży

Granicznej, chroniąc Macharskie-

go, ukrył meldunek majora Ch.?

Wszak widnieje na dokumencie da-

ta i sygnatura wpływu.

Kwaśniewski po rozmowach

z Georgem Bushem nt. wiz po-

wiedział: „Zostanie stworzona gru-

pa robocza wysokiego szczebla. Ta

grupa przedstawi plan ułatwień,

a także kalendarz różnych uła-

twień, które będą podejmowane.

Myślę, że w ciągu kilku dni bę-

dziemy mogli przedstawić osobę,

która będzie kierowała tą grupą

od polskiej strony”.

Dajmy tę fuchę kardynałowi

Macharskiemu!

ANNA TARCZYŃSKA

współpr. JS

Fot. PAP/Jacek Bednarski

S woboda podróżowania

Z NOTATNIKA HERETYKA

Nr 12 (211) 19 – 25 III 2004 r.

ŚWIAT WEDŁUG RODANA

Golonka

golonki? A może chodziło o coś in-

nego? Na przykład o szmal za ku-

powanie i reklamowanie tarchomiń-

skich wyrobów?

Był także przedstawiciel spółki

„Magellan” zajmującej się skupo-

waniem... szpitalnych długów. Je-

go obecność była o tyle ważna, że

dyrektorzy wielu placówek mają

wielomilionowe długi, starają się

o nowe kredyty (nie zawsze do spła-

cenia i tym razem bardzo niebez-

pieczne, bo hipoteczne), a więc

„Magellan” czujnie krąży nad ni-

mi niczym sęp nad padliną.

Wiceprezesi NFZ – Mazur

i Kondracki – zaprzeczyli, że była

to impreza sponsorowana przez Po-

lfę Tarchomin, ale mocno minęli się

z prawdą, bowiem Kleszczewski,

prezes Tarchomina, odważnie i wy-

raźnie potwierdził, że w tym „towa-

rzyskim” spotkaniu chodziło o pro-

mocję firmy i jej wyrobów i że to

jego firma była fundatorem ban-

kietu. Marek Kondracki nie jest

już zastępcą prezesa NFZ, acz-

kolwiek Aneta Styrnik z biu-

ra prasowego NFZ utrzymu-

je, że jego dymisja nie ma

nic wspólnego z golonko-

wym party trwającym do

białego rana.

Tak więc teraz

wszyscy idą w za-

parte, jakby chcieli

powiedzieć, że go-

lonka z chrzanem

i polska biała wód-

ka nie są żadną formą korupcji,

a że przy okazji pogadali sobie o za-

letach tarchomińskiej insuliny i an-

tybiotyków, no to wiecie-rozumie-

cie, jak to przy wódce i golonce.

No to chlup, w ten cwany le-

karski dziób!

ANDRZEJ RODAN

Prowincjałki

Aleksandra G. (19 l.), główna bohaterka

głośnego filmu Roberta Glińskiego „Cześć,

Tereska”, została zatrzymana przez policję za kradzież telefonu komórkowe-

go z przydrożnego baru. Niejako przy okazji wydało się, że uczestniczyła

również (uzbrojona w rzeźnicki nóż!) w napadzie na 78-letnią staruszkę.

W chwili aresztowania Tereska miała 2 promile alkoholu w wydychanym

powietrzu. Zamiast do Hollywood niedoszła aktorka trafiła do aresztu.

Już pisaliśmy o wziątkach

branych przez lekarzy od firm

farmaceutycznych, o sponsoro-

wanych wycieczkach na koniec

świata za jeden uśmiech przy wy-

pisywaniu recepty, o wystawnych

bankietach... Ale teraz idzie no-

we i na lekarskich stołach poja-

wia się... golonka.

Być może wyhamowano już

z nazbyt czytelnymi propozycjami

kryptokorupcyjnymi i zaczęto dla

zmyłki stosować bardziej siermięż-

ne metody. Jako przykład podaję

Polfę Tarchomin SA, największe-

go producenta antybiotyków

i insuliny w Polsce, której

prezesem jest Andrzej

Kleszczewski . Wpadł on

na genialny pomysł, że na

razie koniec z fundowa-

niem wyjazdów na Seszele,

Kanary, do Republiki Południo-

wej Afryki, a w zamian zaserwo-

wał swoim „kontrahentom”

skromną... golonkę w podrzęd-

nej łódzkiej knajpie.

„Golonka” (dzisiaj restau-

racja „Wschodnia”), gdzie od-

był się lekarski sabat, jest mi

szczególnie dobrze znana, bo-

wiem jeszcze w latach studenckich

wpadałem tam często z kolesiami

na lufę i wyśmienitą golonkę.

I tak w byłej „Golonce” na za-

proszenie Polfy Tarchomin pojawi-

li się – witani osobiście przez pre-

zesa Kleszczewskiego – dwaj wice-

prezesi Narodowego Funduszu

Zdrowia: Marek Mazur (do spraw

finansowych) i Marek Kondracki

(ds. służb mundurowych). Obecni

byli także: Krzysztof Warzocha ,

dyrektor Instytutu Hematologii

i Transfuzjologii w Warszawie;

Przemysław Biliński , zastępca

dyrektora Państwowego Zakładu

Higieny Ministerstwa Zdrowia;

Wojciech Szrajber , wiceszef łódz-

kiego NFZ; Maria Szymborska

(szpital im. Biegańskiego); Leszek

Paulinka imprezowała z kolesiami

w parku w Ustce. Wypiła prawie dusz-

kiem litr wódki i ścięło ją z nóg. Trafiła na oddział intensywnej opieki me-

dycznej szpitala w Słupsku. Wynik na alkomacie: 5,25 promila we krwi!

Powiecie: przecież to niemożliwe, toż to pewna śmierć! Być może, ale nie

dla Paulinki, bowiem ona ma dopiero 14 lat, jest gimnazjalistką i jeszcze

wszystko przed nią! Dziewczyna uprawia sporty i prawdopodobnie chciała

pobić rekord świata juniorów w obalaniu flachy.

Przedstawicielka łódzkiej firmy jubilerskiej

„Gold Point” znalazła przed blokiem cudze

klucze do mieszkania. Na klatce schodowej wywiesiła kartkę z informacją,

gdzie można je odebrać. Zamiast właściciela zagubionych kluczy przyszli trzej

mężczyźni w kominiarkach, związali ją, przystawili pistolet do głowy, a na-

stępnie dokładnie przetrząsnęli mieszkanie. Ich łupem padło około 13 tysię-

cy jubilerskich wyrobów ze srebra: kolczyki, łańcuszki, wisiorki itp., o łącz-

nej wartości 160 tys. złotych. Uczciwość (w Polsce) nie zawsze popłaca.

Jeden z pracowników huty miedzi w Gło-

gowie postanowił założyć firmę drogo-

wą. Zgodnie z zasadą, że na rozruch trzeba ukraść, uprowadził pięciotono-

wy walec do ubijania asfaltowanych szos. Podczas wyjazdu z huty maszy-

na narobiła tyle hałasu, że pechowy złodziej już w kiciu będzie tworzył biz-

nesplan swojej firmy.

Zdzisław Pacura (PiS), dyrektor wy-

działu kultury łódzkiego magistratu, wy-

słał stamtąd prywatny faks do biura poselskiego PiS. Prezydent miasta Je-

rzy Kropiwnicki zwrócił mu uwagę na niestosowność zachowania, czyli

wykorzystywanie służbowego faksu do załatwiania prywatnych spraw. Pa-

cura musiał wpłacić... 45 groszy do magistrackiej kasy. I to się nazywa dba-

łość o dobro wspólne. Tylko kto rozliczy Kropiwnickiego, który ze służbowej

komórki wydzwania miesięcznie za 6 tysięcy złotych?

Markuszewski (klinika im. Woj-

skowej Akademii Medycznej) i wie-

lu, wielu innych miłośników go-

lonki z chrzanem i białej, mrożo-

nej wódki oraz... produkcji Tarcho-

mina. Aż dziw bierze, że do Ło-

dzi przyjechało tylu gości z War-

szawy. Czyżby w stolicy nie było

Opracował A.R.

kobieta nie ma oparcia w partnerze

czy rodzinie, czasem obawia się po-

tępienia z powodu ciąży, innym ra-

zem przyczyną jest brak środków do

życia i utrzymania. Nierzadko podob-

ne sytuacje przytrafiają się w wielo-

dzietnych rodzinach, które nie są zdol-

ne do wychowania kolejnego dziecka.

Tymczasem najczęstszą reakcją

jest bezrefleksyjne potępienie „wy-

im nie oferując. Kobiety nie mogą

liczyć na żadną realną pomoc fi-

nansową. Bez wątpienia – każdy po-

rzucony noworodek jest dowodem

porażki polityki społecznej państwa,

które nie potrafiło na czas dotrzeć

do kobiet z pomocą, by zapobiec

tragedii.

Zamiast prawdziwej pomocy

– kobietom proponuje się anonimo-

we pozostawianie dzieci w szpitalach

w przekonaniu, że adopcja jest naj-

lepszym wyjściem. Tymczasem pra-

wo nie przewiduje anonimowego (jak

np. w Niemczech – „FiM” 39/2002)

oddania dziecka do adopcji. Policja

będzie poszukiwała matki do skutku,

bo bez odnalezienia matki, która zrze-

kłaby się praw rodzicielskich, prawo

polskie nie zezwala na adopcję. A za-

tem dla kobiet, które z jakichś po-

wodów chcą ukryć swoją tożsamość,

nie zawsze jest to dobre wyjście. Co

więcej, matka, która odda dziecko do

adopcji, spotyka się – wbrew pozo-

rom – z podobnym potępieniem jak

matka, która dziecko porzuca.

Z podobnymi problemami bę-

dziemy się tak długo borykać, do-

póki państwo nie zacznie realizować

właściwej polityki społecznej oraz

dopóki nie uporamy się z ostracy-

zmem społecznym otaczającym ko-

biety stojące przed problemem nie-

chcianego macierzyństwa.

WANDA NOWICKA

MYŚLI NIEDOKOŃCZONE

Nie sądziłam, że zobaczę coś tak strasznego. „Pasja” jest filmowym kiczem,

ale to teraz nie ma znaczenia. Ważne jest to, że film otwiera otchłań prze-

mocy i gwałtu, tak bardzo odległą od ducha Ewangelii. Z filmu Gibsona

emanuje negatywna, zła energia. (...) Potworne, bezmyślne okrucieństwo na

ekranie i ukazywanie Chrystusa jako skrwawionego pulpetu dowodzi, że ten

film ma tyle wspólnego z Ewangelią, co Osama bin Laden z Koranem. Je-

stem przerażona.

(Agnieszka Holland, reżyser)

Cierpienie w „Pasji” nie jest pokazane dla niego samego. Film trafi nie tyl-

ko do serc wierzących, ale pomoże zrozumieć przesłanie Ewangelii ludziom

nieposiadającym łaski wiary; pozwoli zrozumieć, co to znaczy wiara, nadzie-

ja, miłość. (bp Sławoj Leszek Głódź, ordynariusz polowy)

Gibson otarł się o religijną pornografię.

(Janusz Czapiński, psycholog społeczny)

Jesteśmy mali i głupi, słabi i grzeszni. Wciąż upadamy. Wciąż daje o sobie

znać nasz egoizm. Obejrzyjmy „Pasję”. Niech doda nam sił (...) „Pasja”

przerasta wszelkie oczekiwania i wyobrażenia. To jest spotkanie z samym

Chrystusem.

Dlaczego porzucają?

Jakże często dowiadujemy się

o wyrodnych matkach i porzuco-

nych noworodkach. Nigdy jednak

nie jesteśmy informowani o part-

nerach tych kobiet i sytuacji ży-

ciowej, która pchnęła je do tak

desperackiego kroku.

Nikt nie może zaprzeczyć, że po-

rzucanie noworodków, a tym bardziej

dzieciobójstwo, to wielki dramat za-

równo w wymiarze indywidualnym,

jak i społecznym. Za każdym podob-

nym przypadkiem kryje się najczęściej

jakieś nieszczęście ludzkie, życiowa

porażka, poczucie beznadziejności

i przekonanie o niemożności znale-

zienia innego wyjścia z sytuacji. Cza-

sem przyczyną podobnych czynów jest

szok poporodowy, uznany za jednost-

kę chorobową. Najczęściej jednak

rodnych matek”. Nie słychać nigdy

głosów, które próbowałyby zrozumieć

przyczyny tych dramatów. Choć nikt

nie zwolni kobiet i ich partnerów

z indywidualnej winy, to trzeba rów-

nież dostrzegać odpowiedzialność

państwa za brak jakiejkolwiek poli-

tyki przeciwdziałającej podobnym tra-

gediom. Rząd (lewicowy!) nie chce

dostrzec związku przyczynowo-skut-

kowego między zaniechaniem eduka-

cji seksualnej w szkołach, niedosta-

tecznym dostępem do antykoncepcji

i zakazem aborcji a niechcianymi

dziećmi, które rodzą się, choć nie po-

winny. Każde dziecko ma prawo być

dzieckiem chcianym, upragnionym

i oczekiwanym przez rodziców, a nie

wpadką czy nieszczęściem. Państwo

zmusza kobiety do rodzenia, niczego

(„Nasz Dziennik” 59/2004)

To najbardziej krwawy, sadystyczny horror, jaki kiedykolwiek powstał w Hol-

lywood.

(Adam Hanuszkiewicz, reżyser)

Film jest wiernym odbiciem tego wszystkiego, co towarzyszyło Jezusowi

w ostatnich chwilach Jego życia. Myślę, że nie jest za bardzo krwawy.

(o. Hubert Matusiewicz, wicedyrektor Caritas Polska)

„Pasja” jest przełomowym filmem, stawiającym nowe wyzwania przyszłym

ekranizacjom Ewangelii. (...) może przyczynić się do lepszego poznania Ewan-

gelii i zrozumienia posłania Chrystusa. (...) „Pasja” to wielki film.

(Kard. Józef Glemp, prymas Polski)

Wybrała O.H.

ŻEGNAJ, TERESKA

REKORD ŚWIATA W USTCE

KLUCZE DO SKARBCA

ZAPROSZENIE DO WALCA

CO WOLNO PREZYDENTOWI...

Nr 12 (211) 19 – 25 III 2004 r.

NA KLĘCZKACH

CIAŁO... CHŁOPCZYKA

MŁOT NA KOŚCIÓŁ

Ale nie zgłosił kradzieży policji. To

się nazywa miłosierdzie.

Skazany na 3 lata pozbawienia

wolności ksiądz pedofil Wincenty

Pawłowicz odbywa teraz karę w jed-

nym z najcięższych więzień na po-

łudniu Polski. Według naszych kra-

snoludków, ksiądz dewiant chciał

i tutaj (podobnie jak w Łęczycy) wy-

musić możliwość odprawiania mszy,

ale szybko wybito mu to z głowy. Co

prawda jego gorliwy opiekun, bp ło-

wicki Alojzy Orszulik , załatwił mu

pozostawienie sutanny, ale za krat-

kami skazany traktowany jest jak

każdy inny więzień. Przynajmniej

przez administrację, bo współwięź-

niowie traktują pedofilów gorzej niż

śmieci.

Po pladze kradzieży kolejna fa-

la oszustów i hochsztaplerów prze-

lewa się przez parafie diecezji ra-

domskiej. Miejscowa kuria ostrze-

ga przed fałszywymi księżmi-prze-

bierańcami. Ci ostatni są nawet na

tyle bezczelni, że próbują odpra-

wiać... msze. Cieszymy się, że na-

wet kuria, wzorem „Faktów i Mi-

tów”, bierze się za walkę z oszusta-

mi – my już od czterech lat ostrze-

gamy przed związkiem wyznanio-

wym, który bezprawnie podaje się

za Kościół Chrystusa.

KLASZTORU NIET?

w grudniu 2001 r., kiedy odmówiono

mu przyjęcia do partii. Pozbawiony

silnego protektora – szuka poparcia

u kleru.

25 lutego 2004 r. odbyła się se-

sja Rady Miasta, na której ostatecz-

nie postanowiono zakupić tę ziemię

za 71,4 tys. zł i przekazać ją parafii

jako darowiznę. Prezydent Zaleski

podarował już Kościołowi bursę przy

ulicy Słowackiego, a teraz dodał do

tego cenną działkę. W ten sposób

kosztem podatników usiłuje zaskar-

bić sobie względy sutannowych. Czyż-

by nie wiedział o tym, że ich łaska

na pstrym koniu jeździ?

– przybył, a jakże, i pozwolił się ufe-

tować. Przy tej okazji ustanowił...

nową Matkę Boską. Przemawiając

do licznie spędzonej na tę uroczy-

stość dziatwy szkolnej, oznajmił, iż

Korycin też ma Matkę Boską od...

Kuropatwy (sic!). A to dlatego, że

kiedy zły jastrząb chciał zeżreć ku-

ropatwę, to Matka Boska ją płasz-

czem swoim osłoniła.

„Czy Matka Boska ingeruje

w łańcuch pokarmowy”? – zapytuje

Czytelniczka, która opisała nam tę

historię. A gdzie tam nam, prostacz-

kom, oceniać boskie działania – my

tylko się zastanawiamy, ile kuropatw

zeżarł Głódź w swoim życiu i dlacze-

go mu padły na mózg.

MaK

Wadim Buławinow , burmistrz

Niżnego Nowgorodu, nie wydał ze-

zwolenia na budowę klasztoru kar-

melitanek. Według burmistrza, dziel-

nica ta przeznaczona jest wyłącz-

nie na domy mieszkalne. Prawosław-

ny biskup Nowgorodu Arzamas

Georgij Daniłow podziela zdanie

burmistrza. Uznał on bowiem, że

powstanie klasztoru karmelitanek

jest otwartym wyzwaniem rzuconym

prawosławiu oraz próbą prozelity-

zmu. W obronie Kościoła katolic-

kiego wystąpił jednak miejscowy

dziennikarz Oleg Rodin . Ujawnił

on, że na terenie Nowgorodu przed

rokiem 1917 działała parafia kato-

licka z ponad pięcioma tysiącami

wiernych i dwiema świątyniami. No,

miasto z taką tradycją może w koń-

cu się ugnie...

„PASJA” ZAKAZANA

WIELKI

MASTURBATOR

No i stało się... Gmina Wieru-

szów jako pierwsza w Polsce zaka-

zała klasowych wyjść uczniów na

krwawą „Pasję” Gibsona. Waldemar

Urbaniak , naczelnik wydziału

oświaty w Urzędzie Miejskim w Wie-

ruszowie, tak wyjaśnił tę decyzję:

„Nie chcemy, żeby rodzice mieli

do nas pretensje, że pozwalamy na

oglądanie brutalnych scen”. Nauczy-

ciele wieruszowskich szkół popiera-

ją wydany przez gminę zakaz, choć

księży katechetów podobno szlag

trafił.

CZYSTKA

DEMOKRACJI

Młodzi dziennikarze z Liceum

Ogólnokształcącego w Kutnie – pod

nieobecność opiekuna, a zarazem wi-

cedyrektora szkoły, Przemysława

Zawadzkiego – wydrukowali

w szkolnej gazetce tekst, w którym

określili Boga jako... „wielkiego ma-

sturbatora, nieustannie walącego ko-

nia”. Zawadzki kontaktował się

wcześniej z uczniami telefonicznie.

Ci zapewniali go, że w przygotowa-

nym numerze nie ma żadnych kon-

trowersyjnych treści.

Półżywy z przejęcia wicedyrek-

tor twierdzi, że jak dotąd nie miał

z podopiecznymi żadnych proble-

mów. Zorganizował spotkanie z ro-

dzicami oraz przeprowadził szkol-

ną dyskusję na temat odpowiedzial-

ności za słowo. Nakład szkolnej ga-

zetki skonfiskował, a bluźnierców

ukarał naganą.

ZAMIAST PAPIEŻA

Rada miejska Tarnowskich Gór

rozważa możliwość postawienia po-

mnika ojców założycieli tego śląskie-

go miasta – margrabiego branden-

burskiego Georga Hohenzollerna

i księcia Jana II Opolskiego . Żyją-

cy w XVI wieku arystokraci budzą

jednak kontrowersje. Zdaniem czę-

ści historyków, panów łączyło coś wię-

cej niż zwykła przyjaźń... Pomnik

mógłby się stać mekką gejów i lesbi-

jek, i to w Katolandzie! Szef rady

miejskiej Jan Hahn uspokaja, że po-

dejrzewanie Jana i Georga o romans

jest niedorzecznością, bo władcy

mieszkali zbyt daleko od siebie, aby

w owych czasach podtrzymywać uczu-

cie. Ech, my Polacy nie potrafimy za-

rabiać pieniędzy. Nawet jeśli roman-

su nie było, to miasto powinno po-

stawić pomnik, rozbudować legendę,

zwozić autokarami kochających ina-

czej z Polski i Europy, wyproduko-

wać pocztówki, figurki oraz naklejki

Jana i Georga w kilku pozach i ka-

sować, kasować, kasować... MaK

GORZKIE ŻALE

„Dziś nie dajemy ślubów i nie

otworzymy cmentarzy!” – tak oznaj-

mili w środę (10 marca br.) rabini

w Izraelu. Poszło oczywiście o kasę.

Mimo że Izrael jest państwem wy-

znaniowym, rabini nie mają w nim

tak dobrze, jak księża w Polsce

– państwo płaci im pensję i tyle. Ale...

jak się okazuje, płacić nie chce. „Za-

ległe wypłaty to w sumie ponad 65

mln dolarów” – utyskuje Mosze

Rauchberger z naczelnej rady ra-

binackiej Izraela.

Rabini podejrzewają, że to per-

fidia władz, które chcą zmniejszyć

wpływ religii na prywatne życie Izra-

elczyków. „Chcą zmienić cały cha-

rakter narodu żydowskiego” – żali

się rabin Simcha Hacohen Kook .

Według władz – w związku z cięcia-

mi budżetowymi – ograniczono rów-

nież usługi religijne opłacane z bu-

dżetu (Hausner powinien o tym po-

myśleć!).

Rabini zapowiadają strajk gło-

dowy, do którego zaprosili cały na-

ród, bo jedną z form strajku jest

też brak koszernego mięsa (nie wy-

dają certyfikatów koszerności). Mą-

dre żydki, nie ma co. Chyba jednak

nie do końca mądre – gdyby napraw-

dę byli mądrzy, przechrzciliby się,

założyli koloratki i heja – do Pol-

ski! Ptasiego mleka by im nie zabra-

kło.

KÓŁKO SLD?

Czarne chmury zbierają się nad

solidarnościowym prezydentem

Szczecina Marianem Jurczykiem

(na zdjęciu). Komitet referendal-

ny zebrał już prawie wszystkie wy-

magane prawem podpisy i wkrótce

w mieście dojdzie do referendum

w sprawie odsunięcia nawiedzone-

go nieudacznika od koryta. Podob-

nie jest w Poznaniu, gdzie komitet

ma większość podpisów wymaga-

nych do odwołania Platfusmerfa

Rycha Grobelnego .

Łódź ciągle czeka na swoją szan-

sę wykopania dewota Kropiwnickie-

go. Mądry Polak po szkodzie... AS

Słupski poseł SLD Jan Sieńko

ugania się po naszych „koloniach”

w Iraku w mundurze wojskowym

(jest członkiem Komisji Obrony Na-

rodowej) z... modlitewnikiem! Taką

scenkę obyczajową z posłem w roli

głównej pokazała ostatnio telewizja

TVN. Tak skomentował to Paweł

Kasprzyk (radny z SLD) w wywia-

dzie dla Radia Słupsk: – Na nawró-

cenie nigdy nie jest za późno!

Co prawda, to prawda! A Sień-

ce proponujemy założenie kółka ró-

żańcowego przy Radzie Miejskiej

w Słupsku! Modlitewnik już ma. AS

WIELKOPOSTNE LABY

„Po lekcjach o godz. 9.40 klasy

odprowadzane są do kościoła w zwar-

tych grupach i pozostają pod opieką

nauczyciela w trakcie nauk rekolek-

cyjnych. Po naukach uczniowie nie

wracają już do szkoły...” – czytamy

w obszernym komunikacie skiero-

wanym do pedagogów przez

Andrzeja Moskala , dyrektora Szko-

ły Podstawowej nr 40 w Krakowie.

Takie rekolekcje odbywają się w cią-

gu trzech dni niemal we wszystkich

szkołach kraju. Indoktrynacja nie-

jedno ma imię.

PATRONI DO APELU!

KARA BOSKA

Podobno kradzione nie tuczy,

ale że od razu zabija? Złodziej zło-

mu, który próbował zwędzić giętar-

kę do prętów z placu przy staro-

gardzkim kościele, dostał zawału ser-

ca. Proboszcz na oko stwierdził, że

nie ma dla grzesznika nadziei na wy-

zdrowienie, więc zamiast rzucić się

błyskawicznie do reanimacji, udzie-

lił mu rozgrzeszenia i namaszczenia.

DEWOTÓW

WILLKOMMEN !

W Warszkowie pod Sławnem na

Pomorzu, aby stworzyć okazję do

napchania księżych portfeli, wymy-

ślono nadanie szkole podstawowej

imienia „Żołnierzy Armii Krajowej”.

Po raz... drugi! Pierwszy raz szkoła

otrzymała swych patronów w 1998

roku. Była to jednak skromna uro-

czystość, bo powiatem rządziły ko-

muchy. Teraz, kiedy rządzą właści-

wi, postanowiono uroczystość po-

wtórzyć. Pretekstem stało się wyko-

nanie przez miejscowego rzeźbiarza

Bogusława Migiela pamiątkowej

tablicy ku czci patronów szkoły. Sko-

ro jest tablica, to trzeba ją odsło-

nić. Skoro ją odsłonięto, nie może

się obejść bez pokropku. Prałat

Marian Dziemianko i proboszcz

Lucjan Huszczonek pomachali kro-

pidłem, pomamrotali modlitwę

i wzięli szmal za tę „robotę”. Póź-

niej zaś wszystko odbyło się z kato-

licką tradycją. Sutannowi i władze

gminy udali się na poczęstunek przy-

szykowany przez pracowników oświa-

ty za pieniądze podatników i balo-

wali do późnych godzin.

Katoliccy samorządowcy zapro-

ponowali Unii Europejskiej promo-

wanie (za jej pieniądze) naszych...

sanktuariów. Chcą w ten sposób

zwiększyć częstotliwość pielgrzymek

do znanych obiektów sakralnych War-

mii i Mazur, a tym samym nakręcać

koniunkturę na terenach upośledzo-

nych gospodarczo. Według samorzą-

dowców, każdego roku warmińsko-

-mazurskie sanktuaria odwiedza ok.

3 mln osób, a dzięki pieniądzom Unii

ma ich być kilka razy więcej. RP

WSZYSTKO,

CO NASZE...

Działka o powierzchni 0,24 ha,

przylegająca do cmentarza przy ul.

Owsianej w Toruniu, należy do pry-

watnych właścicieli. Parafia pw. św.

Antoniego, która administruje cmen-

tarzem, zwróciła się z prośbą o na-

bycie tej działki przez gminę, a na-

stępnie przekazanie jej na rzecz pa-

rafii jako darowizny. Istniejący obok

cmentarz wystarczyłby jeszcze na do-

bre kilkadziesiąt lat, ale prezydent

miasta Michał Zaleski przystał na

prośbę proboszcza i wystąpił do Ra-

dy Miasta z propozycją zakupienia

działki. W wyborach startował

z ramienia Ordynackiej. Wcześniej był

radnym SLD, ale wystąpił z klubu

GŁÓDŹ I KUROPATWY

Nasz artykuł „Przygody wojaka

Głódzia” („FiM” 9/2004) sprawił, że

trafiają do nas inne historyjki o wy-

czynach generała.

Gmina Korycin (Białostockie)

postanowiła zaszczycić „oberfeldku-

rata” polskiej armii, bpa Głódzia,

honorowym obywatelstwem. Dostoj-

ny gość zaszczyt przyjął wdzięcznie

J.K.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: