Fakty i Mity 17-2005.pdf

Wokół Karola Wojtyły SB ulokowało wielu konfidentów, ale z pewnością

KSIĄDZ MALIŃSKI NIE BYŁ AGENTEM

Str. 3

INDEKS 356441

http://www.faktyimity.pl

ISSN 1509-460X

Nr 17 (269) 5 MAJA 2005 r. Cena 2,80 zł (w tym 7% VAT)

Gdy pojawiłem się u władyki, po-

całował mnie w usta (...). Byłem

zaskoczony. Usłyszałem wówczas:

„Czy jako zakonnik nie masz pra-

wa do miłości?” (...). Podobnie by-

ło w następnych dniach, aż wresz-

cie wszedł do mojego łóżka i...

Oto fragment relacji Jerzego O.,

który opowiedział nam, jak mole-

stował go biskup Szymon Romań-

czuk, jedna z najważniejszych po-

staci w Polskim Kościele Prawosław-

nym. Ale miłość do chłopców to naj-

mniejszy z grzeszków hierarchy...

Str. 7

Rzut na tacę

We Wrocławiu aresztowano wysokiego rangą urzędnika Agen-

cji Nieruchomości Rolnych, który ośmielił się przyjąć od

biskupa śmieszne 60 tys. zł łapówki. Śmieszne? Dokład-

nie tak, bo o podejrzanych transakcjach, przetargach

i dzierżawach, na których państwo traciło dziesiątki mi-

lionów złotych, pisaliśmy aż do znudzenia. Przypomi-

namy prokuraturze listę niezałatwionych spraw. Ot,

drobny test na przyzwoitość...

Str. 10

KSIĄDZ NAWRÓCONY

Nr 17 (269) 29 IV – 5 V 2005 r.

FAKTY

KOMENTARZ NACZELNEGO

POLSKA/ROSJA Mimo antyrosyjskiej nagonki w mediach aż

47 proc. Polaków (według PBS) popiera decyzję Aleksandra

Kwaśniewskiego o wyjeździe do Moskwy na uroczystość 60-le-

cia zwycięstwa nad faszyzmem. Jedynie 32 proc. jest przeciw.

Jak tak dalej pójdzie, to prawicowe media zaczną dowodzić, że

„bezbożni komuniści” w ogóle nie powinni nas wyzwalać. Hitle-

rowcy byli bardziej pobożni, a nawet propapiescy.

Tygrys w konserwie

POLSKA Wreszcie coś optymistycznego. Jak podaje Europej-

skie Biuro Statystyczne – w woj. mazowieckim ( de facto w War-

szawie i okolicy) żyje się równie dobrze, jak w wielu regio-

nach starej Unii, np. we wschodnich Niemczech lub połu-

dniowych Włoszech. Mazowieckie jest też dwukrotnie zamoż-

niejsze niż sąsiadujące z nim województwa wschodniej Polski.

Kraj pije szampana ustami swojej stolicy. Ale wszyscy lubią bąbelki!

czyni przymusowy celibat. Odpowiada on za liczne

zboczenia seksualne duchownych, ich wyobcowanie, zgorzk-

nienie, totalny materializm. Ksiądz, który nie ma swojej

rodziny, nie ma tym samym największego dla normalnych

ludzi celu życia. Szuka więc wartości zastępczych i znaj-

duje... pieniądze, i to znacznie częściej niż prawdziwego

Boga. Parafianie zawsze są obcy, oni mają swoje życie.

Tylko wówczas są nierugani z ambony i nieobmawiani

w gronie duszpasterzy, gdy dobrze wywiązują się ze zbiórek.

Klasa rządząca w Kościele – biskupi – doskonale zda-

je sobie sprawę, że obecnie mniej więcej połowa spo-

śród 400 tys. księży katolickich na świecie to homosek-

sualiści (w USA, według anonimowego sondażu, nawet

60 proc.). Gdyby nie geje, papieski Kościół już dawno

powróciłby do katakumb. Nikogo nie powinno to dziwić,

bo ciągną oni do swego naturalnego, męskiego środowi-

ska – seminarium duchownego lub męskiego zakonu, gdzie

stanowią zawsze około 1/3 pierwszego rocznika. Część

księżowskiego narybku zmienia swoje preferencje na ho-

moseksualne pod wpływem środowiska. Mój zastępca

Marek Szenborn, który zwykł mawiać o sobie: „Jestem

do bólu heteroseksualistą”, twierdzi również, że poszedł-

by do zakonu, ale wyłącznie żeńskiego. W połowie ge-

jowski kler ma gdzieś zniesienie celibatu. Jeszcze bardziej

abstrakcyjne wydaje się wprowadzenie święceń kapłań-

skich kobiet, bo Kościół rzymski od stuleci posiłkuje się

w tym przypadku precedensem męskiego grona aposto-

łów wybranych przez Jezusa.

Przy okazji każdej zmiany na papieskim tronie na no-

wo odżywają nadzieje liberalnych katolików na reformy,

które miałyby przystosować papiestwo do nowych cza-

sów, nowej obyczajowości, zdobyczy nauki i techniki.

Przecież zakaz używania prezerwatyw ma zupełnie inny

wymiar i znaczenie teraz – w obliczu AIDS, klęsk głodu

i przeludnienia państw Trzeciego Świata – niż 200, 300

czy 500 lat temu, gdy te problemy nie występowały. Jak

inaczej, jeśli nie antyhumanitarną złośliwością, nazwać

uporczywe obstawanie papieży przy naturalnym zapłod-

nieniu w łonie matki, kiedy medycyna daje wreszcie

możliwość zapłodnienia in vitro , a od 1,5 do 1,9 mln par

w Polsce nie może mieć potomstwa! Ja sam po zrzuce-

niu sutanny sądziłem, że kiedyś mogą nastąpić takie re-

formy. Jako ksiądz widziałem potęgę kościelnej instytu-

cji i jednocześnie marnotrawienie środków, zwłaszcza

potencjału ludzkiego, na zbędne czary, bicie politycznej

piany oraz budowanie podniebnych świątyń. Dumałem

sobie, że ta armia duchownych mogłaby naprawdę być

duszpasterzami dla swoich owieczek, zamiast urzędnika-

mi firmy Krk. Gdyby księża mieli żony i dzieci, gdyby nie

zrażali wiernych swoim politykierstwem czy potępienia-

mi – choćby antykoncepcji – byliby o wiele bliżej ludz-

kich spraw i problemów. Kościół powinien być przecież

przyjazny dla swoich członków i świata, o ile ten prze-

strzega bożych przykazań. Kler mógłby piętnować rzeczy-

wiste zło w oparciu o 10 przykazań i prowadzić ludzi do

zbawienia, przepowiadając im Dobrą Nowinę, zamiast

mnożyć wymyślone przez siebie „ciężary nie do uniesie-

nia”, tak jak to robili faryzeusze w czasach Jezusa.

Zmiany mogłyby nastąpić, ale zmian nie będzie, tak

za tego pontyfikatu, jak i prawdopodobnie za następ-

nych. Dlaczego? Ponieważ wyższy kler oraz papieże, od

których wszystko zależy, mają się bardzo dobrze i nie

myślą tego zmieniać. Biskupi i kardynałowie pławią się

w dobrobycie i władzy absolutnej w swoich małych kró-

lestwach, za murami świątyń, kurii i seminariów, a ostat-

nio coraz częściej – także innych nieruchomości i przed-

siębiorstw. Tylko jakiś desperat albo niepoprawny ide-

owiec zdobyłby się na dobrowolne porzucenie takiego

życia, i to po latach wyrzeczeń. Nieliczni kościelni Rejta-

ni są natychmiast spychani na margines lub wprost po-

tępiani za swoje wybryki, ot choćby teologię wyzwole-

nia w Ameryce Południowej.

Nadzieje związane z osobą Josepha Ratzingera są szcze-

gólnie płonne. Czego bowiem można się spodziewać po

człowieku, który „poszedł na księdza” w wieku 12 lat

(wstąpił wówczas do niższego seminarium duchownego),

a tym samym normalne życie zakończył na etapie bajek

Andersena i strzelania z procy... Później procę zamienił

na działo przeciwlotnicze i mundur Hitlerjugend, zamiast

chodzić na zabawy i podrywać dziewczyny. Kiedy po woj-

nie wrócił za mury seminarium, cały poświęcił się dla

Kościoła i tak już mu zostało; zresztą nie tylko jemu. Bi-

blia mówi, że „nikt nie może dwom panom służyć. Bo al-

bo będzie jednego nienawidził, a drugiego będzie miło-

wał; albo z jednym będzie trzymał, a drugim wzgardzi” .

To święta prawda. Ludzie Kościoła nigdy nie zrozumieją

ludzi z drugiej strony ołtarza i pozostaną ślepymi przewod-

nikami. Odpowiedzią Nauczycielskiego Urzędu, któremu

kard. Ratzinger szefował przez ponad 20 lat, na „moralne

rozprzężenie”, czyli de facto zdobycze humanizmu – za-

wsze było mnożenie rygorów, a nie ich łagodzenie. Tak

też pozostanie, choćby nadal zmniejszała się liczba księ-

ży i świadomych wiernych. Kolejni papieże postawią ra-

czej na coraz bardziej ciasne, ale własne cesarstwo i na

małą trzódkę, niż cokolwiek zreformują, podając w wąt-

pliwość nieomylność swoich poprzedników, a tym samym

– swoją. Władze Kościóła rzymskokatolickiego są w pu-

łapce i – niczym stare spasione tygrysy z zoo – nie za-

mierzają się z niej uwalniać.

Według sondażu CBOS, Zbigniew Religa wygrałby wybory

prezydenckie (22 proc. głosów) przed Lechem Kaczyńskim (21

proc.) i Włodzimierzem Cimoszewiczem (15). Według PEN-

TORA, PiS w wyborach parlamentarnych uzyskałby 25 proc.,

PO – 22 proc., a Samoobrona i LPR po 13 proc. Wszystkie

partie lewicowe znalazłyby się poza Sejmem.

Jak lewica narodowi, tak naród lewicy.

Badania CBOS-u dowodzą też, że mimo wszystko rośnie świa-

domość polityczna Polaków. 70 proc. obywateli uważa, że nale-

ży jak najszybciej wycofać żołnierzy z Iraku; rośnie także liczba

osób, które wskazują wojnę o ropę jako główną przyczynę ame-

rykańskiej okupacji. Co najważniejsze – Polacy są świadomi, że

na tej operacji tracimy finansowo, politycznie oraz prestiżowo.

Rządzący tego nie widzą. Może patrzą na to z dolarowej perspektywy?

Wicepremier Izabela Jaruga-Nowacka opuściła Unię Pracy,

której była przewodniczącą, i zamierza budować Unię Lewicy

wraz z byłym zastępcą UP – Bartłomiejem Morzyckim. Z par-

tii odeszła także grupa działaczy związanych głównie z Fede-

racją Młodych Unii Pracy. Resztę UP wchłonie zapewne SLD.

Życzymy powodzenia wszystkim, pod warunkiem że są ideową lewicą.

Związane z o. Rydzykiem IX Forum Polonijne nagrodziło Ja-

na Kobylańskiego, milionera z Urugwaju, podejrzanego o wy-

dawanie Żydów do gestapo, medalem „za wierny i jasny przy-

kład Wiary, Nadziei i Miłości, za umiłowanie Polski i Pola-

ków, ziemi polskiej i kultury, za słowa i czyny dla Narodu do-

konane”. Kobylański, który hojnie wspiera pomysły Rydzyka,

nagrodę przyjął. Natomiast Towarzystwo Naukowe KUL przy-

znało nagrodę im. Idziego Radziszewskiego księdzu profeso-

rowi Czesławowi Bartnikowi za „wybitne osiągnięcia nauko-

we w duchu humanizmu chrześcijańskiego”. Bartnik słynie

z tropienia Żydów i masonów oraz ksenofobicznych wypo-

wiedzi w Radiu Maryja i „Naszym Dzienniku”.

Czekamy na wydanie słownika katolicko-polskiego, który na no-

wo zdefiniowałby np. słowa „miłość” i „humanizm”.

WARSZAWA Rada Krajowa Zielonych 2004 wykpiła RM War-

szawy, która – na wniosek LPR i przy poparciu Lecha K.

– uchwaliła tzw. becikowe, czyli 1500 zł za urodzenie dziec-

ka: „Kwota ta nie ułatwi decyzji o rodzicielstwie osobom po-

ważnie myślącym o przyszłości, choć być może zachęci do te-

go ludzi planujących życie swoje i swoich dzieci w perspekty-

wie najbliższego wieczoru”.

Przepis Kaczorków: trochę ubitej piany i parę ochłapów dla dziadów.

WATYKAN Kudy Josephowi do Karola! Pierwsze wystąpie-

nia nowego papieża wskazują na zupełny brak charyzmy. Pa-

pież chętniej niż niemieckim posługuje się łaciną (ukłon

w stronę Trydentu?); mniej od poprzednika przywiązuje wa-

gę do wielojęzycznych pozdrowień i teatralnych gestów. Dzię-

ki temu jest jednak bardziej naturalny i autentyczny.

Jeżeli papiestwu zabrać teatralność, to co z niego zostanie? Joseph.

USA Siostry z Narodowej Koalicji Amerykańskich Zakonnic

zorganizowały happening, podczas którego produkowały du-

że ilości różowego dymu. W ten sposób zaprotestowały prze-

ciwko panującemu w Kościele seksizmowi, który przejawia

się m.in. nieobecnością kobiet w wyborach na papieża.

Kompleks braku kobiet hierarchowie kompensują sutannami

i kolorowymi strojami. Może nie różowymi, ale purpurowymi.

JONASZ

Connecticut – jako trzeci stan po Vermoncie i Massachusetts

– wprowadził legalne związki partnerskie osób tej samej płci.

Wszystkie wymienione stany leżą w Nowej Anglii, regionie

zaliczanym, podobnie jak Kalifornia, do liberalnego i intelek-

tualnego zaplecza Ameryki.

Liberalnym centrum Polski mogłaby być Łódź, ale Kropiwnicki...

List do Przyjaciół

Szef RACJI, pan Piotr Musiał, wraz z gronem popleczników opuścił szeregi partii i przeszedł do Unii Lewicy

III RP. Jeszcze 26 lutego podczas Kongresu APPR jak lew walczył o buławę przywódcy, a tu proszę... Czy rejtera-

da Przewodniczącego powinna mnie zasmucić, dodać siwych włosów? Przeciwnie! Na tę wieść uśmiechnąłem się od

ucha do ucha, i to wcale nie z satysfakcją. A przecież mógłbym ją mieć. Od dawna bowiem nie ukrywałem, że dro-

gi moje i Przewodniczącego RACJI rozeszły się bezpowrotnie. Wyszło w końcu szydło z worka, a dokładnie – z par-

tii, czyli niby stanęło na moim, ale nie z tego powodu się cieszę.

Otóż teraz nareszcie wszyscy razem możemy zacząć jeszcze raz – i to wcale nie od początku. RACJA – którą wy-

myśliłem, powołałem do życia i wraz z gronem przyjaciół postawiłem na nogi, a później z życzliwością przyglądałem

się jej działalności – istnieje nadal. W sposób naturalny oczyściła się i dopiero teraz chwyci nowy wiatr w żagle.

Przyjaciele! Już za kilka dni zostaną demokratycznie wybrane nowe władze partii i jestem przekonany, że marazm,

bezwład i prywata, które zakradły się na same szczyty zarządu APP RACJA, zostaną zastąpione nowymi, prężnymi

działaniami oddanych sprawie ludzi. Piotrowi i jego kolegom szczerze dziękuję za ich pracę i życzę powodzenia.

Nowym władzom APP RACJA oraz wszystkim jej Członkom deklaruję pomoc moją i mojej gazety. Wszystko, co

najlepsze, dopiero przed nami!

WŁOCHY Berlusconi ma kłopoty z podźwignięciem się po

klęsce w wyborach lokalnych: w 11 na 13 regionów władzę

przejęła lewica. Boskiemu Silvio – opuszczonemu przez cha-

deków – udało się co prawda odbudować rząd, ale perspek-

tywy są marne.

Hiszpania, Portugalia, a także Włochy – na lewo. Co z tą Polską?

Może i zapomnieliśmy o życzeniach z okazji Matki Boskiej

Gromnicznej, to prawda... Nic nikomu nie winszowaliśmy

na okoliczność Trzech Króli – zgoda, ale Święto 1 Maja...

Nie, tego nie wolno pominąć.

Zatem wszystkiego najlepszego, Kochani, z okazji Święta

Pracy. I oby za rok też było co świętować!

JONASZ

K iedy byłem księdzem, widziałem, ile zła w Kościele

Nr 17 (269) 29 IV – 5 V 2005 r.

GORĄCY TEMAT

by narodowej profesor Le-

on Kieres – prezes In-

stytutu Pamięci Narodo-

wej – oznajmił, że ma jeszcze w swo-

im biurku „partię nieznanych nawet

historykom IPN dokumentów, zawie-

rających bardzo bolesne informacje

dla Ojca Świętego”, z nazwiskami lu-

dzi z bliskiego otoczenia JPII (w tym

księży), którzy „nadawali” bezpiece

na Karola Wojtyłę . Co więcej, dys-

Stary człowiek ze łzami w oczach

przekonywał red. Olejnik:

„Kontakty można mieć i z tego

wynika dobro. Ja jestem księdzem

i zawsze byłem księdzem. I tak sta-

nowiłem o sobie, odkąd mnie wyświę-

cono, żeby rozmawiać ze wszystkimi

ludźmi. Żeby rozmawiać z ludźmi trud-

nymi, zagubionymi, także z moimi

przeciwnikami”.

A co na to uczestniczący w pro-

gramie Kieres? „Ksiądz Maliński nie-

„mieszkał i pracował w Watykanie”.

Oto co nam powiedział:

– Z panem Kieresem nigdy nie

rozmawiałem, więc kwestia nagrania

z pewnością nie mnie dotyczy. Nato-

miast co do reszty, kto wie? Ta histo-

ria zaczęła się w trzecim roku ponty-

fikatu Ojca Świętego, gdy biskup (...)

zezwolił mi na robienie doktoratu

w Rzymie. W pierwszych miesiącach

stanu wojennego złożyłem dokumen-

ty o paszport i pewnego pięknego dnia

zostałem telefonicznie zaproszony na

spotkanie w komendzie. „Czy może-

my liczyć na to, że nie będzie ksiądz

rozpowszechniał za granicą niepraw-

dziwych informacji o sytuacji politycz-

nej w Polsce?” – zapytał mężczyzna,

który nawet nie ukrywał, że jest ofi-

cerem z wydziału czwartego, tego od

pilnowania księży. „Daję słowo: jadę

się uczyć, a nie politykować” – odpar-

łem. Z pełnym zresztą przekonaniem,

bo decyzję o stanie wojennym więk-

szość kapłanów naszej diecezji przy-

jęła z autentyczną ulgą. Owszem,

z ambony krytykowaliśmy, ale taka by-

ła wówczas potrzeba chwili. Nawia-

sem mówiąc, na płynącej z Zachodu

rzece darów niektóre parafie bogaci-

ły się, jak nigdy dotąd.

Oficer ponownie zatelefonował po

kilku dniach. Zapowiedział, że ma już

w kieszeni upragniony przez księdza

paszport. Spotkali się w restauracji

hotelowej.

– Gdy kończyliśmy kawę, popro-

sił, żebyśmy poszli na górę, bo tam

czeka jego kolega z kontrwywiadu, od

którego zależy decyzja. Atmosfera by-

ła sympatyczna, więc dałem się namó-

wić na lampkę koniaku i zapewniłem,

że nie będę obsmarowywał za grani-

cą Wojskowej Rady Ocalenia Naro-

dowego. Ten z kontrwywiadu dał mi

numer telefonu do polskiej ambasa-

dy we Włoszech, że gdyby coś, to mo-

gę tam szukać pomocy.

Ksiądz skorzystał z tej sugestii po

kilku miesiącach pobytu w Rzymie.

Jego matka ciężko zachorowała, chciał

więc pilnie wysłać do Polski lekarstwa.

– Pan Edward (…) przedsta-

wił się jako sekretarz ambasady.

Wszystko załatwił jak należy, prze-

syłka błyskawicznie dotarła na

miejsce. Kilkakrotnie spotkaliśmy

się później przy okazji jakichś im-

prez w ambasadzie, a parę razy ot

tak, po prostu, na pogaduchach przy

dobrym winie w kawiarni. O czym

rozmawialiśmy? No a o czym mo-

że rozmawiać dwóch Polaków na

obczyźnie? On znał najświeższe

plotki z kraju, a ja – z Watykanu.

Jeszcze przed obroną pracy dok-

torskiej nasz rozmówca (dzięki pro-

tekcji bardzo w Rzymie wpływowego

polskiego księdza) znalazł zatrudnie-

nie w pewnej instytucji kościelnej. Uzy-

skał na to zgodę ordynariusza i zo-

stał we Włoszech na dłużej.

– Gdy Edwarda odwołano z pla-

cówki, jeszcze przed wyjazdem zapo-

znał mnie z panem Januszem (…),

który miał objąć po nim stanowisko

w ambasadzie. Ten dosyć słabo znał

włoski, więc czasem zwracał się do

mnie z prośbą o tłumaczenia rozma-

itych biuletynów watykańskich bądź

czasopism. Po jakimś czasie nawet się

zaprzyjaźniliśmy.

– Z czego zatem wypływają oba-

wy księdza? – zapytaliśmy.

– Pod koniec lat osiemdziesiątych

dowiedziałem się, że obaj byli pracow-

nikami polskiego wywiadu. Co wię-

cej, wywodzili się podobno ze słyn-

nego Departamentu IV Służby Bez-

pieczeństwa…

– I co będzie, jeśli znajdzie ksiądz

swoje nazwisko w książce Lasoty?

– Trzeba będzie wyjeżdżać z Pol-

ski. Żal…

O komentarz do aktualnej sytu-

acji sprokurowanej przez IPN oraz

opisanych wyżej rozterek księdza po-

prosiliśmy byłego oficera krakowskiej

bezpieki:

– Przypadek, o którym mówicie

– zakładając, że facet był z wami szcze-

ry – to sytuacja klasyczna. Myślę, że

po kilku pierwszych spotkaniach zo-

stał zarejestrowany jako TW, choć nie-

koniecznie zdawał sobie z tego spra-

wę. Odstąpili od pozyskania z zobo-

wiązaniem, żeby go nie zrazić, a da-

wał pewnie więcej informacji niż ktoś,

kto brał pieniądze i pisał doniesienia

– ocenia nasz rozmówca.

– A teraz znajdzie swoje nazwi-

sko w książce Lasoty…

– Bez obaw. Napiszcie o tym wy-

raźnie, żeby wszyscy zainteresowani

spali spokojnie: teczki czynnej w 1989

roku agentury zostały zniszczone.

Nie wiem, czyimi kwitami Kieres

gra, ale na pewno nie jest to ktoś

ważny dla nas w tamtym okresie .

– Czy ksiądz Maliński nie był

ważny?

– To kryształowo czysty człowiek.

Na tej samej zasadzie można było-

by na przykład oskarżać dzisiaj księ-

dza Józefa Tischnera – on rów-

nież miał kontakty. Miał je arcybi-

skup – a wtedy jeszcze ksiądz – Sta-

nisław Dziwisz . Rozmawialiśmy.

No i co z tego?

– Zapytam jeszcze, czy nie wstyd

wam teraz, że podsłuchiwaliście i ob-

serwowaliście księdza, a potem bisku-

pa Wojtyłę? Zacytuję wypowiedź La-

soty: „W mieszkaniu przyjaciela Ojca

Świętego, ks. Andrzeja Bardeckiego ,

dwie funkcjonariuszki SB, podając się

za wolontariuszki organizacji charyta-

tywnej, podrzuciły pod nieobecność księ-

dza paczkę ze sfałszowanym pamięt-

nikiem, który miał rzucić cień na Ka-

rola Wojtyłę. Była tam mowa o zbyt-

niej zażyłości biskupa z osobą z jego

świeckiego otoczenia”. No i jak, wstyd?

– Lasota po prostu bredzi. Nie

chodziło o podrzucenie pamiętnika,

lecz wykradzenie przechowywanej

przez Bardeckiego korespondencji

Wojtyły z jego przyjaciółką Ireną K.

Nie podjęto ostatecznie takiej próby,

gdyż dostęp do mieszkania księdza był

praktycznie niemożliwy. Żadne – bar-

dziej lub mniej autentyczne – wolon-

tariuszki nie przekroczyły progu jego

mieszkania. Pamiętnik Ireny K. – ow-

szem – był fałszywy, gdyż nie ona by-

ła jego autorką, lecz ktoś, kto prze-

pisywał nagrania z podsłuchu rejestru-

jącego wydarzenia w jej domu. A że

podsłuchiwano? Jakie służby na świe-

cie oparłyby się pokusie udokumen-

towania romansu biskupa? Pamiętam,

że kiedyś już o nich obojgu pisaliście

(„Świadek miłości”, „FiM” 42/2003).

Czy nie zastanowiło was, dlaczego nikt

nie ośmielił się pozwać za to redak-

cji do sądu?

Faktycznie, zastanowiło…

ANNA TARCZYŃSKA

Powracająca fala

I znów zamieszali w kloace z teczkami. Szef IPN

ujawnił, że jakiś duchowny ośmielił się kapować

bezpiece na papieża. Było ich tysiące, a teraz każdy

modli się, żeby nie na niego wypadło…

ponuje też nagraniami rozmów pew-

nego agenta z oficerami PRL-owskich

służb specjalnych: „Natychmiast roz-

poznałem głos osoby, która donosiła

na papieża” – zapewnił Kieres.

Dodał, że o tych „bardzo bole-

snych” kwitach wiedział od lat, ale

milczał, bo uważał, że „wiarygodność

informacji musi być sprawdzona, za-

nim opinia publiczna dowie się o nich”.

Dziennikarze – jak to dziennika-

rze – zaczęli węszyć.

Najpierw padło na księdza Mie-

czysława Malińskiego , długoletnie-

go i serdecznego przyjaciela Wojty-

ły. Ksiądz, atakowany ze wszystkich

stron, przyznał, że miał „kontakty”

z SB, która wielokrotnie usiłowała

go „złamać”, ale „bezskutecznie”.

Później, w żenującym spektaklu te-

lewizyjnym („Prosto w oczy” pod re-

dakcją Moniki Olejnik ), usprawie-

dliwiał się, że jego „kontakty” ogra-

niczały się do „rozmów przy okazji

odbierania paszportu” lub zdawania

po powrocie z zagranicy: „Wracałem

pełen entuzjazmu, zachwytu i dzieli-

łem się (wrażeniami z papieskich piel-

grzymek – dop. red. ) ze wszystkimi

ludźmi, którzy mnie o to pytali”.

potrzebnie się tłumaczy” – zauważył

złowróżbnie prezes IPN. Dwie go-

dziny później, w wypowiedzi dla Pol-

skiej Agencji Prasowej, był już bar-

dziej wspaniałomyślny: „Księdzem,

który występuje w aktach IPN jako

udzielający informacji Służbie Bezpie-

czeństwa na temat Karola Wojtyły, nie

jest ksiądz Mieczysław Maliński”.

I znowu dziennikarze – jak to

dziennikarze! – zaczęli węszyć... I po-

trwa to do skutku, czyli ubicia ofiary.

Tym razem ma nią być – jak infor-

mują telewizyjne „Wiadomości”

– „zwykły polski ksiądz, który obec-

nie mieszka i pracuje w Watykanie”.

Przy okazji igrzysk ma swoje pięć

minut historyk Marek Lasota , ba-

dacz przeszłości z krakowskiego od-

działu IPN. Tenże na przetaczającej

się przez media kolejnej – wznieco-

nej przez Kieresa – fali gówna rekla-

muje przygotowywaną przez siebie

książkę na temat roli bezpieki w ży-

ciu i twórczości Wojtyły, zapewnia-

jąc, że nie zawaha się przed ujawnie-

niem nazwisk tajnych agentów.

Dotarliśmy do potencjalnej ofia-

ry lustratorów: „zwykłego polskiego

księdza”, który jeszcze do niedawna

GŁASKANIE JEŻA

Przychodzi Giertych do Dochnala

to moralność i etyka. O ile księża nie wypa-

czyli mu tych pojęć na pierwszych spowiedziach.

Wracam do problemu z początku tego tek-

stu – czym tak naprawdę różnią się te dwa

obrazki? Niczym się nie różnią – odpowia-

dam sam sobie. Tam i tu chodzi dokładnie

o to samo – o wymuszenie konkretnych zacho-

wań w zamian za obiecane gratyfikacje.

W pierwszym przypadku chodzi o pieniądze,

a później politykę, w drugim – najpierw o po-

litykę, a w przyszłości – kasę. Jaka różnica?

Tylko kolejność. No może taki maleńki niu-

ans, że propozycja Rywina to był wstrętny bo

wstrętny, ale tylko biznes, a propozycja Gier-

tycha jest ordynarnym szantażem politycznym.

Speckomisje sejmowe powoływane są po

to, by kontrolować, tropić i piętnować wszel-

kie odstępstwa od mechanizmów praworząd-

nego państwa.

A ja muszę zapytać za starożytnymi: Quis

custodiet ipsos custodes? Kto ma pilnować tych,

którzy pilnują? MAREK SZENBORN

Modna była niegdyś zabawa w spostrze-

gawczość, zamieszczana na łamach kolo-

rowych czasopism. Dwa na oko identycz-

ne obrazki, a pod nimi podpis: „Znajdź

szczegóły, którymi różnią się te ilustracje”.

Dziś trącąca myszką zagadka ożywa na

nowo, tylko już nie w świecie wirtualnym,

ale – jak by to powiedzieli fani kompute-

rów – w realu.

Oto jakiś czas temu obserwowaliśmy

z zapartym tchem poczynania pierwszej ko-

misji śledczej, która próbowała rozwikłać afe-

rę grupy trzymającej władzę i Rywina . Dżen-

telmen ten przyszedł do Michnika i jak gdy-

by nigdy nic zaproponował, że za 17 dużych

baniek Agora dostanie to, co chce, czyli usta-

wę o radiofonii i telewizji w pożądanym przez

nią kształcie.

Jeśli rzeczywiście tak było (a pewnie by-

ło), to słusznie komisja, prokuratury, sądy

i miliony Polaków uznały sprawę za niesłycha-

ny korupcyjny skandal, za próbę wymuszenia

i niemoralną propozycję do entej potęgi. Sku-

tek był taki, że Rywin poszedł do pierdla, a wła-

dza dostała orgazmu: „Pokazaliśmy, że prawo-

rządność w Polsce zatriumfowała”. Pięknie!

To był obrazek pierwszy z naszej smutnej

zabawy. A teraz drugi.

Giertych, Macierewicz i Wassermann

jako grupa trzymająca na razie tylko trochę

władzy (NA RAZIE!) idą do Dochnala z pro-

pozycją: „Ty nam powiesz to, co chcemy usły-

szeć, obciążysz zeznaniami tego, kogo wska-

żemy, a my w zamian sprawimy, że szybko

wyjdziesz z kicia na wolność”.

Rywin przyszedł do Michnika po cichu,

a Giertych do Dochnala – w blasku fleszy

i szumie kamer (z Kulczykiem na Jasnej Gó-

rze rzecz miała się nieco inaczej). Czy to zna-

czy, że Giertych działa aż tak jawnie? Z otwar-

tą przyłbicą? Jak rycerz niepokalany? Nie!

Oznaczać to może jedynie, że albo żelazny Ro-

man – pewny swojego w niedługim czasie zwy-

cięstwa – jest już tak bezczelny, że nie liczy się

z niczym i z nikim, albo dawno zapomniał, co

T uż po zakończeniu żało-

Z NOTATNIKA HERETYKA

Nr 17 (269) 29 IV – 5 V 2005 r.

ŚWIAT WEDŁUG RODANA

Seks i keks

„Aby zachować czystość serca, po-

stanawiam nie używać żadnych środ-

ków antykoncepcyjnych i być zawsze

gotowym(ą) na przyjęcie każdego

dziecka, którym nas Bóg obdarzy. Pro-

szę Cię, Panie, o pomoc, abym uni-

kał(a) wszystkiego, co uzależnia, znie-

wala i zachęca do złego”.

Na wykładach ojca Możdrzenia

nie można było znaleźćwolnych

miejsc. Każdy chciał usłyszeć na ży-

wo tego, o którym krążą legendy

i opowieści w Ruchu Domowego

Kościoła. Kilka osób przywiozło ze

sobą dyktafony...

Na ostatniej konferencji ks. Jó-

zef odpowiadał na pytania, które na-

sunęły się uczestnikom rekolekcji

podczas słuchania nauk. A było ich

niemało. Agnieszka i Krzysztof Pia-

seccy , uczestnicy rekolekcji, piszą:

„My wyjeżdżaliśmy z Nałęczowa z in-

nym spojrzeniem na nas, na naszą

miłość małżeńską, na udzielony so-

bie 5 lat temu sakrament”. Kasia

i Paweł Kaniukowie idą jeszcze da-

lej w pochwałach naszego seksuolo-

ga małżeńskiego: „Jesteśmy z Kasią

ogromnie wdzięczni Bogu, że dane

nam było przeżyć rekolekcje z Ojcem

Możdrzeniem! Że ujrzeliśmy naszą mi-

łość małżeńską w zupełnie innym świe-

tle i że chcemy teraz żyć w ten spo-

sób, żeby każda chwila, również prze-

żywana w czasie aktu małżeńskiego,

była dla nas uświęceniem i radością!”.

Po konferencji małżeństwa zosta-

ły zaproszone na podwieczorek ze

smakowitym keksem zrobionym przez

gospodynie z lubelskiego Ruchu Do-

mowego Kościoła. Mniam – zachwy-

cali się uczestnicy konferencji.

I za te niezapomniane przeżycia

my również składamy ojcu Możdrze-

niowi serdeczne Bóg zapłać!

ANDRZEJ RODAN

Prowincjałki

Wyrokiem sądu pierwszej instancji na ka-

rę 12 miesięcy pozbawienia wolności zo-

stał skazany 17-letni Grzegorz D. z Katowic za sfałszowanie recepty na lek

zwalczający pryszcze. Młodzian cierpiał na wyjątkowo uciążliwą postać trą-

dziku i kiedy dowiedział się o nowym farmaceutyku, postanowił zdobyć go

za wszelką cenę. Obawiając się, że lekarz nie wyrazi zgody na przepisanie

preparatu, który mógł wywołać skutki uboczne, zdesperowany chłopak po

prostu dopisał go do innej recepty, podrabiając charakter pisma doktora. Na

lek wydał 400 zł, ale było warto. Pryszcze zniknęły. Niestety, wyszło na jaw,

że recepta została podrobiona i młodzieńcem zainteresowała się prokuratu-

ra. Skandalicznie wysoki wyrok pierwszej instancji został złagodzony przez

sąd apelacyjny do 8 miesięcy paki w zawieszeniu i 30 godzin prac społecz-

nych.

Facet zdobywa sławę jako sek-

suolog, popularyzator gry miło-

snej i więzi intymnych. Rzucił wy-

zwanie przesądom erotycznym

utrudniającym harmonijne poży-

cie płciowe. Kim jest ów śmia-

łek? Jest to o. Józef Możdrzeń,

zakonnik z Zakopanego.

Truizmem jest stwierdzenie, że

księża i zakonnicy są największymi

znawcami seksu. Jest to sprawa, któ-

ra nie podlega żadnej dyskusji, co

wielokrotnie potwierdzaliśmy na ła-

mach „FiM”. Faceci w sukienkach

wypowiadają się na temat technolo-

gii, wydolności i fizjologii seksualnej,

gry miłosnej oraz ogólnych zjawisk

przy spółkowaniu. Ojciec Józef (na-

zwisko niemożliwe do wymówienia

dla Anglosasa) jest specjalistą od har-

monijnych i kwitnących stosunków

seksualnych w małżeństwie.

Zapytacie, co zakonnik, który ży-

je w celibacie, a może nawet w czy-

stości, wie o seksie? Otóż wie, i to

dużo, skoro prowadzi na ten temat

konferencje, a nawet całe rekolekcje.

Spotkanie odbyło się w Nałęczowie

z udziałem rekordowej liczby 100 osób

reprezentujących świętojebliwe mał-

żeństwa z woj. lubelskiego, zrzeszo-

ne w Ruchu Czystych Serc. Były to

rekolekcje tematyczne pt.: „We czci

niech będzie małżeństwo pod każdym

względem” (Hbr 13. 4a), które po-

prowadził właśnie Możdrzeń.

Ojciec wyszedł z ogólnego za-

łożenia, że na poskromienie płcio-

wej żądzy najlepsza jest modlitwa.

Sprawa jest bardzo poważna, albo-

wiem w „małżeństwie współżycie

płciowe może być nieczyste i tym sa-

mym niszczące małżonków i ich więź”

– informuje chrześcijański Ruch Czy-

stych Serc Małżeństw i proponuje

modlitwę, która poskromi nieczystą

żądzę: „Panie Jezu, bądź jedynym Pa-

nem naszego życia. Ucz mnie zdoby-

wać umiejętność kontrolowania mo-

ich pobudzeń seksualnych i emocji.

Niech nam w tym pomoże codzien-

na modlitwa rodzinna, a każdy cięż-

szy upadek niech będzie zaraz wy-

znawany w sakramencie pojednania”.

...ale nie górale, tylko pijacy. Tomasz G.

(16 l.) i Maciek Ł. (20 l.) dali sobie z głów-

ki na ulicy, ale natychmiast zwinęli ich gliniarze i zawieźli do izby wytrzeźwień.

Chłopaki na wszelki wypadek zostali przypięci do łóżek pasami. Trafili jednak

do tego samego pokoju. Starszy wyzwolił się z więzów i zaczął katować młod-

szego, robiąc mu z twarzy befsztyk. Na szczęście rozróbę usłyszeli pracowni-

cy izby. Chłopcy tłukli się ponoć o jakąś piękność z Białegostoku.

W Złotnie 150 policjantów szukało listono-

sza, który zaginął z 33 tys. zł, przeznaczo-

nymi na wypłatę rent i emerytur. Kiedy go znaleźli, był w sztok pijany i bez

gotówki, a do tego agresywny i niezadowolony, że go zapuszkowano. „Ludzie,

zejdźcie z drogi, bo listonosz jedzie” – jak śpiewali ongiś Skaldowie.

Trzech chłopaków w wieku od 11 do 16

lat włamało się do magazynu przedszkola

w Zduńskiej Woli. Skradli 145 soków i 60 jaj. Wpadli, bo rano, gdy opili się

sokiem, obrzucili mur skorupami od jajek oraz pustymi butelkami. Hałas zbu-

dził sąsiadów, którzy wezwali policję. Czyżby mieszanka soku z jajkiem two-

rzyła ajerkoniak?

Co należy rozumieć przez upa-

dek? Wyjaśnia nam to Ruch Czy-

stych Serc Małżeństw. Aby serca nie

zbrukały się, należy zrezygnować

z „nieuporządkowanych moralnie,

szkodliwych przyjemności” (na przy-

kład seks), ale nade wszystko trzeba

odmówić Modlitwę Zawierzenia, któ-

rej tekst finałowy jest następujący:

Złodzieje nie tylko kradną z naszych ulic

wszystko, co metalowe, by potem sprzedać

łup w skupie złomu. Doszło do tego, że ograbiają same skupy. Tak właśnie

stało się w Słupsku przy ulicy Grottgera. Pod osłoną nocy na teren złomowi-

ska włamał się zuchwały złodziej. Zwędził metalowe części ze złomowanych

tam rybackich kutrów i sprzedał je w innym skupie.

liner Zeitung” napisał, że to decyzja najgorsza

z możliwych dla Kościoła, a najlepsza dla zwolenni-

ków świeckiego państwa. Trudno się nie zgodzić

z tym spostrzeżeniem. Zatem antyklerykałowie – alle-

luja, chwalmy Pana!

Duch Święty, który

– zdaniem polskich me-

diów – kieruje przebiegiem

konklawe, musiał mieć już

powyżej uszu Kościoła

rzymskokatolickiego. Bo

jak inaczej wytłumaczyć taki wybór kardynałów? Po ludz-

ku sądząc, należało się takiego obrotu sprawy spodziewać,

bo czy kardynałowie, w większości żywe kopie Karola

Wojtyły, mogli nie wybrać kogoś, kogo on sam wybrał na

jedno z najważniejszych stanowisk w Kościele, nie kochać

kogoś, kogo on sam kochał, nie uznać za Najwyższego

Nauczyciela kogoś, od kogo sam Jan Paweł II się uczył?

Przecież nawet ulubiony zwrot JPII na określenie współ-

czesnej cywilizacji to Ratzingerowska „kultura śmierci”.

Ale to były oczywiście ludzkie rachuby, a polskie

media wiedziały, że to nie człowiek, ale sam Najwyższy

kieruje rękami purpuratów. A jak tu nie wierzyć temu,

co pisze „Fakt”, albo temu, co głosi TVP? Skoro to Bóg

wybrał, więc musiał bardzo już Kościoła nie lubić, bo wy-

bór Ratzingera to utrzymanie kościelnego zamordyzmu,

to wojna z antykoncepcją i aborcją, to wyniosła pycha

wobec innych wyznań i religii, to potępienia i anatemy.

A w konsekwencji – jeszcze bardziej masowe wystąpie-

nia z Kościoła (ostatni gasi światło…), jeszcze większa

irytacja, a może bunt liberałów, to dalsza izolacja Krk

w stosunku do reszty świata, dalsze osłabienie papie-

skiego Kościoła, postępująca marginalizacja. Zatem

zmierzch katolicyzmu, w jaki wprowadził go Jan Paweł

II, za Ratzingera wejdzie już w głęboki wieczór. Czy ta

perspektywa może nie radować serc antyklerykałów? Bo

słabnący Krk, czyli pierw-

szy wróg wolności w Eu-

ropie, to perspektywa

szybszego wywalczenia

bardziej zdecydowanego

rozdziału Kościoła od

państwa w krajach kato-

lickich, większa obojętność katolików na nawoływania

hierarchii, czyli więcej wolności, więcej praw człowieka.

Ratzinger na papieskim stolcu to dobra nowina tak-

że dla Polski. Nie licząc wymienionych wyżej powodów,

które i nas dotyczą, dochodzi jeszcze jeden: papieżem

nie jest już Polak! To koniec czerpania narodowej du-

my z przywódcy Watykanu. Na nic się zda wskazywanie

przez media, że Ratzinger to prawa ręka zmarłego pa-

pieża albo doszukiwanie się u Benedykta XVI kropli

polskiej krwi. Wystarczy jedno papieskie pozdrowienie

po polsku, które zabrzmi, jak wypowiedź volksdeutscha

z peerelowskiego filmu (a musi tak zabrzmieć, bo to Nie-

miec) i mit „swojego papieża” pryśnie jak bańka mydla-

na. Papież z Hitlerjugend to dla polskiego serca gorzej

niż czarny jak noc papież z Afryki. Zatem niemieckie

papiestwo wybije z ręki polskiego Kościoła broń, jaką

zapędzał na msze Polaków, a która nazywa się nacjona-

lizm i fałszywa duma narodowa. Więc chwalmy Pana,

który kieruje konklawe! Tak głosi Kościół, a ten, jak wie-

my, nigdy nie kłamie...

MYŚLI NIEDOKOŃCZONE

RZECZY POSPOLITE

W wieku 78 lat nie jest dobrze podejmować się zadania, stanowiącego tak

olbrzymie wyzwanie, a także wymagającego zaangażowania wszystkich sił

– i fizycznych, i psychicznych. Nie ma gwarancji, że w tym wieku ktoś mo-

że tak ciężko pracować i wstać następnego dnia.

(Georg Ratzinger, starszy brat papieża)

Nowy papież, Benedykt XVI, choć jego wybór był tak zwanym pewniakiem,

już na początku swojego pontyfikatu wywołuje sporo kontrowersji, krzyków

zwłaszcza ze strony tzw. „progresistów”. Dla nas, Polaków, narodu, który bądź

co bądź, nadal trwa raczej przy konserwatywnym, niż ultrapostępowym,

new-age-owskim katolicyzmie, wybór ten wydaje się być bardzo dobrym roz-

wiązaniem. Duch Święty, który był w pierwszej kolejności sprawcą tego wy-

boru, stanął w obronie swojego Kościoła.

Strzał w dziesiątkę

(www.patriota.pl)

(…) Duch Święty wybiera papieża. Nie, On nie wskazuje palcem, nie pro-

wadzi za rękę, nie podpowiada. On przekreśla „chytreńkie” spekulacje ludz-

kiego rozumku, krzyżuje najbardziej wytrawne intrygi, sprowadza szalupę ra-

tunkową dla rozchybotanej Łodzi Piotrowej, którą tylu obłąkanych majtków

chciałoby skierować na lewicowy kurs, prosto ku przepaści (…). To jedno

wiemy już na pewno: Kościół Święty nie dozna tak strasznej próby, iżby Za-

stępcą Chrystusa na ziemi był papież-progresista, papież-liberał, więc papież

„trochę katolicki”. Nie będzie „otwarcia” Prawdy na fałsz i chaos mniemań,

nie będzie „dyskusji” na temat „kapłaństwa” kobiet, „małżeństw” homosek-

sualistów, celibatu księży, czego chcieli postchrześcijańscy już de facto Eu-

ropejczycy. Nie będzie też papieża „społecznie postępowego” ze zbolszewizo-

wanej, zatrutej jadem socjalizmu Ameryki Łacińskiej, ani „kulturowej afry-

kanizacji” katolicyzmu.

(www.konserwatyzm.pl)

Wybrała OH

ADAM CIOCH

ROK ZA PRYSZCZ

POBILI SIĘ DWAJ

PIJANY JAK LISTONOSZ

ALE JAJA!

METAL DLA ZUCHWAŁYCH

T uż po wyborze Ratzingera na „Ojca Świętego” „Ber-

Nr 17 (269) 29 IV – 5 V 2005 r.

NA KLĘCZKACH

NARÓD NIEWIERNY

KREMÓWKA BIS

Przypominamy, że w lipcu 2001

roku ówczesny prezydent Kenii Da-

niel Arap Moi zatwierdził plan

importu 300 milionów prezerwa-

tyw, co każdemu aktywnemu sek-

sualnie Kenijczykowi miało zagwa-

rantować 60 „gumek” rocznie. Nie-

stety, po sprzeciwie chrześcijań-

skich organizacji obrony życia, wy-

myślił inną, tańszą metodę walki

z wirusem: zaproponował obywa-

telom dwuletnią powściągliwość

seksualną.

„Polityka” zamieściła na swo-

ich stronach internetowych sondę,

w której internauci mają odpowie-

dzieć na pytanie: „Czy w swoim ży-

ciu starasz się kierować nauką

i przesłaniem Jana Pawła II”? Wy-

niki tego anonimowego badania

są szokujące. W katolickim kraju,

w którym wciąż trwa papieski kult,

zaledwie 38 proc. respondentów

przyznaje, że zawraca sobie głowę

wskazaniami Najwyższego Autory-

tetu Moralnego; 36 proc. nawet nie

próbuje tego robić, a reszta nie ma

zdania na ten temat.

policji. Ta dowiedziała się o wszyst-

kim przypadkowo, kiedy młodzi lu-

dzie podczas przesłuchania doty-

czącego innej sprawy przyznali się

do przestępstwa.

Lubartowskim cmentarzem na

mocy konkordatu zawiaduje para-

fia rzymskokatolicka pw. Świętej

Anny. Jej proboszczem jest dziekan

dekanatu lubartowskiego ksiądz An-

drzej Tokarzewski .

prowincją. W zamian władze ko-

ścielne chcą gwarancji, że... „Chi-

ny zapewnią pełną i rzeczywistą wol-

ność religijną na swym terytorium”.

W Chinach istnieją obecnie dwa

odłamy katolików. Pierwszy jest lo-

jalny wobec władz Republiki, a dru-

gi nie uznaje pierwszeństwa Peki-

nu przed Watykanem, za co został

zdelegalizowany. Watykan najpierw

chce spełnienia swych postulatów,

a dopiero potem zgodzi się zerwać

stosunki z Tajwanem. Chiny zaś żą-

dają, żeby państwo kościelne naj-

pierw zerwało stosunki z Tajwanem,

aby w ogóle mogło dojść do roz-

mów. Liu Bainian , wiceprzewod-

niczący Chińskiego Stowarzyszenia

Patriotycznych Katolików (organi-

zacja współpracująca z władzami),

stwierdził: „Watykan musi zerwać

kontakty z Tajwanem przed roz-

poczęciem rozmów z legalnymi wła-

dzami w Pekinie oraz nie może in-

gerować w wewnętrzne sprawy

Chin”.

Bawarczycy, biorąc wzór z wado-

wiczan, postanowili wykorzystać swo-

je pięć minut. Cukiernicy z Marktl,

rodzinnego miasteczka nowego Pa-

py, już następnego dnia po wybo-

rze Ratzingera upiekli papieskie

ciastko. Jest to tarta z nadzieniem

migdałowym, która – jak należało

się spodziewać – znikła z półek bły-

skawicznie mimo zawrotnej ceny 1,3

euro za kawałek.

Oprócz tego przedsiębiorczy ro-

dacy nowego Papy w równie bły-

skawicznym tempie zaczęli produ-

kować papieskie piwo, torty Bene-

dykta XVI, czekoladę Ratzingera.

Wszystko to ma naturalnie adekwat-

ną do sytuacji cenę!

ZMIENIACZE

VILLAS

– REAKTYWACJA

Prawie dwustu czarnoskórych

i latynoskich studentów chrześcijań-

skiego Międzynarodowego Uniwer-

sytetu Trinity w Illinois (USA) otrzy-

mało rasistowskie listy wzywające

ich do natychmiastowego opuszcze-

nia miasteczka akademickiego.

To nie żarty! Jak donosi „The

New York Times”, dyrekcja osie-

dla poleciła żakom, aby wyszli no-

cą z akademików i zakwaterowali

się w hotelach. Rasistowska propa-

ganda jest odpowiedzią na postu-

lat niemieszania ras, zgłoszony

przez grupę prawicowych studen-

tów. Na konserwatywnym uniwer-

sytecie (odpowiednik polskiego

KUL-u) studiuje obecnie około 3,5

tysiąca osób. Kształcą się, aby – jak

można przeczytać na stronie in-

ternetowej uczelni – „zmieniać świat

poprzez Chrystusa”.

KOŁO RÓŻAŃCOWE

Chwilą ciszy dla uczczenia pa-

mięci zmarłego papieża rozpoczę-

ło się zebranie Polskiego Związku

Łowieckiego – koła nr 48 „Pono-

wa” we Włodawie. Następnie pro-

wadzący posiedzenie stwierdził, iż

wszyscy obecni są po rekolekcjach.

Spotkało się to z niezrozumieniem

u Stanisława P. – myśliwego z po-

nad 20-letnim stażem – który na

rekolekcjach nie był, co też głośno

wyraził. Wywiązała się ostra dysku-

sja, a P. zarzucono grzech zanie-

chania, co dyskwalifikuje go jako

myśliwego.

– Jak ktoś się kiedyś przyzna,

że nie był na nieszporach, to chy-

ba będą go lać – zastanawia się Sta-

nisław P., który rozważa powiado-

mienie o całej sprawie zwierzch-

nich władz związkowych. KC

STAWIANIE FIGUR

ŁCz

Muzeum Figur Woskowych

w Madrycie jako pierwsze na świe-

cie wejdzie w posiadanie woskowe-

go Benedykta XVI .

Rzecznik muzeum – Gonzalo

Presa – poinformował z ekscytacją,

że najpóźniej za miesiąc będzie moż-

na oglądać naturalnej wielkości, do-

skonale realistyczną woskową figu-

rę nowego papieża. Dodał przy tym,

że wykonanie figury pochłonęło wie-

le pracy, ale opłaciło się.

Rzeczywiście, wszak woskowy

Benedykt – po tym, jak zaakcep-

tuje go pięciu ekspertów – zosta-

nie ustawiony w doborowym to-

warzystwie Jana Pawła II , Jana

XXIII i Piusa XII .

EVVIVA L’ARTE!

Już kilkakrotnie Violetta Villas

(na zdjęciu) zapowiadała swój co-

me back , lecz jak do tej pory – bez

skutku. Tym razem ma być inaczej.

W triumfalnym marszu gwieździe

będzie towarzyszył jej nowy mene-

dżer – kamilianin o. Bogusław Pa-

leczny . Zakonnik znany z poparcia

dla o. Tadeusza Rydzyka i Andrze-

ja Leppera oraz z żywiołowej nie-

chęci do Unii Europejskiej zajął

się obecnie komponowaniem prze-

bojów dla „największej gwiazdy Eu-

ropy Wschodniej”, jak mówi o swo-

jej podopiecznej. Na początek me-

nedżer zakazał jej występu w filmie

fabularnym razem z grupą trans-

westytów „przebierańców”. Palecz-

ny zapowiada, że nowa płyta, na któ-

rej sam zaśpiewa kilka hitów w to-

warzystwie Villas, trafi do sklepów

już w maju. Ojczulek pojawi się na

koncertach diwy i będzie śpiewał

w chórku. Reaktywowana Violetta

ma być polskim wcieleniem Tiny

Turner . Na szczęście słomiany blond

pani Violetty ma pozostać nienaru-

szony.

Galeria Sztuki DNA w Berlinie

zorganizowała dość niecodzienną wy-

stawę. Jej największą atrakcją stała

się Remune Gele , 27-letnia Niem-

ka, która na oczach widzów galerii

powiła swe pierwsze dziecko – dziew-

czynkę Audrę . Ojciec noworodka,

29-letni Winfried Witt , wyjaśnia, że

tę decyzję podjęli po to, aby podzie-

lić się z innymi tą jakże niepowta-

rzalną chwilą, którą nazwał egzysten-

cjalnym dziełem sztuki.

Bez względu na to, czy egzy-

stencjalne, czy nie – dzieło nie

spodobało się przywódcom kościel-

nym, co wyraził rzecznik Kościoła

w Berlinie Stefan Foerner , twier-

dząc, że narodziny są intymnym ak-

tem i takim powinny pozostać.

Cóż, intymność ma to do sie-

bie, że każdy robi z nią to, co uwa-

ża za stosowne...

FANATYK

PAPARADA

POSSUMUS W GUMCE

18-letni Brazylijczyk został

aresztowany za napad na katolic-

kiego księdza i kradzież dwóch eg-

zemplarzy Pisma Świętego. Mło-

dzieniec, uzbrojony w kuchenny

nóż, rzucił się na wychodzącego

z księgarni duchownego i wyrwał

mu zakupione przed chwilą Biblie.

Policjanci, którzy zatrzymali zło-

dzieja, przyznają, że to jedna

z najdziwniejszych kradzieży, z ja-

kimi spotkali się w ciągu ostatnich

kilku lat.

Być może nagła potrzeba ob-

cowania ze Słowem Bożym odebra-

ła nieszczęśnikowi rozsądek? A mo-

że liczył na to, że ksiądz zakupił ja-

kieś „odważniejsze” publikacje...

Lubelscy rajcy znani są z pra-

cowitości. Nic więc dziwnego, że

w trakcie sesji w miniony czwartek

udali się do pobliskiej archikatedry.

Tam zamówili bowiem specjalne

modły w intencji zmarłego papieża

Jana Pawła II . „Na czas mszy św.

zostanie zarządzona przerwa w se-

sji Rady” – poinformowało wcze-

śniej biuro prasowe lubelskiego ma-

gistratu. O tym, z jakich środków

zostanie pokryte tradycyjne „co ła-

ska”, ratusz nie informuje. Być mo-

że pieniądze z własnej kieszeni

mógłby wyłożyć przewodniczący Ra-

dy Zbigniew Targoński (PiS), któ-

rego stać na fundowanie rodzinie

kolacyjek w podlubelskim zajeździe

„Bida”. A miało to miejsce w ubie-

głą niedzielę.

Rzymskokatolicki biskup Mom-

bassy (Kenia) Boniface Lele jest

zdania, że małżeństwa, w których

choćby jedna osoba zarażona jest

wirusem HIV, powinny mieć pra-

wo do używania prezerwatyw. Tym

samym obala watykańską doktrynę

o nieskuteczności kondomów w za-

pobieganiu epidemii AIDS. Narzu-

canie współmałżonkom wstrzemięź-

liwości czy separacji purpurat uwa-

ża za niezgodne z duchowością

chrześcijańską. Twierdzi, że „rozłą-

ka byłaby dla nich wielkim stresem

i mogłaby się przyczynić do roz-

przestrzenienia choroby”.

MIŚ BENEDYKT

Bawarskie dzieciątka będą do

snu tuliły misia Benedykta! Pewna

firma z miasteczka Lhuterstadt Co-

uburg wprowadziła na niemiecki

rynek zabawkarski pluszaka ubra-

nego w papieski strój. Na łapkach

miś ma napisane: „Kardynał Jo-

seph Ratzinger – papież Benedykt

XVI, 19 kwietnia 2005 r.”. Jedna

maskotka kosztuje aż 160 euro, ale

mimo zbójeckiej ceny produkt cie-

szy się zainteresowaniem. Nieste-

ty, nie wszyscy będą mogli nabyć

misia, ponieważ firma wyprodu-

kowała jedynie 265 egzemplarzy,

czyli tyle, ilu było papieży w histo-

rii Kościoła. Niewykluczone, że lud

Bawarii wylegnie na ulice, doma-

gając się dorobienia kolejnej serii

Benedyktów...

HIENY

TARGOWICA

W Lubartowie dwaj uczniowie

miejscowych szkół włamali się do gro-

bu na miejskim cmentarzu. W świe-

żo zakopanej trumnie szukali kosz-

towności, które mogliby sprzedać.

Zawiedli się, bo znaleźli przy nie-

boszczyku jedynie drewniany krzyż

i książeczkę do nabożeństwa.

Choć ślady zbezczeszczenia

zwłok były doskonale widoczne, ad-

ministrator nie raczył powiadomić

Watykan gotów jest zerwać sto-

sunki dyplomatyczne z Tajwanem,

aby w zamian zyskać przychylność

władz Chin.

Biskup Hongkongu Joseph Zen

stwierdził, że Watykan jest zdecy-

dowany uznać Chińską Republikę

Ludowo-Demokratyczną i zgodzić

się z władzami w Pekinie, że Taj-

wan jest tylko zbuntowaną chińską

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: