Fakty i Mity 15-2005.pdf

SLD kasuje miliony złotych

INDEKS 356441

ISSN 1509-460X

http://www.faktyimity.pl

Nr 15 (267) 21 KWIETNIA 2005 r. Cena 2,80 zł (w tym 7% VAT)

Str. 9

trzech rządów opijali

rozpoczęcie budowy

drogi Czechy–Niemcy via

Polska. Ze szczęścia uchlał

się też biskup legnicki Ta-

deusz Rybak, bo arteria ma

biec przez grunty, które do-

stał za frajer od państwa. Te-

raz sprzedaje ziemię „biznes-

menowi” z Niemiec. Już

wkrótce państwo odkupi ją

za ciężkie miliony.

Str. 3, 7

Kto po Wojtyle?

W najbliższych dniach staną na watykańskim

wybiegu kandydaci na nieomylnego „Ojca Świę-

tego” i zarządcę bajecznej kościelnej fortuny. Nie-

stety, w kwestii zasadniczej, czyli poglądów, wybór

na ogół jest taki, jak między Janem Pawłem II a Ka-

rolem Wojtyłą.

Str. 12, 13

z handlu na targowiskach

N iedawno szefowie

trzech rządów opijali

rozpoczęcie budowy

drogi Czechy–Niemcy via

Polska. Ze szczęścia uchlał

się też biskup legnicki Ta-

deusz Rybak, bo arteria ma

biec przez grunty, które do-

stał za frajer od państwa. Te-

raz sprzedaje ziemię „biznes-

menowi” z Niemiec. Już

wkrótce państwo odkupi ją

za ciężkie miliony.

KSIĄDZ NAWRÓCONY

Nr 15 (267) 15 – 21 IV 2005 r.

FAKTY

KOMENTARZ NACZELNEGO

ŚWIAT Media okołokościelne szeroko komentowały wystą-

pienie zaćmienia słońca na południowej półkuli w dniu po-

grzebu Papy. Niby nikt niczego nie sugerował, bo zaćmienie

było zupełnie normalne i przewidywane od dawna, ale dresz-

czyk pozostał...

Całe szczęście, że pogrzeb nie zbiegł się z falą tsunami. Tylko co

by to miało wówczas oznaczać...

Żebracy i symbole

POLSKA Według sondażu „Rzeczpospolitej”, największym po-

parciem cieszy się Platforma Obywatelska (24 proc.), którą

gonią PiS i Samoobrona – po 17 proc. poparcia. Za nimi

LPR – 12, SLD – 6 i Partia Demokratyczna – 5 proc. SdPl,

Unia Pracy i PSL nie weszłyby do parlamentu.

Jak tak dalej pójdzie, to Lepper – przyjaciel Rydzyka i Jankow-

skiego – będzie jedyną „lewicą” w parlamencie.

dział. Miliony pątników w Rzymie, w tym 300 tys. Po-

laków, którzy przejechali 2300 kilometrów, żeby zobaczyć, jak

wygląda telebim. Przedtem, w długiej kolejce do papieskich

zwłok, ludzie mdleli i załatwiali się na stojąco do reklamó-

wek. Nasi dzielni rodacy, podobno po pijaku, pobili paru wło-

skich karabinierów. Ale tego się nie nagłaśnia, podobnie jak

faktu, że Bill Clinton – obecnie najbardziej lubiana postać

w USA – powiedział o pontyfikacie Wojtyły, że miał swoje

dobre i złe strony. W zachodnich mediach padają zresztą du-

żo mocniejsze i bardziej krytyczne słowa na temat dorobku

Jana Pawła II. Ale było, minęło i już ciszej

nad tą trumną. Podsumo-

wać warto jeszcze tyl-

ko minioną (?) żałobę na-

rodową, bo to fenomen na

skalę światową.

Niezwykle trudno jest zgromadzić

Polaków w jednym celu; jeszcze trudniej po-

godzić i zmusić do zgodnej współpracy. Ostat-

nio takie poruszenie nad Wisłą wywołały wybo-

ry na Ukrainie. W przeszłości czynnikami ogól-

nonarodowego (choć chwilowego) zjednoczenia

były wystąpienia przeciwko komunistycznemu

reżimowi i oczywiście wizyty żywego papieża.

Ostatnie dwa tygodnie pokazały, co jeszcze

może sprawić, że Polacy staną ramię w ra-

mię, „zestrzelą myśli w jedno ognisko

i w jedno ognisko duchy”. Papież nie-

żywy. Tylko on mógł wywołać tak

wielkie emocje.

W Polsce i Rzymie zgromadze-

nia po śmierci Wojtyły nie miały

sobie równych. W Łodzi na własne

oczy widziałem „biały marsz” – tłum

na oko 10-tysięczny. I ciekawostka

– ten sam marsz według księży li-

czył kilkanaście tysięcy, a we-

dług łódzkiej telewizji – 50 tysię-

cy. Ale już w telewizji ogólnopolskiej urósł do

200 tysięcy uczestników. Kraków, wiadomo, milion na Bło-

niach; Warszawa – 200 tysięcy szabel i rzeka zniczy wzdłuż

alei Jana Pawła; i jeszcze Szczecin, Gdańsk, Wadowice – każ-

de miasto w Polsce zorganizowało pogrzeb papieża u siebie.

Świeckie państwo zatroszczyło się, żeby obywatele mieli te-

go dnia dzień wolny. Teraz samorządy miast i gmin zajmą się

podsycaniem Wojtyłomanii. Wrocław dostanie łuk tryumfalny,

Toruń drugi pomnik, zaś Piłsudski podzieli się swoim placem

w stolicy. Warszawscy radni, którym niedawno udało się

skłócić nasz kraj z Rosją, teraz apelują o powołanie Muzeum

Kultury i Dziedzictwa Narodowego, które upamiętni wielki

pontyfikat wielkiego Karola. Koszt... A kogo to obchodzi, naj-

wyżej metro dokończy się jeszcze kilka lat później. Tryumfuje

Przemyśl, który trzymał u siebie prawdziwe skarby i dopiero

teraz pokaże je światu: plecak z lat 60., ten z górskich wy-

praw, czerwone buty podprowadzone już w Watykanie, sutan-

na, piuska i rzeźba MB Fatimskiej. Te relikwie utworzą specjal-

ną wystawę w Muzeum Archidiecezjalnym. KUL-owi wraz

z nadaniem imienia JPII z pewnością wzrośnie nadszarpnięty

prestiż. W Łodzi powstanie największa księga kondolencyjna

na świecie. To pomysł kilku dyrektorów szkół, a jako pierwsi

mają się wpisać uczniowie i nauczyciele – w sumie 75 tys.

wpisów. Zawsze wierni krakowianie tradycyjnie usypią swo-

jemu papieżowi kopiec na hałdach po fabryce Solvay, gdzie

pracował Karol. Będzie się wznosił na 40 metrów (największy

w Polsce) i kosztował 20 milionów złotych. Ziemia uświęco-

na Jego potem to już trochę za mało dla krakowian; trafi tu

więc także domniemany grunt spod Jego stóp, gdziekolwiek

je na świecie postawił. Piękne, prawda? Prawdopodobnie

sam Wiesław Sygnet, przewodniczący Komitetu Budowy

Kopca, sam się (nomen omen) poświęci i objedzie cały świat

w poszukiwaniu uświęconego pyłu. Na Kanale Augustowskim

już powstał papieski szlak kajakowy z pięcioma postojami (gła-

zy, na których wyryto Jego sentencje) tam, gdzie Święty za-

trzymywał się na popas. A w Wadowicach – drugi pomnik.

I powszechne przekonanie, że teraz to już nikt nie będzie musiał

nic robić, poza wypiekaniem kremówek i kasowaniem pątników.

Wróćmy do Łodzi. Postanowiłem przeprowadzić ekspery-

ment i wysłałem dziennikarkę „FiM” na „biały marsz”. Dziew-

czyna chodziła przez trzy godziny z mikrofonem pomiędzy ludź-

mi i zadawała jedno jedyne pytanie: Czy znasz

polskie lub łacińskie tytuły encyklik Jana

Pawła II? Choćby jedną... Zagadnęła tysiąc

osób. Wynik: 0! (słownie: zero). Ani jed-

na osoba na tysiąc – spośród najbardziej

oddanych i wiernych papieżowi żałobników

– nie wymieniła tytułu ani jednej papieskiej

encykliki. A przecież właśnie w encyklikach

papieże zawierają swoje najważniejsze prze-

słania do wiernych; toż to sama kwintesen-

cja ich pontyfikatu! Nieliczni kombinowali, że

Jan Paweł II pisał o pokoju, miłości i aborcji...

W ostatnich dniach wiele mówi się o rewo-

lucji moralnej i nowej solidarności (sic!) Polaków,

którzy nie będą się już kłócić, kraść, powodo-

wać wypadków itp. Kibice nauczą się klaskać,

pijacy staną się abstynentami, żule zaczną

się modlić i pokutować za bicie żon, de-

generaci przestaną peklować w beczkach

własne dzieci, nieroby poszukają uczciwej

pracy. A wszystko to z miłości do zmar-

łego „Ojca Świętego”. Jeśli choć w jed-

nym przypadku spełni się któreś z tych

pobożnych życzeń – i to na dłużej niż pa-

rę tygodni – naród zda egzamin przed

swoim Nauczycielem. Niestety, ludzie

bywają niestali w swych uczuciach

i sen o nowym obliczu ziemi się nie zi-

ści. Skoro papieżowi za życia nie udało

się nawrócić rodaków, nie nawróci ich rów-

nież po śmierci. Może być tylko gorzej.

Zjednoczenie nad pomnikiem, symbolem

lub trumną to polska specjalność. Dziwna, pusta i godna ubo-

lewania. Na usta aż cisną się pytania: Dlaczego Polaków

– jak inne narody – nie łączy narodowa duma, wspólny los,

praca dla pomyślności ojczyzny? Dlaczego – podobnie jak

śmierć starego człowieka albo wybór premiera Ukrainy – nie

porusza nas fakt, że trzy miliony naszych braci nie ma pra-

cy, że co trzecie polskie dziecko nie dojada, połowa emery-

tów nie wykupuje wszystkich lekarstw, biedota umiera

w szpitalach, a na karetkę czeka się półtorej godziny? Skoro

już nie potrafimy świętować naszych, nielicznych zresztą suk-

cesów, to czy te prawdziwe narodowe i tak już powszech-

ne tragedie nie powinny powodować zbiorowych akcji pro-

testu, wybuchów niezadowolenia, zgromadzeń solidarności

z uciśnionymi rodakami; marszów białych, czarnych czy zie-

lonych? Zamiast tego – jak Polska długa i szeroka – naród

modli się za zmarłego papieża. W parafiach zamawiane są

msze i organizowane zbiórki na kolejne pomniki, tablice i po-

piersia. Żebracy będą mieli gdzie stanąć i prosić o wspar-

cie... Ludzie czczą pamięć przywódcy Kościoła, którego słu-

chali, ale nie słyszeli, którego znali wyłącznie z teatru w te-

lewizji. Powierzchowne, psychodeliczne seanse żalu i zbioro-

we emocje po raz kolejny zdominowały romantyczną, polską

naturę. I po raz kolejny nic dobrego z tego nie wyniknie.

Z pewnością łatwiej jest bowiem zawiesić czarną chorągiew-

kę na antenie samochodu, niż zrobić zakupy chorej sąsiadce

czy nakarmić jej głodne dziecko. Ale chorągiewka to prze-

cież symbol zjednoczenia, przynależności do narodu sierot.

Chlip, chlip...

Wobec bierności Episkopatu RP, który za nic miał apele Le-

cha Wałęsy, były prezydent złożył doniesienie do prokuratury

na Radio Maryja. Wałęsa, który niedawno po chrześcijańsku

przebaczył Rydzykowi, teraz zarzuca mu propagowanie kłamstw,

domaga się przesłuchania świadków i weryfikacji dokumentów,

które mają ustalić, czy był on agentem SB.

Nawet jeżeli Wałęsa był agentem, to jego teczka już dawno jest spa-

lona albo leży w Wałęsowej szafie.

Rząd Belki najpierw zapowiedział horrendalne podwyżki akcy-

zy na gaz w butlach i olej opałowy, którego cenę chciano zrów-

nać z napędowym (ceny wzrosłyby o 30 proc.!). Po protestach

– podwyżki odwołano. Podobnie było z podwyżkami cen bile-

tów dla studentów i składek ZUS dla przedsiębiorców.

Cóż, widać to już taka lewicowa tradycja – strachy na Lachy.

Powstała kolejna partia: Lewica Demokratyczna RP. Jej zało-

życielami są byli członkowie Unii Pracy (poseł Jerzy Muel-

ler), PPS i Demokratycznej Partii Lewicy, którzy opuścili

RACJĘ i wyszli z Unii Lewicy. Postulaty nowej partii przypo-

minają program UP.

Politycy lewicy postanowili założyć dla każdego po jednej partii?

KRAKÓW Organizatorzy Festiwalu dla Tolerancji odwołali

marsz ulicami Krakowa. Oficjalnym powodem jest śmierć Ja-

na Pawła II. Nieoficjalnie organizatorzy obawiają się, że hi-

steria po śmierci papieża może doprowadzić do eskalacji nie-

nawiści i aktów przemocy.

Ciekawe, czy policja interweniowałaby, gdyby krzyżowcy wychło-

stali paru pedałów, aby uczcić pamięć „Ojca Świętego”?

WATYKAN Pod wpływem wieści o cudownych uzdrowieniach

zdziałanych rzekomo przez Wojtyłę w Polsce i we Włoszech

(patrz str. 5) sekretarz Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych abp

Zbigniew Nowak ogłosił, że zmarłego papieża można by beaty-

fikować jeszcze jesienią br. Takie pomysły zmiany procedur

wywołały irytację w Watykanie. Kardynałowie (część z nich jest

w ogóle przeciwna beatyfikacji JPII!) uważają także, że okrzy-

ki i transparenty: „Natychmiast święty” wznoszone podczas po-

grzebu, były sterowane. Nie wiadomo tylko, przez kogo.

Każdy sądzi według siebie. Oni by sterowali...

„La Repubblica” oskarżyła abp. Dziwisza o przejęcie władzy

nad Kościołem podczas ostatnich 4 lat. Dziwisz miał osobi-

ście dokonywać wszelkich nominacji formalnie sygnowanych

przez papieża. Oskarża się go także, wraz z abp. Ryłką z Pa-

pieskiej Rady ds. Świeckich, o izolowanie Wojtyły od innych

pracowników Watykanu.

Trzeba było śmierci papieża, aby prasa „ujawniła” to, o czym

„Fakty i Mity” pisały od dawna.

USA Tegoroczną nagrodę Pulitzera w kategorii dramat otrzy-

mał „Doubt” Johna Patrica Shanleya. Sztuka opowiada o księ-

dzu pedofilu. Środowiska kościelne uznały za skandal przy-

znanie tej nagrody w okresie żałoby po Janie Pawle II.

Tak, to prawdziwy skandal – jeszcze ktoś sobie przypomni, że Pa-

pa pedofilów kazał ukrywać!

FRANCJA Rozpętała się dyskusja wokół roli telewizji publicz-

nej w relacjonowaniu śmierci przywódcy katolicyzmu. Telewi-

zja została zawalona protestami, w których zarzucano jej zbyt

duże zainteresowanie papieżem i nazbyt jednostronną (życz-

liwą) interpretację jego pontyfikatu. Co ciekawe, tego rodza-

ju zarzuty postawiła telewizji nawet prasa prawicowa.

Ech, żabojady, gdybyście przeżyli to, co my...

WĘGRY Wybuchł skandal po wypowiedziach lidera chrześci-

jańskich demokratów, Zsolta Semjena, który potępił projekt

legalizacji małżeństw homoseksualnych, używając obraźli-

wych sformułowań. 250 znanych osobistości życia publiczne-

go wezwało go („To wstyd dla naszego państwa i demokra-

cji”) do dymisji i przeprosin. Semjen nikogo nie przeprosił,

stwierdził jedynie, że realizuje nauczanie Jana Pawła II...

Tyle się mówi o owocach ostatniego pontyfikatu, a tu na nieuro-

dzajnej, zlaicyzowanej, madziarskiej ziemi jak ładnie obrodziło.

IRAK Minister obrony narodowej Jerzy Szmajdziński poinfor-

mował, że misja polskich żołnierzy w Iraku zakończy się do

końca 2005 r., czyli do wygaśnięcia rezolucji ONZ. Zaznaczył

jednak, że w wypadku przedstawienia prośby przez rząd irac-

ki albo powstania nowej rezolucji Narodów Zjednoczonych

rząd przewiduje pozostawienie tam oddziałów szkoleniowych.

Rząd może sobie przewidywać, a nowy rząd i prezydent zrobią, co

będą chcieli.

JONASZ

A ch, co to był za pogrzeb! Drugiego takiego świat nie wi-

Nr 15 (267) 15 – 21 IV 2005 r.

GORĄCY TEMAT

Są ludzie, którzy za marne grosze własną

matkę sprzedadzą. Podobnie uczynił ordyna-

riusz diecezji legnickiej biskup Tadeusz Rybak,

biorąc sobie na plenipotenta księdza Józefa

Lisowskiego, kanclerza kurii.

i choć sugerowali kwoty rzędu 4–5

tysięcy rocznie, dawaliśmy po 2–3

tysiące. Dlaczego tyle? To były kom-

pletnie zdegradowane nieużytki,

w które musieliśmy włożyć masę pra-

cy i pieniędzy na rekultywację, zanim

ziemia zechciała coś urodzić. A po-

nadto takie były wówczas w naszym

regionie średnie ceny za dzierżawę

podobnych gruntów – mówi nam

Krystyna Onak .

AKT 3: „Worek turoszowski” to po-

pularna nazwa zakątka Polski, wdzie-

rającego się między Niemcy (Zittau)

a Czechy (Hradek nad Nisou). Od

1990 r. z wokandy rozmów dyploma-

tycznych prowadzonych przez trzy za-

to zgody z obawy, że realizacja inwe-

stycji otworzy nowy szlak komunika-

cyjny do niemieckich portów morskich

nad Bałtykiem i Morzem Północnym,

co oceniano jako zagrożenie dla in-

teresów zespołu portowego Szcze-

cin-Świnoujście.

Pomińmy, na ile słuszne to oba-

wy, bo:

zdania ekspertów są w tej kwe-

stii bardzo podzielone;

Rada Ministrów uchwałą z 23

marca 2004 r. wyraziła zgodę na pod-

pisanie umowy z rządami Niemiec

i Czech „w sprawie budowy drogi mię-

dzy Zittau w Republice Federalnej Nie-

miec a Hradkiem nad Nisou w Repu-

bardziej nas w tym momencie

ciekawi, jak to się stało, że z ziemi od-

danej parafiom legnickim w maju 2000

roku aż 41 ha leży w tym miejscu,

gdzie przebiegać będzie nowa auto-

strada, zaś 85,5 ha – tuż obok! Do-

dajmy, że co do reszty (204,7 ha), to

też zamieni się w złoto, choć dopie-

ro za czas jakiś. Ale zamieni się na

pewno, bo gwarancją jest strategicz-

ne usytuowanie rzeczonych gruntów.

AKT 4: Gdy pertraktacje dyploma-

tyczne dobiegały już końca i było oczy-

wiste, że droga Hradek–Zittau via Pol-

ska powstanie, kuria zrobiła tak:

W okresie październik–grudzień

2003 r. jedną i tę samą kancelarię

notarialną w Legnicy odwiedziło 23

proboszczów podległych biskupowi

Rybakowi. Każdy z nich wystawił ks.

Lisowskiemu pełnomocnictwo do

„sprzedaży w imieniu parafii całości ich

udziałów w…” (tu następuje wyszcze-

gólnienie gruntów, w których dana pa-

rafia miała swoje 1/9 lub 1/14 udzia-

łów – dop. red. );

finał akcji przewidywano po-

czątkowo na czerwiec 2004 r., jednak

publikacja „FiM” (z 6 maja 2004 r.)

wymusiła zmianę planów. Gdy oka-

zało się, że jesteśmy głosem „wołają-

cego na puszczy”, w poczuciu bez-

karności postanowiono jednak dopro-

wadzić szemrany interes do końca;

23 grudnia 2004 r. w tej samej

kancelarii notarialnej stawił się Lisow-

ski oraz niejaki Gustaw Brzyszcz , za-

mieszkały na stałe w Essen (Niemcy),

ale legitymujący się również polskim

paszportem i wskazujący ul. Mickie-

wicza (…) w Sandomierzu jako adres

do korespondencji. Obaj panowie pod-

pisali akty notarialne, mocą których

Brzyszcz miał się stać właścicielem

331,26 ha za 1 mln 325 tys. 170 zł i 40

gr (średnio 4 tys. zł za hektar). Miał,

bo: „Sprzedaż niniejsza odbywa się pod

warunkiem niewykonania prawa pier-

wokupu (ostatecznie stał się właścicie-

lem, gdyż nie wykonano owego pra-

wa – dop. red.) przez Agencję Nieru-

chomości Rolnych, działającej na rzecz

Skarbu Państwa” – czytamy w aktach.

Dotarliśmy do tych dokumentów

i włos nam się zjeżył! Otóż komplet-

nie w regionie nieznany Gustaw

Brzyszcz z Niemiec jest ponadto:

właścicielem 523,24 ha grun-

tów położonych w powiatach Zgorze-

lec, Lubań, Lwówek, Kamienna Gó-

ra, Złotoryja oraz… nad samym mo-

rzem w gminach Postomino i Darło-

wo. Jak się nieoficjalnie dowiedzieli-

śmy, wszystkie te nieruchomości wy-

kupił od „kościelnych osób prawnych”

diecezji legnickiej;

dzierżawcą 953,07 ha nieru-

chomości rolnych. Czyich, tego jesz-

cze nie wiemy, choć nasi informato-

rzy twierdzą, że też kościelnych.

Natychmiast kopnęliśmy się do

Niemiec, żeby na miejscu, w Essen,

sprawdzić, któż zacz. Pod wskaza-

nym u notariusza adresem Nikolaus-

-Gross-Str. (…) taka sobie „chałup-

ka” (patrz fot.), lokatorzy gadać nie

chcą, a żaden z sąsiadów nie ma po-

jęcia, że mieszka obok bogatego pol-

skiego biznesmena z branży rolnej.

O śmierdzących gigantycznym

oszustwem planach dygnitarzy z ku-

rii biskupiej w Legnicy pisaliśmy już

wtedy, gdy sutannowi dopiero zaczę-

li kombinować. Wtedy był jeszcze czas

zapobiec skutkom. Przestrzegaliśmy

(„Kurialna Agencja Nieruchomości”

– „FiM” 18/2004): „Biskup Rybak

i ksiądz kanclerz Lisowski trzymają to

w ścisłej tajemnicy (…) faktycznym

kupcem jest obcokrajowiec, a trans-

akcję firmuje ktoś podstawiony. No

i chodzi o to, żeby ludzie na parafiach

się nie dowiedzieli, bo zaczną niepo-

trzebnie pyskować i jeszcze jakiś skan-

dal wybuchnie…” .

No i właśnie wybuchł! Problem

dotyka podstawowych interesów Pań-

stwa, zaś konsekwencją dla jego skar-

bu będzie strata co najmniej kilku-

dziesięciu milionów złotych).

Prezentujemy tragiczny dla Polski

finał historii o wyprzedaży polskiej

ziemi Niemcom za pośrednictwem do-

stojników Kościoła kat.

AKT 1: 23 maja 2000 r. wojewoda

dolnośląski Wojciech Krochmal

(mianowany przez Jerzego Buzka )

ofiarował 14 parafiom diecezji legnic-

kiej 214,76 ha ziemi w postaci pię-

ciu niezabudowanych nieruchomości

rolnych w okolicach Bogatyni, a do-

kładniej – w obrębie Jasnej Góry, Ko-

paczowa, Posady, Opolna Zdroju i w

samej Bogatyni. Każda parafia miała

w tym majątku 1/14 część udziałów.

Dzień później wojewoda sprezen-

tował 116,5 ha kolejnym 9 parafiom.

Tym razem były to dwie działki – 73,3

ha w Bogatyni oraz 43,2 ha w pobli-

skim Działoszynie. I tak jak poprzed-

nio: w księgach wieczystych wpisano,

że każda z obdarowanych parafii jest

właścicielem 1/9 części gruntów.

Wojewoda Krochmal nie popeł-

nił żadnego przestępstwa. Nie musiał

dawać owych 331,26 ha , ale mógł.

Zezwalało mu na to zbójeckie prawo

zapisane w jednym z ostatnich aktów

prawnych PRL-u, czyli „Ustawie

z 17 maja 1989 r. o stosunku Pań-

stwa do Kościoła katolickiego w Rze-

czypospolitej Polskiej”, która oficjal-

nie miała zadośćuczynić Kościołowi

stratę posiadłości ziemskich odebra-

nych w 1951 r., a nieoficjalnie była ce-

ną, jaką komuchy musiały zapłacić

za uniknięcie dekomunizacji.

Według przepisów art. 70a tej

ustawy, każdej nowo powstałej pa-

rafii (również w miastach) na tzw.

Ziemiach Zachodnich i Północnych,

państwo może nieodpłatnie przeka-

zać do 15 ha gruntów na założenie

gospodarstwa rolnego, a nowo two-

rzonym biskupstwom, seminariom

duchownym i zgromadzeniom zakon-

nym – nawet do 50 ha.

AKT 2: Oczywiście nie po to Ko-

ściołowi ziemia, żeby jakiś proboszcz

czy wikary na niej tyrał. Popatrzmy

– analizując jeden z przykładów

– jak to załatwiali...

W październiku 2002 r. Kuria Bi-

skupia w Legnicy „użycza na okres

15 lat grunty rolne (prawie 169 ha

– dop. red.) będące własnością Die-

cezji Legnickiej” Kazimierzowi Ona-

kowi , rolnikowi mieszkającemu we

Autostradą do nieba

wsi Jasna Góra k. Opolna Zdroju

– czytamy w oficjalnym dokumencie

(l.dz. 2082/2002) sygnowanym przez

notariusza księdza kanonika Rober-

ta Kristmana , występującego w imie-

niu kanclerza ks. Lisowskiego.

Kwit sankcjonował istniejącą od

2001 r. prowizorkę, która polega na

tym, że Onak może siać i zbierać, ale

pod warunkiem że sutannowym bę-

dzie odpalał „dolę”. Na razie więc

– z punktu widzenia prawa – nie dzie-

je się nic zdrożnego...

No, ale od legalnej „doli” trzeba

zapłacić państwu podatek.

– Właśnie dlatego nie chcieli umo-

wy dzierżawy, chociaż wielokrotnie

z mężem nalegaliśmy, żeby takową

zawrzeć. Wcześniejsze ustalenia do-

tyczące tej ziemi miały charakter

umów ustnych i nawet głupiego kre-

dytu na zakup maszyn nie mogliśmy

uzyskać, nie mając dokumentu for-

malnie uprawniającego do użytkowa-

nia gruntów. Wreszcie kuria zgodzi-

ła się na formułę użyczenia. Ksiądz

prałat Jan Mycek (wielce w regio-

nie wpływowy proboszcz parafii św.

Bonifacego w Zgorzelcu i dziekan de-

kanatu Zgorzelec – dop. red. ), który

tę sprawę w kurii monitorował, po-

wiedział, że użyczenie będziemy re-

kompensowali darowiznami na

rzecz Kościoła . Tak też robiliśmy

interesowane państwa nie schodził te-

mat budowy przez ów „worek” drogi

tranzytowej (4,5 km przez terytorium

Polski), która znakomicie ułatwiłaby

naszym sąsiadom wzajemną komuni-

kację na trasie Berlin–Praga poprzez

bezpośrednie połączenie czeskiej dro-

gi krajowej (nr 35) z niemiecką fede-

ralną (nr 178), a także... połączyłaby

porty Morza Północnego z Europą

Środkową i Południową.

Kolejne rządy – niezależnie od

barwy politycznej – nie wyrażały na

blice Czeskiej, biegnącej przez teryto-

rium Rzeczypospolitej Polskiej” ;

1 maja 2004 r. (przy okazji uro-

czystości związanych z naszym przy-

stąpieniem do Unii Europejskiej) do-

konano symbolicznego rozpoczęcia

budowy tej trasy, z udziałem kancle-

rza Niemiec Gerharda Schroede-

ra , premiera Czech Vladimira Spi-

dli i premiera Polski Leszka Mille-

ra oraz komisarza UE Güntera Ver-

heugena (w uroczystościach wziął tak-

że udział były kanclerz Helmut Kohl );

Dokończenie na str. 7

Z NOTATNIKA HERETYKA

Nr 15 (267) 15 – 21 IV 2005 r.

ŚWIAT WEDŁUG RODANA

Manna z nieba

która z kolei swym czytelnikom beł-

ta błękit w głowie, że wystarczy mo-

dlitwa i wiara, aby osiągnąć wielki suk-

ces w biznesie.

Tom mówi: „Największy sukces

mojego życia to wcale nie Domino’s

Pizza. Będzie nim dopiero zbawienie,

osiągnięcie nieba. I do tego celu dą-

żę całym sercem. Zrozumiałem, że

najważniejszym celem w życiu jest

osiągnięcie nieba i zabranie tam ze

sobą tak wielu ludzi, jak to tylko bę-

dzie możliwe!”. Ale póki marzenie

jego się nie spełni, ma w zanadrzu

nową niespodziankę.

Otóż organizacja „Legatus” wła-

śnie dla takich „ludzi sukcesu” budu-

je uniwersytet, którego ukończenie za-

powiadane jest na przyszły rok. Na te-

renie miasteczka uniwersyteckiego każ-

dego dnia będzie odprawiane od 15

do 20 mszy św., bo – jak mówi Mo-

naghan – trzeba „żeby był wieczysty

konfesjonał i nieustanna adoracja Naj-

świętszego Sakramentu”. Kiedyś stu-

denci ukończą studia, osiągną sukces

i szmal dzięki nieustannej modlitwie

i błogosławieństwu Chrystusa – naj-

pierw jednak muszą zostawić dla swo-

ich ewangelizatorów niezłe czesne...

Moim zdaniem, zdaniem pro-

fana, jest kilka innych możliwości

osiągnięcia sukcesu, a mianowi-

cie: 1. Dostrzeż możliwości tam,

gdzie inni widzą tylko piętrzące

się trudności (to powiedział

Honda ). 2. Zajmuj się jedynie

tym, co wychodzi ci najlepiej

( Spielberg ). 3. Rozpoznaj, oceń

i wykorzystaj szanse stwarzane przez

rynek. Gdy się już w coś zaanga-

żujesz, staraj się nie rezygnować

i rób wszystko, aby pokonać kon-

kurencję ( Paul Getty ).

Oczywiste jest, że możesz się mo-

dlić, ale licz na siebie, a nie na po-

moc z nieba. Wtedy dostaniesz od ży-

cia dokładnie to, czego się po nim

spodziewasz. ANDRZEJ RODAN

Prowincjałki

Złodzieje ukradli Aldonie Kostrzewie , sze-

fowej Komendy Miejskiej Policji w Łodzi,

citroena C5. Rezolutna kobita zakrzyknęła więc bojowo w telewizji i prasie:

„Jeżeli złodzieje chcą wojny, będą ją mieli! Zapewniam, że nie ugnę się pod

ich dyktatem!”. Do akcji włączyła się prawie cała łódzka policja, a przede

wszystkim – sekcja do walki z przestępczością samochodową, „drogówka”

oraz funkcjonariusze pionu kryminalnego. Tylko dlaczego czupurna Kostrze-

wa wytoczyła wojnę złodziejom dopiero wtedy, kiedy podpieprzyli jej auto?

Przedtem miała z nimi pokój?

Chcesz szybko zdobyć gigantyczny

majątek? Nie wiesz, jak to zrobić?

Wystarczy się modlić i wierzyć w Je-

zusa Chrystusa!

Kto wymyślił powiedzonko, że pie-

niądze szczęścia nie dają? Podobno

Rockefeller na obiedzie z Rotszyl-

dem . Nie zgadzam się z tym; bardziej

mi odpowiada to, co powiedział wiel-

ki tragediopisarz starożytnej Grecji

– Eurypides : „Pieniądze są religią

mądrego człowieka”. Również Pla-

ton był zdania, że „bogactwo jest wiel-

kim pocieszeniem”. Są jednak

bardzo bogaci ludzie, którzy

przekonują innych, że sukces

można zdobyć przez modlitwę,

a największym osiągnięciem

w życiu każdego człowieka jest...

pójście do nieba.

W Stanach Zjednoczonych

istnieje „Legatus” – organizacja

zrzeszająca przedsiębiorców katolic-

kich z kilku państw. Założył ją Tom

Monaghan , jeden z najbogatszych

ludzi w USA. Obecnie do „Legatu-

sa” należy 1800 przedsiębiorców

zgrupowanych w 58 sekcjach nie

tylko w USA, ale także w Kana-

dzie, Włoszech i Irlandii. Orga-

nizacja przeznaczona jest wyłącz-

nie dla katolickich biznesmenów,

którzy mają firmy o wartości nie

mniejszej niż 100 milionów dola-

rów oraz przynajmniej 10 milionów

dolarów rocznego dochodu netto.

Ale jest jeszcze inny warunek człon-

kostwa: przedsiębiorcy muszą żarli-

wie kochać Boga, Maryję, Chrystu-

sa i mieć najgłębsze przeświadcze-

nie, że kasę zdobyli dzięki modlitwie

i pomocy Jezusa.

Nie ma nic złego w posiadaniu du-

żego majątku. Wielki szmal nie jest

złem, gdy zdobywamy go w uczciwy

sposób i używamy w dobrych celach.

Tak twierdzi, i słusznie, Tom Mona-

ghan, założyciel „Legatusa”, a zara-

zem właściciel największej na świecie

sieci restauracji Domino’s Pizza. Jak

więc zostać człowiekiem sukcesu? Tom

jest przekonany, że swoją kasę zdo-

był za pomocą modlitwy i wiary

w Jezusa, który jest jego „kierowni-

kiem duchowym”: „Niesamowita jest

40-letni gdańszczanin i 38-letni mieszkaniec

Krakowa działali jak azjatyccy ninja: ubra-

ni w czarne kombinezony i kominiarki pod osłoną nocy spuszczali się na li-

nach z dachów bloków i kamienic na balkony. Otwierali drzwi i kradli co po-

padło. Ninjom długo się udawało, bo policja nie potrafiła tak rączo skakać

po dachach. W końcu ujęto ich na ulicy, bo z łupami uciekali jak... żółwie.

W łódzkim centrum handlowym M1 klien-

ci usiłują ukraść prawie wszystko. Ale te-

go jeszcze nie było: sprzedawczyni zauważyła mężczyznę, który kręcił się

przy stoisku z obrazami. Kobieta dostrzegła, że brakuje kilku obrazów, a kie-

dy złodziej zaczął uciekać, powiadomiła ochronę. Ochroniarze wypatrzyli go

na przystanku autobusowym, a obrazy znaleźli w pobliskim koszu na śmie-

ci. Okazało się, że zatrzymany jest... gliniarzem.

...nie pożyczaj. Przekonała się o tym pew-

na mieszkanka Chełma. Pożyczyła samo-

chód 18-letniej kuzynce, a ta ze swym o rok starszym chłopakiem pojecha-

ła do sklepu. Potrzebowali szmalu, więc postanowili obrabować sklep. Nie

wzięli pod uwagę, że ekspedientka jest nie w ciemię bita. Oddała im pie-

niądze z kasy, a przy okazji dokładnie zapisała numery rejestracyjne auta.

Młodzi siedzą. Pozostała rozbita rodzina.

Opracował AR

MYŚLI NIEDOKOŃCZONE

moc wiary, której doświadczam każ-

dego dnia. Osobisty kontakt z Chry-

stusem na modlitwie to jest mój naj-

większy skarb”. I to właśnie opowia-

da Monaghan redakcji „Miłujcie się!”,

Jeszcze wczoraj było to nie do pomyślenia, a dziś z prezydentem Aleksandrem

Kwaśniewskim daliśmy sobie znak pokoju. Jak tu mówić, że Ojciec Święty nie

czyni cudów...

(Lech Wałęsa)

Większość (sklepów – dop. OH) będzie zamknięta, ale niektóre będą otwar-

te i wybiorą mniej radykalne rozwiązania: opaski na rękach pracowników,

otwarcie dopiero od godziny 13. Ale nawet te otwarte mają nie sprzedawać

alkoholu i słodyczy (zazwyczaj bowiem, gdy Polacy poszczą, to odmawiają so-

bie właśnie tych dwóch produktów).

(Marzenna Fornicka, konsultant PR w firmach handlowych)

Polsce jak tlenu potrzeba prawa i sprawiedliwości. Bracia Kaczyńscy (…)

gwarantują uczciwość i kompetencję w rządzeniu Polską.

(Jan Pietrzak, humorysta...)

jest w dziwnym stanie. Nie tylko formalnie funk-

cjonuje bez głowy, ale jego przywódcy zachowują

się tak, jakby sami głowy potracili.

Zaczęło się od wątpliwości co do czasu śmierci pa-

pieża. Najpierw kilka poważnych agencji, powołując

się na pewne źródła, obwieściło zgon papieża w piątek

– 1 kwietnia. Po dwóch

godzinach informację

zdementowano. Tego sa-

mego dnia Ratzinger

z dużą pewnością siebie

obwieścił, że papież

umiera. Co by się stało,

gdyby jednak nie umarł? Byłaby straszna wpadka! Ale

widocznie Ratzinger miał pewność – może po prostu

widział zwłoki papieża przynajmniej na dobę przed je-

go urzędową śmiercią... Po co taka zwłoka? Ano

w tzw. międzyczasie można jeszcze coś pozałatwiać,

np. w imieniu papieża awansować kogoś znajomego

i hojnego. Wszak faktem jest, że konający (oficjalnie)

papież nominował 18 biskupów. W każdym razie po

sprawie pozostał niesmak.

Potem była heca z testamentem. Najpierw go nie by-

ło, potem się cudownie odnalazł. Ogłoszono, że nie ma

w nim rozporządzeń dotyczących pogrzebu. Nazajutrz

okazało się, że jednak są. Następnie z dnia na dzień od-

suwano jego ogłoszenie. Wreszcie w przeddzień po-

grzebu opublikowano niewielki, dziwny tekst, którego

tłumaczenie zajęło 4 dni… Na dodatek okazało się, że

w wersji włoskiej testamentu nie ma zdania, iż na te-

mat pochówku papieża mają prawo wypowiedzieć się

Rodacy (sprecyzowano, że to Macharski i reszta epi-

skopatu). Okazało się jednak, że Polaków nikt o nic

nie pytał, bo nie musiał. W testamencie stoi, że Wojty-

ła chce być pochowany w ziemi, ale to, do czego wło-

żono trumnę, ziemią nie

było. Uff…

Doprawdy nie rozu-

miem, co dzieje się w Wa-

tykanie. Jak to możliwe,

że instytucja tak wprawio-

na w oszustwach i fałszer-

stwach zachowuje się tak nieporadnie? Przecież nawet

dziecko widzi, że to wszystko jest szyte grubymi nićmi, że

nie wiadomo nawet, czy to, co opublikowano, rzeczywi-

ście jest testamentem napisanym przez Wojtyłę.

Oczywiście nikt w polskich mediach nie zwrócił na te

wszystkie nieścisłości uwagi, nikt nie zaprotestował na-

wet przeciwko nieposzanowaniu tego, co opublikowano

jako testament Wojtyły. Jako logiczne pojawia się więc

pytanie – jak katolicy mogą ufać swoim przywódcom

w takich kwestiach jak zbawienie wieczne, skoro nie moż-

na mieć do nich zaufania w tak prostych sprawach jak

podanie rzeczywistej daty zgonu papieża czy opublikowa-

nie jego prawdziwego testamentu i zrealizowanie go? Ale

– trawestując słowa Wałęsy – każdy należy do takiego

Kościoła, na jaki sobie zasłużył. ADAM CIOCH

RZECZY POSPOLITE

„Czy katolicka msza może być okazją do tańca? Jak najbardziej. Taniec li-

turgiczny zdobywa coraz większą popularność w Polsce” (…). Tego typu he-

rezje „propaguje” (…) polskojęzyczny „Wprost”. W tak perfidny sposób zatru-

wa się właśnie umysły Polaków. Ogłupiona społeczność katolicka przyjmie

i ten policzek, a wkrótce zabraknie ich do nadstawiania. (www.patriota.pl)

Trzeba rozpocząć wielkie modły o nawrócenie Europy. Ateizm nie jedno-

czy, lecz wszystko rozkłada, rozbija, atomizuje. Europa, wielka, dziejowa,

posłannicza i twórcza (…) musi się wyzwolić z mocy ateistów i masonów.

Europa musi być odebrana apostołom wojującego ateizmu.

(„Nasz Dziennik” 72/2005)

Kościół stracił głowę

Szczerze wyznaję, że mierzi mnie widok współczesnych feminazistek (osobi-

ście nazizm zastępuję terminem hitleryzm, ale... niech tam) spod znaku

SLD-UP-UW itp. wrzeszczących o molestowaniu seksualnym, niecnym cało-

waniu w rękę kobiet w biurach oraz prowokacyjnych spojrzeniach „samczych

szowinistów” pod krawatem tudzież muszką. Nie, nie wzruszycie mego twar-

dego serca. Dla was - byłych ciotek rewolucji od szkolnego „Wychowania

Obywatelskiego”, obecnie lekko omszałych postępowych ondulacji dbających

wszakże o kapitalistyczne wygody życia – jest ono definitywnie zamknięte.

(fragm. pracy Dariusza Ratajczaka pt. „Zwykły komunizm”)

Wybrała OH

WOJNA I POKÓJ

ŻÓŁWIE NINJA

GLINA OSTATNIEJ AKCJI

DOBRY ZWYCZAJ...

P o śmierci papieża Kościół rzymskokatolicki

Nr 15 (267) 15 – 21 IV 2005 r.

NA KLĘCZKACH

CUDA NA KIJU

traktujące papieską tematykę – wy-

wołały furię prezydenta Kropiwnic-

kiego , który nakazał przemocą za-

rekwirować wystawę. AC

muzułmanów, egipski rząd nawet

nie urządził mu oficjalnego pogrze-

bu!” – oburza się Sultan.

Jan Paweł II zyskał znaczną apro-

batę protestami przeciw inwazji na

Irak, postulatami zapewnienia Pale-

styńczykom własnego państwa (kil-

kakrotnie spotykał się z Arafatem )

i wizytą w meczecie podczas pobytu

w Syrii w 2001 r. Arabowie patrzą

jednak krzywo na ocieplenie stosun-

ków między Watykanem a Izraelem.

Przed pogrzebem ktoś puścił

kaczkę, podszywając się pod ofi-

cjalną włoską agencję prasową An-

sa – obwieszczono, że z Pakistanu

na pogrzeb papieża przylatuje Osa-

ma bin Laden . Wieść miała nie-

słychane echa w Internecie, dopóki

Ansa oficjalnie nie zdyskredytowa-

ła fałszywki.

Od chwili śmierci papieża przez

naszą ojczyznę przetacza się fala po-

zytywnej energii. Bratają się kibice,

alkoholicy przestają pić. „Super

Express” w sensacyjnym tonie dono-

si: „Nawet złodzieje przestali kraść”.

Policjanci potwierdzają, że od

2 kwietnia w kraju jest bezpieczniej.

Awantur rodzinnych jak na lekarstwo;

w Warszawie o połowę spadła licz-

ba przestępstw kryminalnych takich

jak zabójstwa, włamania, napady,

gwałty czy jazda po pijanemu. W Kra-

kowie wolne wzięli sobie chuligani

i kieszonkowcy. Psychologowie twier-

dzą, że jest to zjawisko zupełnie nor-

malne, lecz – niestety – krótkotrwa-

łe. Po ciosie, jakim dla wielu Pola-

ków było odejście Jana Pawła II ,

ludzie są wybici z rytmu, bardziej na-

stawieni na refleksję. Za jakiś czas

górę nad emocjami wezmą sprawy

codzienne. Niestety, w przypadku

bandytów – również. MW

występujące u wielu osób w trakcie

choroby, w czasie ostatnich chwil

i po śmierci Jana Pawła II wpłynę-

ły na stan zdrowia pacjentów” – in-

formuje przedstawiciel pogotowia.

„Zdecydowanie mniej było wezwań

do wypadków, stwierdzono za to wię-

cej zgonów” – dodaje. KC

W National Geographic na prze-

mian pokazywano biegające szym-

pansy i zmarłego papieża. Inne bie-

ganie można było obejrzeć na kana-

le Fashion – tam mocno roznegli-

żowane modelki pokazywały skąpe

fragmenty garderoby na opalonych

ciałach. Nawet włoskie kanały ero-

tyczne, dokładnie w chwili pochów-

ku, pokazywały lesbijki z krzyżyka-

mi w uszach oraz ceremonię obkła-

dania żółtymi kwiatami leżącej na

katafalku nagiej kobiety... DJM

PAPIEŻ NIE POMÓGŁ

Prezes Wałbrzyskiego Przedsię-

biorstwa Wodociągów i Kanalizacji

wykazał się wyjątkowym brakiem tzw.

wyczucia. Ponieważ firma boryka się

z kłopotami finansowymi, prezio za-

apelował do załogi, by dobrowolnie

zrezygnowała z trzynastki, nagród

i płatnych urlopów. Wykorzystał Ka-

rola Wielkiego, powołując się na

jego nauki i zasadę solidaryzmu. „So-

lidarność” zaprotestowała, twierdząc,

że nie wolno odwoływać się do na-

uk byłego papieża, aby okradać ro-

boli, którzy i tak zarabiają grosze.

W tej sytuacji Rada Nadzorcza bły-

skawicznie skasowała prezesa, stwier-

dziwszy jedynie, że „utracił on zdol-

ność kierowania spółką”. Naszym

zdaniem, prezio po prostu przeliczył

się, myśląc, że wobec papieskich ar-

gumentów żaden robol nie ośmieli

się gęby otworzyć.

NI Z GRUSZKI, NI Z...

ANTYKLERYKALNE

SMS-y

W dzień pogrzebu Jana Pawła

II pojawiła się spontaniczna inicja-

tywa oddania hołdu ofiarom zakoń-

czonego właśnie pontyfikatu. Po

Polsce krążył SMS wzywający do za-

palenia na 5 min. świateł w miesz-

kaniach w celu uczczenia milio-

nów osób, które ucierpiały z po-

wodu lansowanego przez Wojtyłę

zakazu aborcji, antykoncepcji, obo-

wiązkowego celibatu duchownych

i dyskryminacji mniejszości seksu-

alnych. Palenie świateł przewidzia-

no na tę samą godzinę, w której wy-

znawcy papieża wzywali do ich wy-

gaszania.

POPEMAN

W Kolumbii ze śmiercią Jana

Pawła II zbiegła się publikacja ko-

miksu, w którym gra on główną ro-

lę (bohater przypomina Batmana).

W książeczce „Incredible Pope-

man” (Niewiarygodny Popeman) pa-

pież umiera i rodzi się na nowo ja-

ko superbohater walczący ze złem.

Ubrany w „antydiabelską czapkę”

i specjalne „spodnie czystości” w ko-

lorze zielonym, wyposażony w kru-

cyfiks i pojemnik z wodą święconą,

Popeman zwalcza Szatana poprzez

różne czary-mary.

Autor – Rodolfo Leon – zapew-

nia, że nie miał zamiaru żartować

z papieża, którego śmierć go zasmu-

ciła: „Nie ma już Jana Pawła II – od

tej chwili jest Niewiarygodny Pope-

man”. Sprzedaż w Kolumbii idzie do-

brze. Następnymi rynkami zbytu ma-

ją być: Polska, Meksyk, USA i Ka-

nada. Autor planuje wypuszczenie na

rynek serii kukiełek Popemana. PZ

KAROL UZDRAWIA

Mamy już cuda uczynione przez

Jana Pawła II. Jakiś włoski kardy-

nał cudownie odzyskał głos, a przed

laty to samo przydarzyło się chore-

mu na raka Amerykaninowi i Pola-

kowi z Lubaczowa. Pracownicy Bi-

blioteki Uniwersytetu Warszawskie-

go nie zamierzają być gorsi: jakiś

czytelnik pozostawił u nich ortope-

dyczną kulę. Zanim wstał i wyszedł

o własnych siłach, czytał (prawdo-

podobnie) ostatnią książkę byłego

papieża. Nie można też wykluczyć,

że oglądał wcześniej w telewizorze

pośmiertne papieskie seriale. RP

Józef Gruszka (na zdjęciu)– by-

ły wieloletni sołtys z Kwiatkowa (woj.

wielkopolskie), obecnie poseł PSL

i przewodniczący sejmowej komisji

ds. PKN Orlen, rolnik na 100-hek-

tarach – miał wylew krwi do mózgu

i po operacji przebywa w szpitalu

w Kaliszu na prawach VIP-a.

Roman Giertych (wiceprzewodni-

czączy wspomnianej komisji) do spół-

ki ze Zbigniewem Wassermannem

(członek) wymyślili spiskową teorię

dziejów. Panom śledczym od razu

skojarzyło się to z działalnością ma-

fii paliwowej, która do kawy pitej

przez pana Józefa podczas targów

rolniczych w Marszewie dosypała

jakiegoś świństwa. Za twarz wzięto

zastępcę prokuratora generalnego

Kazimierza Olejnika i prokurato-

rów z Pleszewa.

Po co te ceregiele? Wystarczy-

ło zapytać sąsiadów posła z Kwiat-

kowa, którzy opowiedzieliby, że

w przeddzień wizyty w Marszewie

u Gruszków odbyła się imprezka

w stylu staropolskim. Gorzałka la-

ła się strumieniami, więc i zdrowie

mogło szwankować. KAL

PŁACZ PO JPII?

W rzymskokatolickiej kaplicy

w Niżankowicach na Ukrainie przez

czterdzieści dni płakała gipsowa fi-

gurka Matki Boskiej z Lourdes. Po-

dobno słone „łzy” ciekły z jej oczu

pomimo kilkunastostopniowego

mrozu. Piętnaście mieszkanek przy-

granicznej osady, głównie starszych

kobiet, wierzy, że Maryja daje im ja-

kieś znaki. Ks. Edward Lorenc , pro-

boszcz parafii w pobliskim Dobry-

milu, zebrał ciecz strzykawką i teraz

zamierza oddać ją do laboratorium.

Jeśli badania potwierdzą, że łzy są

prawdziwe, katolikom przybędzie no-

we miejsce kultu. I znowu sypnie cu-

dami.

KONTO NA KRYPTĘ

Zaledwie kilka godzin po śmier-

ci papieża wśród internautów roze-

szła się łańcuszkowa wiadomość, że

powstała fundacja „Ku pamięci Oj-

ca Świętego Jana Pawła II”. Jako

że Papa cuda czyni, ta dziwna or-

ganizacja w godzinach nocnych za-

łożyła w BPH konto i apelowała

o wsparcie. A cel zbiórki był szcze-

gólny – krypta na Wawelu dla pa-

pieża. Wiadomość błyskawicznie ro-

zeszła się po kraju i – znając pol-

ską świętojebliwość – cwaniak za-

robił pewnie niemałe pieniądze. Po-

licja jak na razie milczy. AS

NOWA PIELGRZYMKA

Nieżyjący Karol Wojtyła zasilił

grono duchów nawiedzających Zie-

mian. Jak donosi chorwacki dzien-

nik „Slobodna Dalmacija” – 3 kwiet-

nia zmarły papież Jan Paweł II po-

noć pokazał się w Ameryce. Ivan

Dragièević , świadek nieuznawanych

oficjalnie przez Kościół objawień

Matki Boskiej Królowej Pokoju

w Medjugorie (Chorwacja), tym ra-

zem ujrzał Maryję w towarzystwie

odmłodzonego i przepasanego zło-

togłowiem Papy w kościele w New

Hampshire. W ciągu 8 minut Naj-

świętsza Panienka, wskazując na ro-

ześmianą zjawę papieża, rzekomo

oświadczyła Dragièeviciowi: „To jest

mój syn, jest teraz ze mną”.

Ach, ten Wojtyła, nawet w nie-

bie od razu zabrał się do podróżo-

wania.

PAPA JAK MAHOMET

MIEJSCE NA TWOJĄ

REKLAMĘ

Media w krajach arabskich po-

święciły niezwykłą ilość czasu na

sprawozdania i programy związane

ze śmiercią Jana Pawła II.

Nie są tym zachwyceni funda-

mentaliści arabscy, a między in-

nymi Gamal Sultan – muzułmań-

ski aktywista i dziennikarz. „To

za dużo, to niewiarygodne. Dla-

czego śmierć niemuzułmanina ma

być stratą dla świata islamu?! Kie-

dy umarł szejk Mohammed Mi-

twali Shaarawy , lider milionów

Będąc w stanie błogosławionym,

Nowozelandka Julz Thomson po-

stanowiła wystawić na internetowej

aukcji miejsce na reklamę na swo-

im brzuchu. Liczyła na 100 dolarów

potrzebne na zakup łóżeczka dla

dziecka. Niespodziewanie zarobiła

kilkakrotnie więcej. Teraz rozwija in-

ternetową firmę zajmującą się po-

średnictwem pomiędzy reklamodaw-

cami a kobietami w ciąży, które chcą

udostępnić swój brzuch i w ten spo-

sób zarobić na wyprawkę. AK

NIE ZWARIOWALIŚMY!

Według sondy zrobionej przez

portal Onet.pl (12.04.), 60 procent

głosujących jest przeciwnych zmia-

nom nazw placów, ulic i nazywaniu

ich imieniem Jana Pawła II. 34 proc.

internautów ma odmienne zdanie.

Wbrew temu, co sugeruje telewi-

zja, nie do końca odebrało nam ro-

zum.

JAK ŻAŁOBA,

TO ŻAŁOBA

Dzień przed pogrzebem JPII,

podczas transmitowanego przez sta-

cję Canal Plus meczu koszykarskiej

Euroligi, na dole ekranu pojawił się

komunikat: „W związku ze śmiercią

Papieża Jana Pawła II transmituje-

my mecz bez komentarza”...

Ciekawe zbitki nastąpiły na pol-

skojęzycznym kanale Hallmark, gdzie

emisja klepsydr papieża była prze-

platana reklamami wchodzących na

ekrany filmów. Jan Paweł II pokazy-

wał się na zmianę z ludzikami po-

dobnymi do Shreka.

POCIĄGNĄŁ ZA SOBĄ

RYSOWNICY

I CYKLIŚCI

Lubelskie pogotowie ratunkowe

odnotowało w pierwszych dniach

kwietnia zwiększoną liczbę wyjaz-

dów. Karetki na sygnale mknęły

przede wszystkim do osób starszych,

które mdlały, słabły i miały duszno-

ści. „Przygnębienie, cierpienie i lęk,

Interwencją straży miejskiej za-

kończyła się wystawa rysunków po-

święconych papieżowi, zaprezento-

wanych przechodniom na ulicy Piotr-

kowskiej w Łodzi przez rysowników

tygodnika „Angora”. Obrazki – by-

najmniej nie krytyczne, jedynie lżej

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: