Nauki Świadków Jehowy w świetle Pisma Św. (wyd. Epifania).pdf

Nauki

"Świadków Jehowy"

w świetle Pisma Św.

Nazwę „ Świadkowie Jehowy ” w 1931 roku nadał swoim

zwolennikom nieżyjący obecnie sędzia J.F. Rutherford, którzy

wówczas ją przyjęli. Z powodu masowego charakteru swoich

zebrań propagatorskiego zapału w głoszeniu nauk od drzwi do

drzwi i ogromnego wzrostu ich liczebności w następnychlatach,

stali się znani szerokim rzeszom społeczeństwa. W wielu

wypadkach są źle traktowani i fałszywie przedstawiani, niektórzy

posuwają się aż do stosowania wobec nich uwłaczających

określeń – od komunistów po maniaków Nie pochwalamy

takiego postępowania chociaż uważamy że ich nauki powinny

być poddawane właściwej publicznej krytyce. Jesteśmypouczani,

by poddawać próbie z pomocą ( 1) Pisma Świętego (Iz. 8:20;

Dz.Ap. 17:11; 1 Jana 4:1-4), ( 2 ) rozumu (Iz. 1:18; Dz.Ap.17:2; 18:4)

i ( 3 ) faktów , wszelkie nauki przedstawiane nam jako prawda i

trwać jedynie przy tych (1 Tes. 5:21), które są „dobre” to znaczy

w dokładnej zgodności z tymi trzema sprawdzianami. W tym

duchu pragniemy dokonać ogólnej analizy ich nauk. Ufamy, że

wszyscy ci, którzy pragną jedynie Prawdy, włączając w to osoby

związane z ruchem „Świadków Jehowy” dokładnie zastanowią się

nad naszymi uwagami.

HISTORIA TOW ARZYS T W A ST R AŻN IC Y

POCZĄTKOWO niektórzy z braci, którzy później przyjęli nazwę

ŚwiadkowieJehowybylizwiązanizTowarzystwemStrażnicyi

Broszur, które pierwotnie zostało założone przez Pastora

Charlesa T. Russella w 1879 roku. Wówczas rozpoczął on

wydawanie czasopisma Strażnica Syjonu i zwiastun Chrystusowej

obecności. Wcześniej w 1870 roku, Pastor Russell założył

niezależny zbór biblijny w Allegheny, stan Pensylwania. Z tych

małych początków Towarzystwo rozwinęło się za życia Pastora

w ruch religijny o zasięguświatowym Bracia z Towarzystwa

byli związani z ruchem biblijnym pod opieką i przewodnictwem

Pastora Russella od samego początku przez około 46 lat. Po jego

nagłym odejściu w 1916 roku dla braci zrzeszonych w

Towarzystwie nadeszła wyraźna zmiana. Dni służby Pastora

Russella były radosnymi dniami ucztowania w Prawdzie Żniwa,

społeczności z Panem i wzrostu w chrześcijańskiej służbie.

Pewna osoba, która przeszła przez te zmienione po 1916 roku

warunki, wyraziła to w następujący sposób „Wszyscy mieliśmy

te same więzy pokoju, tego samego ducha jednościtę samą

nadzieję naszego wysokiego powołania to samo dziełosłużby

tego samego Pana, tę samą wiarę ten sam chrzest oraz tego

samego Boga jako Ojca i to wszystko było naszą radością i

pociechą naszych serc (Iz. 52:8). Lecz w tych wielu aspektach

zaszłyzmiany i teraz już nie jesteśmy zjednoczonym ludem; pod

wieloma względami nie wierzymy już w te same nauki. Niektórzy

z nas odrzucili nasze wcześniejsze wierzenia i przyjęli w ich

miejsce nieharmonijne poglądy. Liczne nasze poprzednie

praktyki zostały porzucone, a w ich miejsce przyjęto inne.

Niektórzy spośród nas zbuntowali się przeciwko wielu naukom i

zarządzeniom którychPan udzielił nam przez „wiernego Sługę”

Z naszych kręgów powstali wodzowie, którzy dokonali wśród nas

podziałów Jeśli oczy naszego zrozumienia są otwarte,

powinniśmy dostrzec, że te liczne wydarzenia dziejące się wokół

nas, z biblijnego punktu widzeniasąznaczące”

Ten Ruch Prawdy Żniwa został oddzielony od systemów

nominalnego chrześcijaństwa na ponad 40 lat, 1874 – 1916, aż

do czasu przejścia poza zasłonę Pastora Russella. To dzieło

Prawdy zostało potem wprowadzone w stan zamieszania. To

zdarzyło się pierwszy raz w historii chrześcijańskiego Kościoła, od

czasów Jezusa i Apostołów aż do 1874 roku, że grupa religijna

była w pełni wolna od skażonego wpływu oraz błędnych doktryn

i praktyk „wielkiego Babilonu”. To właśnie w tym ruchu

chrześcijańskich braci po raz pierwszy nauki Biblii zostały

uporządkowane i uwolnione z zamieszania. Podkreślono

znaczenie Okupu jako centralnej doktryny Biblii, natomiast różne

wspierające go doktryny na temat Boga, stworzenia, człowieka,

zła, Przymierzy, Chrystusa, Ducha Świętego, wysokiego powołania

i Restytucji – zostały harmonijnie przedstawione.

Dlatego ci, którzy wówczas nie byli w pełnej harmonii z

Prawdą i jej duchem, dostrzegali ogólne znaczenie dane do

zrozumienia przez pewne wydarzenia, lecz nie widzieli w nich

szczególnego biblijnego znaczenia. Wierzymy, że te wydarzenia

są wskazane w Biblii. Czy nie przypominamy sobie Pańskiego

zapewnienia, żeOn nie czyni niczego w Swym planie, prócz tego,

co przedstawiłw Swym Słowie (Amosa 3:7)? Wierzymy, że te

wydarzenia były dozwolone przez Pana w celu specjalnego

wypróbowania klas spłodzonych z ducha w szczególności, a także

próbnie usprawiedliwionych z wiary w owym czasie. Był to czas

określający, którzy poświęceni kwalifikowali się by być częścią

Pomazańca 144 000, Maluczkiego Stadka, a którzy będą należeć

do Wielkiej Kompanii, klasy spłodzonej z ducha, w naturze

niższej niż Boska (Obj. 7:1-17; 14:1).

Kilka lat przed śmiercią Pastora Russella wielu ludzi z zewnątrz

połączyło się z braćmi w ruchu Prawdy, jako bezpośredni rezultat

Wojny Światowej, która wybuchła w 1914 roku. Nauki Pastora

Russella dużo wcześniej ogłaszały ten rok jako początek

wielkiej pożogi wspomnianej przez Proroka Daniela w Dan.

12:1; Mat. 24:21. Ci „obserwatorzy” zdecydowali, że było to

prawdą i zostało wypełnione na ich oczach. Krótko po śmierci

Brata Russella nowy zarząd Towarzystwa wiele z tych nauk

zaczął zmieniać i przekręcać. Ten punkt widzenia byłpopierany

w 1931 roku wraz ze zmianą na nową nazwę „Świadkowie

Jehowy” Pięć lat wcześniej w 1926 roku, wszystkie pisma

Pastora Russella zostały złożonedo magazynu i przestano ich

używać, zastępując je pismami nowego kierownictwa. W

wyniku tego duża grupa nowych członków i innych, miała

trudności w rozpoznaniu, czy te zmiany były korzystne, czy nie,

ponieważ nie byli właściwie ugruntowani w Piśmie Świętym

Twierdzono, że ta zmiana nazwy Towarzystwa znajduje

poparcie w wersetach Iz. 62:2 i Obj. 2:17. Zacytujemy najpierw

Izajasza„I oglądają poganie sprawiedliwość twoją i wszyscy

królowie sławę twoją Będziesz nazwany imieniem nowym,

które usta PANAokreślą” (Iz. 62:2, KJV); a teraz Objawienie: „Kto

ma uszy, niechaj słucha, co duch mówi zborom: Temu, co

zwycięży, dam jeść z manny skrytej, i dam mu kamyk biały, a na

tym kamyku imię nowe napisanektórego nikt nie zna, tylko ten,

który je przyjmuje” (Obj2:17). Oni twierdzą, że te wersety

odnoszą się wyłącznie do ich Towarzystwa ( Strażnica , 1931, s.279

i ich publikacja NOWE NIEBIOSA I NOWA ZIEMIA, s.234,241).

Jednakże to twierdzenie jest bezpodstawne, ponieważ Izajasz

mówi że kiedy Kościół będzie nazwany nowym imieniem,

poganie (świat w ogólności) oglądają (dostrzegą) jego

sprawiedliwość, a wszyscy królowie ujrzą jego chwałę; lecz ogół

świata nie rozpoznał Kościoła jako takiego, gdy on znajdowałsię

w ciele (1 Jana 3:1). Podobnie nowe imię na białym kamieniu

(Obj. 2:17) nie może odnosić się do nazwy nadanej w tym życiu,

ponieważ werset ten wskazuje, że to nowe imię nie będzie znane

nikomu prócz tych, którzy je przyjmują, podczas gdy nazwa

„Świadkowie Jehowy” jest powszechnie znana ogółowi. Nowe imię

w tych wersetach wyraźnie odnosi się do nowej natury i urzędu,

który BógJehowa udzieli Swemu wiernemu Kościołowi, „Małżonce

Baranka”w niebie, a nie do jakiejkolwiek nazwy nadanej w tym

życiu

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: