Dz.U.2002.75.690 - Warunki techniczne budynków i ich usytuowanoie.pdf

(603 KB) Pobierz
Dz.U.2002.75.690 - Warunki ...
Dz.U.2002.75.690 Warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać b...
http://www.lex.com.pl/ustawa/?akt=Dz.U.2002.75.690.html
Dz.U.2002.75.690
2002.12.16 zm. Dz.U.2003.33.270
2004.05.27 zm. Dz.U.2004.109.1156
2009.01.01 zm. Dz.U.2008.201.1238
2009.04.07 zm. Dz.U.2009.56.461
ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA INFRASTRUKTURY
z dnia 12 kwietnia 2002 r.
w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie.
(Dz. U. z dnia 15 czerwca 2002 r.)
Na podstawie art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2000 r. Nr 106, poz. 1126, Nr 109, poz.
1157 i Nr 120, poz. 1268, z 2001 r. Nr 5, poz. 42, Nr 100, poz. 1085, Nr 110, poz. 1190, Nr 115, poz. 1229, Nr 129, poz. 1439 i Nr
154, poz. 1800 oraz z 2002 r. Nr 74, poz. 676) zarządza się, co następuje:
Dział I
Przepisy ogólne
§ 1. Rozporządzenie ustala warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać budynki i związane z nimi urządzenia, ich usytuowanie
na działce budowlanej oraz zagospodarowanie działek przeznaczonych pod zabudowę, zapewniające spełnienie wymagań art. 5 i 6
ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane.
§ 2. 1. (1) Przepisy rozporządzenia stosuje się przy projektowaniu, budowie i przebudowie oraz przy zmianie sposobu uŜytkowania
budynków oraz budowli nadziemnych i podziemnych spełniających funkcje uŜytkowe budynków, a takŜe do związanych z nimi
urządzeń budowlanych, z zastrzeŜeniem § 207 ust. 2.
2. (2) Przy nadbudowie, rozbudowie, przebudowie i zmianie sposobu uŜytkowania:
1) budynków o powierzchni uŜytkowej nieprzekraczającej 1.000 m 2 ,
2) budynków o powierzchni uŜytkowej przekraczającej 1.000 m 2 , o których mowa w art. 5 ust. 7 pkt 14 i 6 ustawy z dnia 7 lipca
1994 r. Prawo budowlane
wymagania, o których mowa w § 1, mogą być spełnione w sposób inny niŜ określony w rozporządzeniu, stosownie do wskazań
ekspertyzy technicznej właściwej jednostki badawczorozwojowej albo rzeczoznawcy budowlanego oraz do spraw zabezpieczeń
przeciwpoŜarowych, uzgodnionych z właściwym komendantem wojewódzkim Państwowej StraŜy PoŜarnej lub państwowym
wojewódzkim inspektorem sanitarnym, odpowiednio do przedmiotu tej ekspertyzy.
3. (3) (uchylony).
3a. (4) Przy nadbudowie, rozbudowie, przebudowie i zmianie sposobu uŜytkowania budynków istniejących o powierzchni uŜytkowej
przekraczającej 1.000 m 2 wymagania, o których mowa w § 1, z wyłączeniem wymagań charakterystyki energetycznej, mogą być
spełnione w sposób inny niŜ określony w rozporządzeniu, stosownie do wskazań, o których mowa w ust. 2, uzgodnionych z
właściwym komendantem wojewódzkim Państwowej StraŜy PoŜarnej lub państwowym wojewódzkim inspektorem sanitarnym,
odpowiednio do przedmiotu tej ekspertyzy.
4. Dla budynków i terenów wpisanych do rejestru zabytków lub obszarów objętych ochroną konserwatorską na podstawie ustaleń
miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego ekspertyza, o której mowa w ust. 2, podlega równieŜ uzgodnieniu z
wojewódzkim konserwatorem zabytków.
5. Przepisy rozporządzenia odnoszące się do budynku o określonym przeznaczeniu stosuje się takŜe do kaŜdej części budynku o tym
przeznaczeniu.
6. Do budynków wielorodzinnych zawierających dwa mieszkania stosuje się, z zastrzeŜeniem § 217 ust. 1 pkt 1 lit. a) i pkt 2,
przepisy rozporządzenia odnoszące się do budynków jednorodzinnych.
§ 3. (5) Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:
1) zabudowie śródmiejskiej naleŜy przez to rozumieć zgrupowanie intensywnej zabudowy na obszarze funkcjonalnego
śródmieścia, który to obszar stanowi faktyczne lub przewidywane w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego centrum
miasta lub dzielnicy miasta,
2) zabudowie jednorodzinnej naleŜy przez to rozumieć jeden budynek mieszkalny jednorodzinny lub zespół takich budynków,
wraz z budynkami garaŜowymi i gospodarczymi,
3) zabudowie zagrodowej naleŜy przez to rozumieć w szczególności budynki mieszkalne, budynki gospodarcze lub inwentarskie
w rodzinnych gospodarstwach rolnych, hodowlanych lub ogrodniczych oraz w gospodarstwach leśnych,
4) budynku mieszkalnym naleŜy przez to rozumieć:
a) budynek mieszkalny wielorodzinny,
b) budynek mieszkalny jednorodzinny,
5) budynku zamieszkania zbiorowego naleŜy przez to rozumieć budynek przeznaczony do okresowego pobytu ludzi, w
szczególności hotel, motel, pensjonat, dom wypoczynkowy, dom wycieczkowy, schronisko młodzieŜowe, schronisko, internat, dom
studencki, budynek koszarowy, budynek zakwaterowania na terenie zakładu karnego, aresztu śledczego, zakładu poprawczego,
schroniska dla nieletnich, a takŜe budynek do stałego pobytu ludzi, w szczególności dom dziecka, dom rencistów i dom zakonny,
6) budynku uŜyteczności publicznej naleŜy przez to rozumieć budynek przeznaczony na potrzeby administracji publicznej,
wymiaru sprawiedliwości, kultury, kultu religijnego, oświaty, szkolnictwa wyŜszego, nauki, opieki zdrowotnej, opieki społecznej i
socjalnej, obsługi bankowej, handlu, gastronomii, usług, turystyki, sportu, obsługi pasaŜerów w transporcie kolejowym, drogowym,
lotniczym, morskim lub wodnym śródlądowym, świadczenia usług pocztowych lub telekomunikacyjnych oraz inny ogólnodostępny
budynek przeznaczony do wykonywania podobnych funkcji, w tym takŜe budynek biurowy i socjalny,
7) budynku rekreacji indywidualnej naleŜy przez to rozumieć budynek przeznaczony do okresowego wypoczynku,
8) budynku gospodarczym naleŜy przez to rozumieć budynek przeznaczony do niezawodowego wykonywania prac
warsztatowych oraz do przechowywania materiałów, narzędzi, sprzętu i płodów rolnych słuŜących mieszkańcom budynku
mieszkalnego, budynku zamieszkania zbiorowego, budynku rekreacji indywidualnej, a takŜe ich otoczenia, a w zabudowie
zagrodowej przeznaczony równieŜ do przechowywania środków produkcji rolnej i sprzętu oraz płodów rolnych,
9) mieszkaniu naleŜy przez to rozumieć zespół pomieszczeń mieszkalnych i pomocniczych, mający odrębne wejście, wydzielony
stałymi przegrodami budowlanymi, umoŜliwiający stały pobyt ludzi i prowadzenie samodzielnego gospodarstwa domowego,
10) pomieszczeniu mieszkalnym naleŜy przez to rozumieć pokoje w mieszkaniu, a takŜe sypialnie i pomieszczenia do dziennego
pobytu ludzi w budynku zamieszkania zbiorowego,
11) pomieszczeniu pomocniczym naleŜy przez to rozumieć pomieszczenie znajdujące się w obrębie mieszkania lub lokalu
uŜytkowego słuŜące do celów komunikacji wewnętrznej, higienicznosanitarnych, przygotowywania posiłków, z wyjątkiem kuchni
zakładów Ŝywienia zbiorowego, a takŜe do przechowywania ubrań, przedmiotów oraz Ŝywności,
12) pomieszczeniu technicznym naleŜy przez to rozumieć pomieszczenie przeznaczone dla urządzeń słuŜących do funkcjonowania i
obsługi technicznej budynku,
13) pomieszczeniu gospodarczym naleŜy przez to rozumieć pomieszczenie znajdujące się poza mieszkaniem lub lokalem
1 z 57
20090520 09:36
331635691.002.png
Dz.U.2002.75.690 Warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać b...
http://www.lex.com.pl/ustawa/?akt=Dz.U.2002.75.690.html
13) pomieszczeniu gospodarczym naleŜy przez to rozumieć pomieszczenie znajdujące się poza mieszkaniem lub lokalem
uŜytkowym, słuŜące do przechowywania przedmiotów lub produktów Ŝywnościowych uŜytkowników budynku, materiałów lub sprzętu
związanego z obsługą budynku, a takŜe opału lub odpadów stałych,
14) lokalu uŜytkowym naleŜy przez to rozumieć jedno pomieszczenie lub zespół pomieszczeń, wydzielone stałymi przegrodami
budowlanymi, niebędące mieszkaniem, pomieszczeniem technicznym albo pomieszczeniem gospodarczym,
15) poziomie terenu naleŜy przez to rozumieć poziom projektowanego lub urządzonego terenu przed wejściem głównym do
budynku niebędącym wejściem wyłącznie do pomieszczeń gospodarczych lub pomieszczeń technicznych,
16) kondygnacji naleŜy przez to rozumieć poziomą nadziemną lub podziemną część budynku, zawartą między górną powierzchnią
stropu lub warstwy wyrównawczej na gruncie a górną powierzchnią stropu lub stropodachu znajdującego się nad tą częścią, w tym
poddasze z pomieszczeniami przeznaczonymi na pobyt ludzi oraz poziomą część budynku stanowiącą przestrzeń na urządzenia
techniczne, mającą wysokość w świetle nie mniej niŜ 2,0 m, z wyjątkiem nadbudówek ponad dachem, takich jak maszynownia
dźwigu, centrala wentylacyjna, klimatyzacyjna lub kotłownia gazowa,
17) kondygnacji nadziemnej naleŜy przez to rozumieć kondygnację, której górna powierzchnia stropu lub warstwy wyrównawczej
podłogi na gruncie znajduje się w poziomie lub powyŜej poziomu projektowanego lub urządzonego terenu, a takŜe kaŜdą sytuowaną
nad nią kondygnację,
18) kondygnacji podziemnej naleŜy przez to rozumieć kondygnację, której więcej niŜ połowa wysokości w świetle, ze wszystkich
stron budynku, znajduje się poniŜej poziomu przylegającego do niego, projektowanego lub urządzonego terenu, a takŜe kaŜdą
sytuowaną pod nią kondygnację,
19) antresoli naleŜy przez to rozumieć górną część kondygnacji lub pomieszczenia znajdującą się nad przedzielającym je stropem
pośrednim o powierzchni mniejszej od powierzchni tej kondygnacji lub pomieszczenia, niezamkniętą przegrodami budowlanymi od
strony wnętrza, z którego jest wydzielona,
20) suterenie naleŜy przez to rozumieć kondygnację budynku lub jej część zawierającą pomieszczenia, w której poziom podłogi w
części lub całości znajduje się poniŜej poziomu projektowanego lub urządzonego terenu, lecz co najmniej od strony jednej ściany z
oknami poziom podłogi znajduje się nie więcej niŜ 0,9 m poniŜej poziomu terenu przylegającego do tej strony budynku,
21) piwnicy naleŜy przez to rozumieć kondygnację podziemną lub najniŜszą nadziemną bądź ich część, w których poziom podłogi
co najmniej z jednej strony budynku znajduje się poniŜej poziomu terenu,
22) powierzchni terenu biologicznie czynnej naleŜy przez to rozumieć grunt rodzimy oraz wodę powierzchniową na terenie działki
budowlanej, a takŜe 50 % sumy powierzchni tarasów i stropodachów o powierzchni nie mniejszej niŜ 10 m 2 urządzonych jako stałe
trawniki lub kwietniki na podłoŜu zapewniającym im naturalną wegetację,
23) powierzchni wewnętrznej budynku naleŜy przez to rozumieć sumę powierzchni wszystkich kondygnacji budynku, mierzoną po
wewnętrznym obrysie przegród zewnętrznych budynku w poziomie podłogi, bez pomniejszenia o powierzchnię przekroju poziomego
konstrukcji i przegród wewnętrznych, jeŜeli występują one na tych kondygnacjach, a takŜe z powiększeniem o powierzchnię
antresoli,
24) kubaturze brutto budynku naleŜy przez to rozumieć sumę kubatury brutto wszystkich kondygnacji, stanowiącą iloczyn
powierzchni całkowitej, mierzonej po zewnętrznym obrysie przegród zewnętrznych i wysokości kondygnacji brutto, albo między
podłogą na stropie lub warstwą wyrównawczą na gruncie a górną powierzchnią podłogi bądź warstwy osłaniającej izolację cieplną
stropu nad najwyŜszą kondygnacją, przy czym do kubatury brutto budynku:
a) wlicza się kubaturę przejść, prześwitów i przejazdów bramowych, poddaszy nieuŜytkowych oraz przekrytych części
zewnętrznych budynku, takich jak: loggie, podcienia, ganki, kruŜganki, werandy, a takŜe kubaturę balkonów i tarasów,
obliczaną do wysokości balustrady,
b) nie wlicza się kubatury ław i stóp fundamentowych, kanałów i studzienek instalacyjnych, studzienek przy oknach piwnicznych,
zewnętrznych schodów, ramp i pochylni, gzymsów, daszków i osłon oraz kominów i attyk ponad płaszczyzną dachu.
§ 4. Pomieszczenia przeznaczone na pobyt ludzi dzielą się na:
1) pomieszczenia przeznaczone na stały pobyt ludzi, w których przebywanie tych samych osób w ciągu doby trwa dłuŜej niŜ 4
godziny,
2) pomieszczenia przeznaczone na czasowy pobyt ludzi, w których przebywanie tych samych osób w ciągu doby trwa od 2 do 4
godzin włącznie.
§ 5. 1. Nie uwaŜa się za przeznaczone na pobyt ludzi pomieszczeń, w których:
1) łączny czas przebywania tych samych osób jest krótszy niŜ 2 godziny w ciągu doby, a wykonywane czynności mają charakter
dorywczy bądź teŜ praca polega na krótkotrwałym przebywaniu związanym z dozorem oraz konserwacją maszyn i urządzeń lub
utrzymaniem czystości i porządku,
2) mają miejsce procesy technologiczne niepozwalające na zapewnienie warunków przebywania osób stanowiących ich obsługę,
bez zastosowania indywidualnych urządzeń ochrony osobistej i zachowania specjalnego reŜimu organizacji pracy,
3) jest prowadzona hodowla roślin lub zwierząt, niezaleŜnie od czasu przebywania w nich osób zajmujących się obsługą.
2. Przepis ust. 1 nie narusza przepisów dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy.
§ 6. (6) Wysokość budynku mierzy się od poziomu terenu przy najniŜej połoŜonym wejściu do budynku lub jego części pierwszej
kondygnacji nadziemnej budynku do górnej płaszczyzny stropu bądź najwyŜej połoŜonej krawędzi stropodachu nad najwyŜszą
kondygnacją uŜytkową, łącznie z grubością izolacji cieplnej i warstwy ją osłaniającej, albo do najwyŜej połoŜonej górnej powierzchni
innego przekrycia.
§ 7. (7) (uchylony).
§ 8. W celu określenia wymagań technicznych i uŜytkowych wprowadza się następujący podział budynków na grupy wysokości:
1) niskie (N) do 12 m włącznie nad poziomem terenu lub mieszkalne o wysokości do 4 kondygnacji nadziemnych włącznie,
2) średniowysokie (SW) ponad 12 m do 25 m włącznie nad poziomem terenu lub mieszkalne o wysokości ponad 4 do 9
kondygnacji nadziemnych włącznie,
3) wysokie (W) ponad 25 m do 55 m włącznie nad poziomem terenu lub mieszkalne o wysokości ponad 9 do 18 kondygnacji
nadziemnych włącznie,
4) wysokościowe (WW) powyŜej 55 m nad poziomem terenu.
§ 9. (8) 1. Wymagane w rozporządzeniu wymiary w świetle naleŜy rozumieć jako uzyskane po wykończeniu powierzchni elementów
budynku, a w odniesieniu do wymiarów otworów okiennych i drzwiowych jako wymiary w świetle ościeŜnicy.
2. Grubość skrzydła drzwi po otwarciu nie moŜe pomniejszać wymiaru szerokości otworu w świetle ościeŜnicy.
3. Określone w rozporządzeniu odległości między budynkami i terenowymi urządzeniami budowlanymi mierzy się w miejscu
najmniejszego oddalenia, przy czym dopuszcza się przyjmowanie wymiarów bez uwzględnienia grubości tynków i okładzin
zewnętrznych.
4. Wykaz Polskich Norm przywołanych w rozporządzeniu określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.
Dział II
Zabudowa i zagospodarowanie działki budowlanej
Rozdział 1
Usytuowanie budynku
§ 10. (9) (uchylony).
§ 11. 1. Budynek z pomieszczeniami przeznaczonymi na pobyt ludzi powinien być wznoszony poza zasięgiem zagroŜeń i uciąŜliwości
2 z 57
20090520 09:36
331635691.003.png
Dz.U.2002.75.690 Warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać b...
http://www.lex.com.pl/ustawa/?akt=Dz.U.2002.75.690.html
§ 11. 1. Budynek z pomieszczeniami przeznaczonymi na pobyt ludzi powinien być wznoszony poza zasięgiem zagroŜeń i uciąŜliwości
określonych w przepisach odrębnych, przy czym dopuszcza się wznoszenie budynków w tym zasięgu pod warunkiem zastosowania
środków technicznych zmniejszających uciąŜliwości poniŜej poziomu ustalonego w tych przepisach bądź zwiększających odporność
budynku na te zagroŜenia i uciąŜliwości, jeŜeli nie jest to sprzeczne z warunkami ustalonymi dla obszarów ograniczonego
uŜytkowania, określonych w przepisach odrębnych.
2. Do uciąŜliwości, o których mowa w ust. 1, zalicza się w szczególności:
1) szkodliwe promieniowanie i oddziaływanie pól elektromagnetycznych,
2) hałas i drgania (wibracje),
3) zanieczyszczenie powietrza,
4) zanieczyszczenie gruntu i wód,
5) powodzie i zalewanie wodami opadowymi,
6) osuwiska gruntu, lawiny skalne i śnieŜne,
7) szkody spowodowane działalnością górniczą.
§ 12. (10) 1. JeŜeli z przepisów § 13, 60, 271 i 273 lub przepisów odrębnych nie wynikają inne wymagania, budynki na działce
budowlanej sytuuje się od granicy z sąsiednią działką budowlaną w odległości nie mniejszej niŜ:
1) 4 m w przypadku budynku zwróconego ścianą z otworami okiennymi lub drzwiowymi w stronę tej granicy,
2) 3 m w przypadku budynku zwróconego ścianą bez otworów okiennych lub drzwiowych w stronę tej granicy.
2. Odległość od granicy, o której mowa w ust. 1 pkt 1, mierzy się w poziomie od najbliŜszej krawędzi zewnętrznej otworu
drzwiowego lub okiennego ściany lub w połaci dachowej budynku zwróconej w stronę tej granicy lub od najbliŜszej krawędzi otworu
okiennego umieszczonego w dachu.
3. Sytuowanie ściany budynku w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, dopuszcza się w odległości 1,5 m od granicy z sąsiednią
działką budowlaną lub bezpośrednio przy granicy, jeŜeli:
1) wynika to z ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego albo
2) nie jest moŜliwe zachowanie odległości, o której mowa w ust. 1 pkt 2, ze względu na rozmiary działki.
4. JeŜeli na sąsiedniej działce:
1) w odległości od 1,5 m do 3 m od granicy istnieje budynek ze ścianą bez otworów okiennych lub drzwiowych albo wydano
decyzję o pozwoleniu na budowę tak usytuowanego budynku, dopuszcza się sytuowanie ściany budynku bez otworów okiennych lub
drzwiowych w takiej samej odległości od tej granicy, chyba Ŝe przepisy odrębne stanowią inaczej,
2) bezpośrednio przy granicy istnieje budynek ze ścianą bez otworów okiennych lub drzwiowych albo wydano decyzję o
pozwoleniu na budowę tak usytuowanego budynku, dopuszcza się sytuowanie ściany budynku bez otworów okiennych lub
drzwiowych bezpośrednio przy tej granicy, przylegającej do istniejącej ściany, chyba Ŝe przepisy odrębne stanowią inaczej.
5. Okapy i gzymsy nie mogą pomniejszać odległości od granicy działki budowlanej, o których mowa w ust. 1, o więcej niŜ 0,8 m,
natomiast części budynku, takie jak balkony, galerie, tarasy, schody zewnętrzne, pochylnie i rampy o więcej niŜ 1,3 m.
6. Odległości, o których mowa w ust. 15, nie odnoszą się do podziemnych części budynku znajdujących się całkowicie poniŜej
poziomu terenu.
7. Budynek inwentarski, budynek gospodarczy ze ścianą z otworami okiennymi lub drzwiowymi nie mogą być sytuowane w odległości
mniejszej niŜ 8 m od ściany istniejącego budynku mieszkalnego, budynku zamieszkania zbiorowego albo budynku uŜyteczności
publicznej, dla których wydano decyzję o pozwoleniu na budowę na sąsiedniej działce.
§ 13. (11) 1. Odległość budynku z pomieszczeniami przeznaczonymi na pobyt ludzi od innych obiektów powinna umoŜliwiać
naturalne oświetlenie tych pomieszczeń co uznaje się za spełnione, jeŜeli:
1) między ramionami kąta 60°, wyznaczonego w płaszczyźnie poziomej, z wierzchołkiem usytuowanym w wewnętrznym licu
ściany na osi okna pomieszczenia przesłanianego, nie znajduje się przesłaniająca część tego samego budynku lub inny obiekt
przesłaniający w odległości mniejszej niŜ:
a) wysokość przesłaniania dla obiektów przesłaniających o wysokości do 35 m,
b) 35 m dla obiektów przesłaniających o wysokości ponad 35 m,
2) zostały zachowane wymagania, o których mowa w § 57 i 60.
2. Wysokość przesłaniania, o której mowa w ust. 1 pkt 1, mierzy się od poziomu dolnej krawędzi najniŜej połoŜonych okien budynku
przesłanianego do poziomu najwyŜszej zacieniającej krawędzi obiektu przesłaniającego lub jego przesłaniającej części.
3. Dopuszcza się sytuowanie obiektu przesłaniającego w odległości nie mniejszej niŜ 10 m od okna pomieszczenia przesłanianego,
takiego jak maszt, komin, wieŜa lub inny obiekt budowlany, bez ograniczenia jego wysokości, lecz o szerokości przesłaniającej nie
większej niŜ 3 m, mierząc ją równolegle do płaszczyzny okna.
4. Odległości, o których mowa w ust. 1 pkt 1, mogą być zmniejszone nie więcej niŜ o połowę w zabudowie śródmiejskiej.
Rozdział 2
Dojścia i dojazdy
§ 14. 1. Do działek budowlanych oraz do budynków i urządzeń z nimi związanych naleŜy zapewnić dojście i dojazd umoŜliwiający
dostęp do drogi publicznej, odpowiednie do przeznaczenia i sposobu ich uŜytkowania oraz wymagań dotyczących ochrony
przeciwpoŜarowej, określonych w przepisach odrębnych. Szerokość jezdni nie moŜe być mniejsza niŜ 3 m.
2. Dopuszcza się zastosowanie dojścia i dojazdu do działek budowlanych w postaci ciągu pieszojezdnego, pod warunkiem Ŝe ma on
szerokość nie mniejszą niŜ 5 m, umoŜliwiającą ruch pieszy oraz ruch i postój pojazdów.
3. Do budynku i urządzeń z nim związanych, wymagających dojazdów, funkcję tę mogą spełniać dojścia, pod warunkiem Ŝe ich
szerokość nie będzie mniejsza niŜ 4,5 m.
4. Dojścia i dojazdy do budynków, z wyjątkiem jednorodzinnych, zagrodowych i rekreacji indywidualnej, powinny mieć zainstalowane
oświetlenie elektryczne, zapewniające bezpieczne ich uŜytkowanie po zapadnięciu zmroku.
§ 15. 1. (12) Szerokość, promienie łuków dojazdów, nachylenie podłuŜne i poprzeczne oraz nośność nawierzchni naleŜy dostosować
do wymiarów gabarytowych, cięŜaru całkowitego i warunków ruchu pojazdów, których dojazd do działki budowlanej i budynku jest
konieczny ze względu na ich przeznaczenie, zgodnie z warunkami określonymi w przepisach odrębnych.
2. Dojścia słuŜące równocześnie do ruchu pojazdów gospodarczych i uprzywilejowanych o masie całkowitej do 2,5 tony powinny
mieć nawierzchnię o nośności co najmniej dostosowanej do masy tych pojazdów.
§ 16. 1. Do wejść do budynku mieszkalnego wielorodzinnego, zamieszkania zbiorowego i uŜyteczności publicznej powinny być
doprowadzone od dojść i dojazdów, o których mowa w § 14 ust. 1 i 3, utwardzone dojścia o szerokości minimalnej 1,5 m, przy czym
co najmniej jedno dojście powinno zapewniać osobom niepełnosprawnym dostęp do całego budynku lub tych jego części, z których
osoby te mogą korzystać.
2. (13) Wymaganie dostępności osób niepełnosprawnych, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy budynków na terenach zamkniętych, a
takŜe budynków w zakładach karnych, aresztach śledczych, zakładach poprawczych i schroniskach dla nieletnich oraz budynków w
zakładach pracy, niebędących zakładami pracy chronionej, z wyjątkiem budynków, o których mowa w § 3 pkt 6.
§ 17. (14) (uchylony).
Rozdział 3
Miejsca postojowe dla samochodów osobowych
§ 18. 1. Zagospodarowując działkę budowlaną, naleŜy urządzić, stosownie do jej przeznaczenia i sposobu zabudowy, miejsca
postojowe dla samochodów uŜytkowników stałych i przebywających okresowo, w tym równieŜ miejsca postojowe dla samochodów,
3 z 57
20090520 09:36
331635691.004.png
Dz.U.2002.75.690 Warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać b...
http://www.lex.com.pl/ustawa/?akt=Dz.U.2002.75.690.html
postojowe dla samochodów uŜytkowników stałych i przebywających okresowo, w tym równieŜ miejsca postojowe dla samochodów,
z których korzystają osoby niepełnosprawne.
2. Liczbę i sposób urządzenia miejsc postojowych naleŜy dostosować do wymagań ustalonych w decyzji o warunkach zabudowy i
zagospodarowania terenu, z uwzględnieniem potrzebnej liczby miejsc, z których korzystają osoby niepełnosprawne.
§ 19. (15) 1. Odległość wydzielonych miejsc postojowych, w tym równieŜ zadaszonych, lub otwartego garaŜu wielopoziomowego dla
samochodów osobowych od okien pomieszczeń przeznaczonych na stały pobyt ludzi w budynku mieszkalnym, budynku zamieszkania
zbiorowego, z wyjątkiem hotelu, budynku opieki zdrowotnej, oświaty i wychowania, a takŜe od placu zabaw i boiska dla dzieci i
młodzieŜy, nie moŜe być mniejsza niŜ:
1) 7 m w przypadku 4 stanowisk włącznie,
2) 10 m w przypadku 5 do 60 stanowisk włącznie,
3) 20 m w przypadku większej liczby stanowisk, z uwzględnieniem § 276 ust. 1.
2. Odległość wydzielonych miejsc postojowych lub otwartego garaŜu wielopoziomowego dla samochodów osobowych od granicy
działki budowlanej nie moŜe być mniejsza niŜ:
1) 3 m w przypadku 4 stanowisk włącznie,
2) 6 m w przypadku 560 stanowisk włącznie,
3) 16 m w przypadku większej liczby stanowisk.
3. Odległości, o których mowa w ust. 1 i 2, stosuje się do sytuowania wjazdów do zamkniętego garaŜu w stosunku do okien budynku
opieki zdrowotnej, oświaty i wychowania, a takŜe placów zabaw i boisk dla dzieci i młodzieŜy.
4. Zachowanie odległości, o których mowa w ust. 1 i 2, nie jest wymagane przy sytuowaniu miejsc postojowych między liniami
rozgraniczającymi ulicę.
§ 20. Miejsca postojowe dla samochodów, z których korzystają wyłącznie osoby niepełnosprawne, mogą być usytuowane w
odległości nie mniejszej niŜ 5 m od okien budynku mieszkalnego wielorodzinnego i zamieszkania zbiorowego oraz zbliŜone bez
Ŝadnych ograniczeń do innych budynków. Miejsca te wymagają odpowiedniego oznakowania.
§ 21. 1. Stanowiska postojowe dla samochodów osobowych powinny mieć co najmniej szerokość 2,3 m i długość 5 m, przy czym dla
samochodów uŜytkowanych przez osoby niepełnosprawne szerokość stanowiska powinna wynosić co najmniej 3,6 m i długość 5 m,
a w przypadku usytuowania wzdłuŜ jezdni długość co najmniej 6 m i szerokość co najmniej 3,6 m, z moŜliwością jej ograniczenia
do 2,3 m w przypadku zapewnienia moŜliwości korzystania z przylegającego dojścia lub ciągu pieszojezdnego.
2. Stanowiska postojowe i dojazdy manewrowe dla samochodów osobowych powinny mieć nawierzchnię utwardzoną lub co najmniej
gruntową stabilizowaną, ze spadkiem zapewniającym spływ wody.
3. Stanowiska przeznaczone do mycia i niezawodowego przeglądu samochodów w zgrupowaniach miejsc postojowych powinny mieć
doprowadzenie wody oraz twardą nawierzchnię ze spadkami zapewniającymi spływ wody do wpustów kanalizacyjnych z osadnikami
błota i łapaczami oleju.
Rozdział 4
Miejsca gromadzenia odpadów stałych
§ 22. 1. Na działkach budowlanych naleŜy przewidzieć miejsca na pojemniki słuŜące do czasowego gromadzenia odpadów stałych, z
uwzględnieniem moŜliwości ich segregacji.
2. Miejscami, o których mowa w ust. 1, mogą być:
1) zadaszone osłony lub pomieszczenia ze ścianami pełnymi bądź aŜurowymi,
2) wyodrębnione pomieszczenia w budynku, mające posadzkę powyŜej poziomu nawierzchni dojazdu środka transportowego
odbierającego odpady, lecz nie wyŜej niŜ 0,15 m, w tym takŜe dolne komory zsypu z bezpośrednim wyjściem na zewnątrz,
zaopatrzonym w daszek o wysięgu co najmniej 1 m i przedłuŜony na boki po co najmniej 0,8 m, mające ściany i podłogi zmywalne,
punkt czerpalny wody, kratkę ściekową, wentylację grawitacyjną oraz sztuczne oświetlenie,
3) utwardzone place do ustawiania kontenerów z zamykanymi otworami wrzutowymi.
3. Między wejściami do pomieszczeń lub placami, o których mowa w ust. 2, a miejscem dojazdu samochodów śmieciarek
wywoŜących odpady powinno być utwardzone dojście, umoŜliwiające przemieszczanie pojemników na własnych kołach lub na
wózkach.
4. Miejsca do gromadzenia odpadów stałych przy budynkach wielorodzinnych powinny być dostępne dla osób niepełnosprawnych.
§ 23. 1. Odległość miejsc na pojemniki i kontenery na odpady stałe, o których mowa w § 22 ust. 2 pkt 1 i 3, powinna wynosić co
najmniej 10 m od okien i drzwi do budynków z pomieszczeniami przeznaczonymi na pobyt ludzi oraz co najmniej 3 m od granicy z
sąsiednią działką. Zachowanie odległości od granicy działki nie jest wymagane, jeŜeli osłony lub pomieszczenia stykają się z
podobnymi urządzeniami na działce sąsiedniej.
2. W przypadku przebudowy istniejącej zabudowy, odległości, o których mowa w ust. 1, mogą być pomniejszone, jednak nie więcej
niŜ o połowę, po uzyskaniu opinii państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego.
3. W zabudowie jednorodzinnej, zagrodowej i rekreacji indywidualnej dopuszcza się zmniejszenie odległości określonych w ust. 1 od
okien i drzwi do 3 m, od granicy działki do 2 m, a takŜe sytuowanie zadaszonych osłon lub pomieszczeń na granicy działek, jeŜeli
stykają się one z podobnymi urządzeniami na działce sąsiedniej bądź teŜ przy linii rozgraniczającej od strony ulicy.
4. Odległość miejsc na pojemniki i kontenery na odpady stałe, o których mowa w § 22 ust. 2 pkt 1 i 3, nie powinna wynosić więcej
niŜ 80 m od najdalszego wejścia do obsługiwanego budynku mieszkalnego wielorodzinnego, zamieszkania zbiorowego i uŜyteczności
publicznej. Wymaganie to nie dotyczy budynków na terenach zamkniętych.
§ 24. 1. Na terenach niezurbanizowanych dopuszcza się stosowanie zbiorników na odpady stałe, przystosowanych do okresowego
opróŜniania, pod warunkiem usytuowania ich w odległościach określonych w § 23 ust. 1.
2. Zbiorniki, o których mowa w ust. 1, powinny mieć nieprzepuszczalne ściany i dno, szczelne przekrycie z zamykanym otworem
wsypowym oraz zamykanym otworem bocznym do usuwania odpadów. Do zbiorników tych naleŜy doprowadzić utwardzony dojazd.
§ 25. Przy budynkach wielorodzinnych trzepaki naleŜy sytuować przy miejscach do gromadzenia odpadów stałych, z zachowaniem
odległości nie mniejszej niŜ 10 m od okien i drzwi do pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi.
Rozdział 5
Uzbrojenie techniczne działki i odprowadzenie wód powierzchniowych
§ 26. 1. Działka budowlana, przewidziana pod zabudowę budynkami przeznaczonymi na pobyt ludzi, powinna mieć zapewnioną
moŜliwość przyłączenia uzbrojenia działki lub bezpośrednio budynku do sieci wodociągowej, kanalizacyjnej, elektroenergetycznej i
ciepłowniczej.
2. Za równorzędne z przyłączeniem do sieci elektroenergetycznej i ciepłowniczej uznaje się zapewnienie moŜliwości korzystania z
indywidualnych źródeł energii elektrycznej i ciepła, odpowiadających przepisom odrębnym dotyczącym gospodarki energetycznej i
ochrony środowiska.
3. W razie braku warunków przyłączenia sieci wodociągowej i kanalizacyjnej działka, o której mowa w ust. 1, moŜe być
wykorzystana pod zabudowę budynkami przeznaczonymi na pobyt ludzi, pod warunkiem zapewnienia moŜliwości korzystania z
indywidualnego ujęcia wody, a takŜe zastosowania zbiornika bezodpływowego lub przydomowej oczyszczalni ścieków, jeŜeli ich ilość
nie przekracza 5 m 3 na dobę. JeŜeli ilość ścieków jest większa od 5 m 3 , to ich gromadzenie lub oczyszczanie wymaga pozytywnej
opinii właściwego terenowo inspektora ochrony środowiska.
4. Na działkach budowlanych przeznaczonych dla szpitali i sanatoriów, niezaleŜnie od zasilania z sieci, naleŜy zapewnić dodatkowo
własne ujęcie wody oraz własne źródło energii elektrycznej i cieplnej.
4 z 57
20090520 09:36
331635691.005.png
Dz.U.2002.75.690 Warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać b...
http://www.lex.com.pl/ustawa/?akt=Dz.U.2002.75.690.html
własne ujęcie wody oraz własne źródło energii elektrycznej i cieplnej.
5. Spełnienie warunków określonych w ust. 1 i 2 nie jest wymagane w przypadku działek przeznaczonych pod budowę budynków
rekreacji indywidualnej oraz budynków inwentarskich i gospodarczych na wsi, jeŜeli właściwy organ w decyzji o warunkach
zabudowy i zagospodarowania terenu nie określił takich wymagań.
§ 27. Dopuszcza się wykorzystanie pod zabudowę zagrodową lub rekreacji indywidualnej działki budowlanej, która nie moŜe być
zaopatrzona w wodę przeznaczoną do spoŜycia przez ludzi z sieci lub własnego ujęcia, pod warunkiem zapewnienia moŜliwości
czerpania lub dostawy wody z ujęć połoŜonych poza granicami działki.
§ 28. 1. Działka budowlana, na której sytuowane są budynki, powinna być wyposaŜona w kanalizację umoŜliwiającą odprowadzenie
wód opadowych do sieci kanalizacji deszczowej lub ogólnospławnej.
2. W razie braku moŜliwości przyłączenia do sieci kanalizacji deszczowej lub ogólnospławnej, dopuszcza się odprowadzanie wód
opadowych na własny teren nieutwardzony, do dołów chłonnych lub do zbiorników retencyjnych.
§ 29. Dokonywanie zmiany naturalnego spływu wód opadowych w celu kierowania ich na teren sąsiedniej nieruchomości jest
zabronione.
§ 30. Usytuowanie na działce budowlanej ujęć wody, urządzeń do gromadzenia i oczyszczania ścieków oraz odpadów stałych
powinno być zgodne z wymaganiami rozporządzenia oraz z przepisami dotyczącymi ochrony gruntu, wód i powietrza.
Rozdział 6
Studnie
§ 31. 1. Odległość studni dostarczającej wodę przeznaczoną do spoŜycia przez ludzi, niewymagającej, zgodnie z przepisami
dotyczącymi ochrony ujęć i źródeł wodnych, ustanowienia strefy ochronnej, powinna wynosić licząc od osi studni co najmniej:
1) do granicy działki 5 m,
2) do osi rowu przydroŜnego 7,5 m,
3) do budynków inwentarskich i związanych z nimi szczelnych silosów, zbiorników do gromadzenia nieczystości, kompostu oraz
podobnych szczelnych urządzeń 15 m,
4) do najbliŜszego przewodu rozsączającego kanalizacji indywidualnej, jeŜeli odprowadzane są do niej ścieki oczyszczone
biologicznie w stopniu określonym w przepisach dotyczących ochrony wód 30 m,
5) do nieutwardzonych wybiegów dla zwierząt hodowlanych, najbliŜszego przewodu rozsączającego kanalizacji lokalnej bez
urządzeń biologicznego oczyszczania ścieków oraz do granicy pola filtracyjnego 70 m.
2. Dopuszcza się sytuowanie studni w odległości mniejszej niŜ 5 m od granicy działki, a takŜe studni wspólnej na granicy dwóch
działek, pod warunkiem zachowania na obydwu działkach odległości, o których mowa w ust. 1 pkt 25.
§ 32. 1. Obudowa studni kopanej, dostarczającej wodę przeznaczoną do spoŜycia przez ludzi, powinna być wykonana z materiałów
nieprzepuszczalnych i niewpływających ujemnie na jakość wody, a złącza elementów obudowy powinny być naleŜycie uszczelnione.
Przy zastosowaniu kręgów betonowych warunek szczelności uznaje się za spełniony, jeŜeli wykonane zostanie ich spoinowanie od
wewnątrz na całej wysokości studni, a ponadto od zewnątrz do głębokości co najmniej 1,5 m od poziomu terenu.
2. Część nadziemna studni kopanej, niewyposaŜonej w urządzenie pompowe, powinna mieć wysokość co najmniej 0,9 m od poziomu
terenu oraz być zabezpieczona trwałym i nieprzepuszczalnym przykryciem, ochraniającym wnętrze studni i urządzenia do czerpania
wody.
3. Część nadziemna studni kopanej, wyposaŜonej w urządzenie pompowe, powinna mieć wysokość co najmniej 0,2 m od poziomu
terenu. Przykrycie jej powinno być dopasowane do obudowy i wykonane z materiału nieprzepuszczalnego oraz mieć nośność
odpowiednią do przewidywanego obciąŜenia.
4. Teren otaczający studnię kopaną, w pasie o szerokości co najmniej 1 m, licząc od zewnętrznej obudowy studni, powinien być
pokryty nawierzchnią utwardzoną, ze spadkiem 2% w kierunku zewnętrznym.
§ 33. Przy ujęciu wód podziemnych za pomocą studni wierconej teren w promieniu co najmniej 1 m od wprowadzonej w grunt rury
naleŜy zabezpieczyć w sposób określony w § 32 ust. 4, a przejście rury studziennej przez nawierzchnię utwardzoną naleŜy
uszczelnić.
Rozdział 7
Zbiorniki bezodpływowe na nieczystości ciekłe
§ 34. Zbiorniki na nieczystości ciekłe mogą być stosowane tylko na działkach budowlanych niemających moŜliwości przyłączenia do
sieci kanalizacyjnej, przy czym nie dopuszcza się ich stosowania na obszarach podlegających szczególnej ochronie środowiska i
naraŜonych na powodzie oraz zalewanie wodami opadowymi.
§ 35. Zbiorniki bezodpływowe na nieczystości ciekłe, doły ustępów nieskanalizowanych oraz urządzenia kanalizacyjne i zbiorniki do
usuwania i gromadzenia wydalin pochodzenia zwierzęcego powinny mieć dno i ściany nieprzepuszczalne, szczelne przekrycie z
zamykanym otworem do usuwania nieczystości i odpowietrzenie wyprowadzone co najmniej 0,5 m ponad poziom terenu.
§ 36. 1. Odległość pokryw i wylotów wentylacji ze zbiorników bezodpływowych na nieczystości ciekłe, dołów ustępów
nieskanalizowanych o liczbie miejsc nie większej niŜ 4 i podobnych urządzeń sanitarnogospodarczych o pojemności do 10 m 3
powinna wynosić co najmniej:
1) od okien i drzwi zewnętrznych do pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi oraz do magazynów produktów spoŜywczych
15 m,
2) od granicy działki sąsiedniej, drogi (ulicy) lub ciągu pieszego 7,5 m.
2. W zabudowie jednorodzinnej, zagrodowej i rekreacji indywidualnej odległości urządzeń sanitarnogospodarczych, o których mowa
w ust. 1, powinny wynosić co najmniej:
1) od okien i drzwi zewnętrznych do pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi 5 m, przy czym nie dotyczy to dołów
ustępowych w zabudowie jednorodzinnej,
2) od granicy działki sąsiedniej, drogi (ulicy) lub ciągu pieszego 2 m.
3. Odległości pokryw i wylotów wentylacji z dołów ustępów nieskanalizowanych o liczbie miejsc większej niŜ 4 oraz zbiorników
bezodpływowych na nieczystości ciekłe i kompostowników o pojemności powyŜej 10 m 3 do 50 m 3 powinny wynosić co najmniej:
1) od okien i drzwi zewnętrznych do pomieszczeń wymienionych w ust. 1 pkt 1 30 m,
2) od granicy działki sąsiedniej 7,5 m,
3) od linii rozgraniczającej drogi (ulicy) lub ciągu pieszego 10 m.
4. Właściwy organ w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, w porozumieniu z państwowym wojewódzkim
inspektorem sanitarnym, moŜe ustalić dla działek budowlanych połoŜonych przy zabudowanych działkach sąsiednich odległości
mniejsze niŜ określone w ust. 1 i 2.
5. Kryte zbiorniki bezodpływowe na nieczystości ciekłe oraz doły ustępowe mogą być sytuowane w odległości mniejszej niŜ 2 m od
granicy, w tym takŜe przy granicy działek, jeŜeli sąsiadują z podobnymi urządzeniami na działce sąsiedniej, pod warunkiem
zachowania odległości określonych w § 31 i § 36.
6. Odległości zbiorników bezodpływowych na nieczystości ciekłe i kompostowników o pojemności powyŜej 50 m 3 od budynków
przeznaczonych na pobyt ludzi naleŜy przyjmować zgodnie ze wskazaniem ekspertyzy technicznej, przyjętej przez państwowego
wojewódzkiego inspektora sanitarnego.
5 z 57
20090520 09:36
331635691.001.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin