Skręt jądra ( torsio testis).
Samoistny skręt jądra jest stanem naglącym, wymagającym szybkiego rozpoznania i wdrożenia właściwego postępowania. Tendencję do jego występowania obserwuje się u pacjentów z pewnymi wadami anatomicznymi ( np. położenie jądra w mosznie poprzeczne, skośne lub w okolicy ujścia zewnętrznego kanału pachwinowego itd.). Mogąca powstać w następstwie skrętu jądra martwica zależy od stopnia skręcenia, a w związku z tym nasilenia niedokrwienia oraz czasu jego trwania. Przyjmuje się, że od momentu wystąpienia pierwszych objawów ( ostry ból, obrzęk moszny, zmiana pozycji jądra) do pomyślnego zakończenia interwencji chirurgicznej nie powinno upłynąć więcej niż 1,5 do 6 godzin.
W różnicowaniu należy wziąć po uwagę te jednostki kliniczne, które prowadzą do tzw. zespołu bolesnej moszny, tzn. skręt przyczepka jądra, zapalenie jądra, ostre zapalenie najądrza, przepuklina oraz idiopatyczny obrzęk moszny. Jeśli nie uda się wykluczyć skrętu jądra wskazana jest natychmiastowa eksploracja moszny.
W przypadku kiedy rozpoznanie jest trafne i ustalone odpowiednio wcześnie, zabieg kończymy ufiksowaniem dwoma pojedyńczymi szwami biegunów obu jąder do moszny ( orchidopexio). Jeśli natomiast diagnoza jest postawiona zbyt późno, zabieg kończy się usunięciem martwiczego jądra.
Uważa się, że główną przyczyną słabych wyników leczenia jest opóźnienie w poszukiwaniu opieki lekarskiej przez chorych lub ich rodziców. Wynika to ze źle pojętego wstydu lub lekceważenia i braku wiedzy. Tak więc należy położyć nacisk na sposoby szerokiego informowania potencjalnych pacjentów i ich rodziców- czyli profilaktykę.
Skręt jądra u niemowląt
Wiotkość połączenia między osłonką pochwową jądra a ścianą moszny u noworodka sprawia, że skręt jądra w tym wieku jest z reguły typu nadosłonkowego. Powrózek nasienny ulega skręceniu powyżej osłonki pochwowej jądra, stąd też zmiany naczyniowe dotyczą błony surowiczej i jej zawartości. Skręcenie może nastąpić w jednym lub drugim kierunku, a liczba obrotów bywa rozmaita.
Etiologia jest nieznana. Być może skurcz spiralnie ułożonego dźwigacza jądra może być czynnikiem zapoczątkowującym. Określenie dokładnego czasu od rozpoczęcia skrętu jest bardzo trudne. Obserwacje wielu autorów wskazują, że obrzęk jądra stwierdza się czasami w chwili urodzenia, co oznacza, że skręt jądra nastąpił przed urodzeniem. Najczęściej dotyczy jednego jądra, choć może się zdarzyć jednoczesny skręt obu jąder.
Klinicznie noworodek ze skrętem jądra czuje się dobrze i nie ma dolegliwości bólowych. Moszna po stronie skrętu jest obrzęknięta i zasiniona, a w dnie moszny można zaobserwować zagłębienie lub dołek. Jądro jest powiększone i twarde, ale niebolesne.
Rozpoznanie skrętu jądra u niemowląt ustala się zazwyczaj zbyt późno, aby można było uratować gonadę, ale kontrola operacyjna z dostępu przez mosznę jest zawsze uzasadniona. Skręcony powrózek nasienny odkręca się i otwiera zgrubiałą osłonkę wspólną w celu skontrolowania jądra. Należy naciąć osłonkę białawą aby uwidocznić miąższ. Jądro po odkręceniu rzadko wykazuje wyraźną poprawę w ukrwieniu, niemniej należy je pozostawić jeśli nie uległo już martwicy, ponieważ część czynnej tkanki może przeżyć. W przypadku skrętu po jednej stronie należy wykorzystać możliwość zabezpieczenia drugiego jądra przed skręceniem. Jądro odsłania się przez nacięcie moszny, a następnie osłonkę białawą przyszywa się dwom lub trzema cienkimi szwami do mięśni osłonki kurczliwej. Umocowanie nie skręconego jądra jest w większości przypadków najistotniejszym elementem zabiegu.
bombelspec