charyzma czy charyzmania smith chuck.pdf

CHARYZMA CZY

CHARYZMANIA

ChuckSmith

CHARYZMA CZY

SPISTREŚCI

1. Wposzukiwaniuodpowiedzi

2. DuchŚwiętyjestBogiem

3. OsobaDuchaŚwiętego

4. PracaDuchaŚwiętegowŜyciuchrześcijanina

5. Agape–BoŜamiłość

6. SłowoBoŜestajesiębardziejrealne

7. DziałanieDuchaŚwiętegowświecie

8. Coświęcej

9. Mówieniejęzykami

10. Kiedyjęzykiustaną?

11. Dlaczegocharyzmaczęstozmieniasięwcharyzmanię?

12. Otrzymywaniemocy

13. Doskonalszadroga

Zakończenie

Rozdział1

WPOSZUKIWANIUODPOWIEDZI

Wlatachmojegodzieciństwaipóźniej,wokresiedorastania,poświęciłem

mnóstwoczasunato,abywykazaćinnym,Ŝe,pomimoiŜniechodzędo

kinainatańce,tojednakjestemnormalny.Wkościelezielonoświątkowym,

doktóregochodziłem,filmyitańcebyłyuwaŜanezarzeczystraszne.

PoniewaŜ nie mogłem uczestniczyć w „światowych” zajęciach moich

przyjaciół,zapraszałemichnanaboŜeństwadoswojegokościoła–byliśmy

bowiem nieustannie napominani, aby w ten właśnie sposób składać

świadectwooChrystusie.Jedynyproblempolegałnatym,ŜeprawiekaŜdej

niedzielipastorostrzegałprzedpułapkamiHollywood'u,przedtańczeniem,

piciem,paleniemitp.Zwykłbyłmawiać:“GdybyBógchciał,Ŝebyczłowiek

palił,umieściłbykominnaczubkujegogłowy”.OprócztegonaboŜeństwo

byłozwykleprzerywanedwomalubtrzema“poselstwamiwjęzykach”iich

tłumaczeniem.

Wielerazy,siedzącwkościelezmoiminiezbawionymiprzyjaciółmi,których

ze sobą przyprowadziłem, słyszałem jak pani Newman zaczynała

oddychać w zabawny sposób. Wiedząc z doświadczenia, Ŝe jest to jej

wstęp do „mówienia jeŜykami”, szybko zaczynałem się modlić: „Panie

BoŜe, proszę, nie przemawiaj dzisiaj językami – moi koledzy nie

zrozumieją”.IalboPanniechciałmniewysłuchaćalbopaniNewmanGo

niesłuchała,poniewaŜwchwilępóźniejwstawałacaładrŜącaigłośnym,

wysokim głosemprzekazywałaprzesłanie od Boga naów dzień.Paliłem

się ze wstydu, słyszącza sobą chichotmoich przyjaciół.Miałem jedynie

nadzieję, Ŝe zachowując się w taki sposób, nie popełniają śmiertelnego

grzechu. Po naboŜeństwie czekałem w napięciu na ich pytania: „Co to

było?”, a poniewaŜ sam niezupełnie rozumiałem to, co się działo, z

trudnościąprzychodziłomiwyjaśnienie.

Jako dziecko nie mogłem zrobić nic innego jak tylko dziwić się tym

„poselstwomwinnychjęzykach”,któresłyszałem.Naprzykład:czasempo

krótkiej wypowiedzi następowało długie tłumaczenie, a kiedy indziej po

długiej – krótkie. Innym razem zauwaŜałem w przesłaniu w językach

powtarzającesięfrazyidziwiłemsię,dlaczegoodpowiednie,powtarzające

sięfrazyniewystępowaływtłumaczeniu.

Pojawiającesiępytania

Dręczyły mnie równieŜ inne wątpliwości dotyczące mojego kościoła.

Zastanawiałomnienaprzykład,dlaczegoinnekościołymająowielewięcej

członków, chociaŜ to nasz kościół był przecieŜ najbardziej „duchowy” w

całymmieście.Mówionomiwtedy,Ŝewiększośćludziszukałatwejdrogi

donieba,ainnekościołysąliczniejsze,poniewaŜmówisięwnichludziom

to, co chcą usłyszeć. Gdyby w naszym kościele robiono takie rzeczy,

równieŜbyłbypełenludzi...idącychdopiekła.

Trapił mnie teŜ inny problem dotyczący naszego kościoła – widziałem w

nimbrakmiłości.Wiedziałem,ŜeowocemDuchajestmiłośćiniemogłem

zrozumieć,dlaczegowkościeleistniejetylepodziałów.Całyczasścierali

się ze sobą ludzie popierający pastora ici, którzy chcieli się go pozbyć.

Ludzietakczęstoodchodziliodnaszegokościoła,Ŝegdybywszyscyjego

dawniczłonkowiepowrócili,mielibyśmynajwiększykościółwmieście!

W jakimś sensie odejście z naszego kościoła było równoznaczne z

odejściem od Pana. Ci, którzy odeszli od nas, z pewnością odeszli od

prawdziwej wiary w poszukiwaniu łatwej drogi do nieba. JakŜe często

przyłapywałemsięnamarzeniachotym,ŜebypójśćdoKościołaWspólnoty

(Community Church – przyp. tłum.) czy do Kościoła Prezbiteriańskiego.

Później, w niedziele wieczorem, przekonany o grzeszności swojego

pragnienia „zejścia na złą drogę”, wychodziłem do przodu, do ołtarza i

zostawałem raz jeszcze „zbawiony”. Próbowałem udowodnić, Ŝe jestem

normalny, prześcigając innych w szkole. Starałem się być

najinteligentniejszym dzieckiem w klasie, najszybszym biegaczem, tym,

który rzuci piłkę najdalej. Niestety, większość moich kolegów starała się

dowieść swojej normalności przez picie, palenie i udział w chuligańskich

wybrykach.Niewieluznichpozostałowszkoleniedzielnej.Jednakdzięki

łasceBoŜejigłębokiemuoddaniumoichrodzicówjakośprzetrwałem.

Wynikimoichposzukiwań

ChociaŜ po powyŜszym wprowadzeniu moŜe się to wydawać czymś

dziwnym, to jednak jestem naprawdę przekonany, Ŝe martwota wielu

tradycyjnych kościołów moŜe zostać oŜywiona tylko przez dary Ducha

Świętego, działające w Ciele Chrystusa. Nie mam tutaj na myśli

niebiblijnych ekscesów, których byłem świadkiem jako dziecko, ale coś

rzetelnego i biblijnego – mającego Słowo BoŜe za ostateczny autorytet

wiaryipostępowania.

Pamiętając o tym, zacząłem szukać w Piśmie Świętym wywaŜonego

podejściadozagadnieniaDuchaŚwiętegoiJegodziałaniawdzisiejszym

Kościele. Byłem przekonany, Ŝe musi istnieć jakaś pozycja pośrednia

pomiędzy zielonoświątkowcami, podkreślającymi znaczenie przeŜyć, a

fundamentalistami,poszukującymiprawdy,któratakczęstozmieniasięw

„martwąprawdę”.Rezultatymoichposzukiwańzostałyprzedstawionewtej

ksiąŜce. Modlę się, aby Bóg mógł uŜyć jej w Ŝyciu czytelników – jako

wprowadzeniadopełniŜyciakierowanegoprzezDuchaŚwiętego.

Charyzmajestpięknym,dokonanymprzezBoŜegoDuchanamaszczeniem

ludzkiego Ŝycia uzdalniającym do wykonywania BoŜych dzieł. Jako

szczególne,niezwykledynamicznedziałanieDuchaŚwiętegosprawia,Ŝe

człowiekzdajesiępromieniowaćBoŜąchwałąimiłością.

Charyzmaniajestcielesnymusiłowaniemupozorowaniacharyzmy.Jestnią

kaŜdapróba wykonywaniadzieła Duchaprzy pomocyenergii izdolności

“ciała” – czyli starej egocentrycznej natury człowieka. Charyzmania to

duchowe oszustwo polegające na zastąpieniu BoŜej inspiracji wysiłkiem

„ciała”,amądrościimocyBoŜej–ludzkimisztuczkami,mądrościączysiłą.

MoŜesiętoprzejawiaćwbardzozróŜnicowanychpostaciach,począwszy

od spotkań, podczas których planuje się pracę czy strategię kościoła i

obmyślaprogramyjegorozwoju,poprzezgromadzeniefunduszymających

stanowić budŜet kościelny, a skończywszy na dzikich i bezładnych

wybuchach mówienia językami, zakłócających poranne naboŜeństwa

niedzielne.

KaŜde działanie pozbawione rzetelnej podstawy biblijnej i zaufania, Ŝe

Duch Święty zrealizuje swoje zamierzenia względem Kościoła –

niezaleŜnieodśrodkówczyzdolności,jakimidysponujeczłowiek–kaŜde

takiedziałaniejestdziełem„ciała”.

ZrównowaŜonapostawa

KsiąŜka ta stara się zająć wywaŜone, biblijne stanowisko między

szydercami, którzy mówią: „To jest dzieło diabla”, a fanatykami

twierdzącymi:„DuchŚwiętysprawił,Ŝetozrobiłem”.PokazujeonarównieŜ

kim jest Duch Święty i opisuje Jego rzeczywiste działanie w świecie,

KościeleiŜyciuludziwierzących.

Nieproszęoprzyjęcienaślepowszystkichzawartychwniejstwierdzeń,

zachęcam jedynie do badania Pisma i sprawdzenia, czy rzeczywiście

„rzeczy tak się mają”. „Wszystkiego doświadczajcie, co dobre, tego się

trzymajcie”.

Rozdział2

DUCHŚWIĘTYJESTBOGIEM

PoniewaŜ ksiąŜka ta stawia sobie za cel doprowadzenie czytelnika do

pełnej, osobistej i opartej na rzetelnych biblijnych podstawach więzi z

Bogiem w osobie Ducha Świętego,musimy najpierw zatem wykazać,Ŝe

DuchŚwiętyjestjednązosóbTrójcyŚwiętej.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: