SZTUCZNE ODDYCHANIE METODĄ „USTA-USTA”
I MASAŻ SERCA
1. Chorego układamy na wznak z głową odchyloną maksymalnie do tyłu, aby
zapewnić drożność dróg oddechowych. Sprawdzamy jamę ustną, czy nie ma
w niej żadnych obcych przedmiotów.
2. Sprawdzamy tętno na tętnicy szyjnej i jednocześnie obserwujemy pracę klatki
piersiowej. Nigdy nie wdmuchujemy powietrza do ust osoby, której powrócił
samoistny oddech.
3. Robimy 2 „wdechy życia”. Pamiętamy o zapewnieniu szczelnego docisku ust
do ust oraz zaciśnięciu nosa poszkodowanego.
4. Sprawdzamy tętno.
5. Robimy 2 wdechy, a następnie 15 razy uciskamy klatkę piersiową.
Na klatce piersiowej poszkodowanego odszukujemy koniec mostka,
a następnie powyżej tego miejsca, na wysokości trzech palców ustalamy
żądany punkt, który powinien się znajdować bezpośrednio nad sercem.
Utrzymujemy to samo miejsce podczas masażu.
Ratownik klęka na wysokości klatki piersiowej poszkodowanego. Na wyzna-
czonym wcześniej punkcie nacisku kładzie dłoń, przy czym palce są odgięte
ku górze, by nie dotykały klatki piersiowej; druga dłoń uciskając grzbiet dol-
nej ręki w okolicy nadgarstka wzmacnia siłę nacisku. Przy wyprostowanych
łokciach, układ rąk ratującego jest prostopadły do klatki piersiowej poszko-
dowanego.
6. Po 2 minutach akcji następuje 5-sekundowa przerwa na sprawdzenie tętna
i oddechu.
7. Jeżeli tętno i oddech nie powróciły, nadal kontynuujemy sztuczne oddychanie.
8. Jeżeli powróciło tętno a utrzymuje się bezdech, ratownik kontynuuje
oddychanie z częstotliwością 1 wdechu na 5 sekund.
A-n-i-t-a