METODY ODDZIAŁYWANIA WYCHOWAWCZEGO
Na podstawie zapamiętanych lub zaobserwowanych podczas nauki szkolnej sytuacji wychowawczo-dydaktycznych spróbuj określić metody oddziaływania wychowawczego zastosowane przez nauczyciela wychowawcę. Oceń te metody z punktu widzenia ich przydatności lub szkodliwości.
Problem: Dzieci nie panują nad sobą.
Rozwiązanie:
Najpierw przedstawiamy dzieciom typy zachowań ludzkich, np.:
1. Sangwinik: płomienny, zmienny, krewki.
2. Choleryk: wybuchowy, gwałtowny, zapamiętały.
3. Flegmatyk: mało ruchliwy, spokojny, zasiedziały.
4. Melancholik: spokojny, zgorzkniały, niezadowolony.
Tłumaczymy dzieciom , że od charakteru i osobowości zależy natężenie przeżywania i sposób reagowania człowieka na różne sytuacje:
Stres – stan psychiczny wywołany sytuacją, w której jest zagrożona realizacja ważnych zadań, wartości.
Frustracja – reakcja organizmu na stres.
Omawiamy reakcję na frustrację (podział według psychologów):
Depresja – zahamowanie aktywności, apatia, przygnębienie.
Izolacja – unikanie kontaktów społecznych; tworzenie idealnego, nierealnego świata marzeń,; „odludek”.
Agresja – bicie, krzywdzenie: przedmiotu wywołującego frustrację(bezpośrednia) lub innych (pośrednia); siebie.
Regresja – cofanie się na niższy poziom rozwoju, np. tupanie, krzyk, odmowa jedzenia.
Fiksacja – zahamowanie rozwoju społecznego dziecka na poziomie odpowiadającym okresowi życia, w którym doznał frustracji, np. dziecko traci rodziców, występuje u niego infantylizm lub oschłość; uporczywe powtarzanie tych samych czynności, mimo że nie przynoszą efektów.
Nawiązujemy dyskusję na następujące tematy:
Czy można uniknąć stresów (nie) ?
(trzeba się na nie uodpornić i prawidłowo reagować).
Co wywołuje stresy?
Jak reagujecie na stresy i jak je opanowujecie?
Tłumaczymy dzieciom (wychowankom) jak reagować na stresy i mechanizmy obronne u człowieka.
MECHANIZMY OBRONNE
A) Wypieranie - polega na niedopuszczaniu do świadomości myśli, które mogą wywołać lęk i niepokój (słynne „jakoś to będzie”)
B) Projekcja – rzutowanie na innych i przypisywanie im cech, których nie akceptuje się u siebie (tłumaczy się siebie).
PRAWIDŁOWE REAKCJE NA STRESY.
1. Poznać źródło stresu i zauważyć je.
2. Prawidłowo ocenić, np. nie rozpoczynam drażliwej dyskusji z rodzicami, bo wiem, że skłania mnie do tego nie chęć rozwiązania problemu, ale zwykłe wyładowanie złości.
3. Relaks
A) oddychanie, liczenie, skupienie się na określonym przedmiocie wywołującym miłe uczucia;
B) rozmowa z kimś bliskim (zwierzenia), pisanie pamiętników;
C) muzykoterapia;
D) psychozabawa – wyładowanie emocji w czasie inscenizacji wymyślonych historyjek.
Namawiamy dzieci do wypróbowania wyżej podanych sposobów.
katechetka79