Inwestycje budowlane – nakłady finansowe, które przechodzą przez proces inwestycyjny w celu uzyskania zamierzonych efektów
Przedsięwzięcie inwestycyjne – najszersze ujęcie programu inwestycyjnego przewidzianego do realizacji w określonym celu, miejscu i czasie.
Zadanie inwestycyjne – część zakresu rzeczowego przedsięwzięcia, która może być z niego wyodrębniona jako nierozerwalna całość gospodarcza a po oddaniu do użytku pozwala na eksploatację. Np. przedsięwzięcie – osiedle ; zadanie – budynek mieszkalny
Obiekt budowlany – budynek, budowla inżynierska, instalacja przemysłowa lub urządzenie stanowiące część zadania inwestycyjnego.
Cykl realizacji – okres czasu w którym przebiega realizacja inwestycji
Metody organizacji pracy - Roboty , na budowie można prowadzić metodą :
1. równoczesnego wykonania,
2. kolejnego wykonania,
3. pracy równomiernej.
Metody organizacji pracy - Roboty , na budowie można prowadzić met :
Met. równoczesnego wykonania polega na jednoczesnym prowadzeniu robót na różnych obiektach lub działkach przez brygady specjalizowane albo kompleksowe. Zaletą tej met jest szybkość wykonania. Wadą natomiast nierównomierność pracy ludzi i sprzętu oraz zużycia materiałów co stwarza duże trudności organizacyjne i techniczne.
Met. kolejnego wykonania różni się od poprzedniej, że poszczególne roboty na obiekcie lub działce są wykonywane jedna po drugiej. Do wykonania następnej roboty można przystąpić po całkowitym zakończeniu robót poprzedzających. Wadą jest długi cykl budowy i brak ciągłości pracy brygad. Zaletą met jest możliwość racjonalnego ułożenia kolejności robót.
Met. pracy równomiernej - polega na wykonywaniu poszczególnych procesów roboczych bez przerw przez brygady specjalizowane lub kompleksowe, posługujące się stałym zestawem środków produkcji. Przechodzenie brygad z działki na działkę organizuje się w ten sposób, że po wykonaniu robót przez jedną brygadę na danej działce, przechodzi ona na działkę następną, a na jej miejsce wchodzi brygada następna, która wykonuje kolejny proces roboczy.
Proces inwestycyjny- ogół czynności zmierzających do stworzenia nowych lub powiększenia już istniejących środków trwałych
Proces inwestycyjny:
I Etap : Etap przygotowania inwestycji:
* I faza : analiza i ocena potrzeb – studium wykonalności inwestycjiàinterdyscyplinarne opracowanie w celu określenia:
- celu i programu inwestycji
- rynkowego uzasadnienia inwestycji
- ekonomicznej efektywności inwestycji
- kosztu inwestycji
- technicznej wykonalności inwestycji
- zdolności organiza. firmy do przeprowadz.inwers.
STUDIUM WYKONALNOŚCI
Wyk.pod wyk.pod wykonnalność wzg. tech wzg. rynkowym
pod wzg finans.
Pod wzg.organizacyjnym
* II faza : programowanie (określenie charakteru,celu , wielkości inwestycji,kosztu i efektywności inwestycji,wybór lokalizacji inwestycji)
* III faza : planowanie(planowanie:a) dyrektywne-wieloletnie bądź roczne; b) operatywne-kwartalne,dobowe,miesięczne)
* IV faza: projektowanie (projektowanie przez biura lub komórki projektowe; spotkania z inwestorami i omawianie szczegółów i zmian w projekcie)
II etap : realizacji (faza wykonawcza obejmuje sporządzenie budowlanych opracowań projektowych)
I faza : wykonawstwo
II faza : wyposażenie
III faza :sprawdzenie i odbiór
IV faza: osiągnięcie przez inwestycję projektowanych zdolności produkcyjnych
Proces inwestycyjny rozpoczyna się z chwilą podjęcia decyzji o budowie.
STUDIUM WYKONALNOŚCI:
- wykonanie pod względem finansowym
- technicznym
- rynkowym
- organizacyjnym
Studium wykonalności:
- następuje po podjęciu inicjatywy co do inwestycji
- ustala wady i zalety projektu
- zawiera różne alternatywy projektu
- bada rynkowe powodzenie ,ekonomię ,efektywność
Cel badań rynku:
-określenie rynkowego uzasadnienia inwestycji
-zmniejszenie ryzyka i niepewności związanych z inwestycją
-rozwiązanie problemu decyzyjnego
Inwestor – osoba lub instytucja zalecająca wykon.obiektów lub budynków mająca fundusze i uregulowane sprawy prawne dotyczące wywłoszczenia terenu, prawa własności.
OBOWIĄZKI: 1.wniosek do Organu Administracji Państwowej o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu; 2.uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania zabudowy i terenu; 3. zlecenie projektu osobom o odpowiednich kwalifikacjach; 4.uzyskanie pozwolenia na budowę; 5. zawiadomienie właściwego organu o rozpoczęciu budowy; 6. odbiór robót ,7.zorganizowanie placu bud. 8. może ustanowić inspektora nadzoru inwestorskiego, 9.może zobowiązać projektanta do nadzoru autorskiego
Inwestor zastępczy – instytucja która na zlecenie inwestora pełni jego funkcję za odpowiednią opłatą.
Inspektor nadzoru inwestorskiego- przedstawiciel inwestora na placu budowy mający uprawnienia budowlane. OBOWIĄZKI I PRAWA:1.sprawdzenie jakości wykonywanych robót budowlanych, 2. spr. I odbiór robót budowl. ulegających zakryciu, 3. potwierdzenie faktycznie wykonywanych robót oraz usunięcie wad, a także na żądanie inwestora kontrolowanie rozliczeń budowy, 4. może wydawać kierownikowi budowy polecenia potwierdzone wpisem do dziennika budowy dotyczące usunięcia nieprawidłowości, odkrycia robót lub elem. zakrytych, 5. przedstawienie ekspertyz prowadzonych robót, 6. żądać od kierownika budowy dokonania poprawek lub ponownego wykonania wadliwie wykonanych robót
Projektant – osoba która posiada uprawnienia projektowe, ma pełną odpowiedzialności służbową, cywilną lub karną za niewykonanie projektu.
OBOWIĄZKI I PRAWA:1.opracowanie projektu obiektu budowlanego zgodnie z ustaleniami określonymi w decyzji o warunkach zabudowy, wg PN i zgodnie ze sztuką budowlaną, 2.uzyskanie wymaganych opini, uzgodnień i sprawdzeń rozwiązań projektowych, 3.wyjaśnienie wątpliwości dotyczących projektu, 4. sprawdzenie nadzoru inwestorskiego na żądanie inwestora, 5. ma wstęp na teran budowy i dokonywania zapisów w dzienniku budowy, 6.żądania wpisem do dziennika budowy wstrzymania robót budowlanych w razie stwierdzenia możliwości powstania zagrożenia oraz wykonania ich niezgodnie z projektem, 7. pomoc w sporządzaniu wniosku o wydanie decyzji o warunkach zagospodarownia i zabudowy terenu;
Kierownik budowy – odpowiedzialny za realizację i organizację budowy.
OBOWIĄZKI I PRAWA:1.protokularne przejęcie od inwestora i odpowiednie zabezpieczenie terenu budowy wraz z obiektami budowlanymi, urządzeniami i stałymi punktami osnowy geodezyjnej, 2.prowadzenie dokumentacji budowy, 3.wstrzymanie robót bud. w przypadku stwierdzenia możliwości zagrożenia, 4.zawiadomienie inwestora o wpisie do dziennika bud. dotyczące wstrzymania robót budowlanych, 5.zgłaszanie inwestorowi do sprawdzenia lub odbioru wykonanych robót ulegających zakryciu, 6.przygotowanie dokumentacji powykonawczej, 7.ustosunkowanie się w dzienniku budowy do zaleceń w nim zawartych, 8.wystąpienie do inwestora w sprawie zmian dotyczących budowy, 9.jego prawem i obowiązkiem jest bezpośrednie sterowanie procesem budowlanym, musi współpracować z inwestorem, projektantem, dostawcami maszyn i urządzeń.
A) generalnego wykonawcy
B) generalnego realizatora inwestycji
C) w systemie gospodarczym
D) w formie tradycyjnej: (plusy met.) wysoki stopień pewności: cen,czasu realizacji; konkurencja cenowa między wykonawcami; elastyczność w stosunku do zmian projektowych; (minusy met.) niełatwe do ułożenia związki między stronami; projektant nie ponosi odpowiedzialności za wykonywanie robót; wykonawca nie ma wpływu na wykonawstwo; późniejsze wejście wykonawcy nabudowę w porównaniu z innymi metodami; konieczność większej koordynacji robót
E) wykonawstwo wraz z projektowaniem:
(plusy met.) połączenie odpowiedzialności za projekt i wykonanie; konkurencyjność cenowa; gwarantowane koszty i czas budowy; szybkie wejście wykonawcy na budowę; optymalizacja wykonania.
(minusy met.) wymagany wysoki stopień organizacji i ekspertyz; wymagania klienta mogą być rozbieżne z wymaganiami realizatora
F) Gri – nadzór kompleksowy
F) „ pod klucz” – stos. Do proj. Interdyscyplinarnych, dużych, wymagających zaawansowanej technologii
(plusy met.) min. Wysiłku ze strony inwestora; stabilność ceny;
(minusy met.)koszt realizacji do 20% droższy do systemu częściowego; brak wpływu klienta na prowadzenie inwestycji.
5.PODZIAŁ HARMONOGRAMÓW BUD. I ICH ZWIĄZEK Z PLANAMI PRZEDSIĘBIORS. :
Harmonogramy budowlane służą do :
planowania produkcji budowlanej, przedstawiają przebieg w czasie poszczególnych czynności oraz podają zapotrzebowanie na środki produkcji w różnych okresach trwania procesu produkcyjnego. Zależnie od zakresu rozróżnia się następujące harm budowy:
-zespołu obiektów,
-poszczególnych obiektów,
-poszczególnych rodzajów robót.
Harm te różnią się między sobą szczegółowościa.
W zależności od etapu opracowania projektu organizacji budowy wyróżnia się;
Harmonogramy dyrektywne- obejmują cały cykl realizacji obiektu
Harmonogramy ogólne- dotyczą poszczególnych
obiektów i obejmują cały okres ich wykonania; jest podstawą planowania i organizacji budowy
Harmonogramy szczegółowe - są podst do wykonania planów operatywnych miesięcznych, tygodniowych i dobowych dla poszczególnych ogniw organizacyjnych budowy, mogą dotyczyć poszczególnych el budowli lub określonych rodzajów robót, są opracowane najczęściej dla miesięcznych okresów realizacji.
Sporządza go zwykle wykonawca.
Dla potrzeb planowania, organizacji i kontroli przebieg robót o założonej technologii i organizacji.
Jest narzędziem operatywnego zarządzania przez kierowników budowy.
Każdy z wymienionych wyżej harm. składa się z 3 zasadniczych elementów:
- zestawienia analityczne. (niezbędne dane liczbowe)
- części graficznej w odpowiedniej skali czasu
- części obejmującej wykresy sprawdzające obejmujące: harmonogramy zatrudnienia, pracy sprzętu, finansowy
---------------------------------------------------------------
1. planowanie dyrektywne
Polega na skoordynowaniu podst zadań podejmowanych przez inwestora, wykonawców i dostawców w celu realizacji inwestycji. Istotą jest określenie terminów rozpoczęcia i zakończenia obiektu a także zaplanowanie przebiegu robót przedwykonawczych.
2. planowanie operatywne
musi być dostosowane do planowania dyrektywnego. Musi uwzgl aktualne warunki realizacji. Dzieli się na : miesięczno – tygodniowe (tygodniowo – dobowe).
W planowaniu stos są 3 techniki :
1.posługiwanie się harmonogramem budowlanym
2.stos harmonogramów liniowych
3.metody sieciowe
Części :
1.analityczna
2.graficzna
3.wykresy sprawdzające (harmonogram zatrudnienia, finansowania, pracy maszyn)
Graficzny przebieg robót :
1.harmonogramy dla zespołu obiektów
2.harmonogramy dla poszczególnych obiektów
3.harmonogramy dla poszczególnych rodzajów robót
Różnią się między sobą szczegółowością opracowania :
1.harm dyrektywny
2.harm ogólny
3.harm szczegółowy
-------------------------------------------------------------
Harm belkowy
Część analityczna będzie bardziej rozbudowana (zawiera więcej szczegółów) : podstawa opracowania, wyszczególnienie robót, jednostki, ilość robót, nakład na jednostkę, ilość osób w brygadzie, wydajność dzienna brygady (ile jednostek wykona brygada w ciągu 1 dnia roboczego), czas trwania roboty. Ilość osób w brygadzie należy tak przyjmować aby ich wydajność była podobna do wydajności sprzętu ciężkiego.
Harm liniowy
Stos do robót instalacyjnych i drogowych. Przedstawia się w postaci :
- czasowo – drogowe
- czasowo – ilościowe
- czasowo – wydajnościowe
Stos się je przy robotach które można podzielić na określone odcinki dla których postęp wyraża się w postaci „prędkości”. Przedstawienie planu liniowego odbywa się za pomocą osi pionowej z naniesionym na nią odcinkiem robót, oś pozioma jest osią czasową. Każde zdarzenie przedst się za pomocą linii których nachylenie oznacza prędkość postępu robót. W przypadku gdy następcą zdarzenia przebiegającego wolno jest zdarzenie przebiegające szybciej należy zwrócić uwagę aby te zdarzenia nie zbliżyły się na tzw odl krytyczną. Odl krytyczna wynika z procesu technologicznego, przyczyn organizacyjnych, kolejności wyk robót.
Harmonogramy zatrudnienia.
Harm zatrudnienia wyk się na podst harm zadań rzeczowych. Sporządza się je przez rzutowanie przebiegu robót i sumowanie liczby osób zatrudnionych w poszczególnych specjalnościach. Sumowanie przeprowadza się dla każdej kolumny pionowej harm oznaczającej kolejne jednostki czasu. Liczbę robotników podaje się w kolumnie pionowej, dane mogą być przedstawione w formie ułamka, w którego liczniku podana jest liczba pracowników wykwalifikowanych a w mianowniku liczba pracowników niewykwalifikowanych. Jeśli skład grupy jest bardzo zróżnicowany, podaje się go nie w postaci ułamka, lecz za pomocą opisu obejmującego wszystkie specjalności i liczbę zatrudnionych. Przy wykonywaniu harm zatrudnienia robotników wykwalifikowanych za pomocą geometrycznego sumowania harmonogramów poszczególnych specjalności, zaleca się pozostawienie wykresów pomocniczych jako składowych projektowanego harm zatrud I oznaczenie ich numerami bieżącymi, odpowiadającymi numeracji w wyszczególnieniu robót. W ten sposób uwidacznia się przebieg ruchu poszczególnych brygad na budowie.
Harmonogramy finansowe.
Harm finansowe budowy powinny być wykonywane jako oddzielne dokumenty, aby nie zmniejszały przejrzystości ogólnego harm budowy. Linie odpowiadające procesom roboczym w ogólnym harm budowy, odpowiadają tutaj przebiegowi kosztów budowy w czasie. Zestawienie analityczne harm finansowego budowy, obok wykazu robót przepisanego z harm ogólnego budowy, powinno zawierać: wartości kosztorysów poszcz el, czas realizacji podany w dniach roboczych i średni dzienny przerób. Technika sporządzania harm finansowych budowy polega na wpisywaniu w odstępach miesięcznych lub dwutygodniowych, liczb odpowiadających wielkości nakładów finansowych przypadających na kolejne okresy realizacji poszczególnych robót.
1. należy wykonywać w możliwie najkrótszym czasie w celu ograniczenia możliwości naruszenia równowagi skarp i obniżenia wytrzymałości gruntu dna wykopu
2. Na dnie należy pozostawić niedobraną warstwę gr. 0,1-0,2 (wyk.ręczne) , 0,2-0,3 (wyk.mech.) – tę warstwę gruntu usunąć bezpośrednio przed układaniem fundamentów
3 Woda gruntowa powinna być usuwana z wykopu grawitacyjnie , przez odpompowanie , drenaż lub igłofiltry.
4 Płytkie tymczasowe wykopy pon,poź.wód gr. można wykonywać o ścianach pionowych bez umocnień
5 Wykopy tymczasowe o większych głęb.powinny mieć umocnienia lub odpowiednie nachylenie ścian.
6. pochylenie skarp zależy: od kategorii gruntów, szer. dna, od obciążenia nazizmu;
7. wykopy o większych głębokościach powinny być wykonane z odpowiednim pochyleniem:
*dla 1 i 2 kat.grun.àwykop bez obudowy o głęb. 1m
* dla 1 i 2 kat.grun.àobudowa pełna, głęb. > 1 m
* dla 3 i 4 kat.grun.à bez obudowy, głęb. do 1,5 m
à 1,5 – 3 – obudowa ażurowa
à powyżej 3 m – obudowa pełna
Wzory na obliczanie wykopów:
1. - dla liniowych
V > Vrzecz
2. Fo – pow.środkowa
V < Vrzecz
3.Obl. wykopów pod budynki – wzór Simpsona
F1=a*b , F2...
kkris2