Funkcje kierownia, ich rola i charakterystyka na poszczególnych szczeblach hierarchi organizacyjnej.
Funkcje kierowania:
- planowanie,
- organizowanie,
- pobudzanie (inaczej motywowanie),
- kontrolowanie.
Szczeble organizacyjne – charakterystyka kierowania:
- najwyższy szczebel – szerokie, twórcze,
- średni wyższy szczebel – dostatecznie szerokie i częściowo twórcze,
- średni niższy szczebel – ograniczone, częściowo zrutynizowane,
- najniższy szczebel – szczegółowe, zrutynizowane.
Planowanie – polega na formułowaniu celów i na przewidywaniu przyszłego układu warunków działania, dostosowaniu do funkcjonującego układu.
Organizowanie – polega na ustalaniu części danego działania całościowego (ludzi oraz rzeczy), działaniu cząstkowym, a następnie łączeniu tych części zorganizowanym w całość.
Pobudzanie – polega na tym, że części kierowniczej całości przyczyniają się każda we właściwy sposób do osiągnięcia calu istnienia i działania całości, a jeśli tak to każda z tych części musi funkcjonować sprawnie i elastycznie.
Kontrolowanie – polega na porównaniu rzeczywistego przebiegu zorganizowanej całości działań z zamierzonym rezultatem.
Punkty zarządzania można ułożyć na co najmniej trzy grupy (trzy układy): układ rzeczowy, podmiotowy oraz rodzajowy.
Układ rzeczowy jest zbudowany na podstawie kryterium stosunków danych czynności do całego procesu zarządzania.
Układ podmiotowy wyróżniamy ze względu na rodzaj podmiotu i jego usytuowanie w hierarchi organizacyjnej szczebli najwyższych do najniższych.
Układ rodzajowy, który wynika ze stosunków podmiotów zarządzania w strukturze organizacyjnej.
Szczeble zarządzania
Podmiotowy
Rzeczowy
Rodzajowy
Nadzór
Dyrektywa
PLANOWANIE
ORGANIZOWANIE
POBUDZANIE
KONTROLOWANIE
Funkcje, określenia celu działalności oraz doboru środków do ich realizacji
Analiza
Kontrola
Koordynacja
Zabezpieczenie środków
Funkcje wykonawcze
Wytwarzanie
Typy, rodzaje i wymiary struktur organizacyjnych.
Rozróżniamy dwa podstwowe rodzaje specjalizacji:
- specjalizacja jednolitej technologii,
- specjalizacji oparta na wytwarzanym produkcie (przedmiocie).
Uwzględniając dwa rodzaje specjalizacji, wyróżniamy trzy typy struktury produkcyjnej zakładu, tj. struktura technologiczna, przedmiotowa i pośrednia.
Struktura technologiczna występuje wtedy, gdy komórki produkcyjne tworzone są przy uwzględnieniu jednorodności prowadzonych w nich procesów technologicznych.
Między takimi komórkami produkcyjnymi istnieje bardzo ścisła wspólpraca. Ze strukturą przedmiotową mamy do czynienia wtedy, gdy tworzone komórki produkcyjne wyspecjalizowane są w produkowaniu jednego lub niewielkiej ilości wyrobu, wtedy te otrzymywane są w wyniku przeprowadzenia różnorodnych operacji technologinczych. Typ pośredni struktury jest typem mieszanym i łączy w sobie elementy struktury technologicznej oraz struktury przedmiotowej.
lukkar84