ustawa prawo własności intelekturalnej.pdf

©Kancelaria Sejmu

s. 1/99

USTAWA

z dnia 30 czerwca 2000 r.

Prawo własności przemysłowej

Opracowano na pod-

stawie: Dz. U. z 2003

r. Nr 119, poz. 1117,

z 2004 r. Nr 33, poz.

286, z 2005 r. Nr 10,

poz. 68, Nr 163, poz.

1362, Nr 167, poz.

1398, z 2006 r. Nr

170, poz. 1217 i 1218,

Nr 208, poz. 1539, z

2007 r. Nr 99, poz.

662, Nr 136, poz. 958,

z 2008 r. Nr 180, poz.

1113, Nr 216, poz.

1368, Nr 227, poz.

1505, z 2010 r. Nr

182, poz. 1228.

Tytuł I

Przepisy ogólne

Art. 1.

1. Ustawa normuje:

1) stosunki w zakresie wynalazków, wzorów użytkowych, wzorów przemy-

słowych, znaków towarowych, oznaczeń geograficznych i topografii ukła-

dów scalonych;

2) zasady, na jakich przedsiębiorcy mogą przyjmować projekty racjonalizator-

skie i wynagradzać ich twórców;

3) zadania i organizację Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej, zwa-

nego dalej „Urzędem Patentowym”.

2. Przepisy ustawy nie uchybiają ochronie przedmiotów, o których mowa w ust. 1

pkt 1, przewidzianej w innych ustawach.

Art. 2.

Zwalczanie nieuczciwej konkurencji reguluje odrębna ustawa.

Art. 3.

1. Ilekroć w ustawie jest mowa o:

1) osobie – rozumie się przez to osobę fizyczną lub prawną;

2) osobie zagranicznej – rozumie się przez to osobę niemającą obywatelstwa

polskiego i odpowiednio miejsca zamieszkania albo siedziby bądź poważ-

nego przedsiębiorstwa na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej;

3) przedsiębiorcy – rozumie się przez to osobę prowadzącą w celach zarobko-

wych działalność wytwórczą, budowlaną, handlową lub usługową, zwaną

dalej „działalnością gospodarczą”;

4) umowie międzynarodowej – rozumie się przez to umowę międzynarodową,

której stroną jest Rzeczpospolita Polska;

5) Konwencji paryskiej – rozumie się przez to Akt sztokholmski zmieniający

Konwencję paryską o ochronie własności przemysłowej z dnia 20 marca

1883 r. (Dz. U. z 1975 r. Nr 9, poz. 51);

6) projektach wynalazczych – rozumie się przez to wynalazki, wzory użytko-

we, wzory przemysłowe, topografie układów scalonych i projekty racjonali-

zatorskie.

2010-11-22

©Kancelaria Sejmu

s. 2/99

7) Biurze Międzynarodowym – rozumie się przez to Międzynarodowe Biuro

Własności Intelektualnej utworzone na podstawie Konwencji o ustanowie-

niu Światowej Organizacji Własności Intelektualnej z dnia 14 lipca 1967 r.

(Dz. U. z 1975 r. Nr 9, poz. 49);

8) międzynarodowym znaku towarowym – rozumie się przez to znak towaro-

wy zarejestrowany w trybie określonym w Porozumieniu lub Protokole;

9) Porozumieniu – rozumie się przez to Porozumienie madryckie o międzyna-

rodowej rejestracji znaków z dnia 14 kwietnia 1891 r. (Dz. U. z 1993 r. Nr

116, poz. 514 i 515);

10) Protokole – rozumie się przez to Protokół do Porozumienia madryckiego o

międzynarodowej rejestracji znaków z dnia 27 czerwca 1989 r. (Dz. U. z

2003 r. Nr 13, poz. 129 i 130);

11) Konwencji o patencie europejskim – rozumie się przez to Konwencję o

udzielaniu patentów europejskich z dnia 5 października 1973 r. zmienioną

aktem zmieniającym artykuł 63 Konwencji z dnia 17 grudnia 1991 r. oraz

decyzjami Rady Administracyjnej Europejskiej Organizacji Patentowej z

dnia 21 grudnia 1978 r., 13 grudnia 1994 r., 20 października 1995 r., 5

grudnia 1996 r. oraz 10 grudnia 1998 r., wraz z Protokołami stanowiącymi

jej integralną część (Dz. U. z 2004 r. Nr 79, poz. 737 i 738).

2. Przepisy ustawy dotyczące przedsiębiorców stosuje się odpowiednio również do

osób prowadzących działalność inną niż gospodarcza, a także do jednostek or-

ganizacyjnych niemających osobowości prawnej.

Art. 4.

1. Jeżeli umowa międzynarodowa lub przepisy prawa Unii Europejskiej obowiązu-

jące bezpośrednio w krajach członkowskich określają szczególny tryb udzielania

ochrony na wynalazki, wzory użytkowe, wzory przemysłowe, znaki towarowe,

oznaczenia geograficzne lub topografie układów scalonych, w sprawach nieure-

gulowanych w tej umowie lub w tych przepisach albo pozostawionych w kom-

petencji organów krajowych przepisy ustawy stosuje się odpowiednio.

2. Umowa międzynarodowa lub przepisy, o których mowa w ust. 1, rozstrzygają w

szczególności o tym, w jakim języku prowadzone jest postępowanie związane z

udzielaniem ochrony i w jakim języku powinna być sporządzona dokumentacja

zgłoszeń wynalazków, wzorów użytkowych, wzorów przemysłowych, znaków

towarowych, oznaczeń geograficznych i topografii układów scalonych.

Art. 5.

1. Osoby zagraniczne korzystają z uprawnień wynikających z ustawy na podstawie

umów międzynarodowych.

2. Osoby zagraniczne mogą, jeżeli nie narusza to postanowień umów międzynaro-

dowych, korzystać z uprawnień wynikających z ustawy na zasadzie wzajemno-

ści. Przesłanki wzajemności, dla celów postępowania przed Urzędem Patento-

wym, stwierdza – po zasięgnięciu opinii właściwego ministra – Prezes Urzędu

Patentowego.

Art. 6.

1. Na warunkach określonych w ustawie udzielane są patenty oraz dodatkowe pra-

wa ochronne na wynalazki, prawa ochronne na wzory użytkowe i znaki towaro-

2010-11-22

©Kancelaria Sejmu

s. 3/99

we, a także prawa z rejestracji na wzory przemysłowe, topografie układów sca-

lonych oraz oznaczenia geograficzne.

2. W sprawach, o których mowa w ust. 1, właściwy jest Urząd Patentowy.

Art. 7.

1. Przedsiębiorcy mogą przewidzieć przyjmowanie projektów racjonalizatorskich

na warunkach określonych w ustalanym przez siebie regulaminie racjonalizacji.

2. Przedsiębiorca może uznać za projekt racjonalizatorski, w rozumieniu ustawy,

każde rozwiązanie nadające się do wykorzystania, niebędące wynalazkiem pod-

legającym opatentowaniu, wzorem użytkowym, wzorem przemysłowym lub to-

pografią układu scalonego.

3. W regulaminie, o którym mowa w ust. 1, przedsiębiorca określa co najmniej, ja-

kie rozwiązania i przez kogo dokonane uznaje się w przedsiębiorstwie za projek-

ty racjonalizatorskie, a także sposób załatwiania zgłoszonych projektów i zasady

wynagradzania twórców tych projektów.

Art. 8.

1. Na warunkach określonych w ustawie twórcy wynalazku, wzoru użytkowego,

wzoru przemysłowego oraz topografii układu scalonego przysługuje prawo do:

1) uzyskania patentu, prawa ochronnego albo prawa z rejestracji;

2) wynagrodzenia;

3) wymieniania go jako twórcy w opisach, rejestrach oraz w innych dokumen-

tach i publikacjach.

2. Twórca projektu racjonalizatorskiego przyjętego przez przedsiębiorcę do wyko-

rzystania ma prawo do wynagrodzenia określonego w regulaminie, o którym

mowa w art. 7 ust. 1, obowiązującym w dniu zgłoszenia projektu, chyba że wy-

dany później regulamin jest dla twórcy korzystniejszy. Przepis ust. 1 pkt 3 stosu-

je się odpowiednio.

3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się także do współtwórcy.

Art. 9.

Przedstawiciele organizacji społecznych, do których zakresu działania należą sprawy

popierania własności przemysłowej, mogą zgodnie ze swoimi statutami udzielać

pomocy twórcom projektów wynalazczych i występować w ich interesie przed orga-

nami wymiaru sprawiedliwości oraz, z zastrzeżeniem art. 236, przed Urzędem Paten-

towym.

Tytuł II

Wynalazki, wzory użytkowe i wzory przemysłowe

Dział I

Przepisy wspólne

Art. 10.

1. Wydanie decyzji o udzieleniu patentu na wynalazek oraz prawa ochronnego na

wzór użytkowy następuje po sprawdzeniu przez Urząd Patentowy, w ustalonym

zakresie, czy są spełnione warunki wymagane do uzyskania patentu lub prawa

ochronnego.

2010-11-22

©Kancelaria Sejmu

s. 4/99

2. Wydanie decyzji o udzieleniu prawa z rejestracji wzoru przemysłowego następu-

je po sprawdzeniu w Urzędzie Patentowym prawidłowości zgłoszenia tego wzo-

ru.

Art. 11.

1. Prawo do uzyskania patentu na wynalazek albo prawa ochronnego na wzór użyt-

kowy, jak również prawa z rejestracji wzoru przemysłowego przysługuje, z za-

strzeżeniem ust. 2, 3 i 5, twórcy.

2. Współtwórcom wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego

uprawnienie do uzyskania patentu, prawa ochronnego lub prawa z rejestracji

przysługuje wspólnie.

3. W razie dokonania wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego w

wyniku wykonywania przez twórcę obowiązków ze stosunku pracy albo z reali-

zacji innej umowy, prawo, o którym mowa w ust. 1, przysługuje pracodawcy lub

zamawiającemu, chyba że strony ustaliły inaczej.

4. W umowie pomiędzy przedsiębiorcami może być określony podmiot, któremu

przysługiwać będą prawa, o których mowa w ust. 1, w razie dokonania wynalaz-

ku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego w związku z wykonywaniem

tej umowy.

5. W razie dokonania wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego

przez twórcę przy pomocy przedsiębiorcy, przedsiębiorca ten może korzystać z

tego wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego we własnym

zakresie. W umowie o udzielenie pomocy strony mogą ustalić, że przedsiębiorcy

przysługuje w całości lub części prawo, o którym mowa w ust. 1.

Art. 12.

1. Prawo do uzyskania patentu na wynalazek, prawa ochronnego na wzór użytkowy

albo prawa z rejestracji wzoru przemysłowego jest zbywalne i podlega dziedzi-

czeniu.

2. Umowa o przeniesienie prawa, o którym mowa w ust. 1, wymaga, pod rygorem

nieważności, zachowania formy pisemnej.

Art. 13.

1. Pierwszeństwo do uzyskania patentu, prawa ochronnego albo prawa z rejestracji

oznacza się, z zastrzeżeniem przepisów art. 14 i 15, według daty zgłoszenia wy-

nalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego w Urzędzie Patento-

wym.

2. Zgłoszenie uważa się za dokonane, z zastrzeżeniem art. 31 ust. 4, w dniu, w któ-

rym wpłynęło ono do Urzędu Patentowego z zachowaniem formy pisemnej

również za pomocą telefaksu lub w postaci elektronicznej.

3. W przypadku przesłania zgłoszenia telefaksem oryginał zgłoszenia powinien

wpłynąć do Urzędu Patentowego w terminie 30 dni od daty nadania zgłoszenia

telefaksem. Termin ten nie podlega przywróceniu.

4. Jeżeli zgłoszenie przesłane telefaksem jest nieczytelne lub nie jest tożsame z do-

starczonym oryginałem, za datę zgłoszenia uznaje się dzień, w którym zgodnie z

ust. 3 został dostarczony oryginał.

5. Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio, gdy oryginał zostanie dostarczony po

terminie, o którym mowa w ust. 3; w takim przypadku zgłoszenie przesłane tele-

faksem uznaje się za niebyłe.

2010-11-22

s. 5/99

6. W przypadku gdy zgłoszenie przesłane w postaci elektronicznej zawiera szko-

dliwe oprogramowanie, Urząd Patentowy nie jest zobowiązany do otwierania

takiej korespondencji i jej dalszego przetwarzania. W takim przypadku, a także

gdy przesłane zgłoszenie jest nieczytelne, nie powstaje skutek, o którym mowa

w ust. 1.

7. Przez postać elektroniczną zgłoszenia należy rozumieć postać ustaloną przy

przesyłaniu zgłoszenia przy zastosowaniu sieci telekomunikacyjnej lub na in-

formatycznym nośniku danych w rozumieniu art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 17 lute-

go 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania pu-

bliczne (Dz. U. Nr 64, poz. 565 oraz z 2006 r. Nr 12, poz. 65 i Nr 73, poz. 501).

8. W przypadkach, o których mowa w ust. 6, o ile nieczytelne są niektóre z części

zgłoszenia, uważa się, że nie zostały one złożone. Przepisy art. 31 ust. 3–5 stosu-

je się odpowiednio.

9. Urząd Patentowy powiadamia niezwłocznie zgłaszającego, przy użyciu takiego

samego środka przekazu, że zgłoszenie przesłane telefaksem jest w całości lub

części nieczytelne albo też zaszedł jeden z przypadków, o których mowa w ust.

6 lub 8, w przypadku gdy możliwe jest ustalenie adresu poczty elektronicznej

lub tożsamości zgłaszającego i jego adresu oraz nie zagraża to bezpieczeństwu

systemu teleinformatycznego Urzędu Patentowego, w rozumieniu art. 2 pkt 3

ustawy z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną (Dz. U.

Nr 144, poz. 1204, z 2004 r. Nr 96, poz. 959 i Nr 173, poz. 1808 oraz z 2007 r.

Nr 50, poz. 331), i pozwalają na to względy techniczne użytego przez zgłaszają-

cego środka przekazu.

Art. 14.

Pierwszeństwo do uzyskania patentu, prawa ochronnego albo prawa z rejestracji

przysługuje w Rzeczypospolitej Polskiej, na zasadach określonych w umowach mię-

dzynarodowych, według daty pierwszego prawidłowego zgłoszenia wynalazku, wzo-

ru użytkowego albo wzoru przemysłowego we wskazanym państwie, jeżeli od tej

daty zgłoszenie w Urzędzie Patentowym dokonane zostanie w okresie:

1) 12 miesięcy – w przypadku zgłoszeń wynalazków i wzorów użytkowych;

2) 6 miesięcy – w przypadku zgłoszeń wzorów przemysłowych.

Art. 15.

Pierwszeństwo do uzyskania patentu, prawa ochronnego albo prawa z rejestracji

oznacza się, na zasadach określonych w umowach międzynarodowych, według daty

wystawienia wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru przemysłowego w Polsce

lub za granicą, na wystawie międzynarodowej oficjalnej lub oficjalnie uznanej, jeżeli

zgłoszenie w Urzędzie Patentowym tego wynalazku, wzoru użytkowego albo wzoru

przemysłowego dokonane zostanie w okresie 6 miesięcy od tej daty.

2. (uchylony).

3. (uchylony).

4. (uchylony).

Art. 16.

Jeżeli wynalazek, wzór użytkowy albo wzór przemysłowy, będący przedmiotem

pierwszego prawidłowego zgłoszenia, był wcześniej wystawiony na wystawie i ko-

rzystał, od dnia wystawienia do dnia zgłoszenia, z ochrony tymczasowej przewidzia-

nej w Konwencji paryskiej, pierwszeństwo do uzyskania patentu, prawa ochronnego

2010-11-22

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: