Legenda o Górze Zamkowej
Przed dawnymi laty stał sobie zameczek na Górze. Mieszkał w nim bogaty pan ,który miał swoich poddanych. Zamieszkiwali oni domy znajdujące się u podnóża Góry. Pan był w miarę dobry, szanował swoich poddanych. Jednak kiedyś wszyscy zauważyli zmianę w zachowaniu Pana. Zastanawiano się dlaczego on się tak zmienił. W końcu doszli do przekonania, że oddał swą duszę Diabłu. Zastanawiano się tylko dlaczego? Za co sprzedał się czartowi? Po śmierci Pana w nocy Zamek zapadł się pod ziemie, góra zrobiła się wyższa. Diabeł zaś ze swoimi sługami pilnuje jej do dziś. Ponoć próbowano rozkopać Górę ,ale nie udawało się to. W dzień rozkopano a w nocy diabli z powrotem usypali Górę. Zakopane są ponoć pod nią skarby, które Pan otrzymał za swoją duszę .Czynność rozkopania Góry powtarzano wiele razy i zawsze w nocy Góra została usypana od nowa .Wtedy zaniechano i postawiono Pomnik z wizerunkiem Serca Pana Jezusa. Legendę tą opowiadała mi babcia .Jak mieszkałam na ul Wolności to bawiliśmy się na Górze Zamkowej i były gruzy po pomniku, oraz fundamenty. Mocno wtedy z bratem wierzyliśmy ,że to ruiny zamku .Myślę, że od tej legendy wzięła się nazwa Góra Zamkowa.
viktus