Kurtz Sylvie - Czarny mnich.pdf - 950 ebooków- głównie romanse ale nie tylko(3) - igogo

SYLVIE KURTZ

Czarny mnich

Blackmailed Bride

Tłumaczyła: Anna Goldschneider

OSOBY:

Dr Jonas Shades – musiał przekonać piękną nieznajomą, aby zgodziła

się udawać przez dwa tygodnie jego żonę. Co jednak zrobi, gdy ona stanie już u

jego boku?

Cathlynn O’Connell – miała zagrać rolę swojego życia. Jaką cenę

gotowa jest zapłacić, aby dostać to, czego pragnie?

Alana Chandler Shades – niewierna żona, która nagle znikła. Odeszła

czy została zamordowana?

Sterling Ryder – prawnik rodziny i członek zarządu funduszu

powierniczego. Czy miał powody, aby pragnąć śmierci Alany?

Geoffrey Chandler – kuzyn Alany. Czy chciwość mogła popchnąć go do

morderstwa?

David Forester – zaufany asystent dr Jonasa. Wiedział o wszystkim, co

działo się za grubymi murami klasztoru.

Meara O’Connell – babka Cathlynn. Czy pochwaliłaby poświęcenie, na

jakie zdobyła się dla niej wnuczka?

Lorraine Forester – miejscowa szwaczka. Była szczęśliwa, mogąc

spełnić każdą prośbę Jonasa.

Bertha Lane – babka Davida, która nigdy nie zdołała polubić Alany.

Scott MacPhearson – prywatny detektyw, za którego usługi płacił Jonas.

Nikt nie mógł wydobyć z niego prawdy.

PROLOG

Był środek nocy. Wiatr targał gałęziami drzew i wył w zakamarkach

murów. Blade światło księżyca obudziło na dziedzińcu klasztoru Ste-Croix w

New Hampshire tajemnicze cienie. W mroku czaiły się duchy przeszłości.

Wszystko to nie robiło jednak wrażenia na Alanie Chandler Shades.

Dawno już przestała się bać. Miała trzydzieści lat, a prawie połowę swego życia

zmarnowała w tym zapomnianym przez Boga i ludzi miejscu. Nie straszne jej

były takie noce. Spędziła ich tutaj zbyt wiele.

Przebiegając przez brukowany dziedziniec, uśmiechała się triumfująco.

Nareszcie. Jeszcze chwila i odzyska wolność. Tak długo na nią czekała, potulnie

spełniając wolę ojca. Ale skończyło się. Pieniądze ze spadku pozwolą jej jeszcze

nacieszyć się życiem i wynagrodzą wyrzeczenia ostatnich trzynastu lat.

Drzwi garażu skrzypnęły cicho, w nikłym świetle zalśniła karoseria

czerwonej miaty. Alana wsiadła do niej pospiesznie i ruszyła z rykiem silnika.

Teraz nic już jej nie powstrzyma. Będzie używać przyjemności aż do utraty

tchu. Koniec z nudą i spokojnymi wieczorami u boku męża. Jej nowy kochanek

miał więcej męskości w małym palcu u nogi niż on w całym ciele.

Prychnęła pogardliwie. Szkoda, że Jonas znalazł papiery i zepsuł

świąteczną niespodziankę. Choć i tak zachował się dość uprzejmie, zważywszy

na warunki, jakie mu postawiła. Cóż, zawsze był do znudzenia poprawny.

Nic już nie łączyło jej z Jonasem. Może nawet nigdy go nie kochała?

Kiedy wychodziła za mąż, była zbyt młoda, by wiedzieć, jaką cenę przyjdzie jej

zapłacić za posłuszeństwo wobec ojca. Zresztą, jego manipulacje funduszem

powierniczym sprawiły, że nie miała cienia szansy, by mu się sprzeciwić.

Jednak do dziś nie wiedziała, dlaczego tak obstawał przy tym małżeństwie. Bo

chyba nie dla jakiegoś bzdurnego leku na wszystkie dolegliwości, który pewnie

nawet nie został wynaleziony.

Ona i Jonas pochodzili z zupełnie różnych środowisk. Początkowo

fascynował ją, potem jednak tylko nudził. Głupiec, zniszczył ich świetną

przyszłość swoimi nierealnymi wizjami. Potrafił tylko się gniewać, a i tego nie

robił dobrze. Choć, musiała przyznać, czasem ją przerażał.

Ale nie dzisiaj. Jak co tydzień wymykała się z domu, z tą różnicą, że tym

razem nie zamierzała do niego wracać. Koniec z tym wszystkim!

Wjechała do lasu, ukryła samochód w sosnowym zagajniku i wślizgnęła

się do drewnianej chatki.

W ciemności wyczuła, że nie jest sama.

– Jesteś już? Dlaczego nie zaświeciłeś lampy?

Uśmiechnęła się lekko. Jej nowy przyjaciel był tak cudownie

niecierpliwy. Zapaliła małą sztormową latarnię, zdmuchnęła zapałkę i odwróciła

się w jego kierunku.

Drgnęła zaskoczona. Chybotliwy płomień oświetlił postać czarno

ubranego mnicha, z twarzą ukrytą pod kapturem i dłońmi schowanymi w

rękawach. Domyślny uśmiech wypełzł na jej wargi, kiedy przesunęła wzrokiem

po habicie, opinającym szerokie ramiona. Przewiązany w pasie sznur podkreślał

szczupłość bioder.

– Ach, więc lubisz się zabawić – zaśmiała się. Rozpięła płaszcz i rzuciła

go na łóżko. Powoli podeszła do niego, zdejmując najpierw szalik, a potem

sweter.

– Czy mam grać rolę dziewicy? – zapytała kusząco. Wtedy mnich

odrzucił kaptur na plecy. W jego oczach zalśniła wrogość. Śmiech Alany zamarł

jej w gardle. Znieruchomiała. Jak zahipnotyzowana patrzyła na jego dłonie,

które znalazły się w kręgu światła. Trzymał w nich grubą linę.

ROZDZIAŁ PIERWSZY

Cathlynn O’Connell stała w głównej sali przerobionego na rezydencję

klasztoru i rozglądała się z zaciekawieniem, usiłując zachować chłodny wyraz

twarzy. Ludzie oczekiwali od niej profesjonalnego dystansu i opanowania, a

ponieważ zwykle potrafiła sprostać ich wymaganiom i pracowała naprawdę

ciężko, zyskała sobie sławę najlepszego znawcy antyków.

Zdjęła wełnianą czapkę i rękawiczki i rzuciła je na jedno ze składanych

krzeseł. Gdzieś tu powinna być rzeźba, dla której przyjechała. „Serce Aidana”...

Przemknęło jej przez myśl, że może zaszła jakaś pomyłka, ale szybko

przywołała się do porządku. Przecież katalog aukcyjny zawierał dokładny opis,

a zdjęcie nie pozostawiało żadnych wątpliwości.

Na zewnątrz zanosiło się na burzę. Silne podmuchy wiatru uderzały o

stare kamienne ściany zabudowań i wznosiły tumany śniegu, niebo zasnuły

ołowiane chmury. Zła pogoda nie odstraszyła jednak ludzi, którzy tłumnie

przybyli na aukcję.

Burza i śnieżna zadymka nie powstrzymały także Cathlynn. W drodze z

Nashua do starego klasztoru w niewielkiej wiosce Ste-Croix, leżącej na

zachodnim krańcu Białych Gór, straciła wprawdzie panowanie nad kierownicą i

omal nie wylądowała w lodowatych nurtach rzeki Ste-Croix River, ale warto

było ryzykować podróż w takich warunkach. Jej dziesięcioletnie poszukiwania

„Serca Aidana” miały się dzisiaj zakończyć.

Sala powoli wypełniała się ludźmi, w powietrzu unosił się gwar rozmów.

Cathlynn przysiadła na brzegu krzesła i jeszcze raz się rozejrzała, wprawnym

okiem oceniając pomieszczenie. Jedyną ozdobę ścian stanowiły portrety

surowych mnichów z Zakonu Świętego Krzyża, ubranych w czarne habity.

Wydawało jej się, że śledzą każdy jej ruch. Mimo woli zadrżała.

Podniosła się i przeszła przez salę, próbując uwolnić się od przykrego

uczucia, że jest obserwowana. Dostrzegła kilku znajomych antykwariuszy,

skinęła im głową na powitanie, a potem skierowała się do pokoju, w którym, jak

się domyślała, zgromadzono przedmioty przeznaczone na aukcję.

Na kilku stołach rozłożono liczne cenne eksponaty. Cathlynn przyglądała

się im, udając zainteresowanie, ale jej myśli nieustannie krążyły wokół „Serca

Aidana”. Zauważyła lampę i kilka szklanych mis, które bez problemu mogłaby

później sprzedać swoim klientom. Wiedziała jednak, że nie będzie ich

licytować. Przybyła do Ste-Croix w jednym tylko celu. Chciała odzyskać

szklaną rzeźbę, którą jej prapradziadek zrobił dla swej narzeczonej prawie sto lat

temu. Dar miłości, zagubiony, kiedy Aidan i Deidre O’Connell opuścili Irlandię,

udając się do Stanów Zjednoczonych.

Nareszcie go znalazła, mogła podejść i wziąć go w dłonie. Mimowolnie

Kurtz Sylvie - Czarny mnich.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: