Cegła w treningu sztuk walki.doc

(26 KB) Pobierz

Cegła w treningu sztuk walki

 

       Przedstawione niżej ćwiczenia należą do dość trudnych, jednakże przy stopniowaniu trudności rozwijają wiele użytecznych umiejętności jakimi powinien charakteryzować się artysta sztuk walki. Stosunkowo najprostsze z tych trzech grup ćwiczeń są ćwiczenia siłowe. Trening chwytania i równowagi może być kontuzjogenny  jeśli podchodzimy do niego nierozważnie i pochopnie.

1. Ćwiczenia siłowe
Jeśli nie posiadamy hantli, sztangi, dostępu do siłowni itp. cegła trzymana w rękach doskonale zastąpi nam obciążenie. Dodatkowo trzymanie cegły w ręku wydatnie zwiększa siłę uchwytu, wytrzymałość palców itp. Ograniczeniem w stosowaniu cegieł może być ograniczony ciężar pojedynczej cegły (chociaż obecnie dostępne są cegły różnej wielkości). Bardzo użyteczne są ćwiczenia nieco bardziej dynamiczne typu uderzenia (proste, sierpowe, boczne, okrężne). Można wykonywać z nimi nawet nieco bardziej skomplikowane ruchy np. formy, sekwencje itp.
Z cegłami można również wykonywać różnorodne ćwiczenia izometryczne (statyczne), wykorzystując więcej niż jedną cegłę.
Cegła niekoniecznie musi stanowić obciążenie, można na przykład wykonywać "pompki" mając dłonie wsparte na cegłach położonych płasko, na sztorc i wreszcie pionowych.

2. Ćwiczenia na równowagę
Każdy artysta sztuk walki powinien wykazywać się równowagą, która umożliwia skuteczne wykonywanie technik z dużą siłą. Stabilność i mocne postawy (korzenie) są zwłaszcza ważne w takich sztukach walki jak np. Tai Chi Chuan oraz wszędzie tam gdzie staramy się powalić przeciwnika lub przynajmniej wytrącić z równowagi.
Procedura treningu jest prosta aczkolwiek ćwiczenia są trudne i mogą być niebezpieczne.
Na początku ustawiamy cegły płasko na (w miarę równym) podłożu i stoimy na nich w różnych pozycjach, typowych dla danego stylu. Zaczynamy od najprostszych (jeźdźca, łuku i strzały itp.) później przechodzimy do trudniejszych (na jednej nodze). Kiedy potrafimy stać stabilnie przez parę minut w pozycjach ustawiamy cegły na wąskich krawędziach i wreszcie pionowo i powtarzamy cały proces.
Możemy również - gdy czujemy się pewniej - wykonywać ruchy stojąc na cegłach; przemieszczenia ciężaru ciała, uderzenia, a nawet kopnięcia (ryzykowne !).
Gdy i wtym czujemy się lepiej dokładamy na górę jeszcze jedną cegłę (uwaga - ryzyko upadku !).
Jeśli jeszcze bardziej chcemy rozwinąć stabilność i korzenie powtarzamy cały proces treningowy, z tym, że z zamkniętymi oczami. Jest to ekstremalnie trudne i trening ten jest jeszcze bardziej niebezpieczny aczkolwiek bardzo kształcący.
Możemy również łączyć ćwiczenia opisane tutaj i ćwiczenia siłowe z pkt. 1

UWAGA:
1) Trening ten znacznie redukuje gibkość dlatego należy zwrócić szczególna uwagę na systematyczne rozciąganie mięśni nóg.
2) Ćwiczenia nie należy praktykować jako podstawowego treningu korzeni w Tai Chi z powodu znacznego napięcia w okolicach bioder.

3. Ćwiczenia na zwinność, siłę uchwytu i precyzję
Jest to doskonały trening dla rozwinięcia umiejętności potrzebnych w stosowaniu technik Chin Na (Qinna). Cały trening polega na podrzucaniu i chwytaniu spadającej cegły w powietrzu. Zaczynamy od łapania dwoma rękami, później łapiemy jedną. Im później staramy się złapać cegłę, tym trudniejsze i bardziej efektywne będzie ćwiczenie. Dodatkowo możemy cegłę wprawiać w ruch wirowy w powietrzu. Znacznie to utrudnia ćwiczenie ale jest jego sednem. Możliwości są nieograniczone i każdy, który spróbuje ćwiczyć w ten sposób może odkryć wiele atrakcyjnych rozwiązań.
Pewną wadą cegły w tym treningu jest jej szorstkość i niszczenie naskórka. Istnieje też ryzyko kontuzji przy łapaniu cegły wirującej w różnych kierunkach. Podobną rolę jak cegła może odegrać worek do treningu chwytania wypełniony piaskiem (dostępny w naszym sklepie). Worek nie niszczy tak naskórka oraz jest znacznie bardziej bezpieczny w chwytaniu.

 

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin