GIAUR – G.BYRON.txt

8) GIAUR  G.BYRON

Jest to opowieć poetycka o samotnym, tajemniczym młodzieńcu, który znalazł się w Grecji opanowanej przez Turków. Nikt nie zna jego imienia ani przeszłoci. Giaur oznacza innowiercę i nazwany tak został z punktu widzenia Turków  muzułmanów. Z subiektywnych relacji narratorów, czyli małoprawdopodobnych możemy dowiedzieć się o tej historii.
Rzecz dzieje się w Atenach. Giaur z wzajemnociš pokochał Leilę  kaukaskš niewolnicę z haremu tureckiego baszy Hassana. Leila nosiła tytuł pierwszej żony Hassana  co było największym zaszczytem jakim muzułmanin mógł obdarzyć kobietę. Gdy Hassan dopatrzył się zdrady, ukarał żonę na sposób turecki  pod osłonš nocy, zwišzana w worku została wrzucona do morza. Giaur szalał, poszukiwał wszędzie ukochanej, gdy dowiedział co się stało wraz z grupš zbójów napadł na oddział Hassana i zabił go w sprawiedliwym pojedynku. Zamknšł się w klasztorze, któremu oddał cały majatek, w którym przeżył kilka bolesnych, milczšcych lat. Na ostatniej spowiedzi wyznał wszystko beziminnnemu mnichowi.

GIAUR  jest to indywidualista, ucieka od wiata i kontaktu z ludmi po mierci ukochanej. Wraz z utonięciem Leili tonie szczęcie Giaura. Hassan pomimo tego, iż bardzo kochał żonę w imię prawa, w imię Allaha musiał dokonać zbrodni, gdyż żona splamiła jego honor. Giaur postępuje natomiast według słów Biblii, bo w jej duchu został wychowany  oko za oko, zšb za zšb. Wiedział, że mierć Leili była karš zasłużonš, ale musiał przelać krew za krew. Giaur po dokonaniu tego czynu nie czuje satysfakcji. Obaj panowie nie zabili dlatego, że szukali zemsty, ale dlatego, że byli pod presjš: Giaur  dziedzictwa kulturowego, Hassan  otoczenia.
Przed Giaurem zamykajš się drzwi wiata kiedy trafia do klasztoru. Pozostaje mu tylko alienacja, niezrozumienie, depresja, a przede wszystkim cierpienie. Nie był człowiekiem zwyczajnym, cierpiał podwójnie, więc żył podwójnie. Giaur był nieszczęliwy dlatego, że nikt oprócz nieżywej Leili nie był w stanie go zrozumieć. Wiedział, że musiała umrzeć, że basza musiał umrzeć, ale nie pojmował dlaczego.