Zabawy z maluszkiem
Idzie rak
Idzie rak nieborak, czasem naprzód, czasem wspak, jak ugryzie będzie znak." Kroczymy palcami po ciele dziecka, przy ostatnim zdaniu lekko szczypiemy.
Rodzina
"Ten pierwszy to nasz dziadziuś, a obok babunia. Największy to tatuś, a przy nim mamunia. A to jest dziecinka mała, tralalala la la. A to moja rączka cała, tralalala la la." Pokazujemy dziecku kolejno palce, zaczynając od kciuka, a na końcu całą dłoń.
Sroczka
"Sroczka kaszkę warzyła, dzieci swoje karmiła" - dwoma palcami mieszamy kaszkę w zagłębieniu dłoni - "Temu dała na łyżeczce" - łapiemy za najmniejszy palec - "Temu dała na miseczce" - łapiemy za czwarty palec - "Temu dała na spodeczku" - łapiemy środkowy palec - "A dla tego nic nie miała, frrr... po więcej poleciała" - łapiemy palec wskazujący, a potem naśladujemy ręką lot ptaka.
Myjnia samochodowa
Dziecko (lub tylko jego ręka) jest samochodem, który podjeżdża do myjni, czyli mamy i gasi silnik - zamyka oczy. Mama rozpoczyna mycie. Płucze (palcami udaje spadające krople), szoruje szczotkami (delikatnie drapie), myje pianą (głaszcze), znowu płucze, suszy (dmucha), woskuje (masuje).
Robienie pizzy
Mama jest kucharką, a dziecko kawałkiem ciasta, które ona wyrabia. Mama dotyka dziecka (głaszcze, podszczypuje, ugniata) opowiadając o robieniu ciasta, które składa się z jajek, mąki, drożdży, wody itp. Udaje, że kroi pomidory, kiełbasę, pieczarki, posypuje pizzę przyprawami i tartym serem. Następnie wkłada pizzę do piekarnika, a potem zjada.
Piekło - Niebo
Z papieru wykonujemy piekło-niebo. Pod poszczególnymi klapkami wpisujemy polecenia, Niektóre powinny być przeznaczone dla mamy (np. niech mama przewiezie swoje dzieciątko wokół pokoju na barana, zrobi masaż swojemu dziecku, wyłaskocze je, powie na uszko kilka miłych słów itp.), inne dla dziecka (niech dziecko da swojej mamie trzy gorące całuski, zaśpiewa jej piosenkę, powie wierszyk, przez 15 minut samo się bawi itp.). Następnie "kłapiemy" piekłem-niebem mówiąc jakąś wyliczankę i losujemy polecenie.
Zabawy orientacyjno – porządkowe
Stój prościutko!
Wiek: od 2 do 3 lat
Cel: ćwiczenie orientacji i reagowania na sygnał
Liczba dzieci: 6 – 8
Przebieg zabawy:
Dzieci chodzą i biegają w różnych kierunkach. Na zawołanie:
„stoimy prościutko” – dzieci po zatrzymaniu prostują się.
Kto cię woła?
Cel: rozpoznawanie głosu kolegów
Liczba dzieci: 4 – 6
Wyznaczone przez prowadzącą dziecko staje tyłem do pozostałych
dzieci siedzących na podłodze. Jedno dziecko z grupy woła imię stojącego
tyłem dziecka, które ma rozpoznać po głosie wołające dziecko. Jeśli mu się
nie udało, próbuje odgadnąć jeszcze raz, ale już zwrócone twarzą
do siedzących dzieci.
Co to jest?
Cel: reagowanie na sygnał wzrokowy, słuchowy oraz rozwijanie
umiejętności przyporządkowania
Prowadząca zabawę zapowiada dzieciom siedzącym w półkolu,
że będzie wskazywała różne części ciała, co też czyni, za każdym razem
nazywając ją. Właściwa zabawa zaczyna się wtedy, gdy prowadząca
dotykając np. uszu, mówi – oczy. Zadaniem dzieci jest wskazanie nazwanej
części ciała, a nie tej, którą mylnie pokazuje prowadząca.
Wieje wietrzyk
Cel: reagowanie na sygnał, ćwiczenie spostrzegawczości,
wprawianie się w bieganiu w luźnej gromadce.
Pomoce: pęki kolorowych wstążeczek, grzechotka
I. Osoba prowadząca jest „wiatrem”. Biega po sali, trzymając
w ręce pęk wstążeczek. „Szum wiatru” powoduje wirowanie „liści”
po całej sali – dzieci biegają. Gdy „wiatr” przestaje wiać (prowadząca
staje w miejscu), „liście” spadają na ziemię (dzieci przysiadają).
II. Prowadząca rozdaje dzieciom pęki kolorowych wstążek,
a sama potrząsa trzymaną w ręce grzechotką. Na słowa: „wietrzyk
wieje” dzieci biegają po Sali w dowolnym kierunku, poruszając
trzymanymi wstążkami. Na zapowiedź „wietrzyk ucichł” – grzechotka
milknie, a dzieci przysiadają, pochylając nisko główki.
Zabawy na czworakach
Coś ty, kotku, chciał?
Wiek: od 1 roku i 7 miesięcy do 3 lat
Cel: ćwiczenie orientacji oraz ćwiczenia mięśni grzbietu, kończyn
dolnych i górnych
Pomoce: krążki lub kółka od sersa
...
grudzien33