Łysiak - Konkwista.pdf - Łysiak Waldemar - Kamantha

Valdemar Baldhead

(Waldemar Łysiak)

KONKWISTA

” Conquista (Konkwista) - określenie stosowane

w odniesieniu do podbojów... ”

Encyklopedia Popularna, PWN, wyd. VI,

Warszawa 1982

” Nie ma lepszej odtrutki niż przygodowość

historii, trwający ledwie na jej powierzchni

taniec śmierci z prawdą podstawowych zasad ” .

Miklosz Szenkuthy, Wyznanie i teatr lalek

I. W imieniu bękartów

Biały człowiek szedł wzdłuż wysokiego płotu fabryki. Lewą ręką trzymał smycz złego

psa, prawą zaczepił na pasku dobrego karabinu, tym ruchem, jakim strażnicy kładą dłonie na

paskach karabinów obciążających ramiona. Mijając dół, do którego obsługa fabrycznej kuchni

wysypywała śmieci, przyspieszył i odwrócił nos. Fetor bijący z tej dziury w ziemi był silny,

lecz węch psa był silniejszy. Dog szarpnął smycz i zjeżył sierść, wpatrując się w coś, co nagle

pojawiło się wśród chwastów na krawędzi dołu. Był to wylot tłumika. Strzał nie zabrzmiał

głośniej niż pstryknięcie palcami. Kula weszła w wyszczerzony pysk i rzuciła zwierzę na płot.

Z dołu wygramolił się czarny człowiek i podszedł do białego człowieka, cały czas

mierząc mu w brzuch. Zabrał białemu człowiekowi broń i pchnął go w stronę bramy.

Cuchnąca czeluść wyrzuciła na powierzchnię kilku innych czarnych ludzi z bardzo dobrymi

automatami w dłoniach.

Od strony gór wiatr przynosił drobiny dławiącego pyłu, a busz był zbyt niski, żeby

powstrzymać to świństwo. Można było tylko czyścić podniebienie plując żółtą śliną, która

skwierczała na ziemi jak rzucona na rozpaloną blachę.

Gdy Timma przychodziła do Bride'a wieczorem, to znaczyło, iż sama chce zarobić.

Gdy przychodziła o innej porze, to znaczyło, że zarobić chce porucznik Takebo, albowiem

kochać się w Matabele można było tylko po zmierzchu, kiedy spało potworne słońce; reszta

doby służyła czynnościom, które nie wyciskają potu, takim jak sjesta lub interes, chyba że

ktoś był członkiem klasy niższej od uprzywilejowanej i musiał harować w spiekocie. Timma,

Takebo i Bride nie musieli.

Ona była dziewczyną z plemienia Moronga, którego kobiety mają w Afryce najwyższą

cenę, gdyż ich piersi, zadki, dłonie, usta i krocza wprawiają czarnych i białych mężczyzn w

stan erotycznego delirium z talentem nie do podrobienia przez samice innej krwi. Pracowała

w burdelu “Kokos” dla korpusu dyplomatycznego i dziennikarzy akredytowanych w

Matabele. Robiła za darmo tylko jedną rzecz: była łączniczką między Bride'em a Takebo

(dzięki temu miała” etat w “Kokosi” , nie zaś w podrzędnym burdelu dla wszystkich).

Porucznik Takebo-Otuma-Ganda-Wulelehutu (lub podobnie), daleki siostrzeniec

wiceszefa policji w kraju Tanga, był oficerem tejże policji biorącym łapówki od kogo tylko

się dało, zaś wynagrodzenie dodatkowe od Bride'a.

Andrew Bride był stałym korespondentem “New York Timesa” w Matabele,

posiadającym przewagę informacyjną nad gronem kolegów z innych redakcji i agencji. Tą

przewagą był porucznik Takebo-Otuma-Ganda itd.

27 marca rano Timma przyszła do apartamentu Bride'a w hotelu “Lew” i została u

niego przez całą godzinę, żeby agenci Narodowego Bezpieczeństwa, którzy mogli ją

obserwować, pomyśleli, iż robi z jankesem “luluputu” (w narzeczu Moronga). Zawsze tak

postępowała przynosząc wezwanie od Takebo i zawsze wykorzystywała tę godzinę na kąpiel

w łazience Bride'a. Łazienka Bride'a miała dwie zalety: była lepsza od sanitariatów w domu

“Kokos” i była jedynym u Bride'a pomieszczeniem, w którym nie działały aparaty do

podsłuchu. Jeśli Bride nie miał akurat kaca, był wyspany i w humorze, a klimatyzacja nie była

zepsuta - zdarzało się, że pukał do łazienki i chociaż był dzień, robili z Timmą coś, o czym

faceci z NB myśleli, że jest właśnie robione. Ale zdarzało się to rzadko, Bride bowiem był

mężczyzną rozsądnym i uważał, że w jego wieku nie należy przesadzać z seksem, zwłaszcza

gdy się już przesadza z alkoholem.

Tego samego dnia po południu Bride zawitał do kasyna “Słońce Afryki” i grał przez

dwie godziny w pokera z umiarkowanym pechem. Około 19-ej udał się do w.c., wyszedł

przez okno na drabinkę pożarową, zszedł na dziedziniec towarowy i w ciasnym przejściu

między dwiema piramidami pustych kartonów po piwie i whisky stanął przed Takebo. Powitał

go pytaniem:

- Co jest?

- Jest duży numer, który rząd trzyma w tajemnicy, ale długo nie utrzyma, bo ambasady

szybko się zorientują. Duży i drogi - odpowiedział Takebo.

- Dla mnie za drogi, właśnie się zgrałem - burknął Bride, udając, że ma zamiar odejść.

Takebo znał te sztuczki, więc nawet się nie uśmiechnął, tylko podał cenę tonem

subiekta, którego nic nie może wyprowadzić z równowagi:

- Sto dwadzieścia dolców.

- Te dwadzieścia to za co?

- Za spadek kursu waszej waluty. Od wczoraj doleć stoi pięć kendów niżej.

- Nie moja wina, tylko zasranej gospodarki...

- Bride, nie pieprz, bo będziemy tu stać do rana i moja bomba przestanie być atrakcją.

Któryś z twoich kumpli może też dostać cynk i puści ją w świat pierwszy! - przerwał mu

Takebo. - Kupujesz czy nie?

- Kupuję, ale policzę sam. Startuj.

- Wczoraj dokonano napadu w prowincji Harel... - zaczął Takebo.

Łysiak - Konkwista.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: