Scenariusz
Zajęcia dla dzieci 6-letnich z udziałem rodziców.
Spotkanie popołudniowe zorganizowane dnia 29.X.2003r.
Opracowała i prowadziła:
Jolanta Lubińska
TEMAT: Bawimy się wspólnie z rodzicami.
METODY: zastosowanie metody ruchu rozwijającego Weroniki Sherborne.
CELE:
§ Kształtowanie poczucia bezpieczeństwa, akceptacji samego siebie, swojego ciała.
§ Kształtowanie spontaniczności, pewności siebie.
§ Wyczucie własnego ciała i ciała partnera.
§ Poznawanie własnego ciała i odkrywanie własnych możliwości.
§ Wyzwalanie poczucia satysfakcji związanej z wysiłkiem fizycznym.
§ Nawiązywanie kontaktu i współpracy z partnerem i grupą.
§ Kształtowanie więzi z rodzicami.
PRZEBIEG:
1.Ćwiczenia wstępne:
§ Powitanie dzieci i rodziców:
dzień do-bry (uderzamy dłońmi o podłogę), dzień do-bry (uderzamy dłońmi o kolana), dzień do-bry (klaszczemy), dzień do-bry (klaszczemy nad głową).
§ Przywitanie się w parach (dorosły- dziecko): witają się nasze dłonie, witają się nasze łokcie, witają się nasze głowy, witają się nasze stopy, witają się nasze kolana, witają się nasze plecy, itd.
2.Ćwiczenia „z” w parach:
§ „Lustro”- rodzice i dzieci siedzą naprzeciwko siebie, dziecko wykonuje dowolne ruchy, gesty, wykorzystuje mimikę twarzy, rodzic naśladuje ruchy dziecka- zmiana ról.
§ Dziecko leży na podłodze, rodzic turla go w różne strony- zmiana ról.
§ „Naleśnik”- dziecko leży na plecach, na podłodze, rodzic „zwija go w naleśnik”, „smaruje dżemem, posypuje cukrem, kroi”- zmiana ról.
§ Dziecko i rodzic siedzą na podłodze w siadzie prostym, opierają się plecami o siebie, dziecko pcha plecami rodzica- zmiana ról.
§ „Wóz”- rodzic ciągnie za kostki dziecko, które leży na plecach.
§ Dziecko siada przy nodze rodzica, obejmuje ją rękoma, ten powoli idzie ciągnąc dziecko.
§ „Fotelik”- rodzic w siadzie skrzyżnym, dziecko siada opierając się plecami o rodzica, kołysanie dziecka przy dźwiękach muzyki klasycznej, relaksacja.
§ „Tunel”- rodzic w klęku podpartym, dziecko przechodzi pod rodzicem.
§ Prowadzenie ślepca- rodzic ma zamknięte oczy, dziecko prowadzi go po sali- zmiana ról.
§ „Krokodyl”- rodzic leży na brzuchu, dziecko kładzie się na niego tak, by brzuchem dotykać pleców rodzica. Rodzic wozi dziecko po sali.
3.Ćwiczenia „przeciwko” w parach:
§ Dziecko zwija się w kłębek, rodzic próbuje go „rozwinąć”- zmiana ról.
§ Dziecko siedzi mocno podparte na podłodze, rodzic próbuje go przesunąć- zmiana ról.
4.Ćwiczenia „razem” w parach:
§ Siedząc przodem do siebie i trzymając się mocno za ręce, dziecko kładzie się na plecach, rodzic przyciąga go do siebie.
§ Stojąc przodem do siebie i trzymając się mocno za ręce, palce stóp ćwiczących złączone, dziecko odchyla się od rodzica.
§ Stojąc, rodzic ugina kolana (do przysiadu), dziecko z pomocą staje na udach rodzica, trzymając się mocno za ręce dziecko odchyla się do tyłu.
§ Dziecko stoi tyłem do rodzica, nie odrywając nóg od podłogi „upada” na ręce rodzica.
5.Ćwiczenia „razem” w grupie:
§ Huśtanie dziecka trzymając go za kostki i nadgarstki.
§ Rodzice tworzą tunel (klęk podparty), dzieci czołgają się pod tunelem na plecach lub brzuchu.
§ Trzy osoby w klęku podpartym kołyszą dziecko, które leży na ich plecach (jedna osoba asekuruje dziecko).
6.Zakończenie zajęć:
§ „Płynęła sobie rzeczka”- masaż całego ciała.
§ Wszyscy leżą na podłodze, mają zamknięte oczy, jedna osoba przechodzi pomiędzy leżącymi osobami tak, by nikogo nie dotknąć, potem wyznacza następną- relaks przy muzyce klasycznej.
§ Pożegnanie się: do-wi-dze-nia (uderzamy dłońmi o podłogę), do-wi-dze-nia (uderzamy dłońmi o kolana), do-wi-dze-nia (klaszczemy), do-wi-dze-nia (klaszczemy nad głową).
Scenariusz został opracowany w oparciu o literaturę:
M. Bogdanowicz, B. Kisiel, M. Przasnyska: „Metoda Weroniki Sherborne w terapii i wspomaganiu rozwoju dziecka”. WSiP, Warszawa 1992.
grudzien33