21 ANTYTRYNITARIANIE, A REGUŁA COLWELL'A.doc

(124 KB) Pobierz
„ANTYTRYNITARIANIE, A REGUŁA COLWELL'A”

 

„ANTYTRYNITARIANIE, A REGUŁA COLWELL'A”

 

 

                                                                                                                                                                  Autor:

                                                                                                                                  Grzegorz Żebrowski

                                                                                                                             

                                                                                                                                     Do druku przygotował:

                                                                                                                                                 SCORP1ON

 

 

J 8:44 „Wy macie diabła za ojca i chcecie spełniać pożądania waszego ojca. Od początku był on zabójcą i w prawdzie nie wytrwał, bo prawdy w nim nie ma. Kiedy mówi kłamstwo, od siebie mówi, bo jest kłamcą i ojcem kłamstwa.”

Prz 30:5-6 „Każde słowo Boga w ogniu wypróbowane, tarczą jest dla tych, co Doń się uciekają.(6) Do słów Jego nic nie dodawaj, by cię nie skarał: nie uznał za kłamcę.”

Ap 22:18 „Ja świadczę każdemu, kto słucha słów proroctwa tej księgi: jeśliby ktoś do nich cokolwiek dołożył, Bóg mu dołoży plag zapisanych w tej księdze.”

Ap 22:19 „A jeśliby ktoś odjął co ze słów księgi tego proroctwa, to Bóg odejmie jego udział w drzewie życia i w Mieście Świętym - które są opisane w tej księdze.”

2Kor 4:2 „Unikamy postępowania ukrywającego sprawy hańbiące, nie uciekamy się do żadnych podstępów ani nie fałszujemy słowa Bożego, lecz okazywaniem prawdy przedstawiamy siebie samych w obliczu Boga osądowi sumienia każdego człowieka.”

Prz 19:5 „Fałszywy świadek nie ujdzie karania, kto kłamstwem oddycha, nie zdoła się wymknąć.”

Prz 19:9 „Fałszywy świadek nie ujdzie karania, zginie - kto kłamstwem oddycha.”

Prz 28:13 „Nie zazna szczęścia, kto błędy swe ukrywa; kto je wyznaje, porzuca - ten miłosierdzia dostąpi.”

Syr 34:4 „Co można oczyścić rzeczą nieczystą? Z kłamstwa jakaż może wyjść prawda?”
Ap 22:15 „Na zewnątrz są psy, guślarze, rozpustnicy, zabójcy, bałwochwalcy i każdy, kto kłamstwo kocha i nim żyje.”

Syr 36:19 „Jak podniebienie rozróżni pokarm z dziczyzny, tak serce mądre - mowy kłamliwe.”

Ef 5:6-17 „Niechaj was nikt nie zwodzi próżnymi słowami, bo przez te [grzechy] nadchodzi gniew Boży na buntowników.(7) Nie miejcie więc z nimi nic wspólnego!(8) Niegdyś bowiem byliście ciemnością, lecz teraz jesteście światłością w Panu: postępujcie jak dzieci światłości!(9) Owocem bowiem światłości jest wszelka prawość i sprawiedliwość, i prawda.(10) Badajcie, co jest miłe Panu.(11) I nie miejcie udziału w bezowocnych czynach ciemności, a raczej piętnując, nawracajcie [tamtych]!(12) O tym bowiem, co u nich się dzieje po kryjomu, wstyd nawet mówić.(13) Natomiast wszystkie te rzeczy piętnowane stają się jawne dzięki światłu, bo wszystko, co staje się jawne, jest światłem.(14) Dlatego się mówi: Zbudź się, o śpiący, i powstań z martwych, a zajaśnieje ci Chrystus.(15) Baczcie więc pilnie, jak postępujecie, nie jako niemądrzy, ale jako mądrzy.(16) Wyzyskujcie chwilę sposobną, bo dni są złe.(17) Nie bądźcie przeto nierozsądni, lecz usiłujcie zrozumieć, co jest wolą Pana.”

J 8:32 „i poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli.”

 

Strona WWW:                                         

http://www.trinitarians.info/trojca/jana-1_1-bogiem-bylo-slowo/art_151_Antytrynitarianie_-a-regula-Colwell_a.htm

Wszyscy dobrze znamy ten fragment z Ewangelii św. Jana, ukazujący nam Bóstwo Jezusa Chrystusa:

 

J 1,1 Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo. (BT)

 

en

archE

En

ho

logos

kai

ho

logos

En

pros

ton

Theon

kai

__ theos

En

ho

logos

na

początek

było

-

słowo

i

-

słowo

było

u

-

Boga

i

Bóg

było

-

słowo

 

W tym zestawieniu interlinearnym myślnikiem zaznaczyłem nieprzetłumaczalny na język polski grecki rodzajnik, a znakiem podkreślenia __ oznaczyłem brak rodzajnika w tekście oryginalnym, który stanowi przedmiot sporu trynitarno-antytrynitarnego.

 

Na temat tego wersetu w naszym serwisie napisano już bardzo dużo, ale tym razem postaram się wejść do samego źródła tego nieporozumienia.

 

Otóż dawno, dawno temu antytrynitarianie aby odebrać nam ten wspaniały argument ukazujący Bóstwo Chrystusa, zauważyli, że przy tym słowie Bóg odnoszącym się do Syna Bożego (gr. theos ) nie ma greckiego rodzajnika. Na tej podstawie wyciągnęli oni wniosek, że to greckie słowo theos powinno być przetłumaczone w języku angielskim na „a god”, a nie na „God”. Na jakiej podstawie oni taki wniosek wyciągnęli? Na to pytanie postaram się za moment odpowiedzieć, ale najpierw chcę wyjaśnić kilka kwestii związanych z tym tematem, a szczególnie kwestie rodzajników stosowanych w tych językach[1].

 

·                      Rola rodzajników określonych i nieokreślonych języku angielskim.

 

Anglicy w przeciwieństwie do Polaków używają przed rzeczownikami rodzajników: określony the i nieokreślonych a i an. Jeśli przed rzeczownikiem stoi rodzajnik określony, to zazwyczaj informuje słuchacza/czytelnika o tym, że mamy do czynienia z czymś konkretnym i wyraźnie zdefiniowanym. Dobrym tego przykładem może być następujące zdanie:

 

Open the window please.

 

W dosłownym tłumaczeniu:

Otwórz (to konkretne) okno proszę.

 

W tym przypadku rzeczownik window (okno) został poprzedzony angielskim rodzajnikiem określonym the. Używając takiej konstrukcji mamy na myśli konkretne okno, właśnie to jedyne, które znajduje się w sali, lub to jedyne, które da się otworzyć. Natomiast, jeśli w języku angielskim powiemy:

 

Open a window please.

 

W dosłownym tłumaczeniu:

Otwórz (jakieś) okno proszę.

 

W tej sytuacji osoba prosząca o otwarcie okna nie ma na myśli jego konkretnego egzemplarza, tylko prosi o otwarcie jakiegoś okna, gdyż np. zrobiło się duszno. Używając tej konstrukcji osobie proszącej przede wszystkim chodzi o otwarcie jakiegoś okna, które zapewne jest jednym z wielu w tej sali.

            W wyrażeniu „A jest B” jeśli użyjemy rodzajnika the (A jest the B) to mamy na myśli jakieś konkretne B – dla przykładu:

 

It is the sun. („To jest słońce”)

 

Wiadomo, że słońce jest tylko jedno, więc osoba wypowiadająca miała na myśli konkretny egzemplarz i wiedziała, że jej rozmówca będzie wiedział, o jakie konkretnie słońce chodzi (o to, co świeci nad nami, bo innego nie ma). Natomiast jeśli powiemy:

 

It is a boy. („To jest chłopiec”) to nie mamy na myśli konkretnego chłopca, tylko zaznaczamy że ten ktoś należy do pewnej klasy – w tym przypadku chłopców. Wtedy oznacza to, że to coś jest po prostu chłopcem, jakimś chłopcem.

 

·                      Jak język angielski odróżnia Boga wierze monoteistycznej od bogów w wierze politeistycznej

 

Jedynego Boga w wierze monoteistycznej określają mianem God z wielkiej litery i bez żadnego rodzajnika (w tym i bez nieokreślonego tworząc w ten sposób rzeczownik określony), natomiast boga w wierze politeistycznej określa się mianem a god – z małej litery i rodzajnikiem nieokreślonym.

 

·                      Rola rodzajników w języku greckim.

 

Język grecki różni się nieco od języka angielskiego w tej kwestii. Co więcej, rola rodzajników w języku angielskim jest dość dobrze zbadana i opisana, czego niestety nie można powiedzieć o rodzajniku greckim, chociaż wiadomo, że jego rola jest podobna, ale nie jest dokładnie taka sama. Do dzisiaj naukowcy głowią się nad wieloma niuansami, które w tym temacie powstają. W języku greckim są tylko rodzajniki określone, a jeśli rzeczownik jest nieokreślony, to po prostu występuje bez rodzajnika. Np.:

 

Mat. 12:12 O ileż więcej wart jest człowiek (anthropos), niż owca (probatos)! […] (BW)

 

poso oun diaferei anthropos probatou …

 

W podanym przykładzie mowa jest o tym, że ogólnie ludzie są więcej warci niż owce. Jezus w tym zdaniu nie miał na myśli konkretnego człowieka ani konkretnej owcy, tylko przekazał nam to jako ogólną prawdę. Natomiast, jeśli przed rzeczownikiem występuje rodzajnik, to wtedy (jak się powszechnie uważa) już nie mamy do czynienia z takim uogólnianiem jak to było w powyższym przykładzie. Wtedy nie można już tego przetłumaczyć jako „ogólnie człowiek”, „rasa ludzka”, „ogólnie owca”. Jeśli przed wyrazem człowiek (anthropos) stoi rodzajnik (ho anthropos), to wtedy (zgodnie z obowiązującymi zasadami gramatycznymi języka greckiego) mowa jest o czymś bardziej konkretnym.

 

            I tutaj właśnie zaczął się problem z J 1,1. Antytrynitarianie stwierdzili, że jak coś w języku greckim jest bez rodzajnika, to oznacza to, iż ten rzeczownik jest nieokreślony, a więc należy przetłumaczyć go na odpowiadający mu rzeczownik angielski z rodzajnikiem nieokreślonym, tak aby również utworzyć rzeczownik nieokreślony. W ten oto sposób uznali, że greckie słowo theos bez rodzajnika należy oddać jako a god, czyli tak, w jaki sposób określa się bóstwa w wierze politeistycznej. W tym momencie na pomoc przyszedł pan Colwell, który w 1933r. opublikował swoją regułę gramatyczną podważającą powyższą teorię antytrynitarian:

 

"A definite predicate nominative has the article when it follows the verb;it does not have the article when it precedes the verb… A predicate nominative which precedes the verb cannot be translated as an indefinite or a 'qualitative' noun solely because of the absence of the article;if the context suggests that the predicate is definite,it should be translated as a definite noun despite the absence of the article…  The following rules may be tentatively formulated… definite predicate nouns which precede the verb usually lack the article…" - Journal of Biblical Literature,Vol.52,1933,p.20.

 

Określony orzecznik w mianowniku posiada rodzajnik, kiedy następuje po czasowniku. Nie ma zaś tego rodzajnika, jeśli czasownik stoi za nim. Orzecznik w mianowniku, który poprzedza czasownik, nie może być przetłumaczony jako nieokreślony lub 'jakościowy' rzeczownik jedynie z powodu braku tego rodzajnika. Jeśli kontekst sugeruje, że orzecznik jest określony, to powinien być przetłumaczony jako określony rzeczownik, pomimo braku tegoż rodzajnika. Ta następująca reguła może być wstępnie sformułowana: Określone orzeczniki rzeczownikowe, które poprzedzają czasowniki zazwyczaj nie posiadają rodzajników. - Journal of Biblical Literature,Vol.52,1933,p.20.

 

Jednym z najlepszych przykładów zauważonych przez pana Colwella są dwa poniższe wersety:

 

(J 8,12 – BW) „A Jezus znowu przemówił do nich tymi słowy: Ja jestem światłością świata; […]”

 

ego

eimi

to

fos

tou

kosmou

ja

...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin