Kazimiera Nowak- Lipińska „Masturbacja os. z głębszym u.u. – próba interpretacji” głębsza dorośli, ćw. 6
W świadomości społecznej – os. z NI – istota płciowa/seksualna, ale w edukacji traktuje się je aseksualnie.
Przyczyny mitów/kontrowersji wokół seksualności os. z NI:
- brak długofalowych badań naukowych i obserwacji dot. seksualności tych os,
- wątpliwości w przyjęciu tych samych kryteriów merytorycznych i metodycznych do os. z NI (co os. w normie),
- wielość merytorycznych orientacji myślowych związanych z podejściem i traktowaniem sfery seksualnej,
- os. z ni – jako wieczne dziecko,
- ciągle nazbyt przedmiotowe traktowanie taj grupy osób,
- czynnik światopoglądowy i płynące z tego konsekwencje powodują ostre różnice w podejściu do tych problemów badaczy laickich i badaczy o światopoglądzie religijnym.
MASTURBACJA
Zw. też samogwałtem lub ipsacją, powszechna forma zaspokajania seksualnego spotykana u ludzi w każdym wieku. Może być zarówno patologiczną jak normalną formą aktywności seksualnej.
Masturbacja jako zjawisko patologiczne, gdy jest preferowana jako jedyna forma aktywności seksualnej, powodując odosobnienie, izolację człowieka od innych.
Kozakiewicz wyróżnia 3 rodzaje masturbacji:
a)wieku dojrzewania,
b) jako środek zastępczy w warunkach uniemożliwiających normalne współżycie płciowe, przy jego pragnieniu,
c) nałogową – jako patologię.
Masturbacja – normalna forma aktywności seksualnej:
a)20% dzieci przed 7 rokiem życia, przed okresem dojrzewania 50% chłopców. Trudności i konflikty wewnętrzne – gdy spotkają się z potępieniem dorosłych.
b) okres dojrzewania – 94% chłopców, 75% dziewczynek -> rzadka możliwość zaspokojenia potrzeb seksualnych w partnerstwie, gdy jest ta sposobność (petting, spółkowanie) -> większość młodzieży zaprzestaje. Ma pozytywne znaczenie: rozpoznanie popędu płciowego, budowy i funkcji swego ciała, usprawnienie mechanizmów wywołujących orgazm.
c) funkcja zastępcza – redukuje napięcie seksualne, poprawia nastrój, podnosi wydolność społeczną człowieka., w sytuacji zagrożeń – rola mechanizmu obronnego, zwiększenie poczucia bezpieczeństwa, obniżenie poziomu lęków.
Masturbacja – patologiczna forma
- oderwanie sfery seksualnej od więzi emocjonalnej i duchowej
- masturbacja może przybrać formę: nastręcz, nadmiar detalicznych wyobrażeń, rozbudowa form,
To sprzyja powstaniu postaw autoerotycznych, egocentrycznych. Dochodzi do powstania stereotypu partnera w kategoriach wyglądowych i sprawnościowych oraz idealnej sytuacji, w której dochodzi do zaspokojenia potrzeby seksualnej. Powoduje to rozczarowanie w kontakcie z realnym partnerem.
Ale! Nałożenie hamulców na aktywność seksualną – konieczność by odczuwać głębszą satysfakcję seksualną i mieć głębsze związki uczuciowe z partnerem.
Moralno-etyczne ujęcie m.
W świetle nauki– nie narusza interesów innych osób,
Etyka chrześcijańska – ocena negatywna, nie realizuje się celu biologicznego, brak ukochanej osoby. Stanowisko kościoła nieznane (?) Uważa on ją za grzech, nieobyczajność, szkodzenie sobie osłabiające wolę, niszczącą energię.
Vanier (twórca Arki) – m. jako zjawisko groźne, bo zamyka człowieka w świecie snów; działanie w odosobnieniu, które rozbudza niejednokrotnie konflikt wewnętrzny. Pogłębia poczucie samotności i lęk.
Seks- jako ucieczka od rzeczywistości, jak alkohol, narkotyki.
Etiologia patologizacji masturbacji.
Prawidłowe wychowanie powinno iść w kierunku integrowania sfery seksualnej z trwałą więzią uczuciową. Proces ten najintensywniejszy w pierwszych 5 latach życia. Wszelkie zakłócenia rozwoju psychoseksualnego mające miejsce w dzieciństwie traumatyzują całą osobowość i mają najczęściej swoją przyczynę w środowisku rodzinnym.
M. preferowana, gdy prawidłowy rozwój psychoseksualny zakłócony (negatywny wpływ patologicznych rodzin). Dla prawidłowego rozwoju potrzebne są pieszczoty, które są inf. o miłości rodziców. Seksuolodzy widzą związek między zaburzeniami aktywności seksualnej a deprywacją bodźców (np. brak stymulacji werbalnej).
W warunkach deprywacji społeczno – emocjonalnej najprostszym i dla każdego dostępnym rodzajem autostymulacji staje się m.
Brak jakiejkolwiek stymulacji w każdym wymiarze życia rodziny mechanizmy autostymulacji (monotonna praca i tryb życia wyczerpują psychicznie -> szuka się silnych podniet).
Inne zagrożenie dla patologizacji m. to wpływ rodziny, które deprecjonuje wartość seksu, taktując go jako coś brudnego, niegodnego człowieka.
M. preferowana gdy było się wykorzystywanym seksualnie; miało się doświadczenia kazirodcze.
Niebezpieczeństwo pornografii -> erotyzuje ośrodki podkorowe seksu, powoduje utrwalenie niedojrzałości psychoseksualnej.
M. u chłp – bo m. in. odruchowa erekcja członka (zjawisko zastępcze dla innych działań pod wpływem silnych, lecz nie specyficznych napięć emocjonalnych.
P. Hertoften – kultura europejska – przesiąknięta seksem., mimo, że chce się temu zaprzeczyć. M. staje się kompensacją dla frustracji wynikających z silnego napiętnowania jej przez środowisko.
M. stwarza podłoże na którym łatwiej może się rozwinąć orientacja homoseksualna.
Masturbacja osób z głębszym u.u.
R. Spitz – os. z NI – brak seksualności,
Imieliśnki – os. z NI – nasilony popęd seksualny,
Achilles – nie os. z NI są przestępcami seksualnymi, ale stają się oni ofiarami gwałtów i nadużyć.
Kościelska- os. z NI jak i ludzie w normie różnią się pod względem stopnia seksualności (wynika to ze sfery uwarunkowań genetycznych i hormonalnych, ale też osobowościowych i zewnętrznych czynników sytuacyjnych).
Epidemiologia masturbacji u os. u.u.
Nieznana, określenie rozmiarów zjawiska – b. trudne.
Rodzice nie chcą się wypowiadać, w skutek socjalizacji masturbacji wiele osób zaczyna się z tym ukrywać, opiekunowie DPSów twierdzą, że to zjawisko powszechne (dot. 80%).
Potoczne przekonanie, że dotyczy częściej os., które mieszkają w DPS-ach (argument: łatwiej może się rozprzestrzeniać, bo zjawisko naśladowania, DPS – warunki bardziej deprywacyjne).
Masturbacja w opinii otoczenia
- bardzo zróżnicowany – od potępienia przez bardziej tolerancyjny do akceptującego.
- personel DPS – m. bardzo niepożądana (kary/leki uspokajające), czasem traktowana łagodniej jako „zło konieczne”.
- na ogół jednak akceptujący stosunek wobec m. os. z NI.
- badania wśród osób zajmujących się os. z NI i ich rodziców: naukowcy w 100% uznali m. za zjawisko naturalne, reszta grup badanych (studenci, wychowawcy, rodzice)- bardziej akceptowalna m. mężczyzn niż kobiet. 20% opiekunów i 25% rodziców akceptowali m., ale uznawali, że należy ją ograniczyć. Całkowita akceptacja przez naukowców i studentów – bo stały kontakt z teorią zinternalizowali naukowe podejście, traktujące m. jako zjawisko powszechne, normalne i fizjologiczne. Rodzice i opiekunowie wyrażali swój stosunek nie tylko do zjawiska, ale oparte na codziennych doświadczeniach (odniesienie do osób). Właśnie ci, którzy uważali, że trzeba ją ograniczyć, mieli przykre doświadczenia wynikające z bezpośredniej konfrontacji z problemem m.
Powszechny mit o większych preferencjach seksualnych mężczyzn niż kobiet -> bo Freud zajmował się seksualizmem męskim.
Masturbacja w opinii u.u.
Brak usystematyzowanych danych (i licznych) na ten temat.
Wypowiedzi os. wg badań Waltera – przyznają się do m.
Na turnusach rehabilitacyjnych – skargi na os. masturbujące się, nie chciano z nimi siedzieć itd., ale os. które donosiły często same też się masturbowały.
Autorka rozmawiała z os. z NI nt. m. Znała wcześniej te os. i poruszała z nimi tematykę intymną. Podczas rozmów o m. widoczne było zakłopotanie czy „spięcie zewnętrzne”. Autorka uważa, że powodem tego był fakt uprawiania m., jak gdyby wbrew wewnętrznemu na nią przyzwoleniu i zakazom. We wszystkich wypowiedziach- negatywne oceny „złe”, źle”, „niedobre”, „grzech” itp.
Porównując stosunek os. u.u. i społeczeństwa – sprzeczność.
Os. u.u. – negatywny stosunek bo: 1) rodzice w pierwszym zetknięciu z m. – oburzenie i potępienie, 2) katechezy i środowisko zewnętrzne- m. coś złego.
Fenomenologia m. os. z głębszym u.u.
Czy m. os. z u.u. jest taka sama jak os. z normą (chodzi o przyczynę i formy jej praktykowania).
M. os. u.u. – ekwiwalent seksualny.
Na wybór odpowiedniego zach. seksualnego wpływ mają 3 czynniki: a) siła popędu płciowego – jest wielce zindywidualizowana, ani słabsza, ani silniejsza niż u os. w normie; rodzi on konieczność wyładowania, co zmusza os. do podejmowania różnych form aktywności, także seksualnej , b) siła hamulców psychicznych – jest proporcjonalna do poziomu rozwoju dojrzałości psychoseksualno-społecznej, która u os. u.u. określa się jako znacznie niższą. Os z NI rodzi się z taką samą seksualność jak os. w normie. Jednak już od samego początku – brak stymulacji – bo rodzice zawiedzenie itd. U dziecka u.u. deprywacja emocjonalna potęguje z jednej strony siłę popędu, z drugiej zaś pozbawienie pokarmu psychicznego obniża siłę hamulców psychicznych, Błędny jest pogląd, że zaburzenia emocjonalne u.u. są immanentną częścią samego u.u. Dz. z NI ujawniają trudności emocjonalne dopiero wtedy, gdy doświadczają wielu frustracji i przeżyć traumatyzujących. Przyczyny nałogu masturbacyjnego są analogiczne zarówno u osób w normie jak i z NI. c) możliwości zaspokajania popędu seksualnego – u os. z NI prawie nie ma innych sposobów oprócz m. Przyczyny: poglądy na płciowość os. u.u., bo budzi wciąż opory, brak edukacji seksualnej, w zakładach jednopłciowych brak wzorców relacji partnerskich. Analiza przyczyn [preferowania m. jako jedynej formy zaspokajania popędu seksualnego wskazuje, że są one identyczne w grupie os. z u.u. jak i w normie (deprywacja emocjonalna, brak stymulacji, monotonny tryb życia, lęk i niepokój, izolacja i osamotnienie).
Uporczywa masturbacja – mechanizm przemieszczenia się emocji -> jeden rodzaj emocji (gniew, złość, niepokój, lęk) zostaje rozładowany przez aktywność najłatwiej dostępną w tym przypadku – m. Konsekwencja: emocja negatywna staje się nośnikiem podniecenia seksualnego, które zawsze domaga się ujścia. Rodzi się mechanizm uzależnianie.
Podsumowując os z u.u. trwają przy m., bo jest to jedyny ekwiwalent seksualny.
Dychotomie w traktowaniu m. osób z głębszym u.u.
a) Wymiar instrumentalny masturbacji – A. Hoyer-Herman, J. Walter, R. Freilinger, R. Kramer
Pełna akceptacja płciowości os. z u.u. oraz uznanie ich praw do przejawiania, przeżywania i ekspresji swojej seksualności. M. można w pełni zaakceptować dopiero po przyjęciu następujących kryteriów:
Edu. seks. dot. praktyk m. szczególny nacisk kładzie na jej socjalizację i zawiera naukę technik m. Problem stanowią sytuację, kiedy to os. z ni masturbują się, ale nie osiągają orgazmu.
Podstawowa funkcja m.: szczęściodajna, odprężająca. Ale też korygująca (wypierająca niepożądane czy niedozwolone w niektórych środowiskach zach. seksualne np. wzajemne masturbowanie się, seks analny/oralny, stosunki ze zwierzętami itp.). Pkt. ciężkości przypada na funkcję szczęściodajną, a więc koncentruje się na celu w kategoriach fizycznych, zmysłowych i kojarzone jest z odprężeniem, redukcją napięcia.
b) Masturbacja w wymiarze komunikacyjnym – J. Vanier, ks. H. Łuczak
Człowiek NI – brak miłości, ciepła, akceptacji, pozbawiony normalnej stymulacji -> cierpienie. Szuka sposobów na chociaż chwilowe poczucie zadowolenia -> m., ale wywołuje one rozczarowanie i zwiększa poczucie osamotnienia.
Pkt. ciężkości – przyczyna zjawiska, m- jako skutek traumatyzacji życia os. u.u.
Karotka07