KONSPEKT ZAJEĆ Z ZAKRESU ROZWIJANIA MOWY I MYŚLENIA DZIECI CZTEROLETNICH
Temat: „Legenda o Czarciej Łapie” – teatrzyk kukiełkowy.
Cele:
· nabywanie umiejętności formułowania wypowiedzi i prowadzenia rozmowy z użyciem poprawnych gramatycznie zdań odnoszących się do treści występujących w literaturze
· budzenie zainteresowania historią swojego miasta poprzez słuchanie legendy
· rozwijanie zdolności do rozumienia wartości uniwersalnych (dobro)
· poznawanie języka literackiego poprzez kontakt z dziełem literackim
· uczenie się kultury odbioru literatury
· doskonalenie umiejętności dłuższego skupiania uwagi
Metody:
· czynne:
- metoda zadań stawianych dzieciom
· słowne:
- rozmowa
- objaśnienie
- metoda żywego słowa
Formy:
· indywidualna
· zbiorowa
Środki dydaktyczne:
Teatrzyk, kukiełki z drewnianych łyżek (biedna wdowa, bogacz, sędzia, diabeł), legenda „Sąd diabelski” według Wandy Jagienki Oliwiny, odtwarzacz CD, płyta CD „Powitaj poranek”, ilustracje z odciskami łapy psa i ptaka, ręki człowieka i „Czarciej Łapy”, kartki, ołówki, kredki.
Przebieg zajęć:
1. Prezentacja legendy – teatrzyk kukiełkowy.
Dawno, bardzo dawno temu w Zamku Lubelskim stało się coś bardzo tajemniczego. Odbywał się tam sąd. Była tam biedna kobieta i zły bogacz, który chciał jej zabrać wszystko, co miała. Kobieta płakała i prosiła bogacza:
- Proszę, nie zabieraj mi wszystkiego, co mam. Ty masz wszystko – masz dużo jedzenia, dużo pieniędzy i piękny pałac, a ja nie mam prawie nic!
Bogacz odpowiedział:
- Mam wszystko i wszystko mi wolno, a ty kobieto i tak jesteś biedna, więc niewiele stracisz!
Biedna kobieta gorzko płakała, ale zły sędzia popatrzył chytrze i powiedział;
- Ty kobieto jesteś winna – oddaj wszystko co masz i pójdziesz do więzienia, a ty bogaczu bierz, co chcesz i idź zdrów.
Biedna kobieta krzyknęła z rozpaczą:
- Gdyby sądził mnie diabeł, to byłby bardziej sprawiedliwy, niż ty sędzio!
Tej nocy w Zamku stało się coś bardzo dziwnego. Ludzie mówią, że do Zamku przybył drugi sędzia – był ubrany na czarno, a jego twarz zakrywał kaptur. Mówią też, że spod kaptura wystawały mu rogi. Wysłuchał on biednej kobiety i złego bogacza i powiedział:
- Ta kobieta jest niewinna! – i położył rękę na stole.
Później ludzie zobaczyli na stole wypalony ślad tej ręki – ale nie była to ręka człowieka. Zły sędzia poniósł srogą karę za niesprawiedliwość – połamał nogi na schodach. Widzicie więc kochani, jak ważna jest dobroć i sprawiedliwe postępowanie. A ślad „Czarciej Łapy” można oglądać w Lubelskim Zamku po dziś dzień.
2. Rozmowa dotycząca treści legendy:
- Kto występuje w przedstawieniu?
- Kto był sądzony w Lubelskim Zamku?
- Kogo ukarał sędzia?
- Jak według Was postąpił sędzia?
- Co się stało w nocy?
- Kim okazał się drugi sędzia?
- Co on powiedział?
- Co to znaczy postąpić sprawiedliwie?
3. Zabawa ruchowa przy muzyce z dawnych czasów.
Nauczycielka włącza muzykę, prosząc dzieci, aby tańczyły tak, jak ona im podpowiada. Na przerwę w muzyce dzieci zatrzymują się, a nauczycielka mówi, co mają robić.
· rycerze jadą na koniach
· konie przechodzą po piachu
· konie przechodzą po wodzie
· konie pochylają się idąc pod gałęziami
· konie przeskakują przez kamienie
4. Wyodrębnianie ilustracji przedstawiającej „Czarcią Łapę” spośród innych.
- Który obrazek przedstawia „Czarcią Łapę”?
- Dlaczego tak myślicie?
- Do kogo mogą należeć pozostałe odciski?
5. Obrysowywanie dłoni i ozdabianie ich według własnego pomysłu.
Dzieci otrzymują kartki i obrysowują na nich swoje dłonie, a następnie ozdabiają je według własnych pomysłów lub propozycji nauczycielki.
6. Podsumowanie i zakończenie zajęć.
Nauczycielka pyta dzieci co podczas zajęć podobało im się najbardziej, a co im się nie podobało. Następnie dzieci dobierają się parami i tańczą, gdy gra muzyka. Na przerwę w muzyce dzieci stają naprzeciwko siebie i uderzają dłońmi o dłonie kolegi z pary.
grudzien33