Deveraux Jude - Przeznaczenie.pdf - Deveraux Jude - aannamysz

PrzeþoŇyþ Wojciech Usakiewicz

Wydawnictwo Da Capo Warszawa

Nowy Jork, 1994

áNie moŇesz byę szczħĻliwa w tym Ňyciu, poniewaŇ nie zaþatwiþaĻ

wszytkiego, co powinnaĻ zaþatwię, w poprzednich wcieleniach".

Co pomyĻlelibyĻcie, gdyby ktoĻ wam tak powiedziaþ?

Zapewne: áBeznadziejna sprawa, po co wobec tego siħ mħczyę?" Prawda?

Albo raczej: áTa kobieta ma nie po kolei. Trzeba szybko zbieraę manele i

uciekaę"?.

A moŇe tak jak ja pomyĻlelibyĻcie: áMam temat! Wszyscy teraz

podniecajĢ siħ podrŇami w czasie, ale nikt tego nie robi, wiħc jeĻli wypytam tħ

kobietħ, to moŇe dowiem siħ od niej tyle, Ňeby starczyþo na ksiĢŇkħ".

To wþaĻnie pomyĻlaþam, gdy poznaþam Norħ, poniewaŇ jestem ciaþem i

duszĢ oddana pisaniu. Nie ma we mnie ani jednej komrki, ktra nie jest

nastrojona tak, by wszystko moŇna byþo wykorzystaę w ksiĢŇce.

Ludzie nieustannie pytajĢ mnie, jak zostaþam pisarkĢ. Chciaþabym mieę

odpowiedŅ, ktra by ich zadowoliþa. Chciaþabym mc powiedzieę, Ňe szþam

przez cudownĢ, bujnĢ þĢkħ peþnĢ niebieskich kwiatkw, gdy nagle piħknoĻę w

srebrnej sukni zdzieliþa mnie rŇdŇkĢ po gþowie i powiedziaþa czarownym

gþosem:

- Darujħ ci talent pisarski. Bierz go i pisz.

Ludzie najchħtniej sþyszeliby, zdaje siħ, Ňe zostaþam powoþana niczym

prorok. Ale tak to juŇ jest, Ňe gdziekolwiek czyta siħ o prorokach, ci zawsze

krzyczĢ do Boga: áO Panie, dlaczego ja?" Czasem myĻlħ, Ňe takie powoþanie

nie jest darem, lecz przekleıstwem.

W kaŇdym razie wþaĻnie wytþumaczyþam wam, dlaczego jestem pisarkĢ.

Dla mnie wszystko staje siħ opowieĻciĢ. Absolutnie wszystko. Widzħ coĻ,

sþyszħ, czytam, i natychmiast w moim mzgu zaczyna siħ ukþadaę opowieĻę.

Jestem urodzonym opowiadaczem. Gdy ludzie chcĢ wiedzieę, jak zostaþam

pisarkĢ, mam ochotħ natychmiast odwzajemnię im siħ pytaniem: áA co wy

macie w gþowach zamiast opowieĻci? O czym myĻlicie, sþuchajĢc przeraŅliwie

nudnego przemwienia? ProwadzĢc samochd? Po raz szsty tego samego dnia

wkþadajĢc do pralki bieliznħ?" Dla mnie to wþaĻnie jest prawdziwa tajemnica

Ňycia. Wiem, czym jest wypeþniona moja gþowa, ale co jest w gþowach innych

ludzi, jeĻli nie opowieĻci?

Tak czy owak, teraz gdy jestem pisarkĢ co siħ zowie (a to znaczy, Ňe nie

potrzebujħ ubocznego zajħcia, Ňeby opþacię rachunki), rozumiem, Ňe my,

pisarze, tworzymy maþy klub, ktremu podobno jesteĻmy winni lojalnoĻę. W

porwnaniu z tym obowiĢzkiem przysiħga Hipokratesa jest niczym.

Nie chcħ stracię czþonkostwa w klubie, wiħc powiem to, co powinnam.

Praca jest cholernie ciħŇka. Co kiedyĻ ktoĻ powiedziaþ o wypruwaniu sobie Ňyþ

i pisaniu wþasnĢ krwiĢ? Mniejsza o to, w kaŇdym razie powiedziaþ prawdħ.

Pisanie jest naprawdħ mozolnĢ pracĢ. Jejku, dajħ sþowo, Ňe siedzħ na pupie od

szeĻciu do dziesiħciu godzin dziennie. Chodzħ w kþko po pokoju, rozmyĻlajĢc,

co dalej. I mam wydawcħ, ktry przysyþa mi kwiaty i pieniĢdze za kaŇdym

razem, gdy oddam mu ksiĢŇkħ.

No, no, czyŇby to zabrzmiaþo tak, Ňe pisarz cierpi bardziej niŇ, powiedzmy,

sekretarka? Sekretarka musi wstaę, gdy zadzwoni budzik (ja budzħ siħ wtedy,

kiedy mi wygodnie), wyprawię z domu dzieciaki i chþopa, potem speþniaę

zachcianki szefa, ktry nigdy jej nie chwali, a jeszcze potem odpracowaę drugĢ

zmianħ po powrocie do domu. I nikt nigdy nie powie: áOoo, jesteĻ sekretarkĢ!

Jak siħ zostaje sekretarkĢ?"

Przypuszczam, Ňe kaŇdy robi to, co umie. JeĻli umiesz prowadzię

ciħŇarwkħ, zostajesz kierowcĢ. JeĻli umiesz powoli zadrħczaę ludzi, zostajesz

Deveraux Jude - Przeznaczenie.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: