Symptomatologia chorob skory.doc

(25 KB) Pobierz
Symptomatologia chorób skóry

Symptomatologia chorób skóry

 

  1. Objawy podmiotowe i przedmiotowe chorób skóry.

Objawy podmiotowe:

-          ból,

-          pieczenie,

-          mrowienie,

-          świąd,

-          uczucie napięcia skóry,

-          uczucie gorąca lub zimna.

 

Objawy przedmiotowe to, co można uzyskać po badaniach skóry, np. oglądanie skóry i błon śluzowych:

~ dermatoskopia (oglądanie skóry za pomocą dermatoskopu),

~ badania laboratoryjne skóry (np. badania biochemiczne -> oznaczenie pierwiastka krwi, badania bakteriologiczne i wirusologiczne, badania mykologiczne (podejrzenie o grzybice), badania cytologiczne, badania serologiczne).

 

  1. Zakażenia bakteryjne skóry.

Pierwotne wykwity skóry:

·               Plama, rumień – to zmiana zabarwienia skóry około 1cm średnicy, odmianą plamy jest rumień, który ma większą średnice i odczyn zapalny ze strony naczyń krwionośnych, w zależności od pochodzenia rozróżnia się kilka rodzajów plam, np. plamy naczyniowe, niedokrwienie, występowanie wybroczyn krwawych, plamy barwnikowe (piegi), plamy złogowe (tatuaże).

 

·               Grudka – jest to wykwit ograniczony o średnicy do 1cm występujący ponad powierzchnią skóry, pokryty naskórkiem, ustępuje bez pozostawienia blizny.

 

·               Guzek (mniejsza średnica), guz (większa) – jest to wykwit twardszy, wyniosły ponad powierzchnię skóry, pokryty naskórkiem lub owrzodziały. Prowadzi do zniszczenia skóry właściwej, pozostawia blizny.

 

·               Bąbel pokrzywkowy – jest wykwitem płaskonośnym o różnej wielkości i kształcie, w części środkowej porcelanowo biały, na obwodzie zaczerwieniony.

 

·               Pęcherzyk – wykwit wypełniony surowiczym płynem (przeźroczystym), po dołączeniu się zakażenia bakteryjnego, treść pęcherzyka ulega zmętnieniu. Może pękać i powstaje nadżerka lub ulega wessaniu.

 

·               Krosta – jest zmiennej wielkości pęcherzykiem wypełnionym od razu treścią ropna, umiejscawia się najczęściej w ujściu mieszka włosowego lub przewodzie gruczołu potowego. Jest wykwitem nie trwałym, pęka i na powierzchni nadżerki robi się strup.

 

 

 

 

 

Wtórne wykwity skóry:

·               Nadżerka – jest powierzchownym ubytkiem na skórze, stanowiącym zejście pęcherzyków, pęcherzy i krost, lub następstwem urazów mechanicznych naskórka. Goi się bez pozostawienia blizny.

 

·               Pękniecie, rozpadlina – bolesne, linijne pęknięcie naskórka i skóry właściwej w przebiegu zmian zapalnych, np. grzybicy miedzypalcowej lub u murarzy wyprysku zawodowego.

 

·               Łuska – powstaje w skutek niecałkowitego oddzielania się warstwy rogowej naskórka np. w łuszczycy.

 

·               Owrzodzenie – jest to ubytek tkanki chorobowo zmienionej, w odniesieniu do skóry polega na rozpadzie wykwitów pierwotnych umiejscowionych w skórze właściwej, dlatego zawsze goi się poprzez bliznowacenie.

 

·               Strup – powstaje w skutek zasychania wydzieliny na powierzchni owrzodzeń i nadżerek.

 

·               Blizna – stanowi zastąpienie ubytków skóry w procesie ziarninowania, wyróżnia się blizny zanikowe, przerostowe. Blizna wystawiona na długotrwałe działanie bodźców drażniących może stać się punktem wyjścia dla nowotworów skóry.

 

·               Osódka lub wysypka – oznacza stan w którym wykwity są rozsiane na skórze, może być jednopostaciowa lub wielopostaciowa, tzn. ze na skórze są plamki, grudki, krosty, strupy, blizny (np. ospa wietrzna).

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin