Scott Elisabeth - Uwodziciel.pdf - Doktor - gosiadabrowska

Elisabeth Scott

Uwodziciel

ROZDZIAŁ PIERWSZY

Joanna stanęła na schodach wiodących do wielkiego szpitala, za którym

rozciągały się malownicze szczyty. Góry i morze...

W końcu znalazłam się w Kapsztadzie i będę pracować w szpitalu

Groote Schuur, pomyślała.

Miała ochotę wypowiedzieć te słowa na głos, jakby chciała się

przekonać, że nie śni. Nie, to nie sen, tylko rzeczywistość. Słyszała wokół

charakterystyczny gwar; widziała pacjentów i ich krewnych, lekarzy,

pielęgniarki, sanitariuszy, nadjeżdżający ambulans, wyciągane z niego

nosze...

Niby wszystko było tak samo jak w szpitalu w Londynie, a jednak

zupełnie inaczej. Twarze ludzi miały tutaj różne barwy; słyszała tyle

dziwnych języków, których – jak stwierdziła ze zdziwieniem – nie

rozumiała.

Przez chwilę zastanawiała się, jak sobie z tym poradzi, potem zadarła

nieco głowę – gest ten był dobrze znany jej londyńskim przyjaciołom –

wzięła głęboki wdech i weszła do budynku.

Przecież tego właśnie chciałam, powiedziała sobie. Zacząć wszystko od

nowa, w nowym kraju. Planowałam to od wielu miesięcy.

Pani Matama, przełożona pielęgniarek, do której ją teraz

zaprowadzono, przeglądała właśnie jej akta.

– Bardzo nam miło, że w końcu pani do nas trafiła, siostro Boyd –

oznajmiła. – Jak rozumiem, już od roku starała się pani

o przeniesienie. Proszę przyjąć wyrazy współczucia z powodu choroby

i śmierci matki...

W ciemnych oczach starszej kobiety Joanna dostrzegła prawdziwą

sympatię. Poczuła lekki ucisk w gardle.

– Dziękuję – odparła. – Wiedziałam, że moje podanie zostało przyjęte,

ale... nie mogłam opuścić mamy.

– Naturalnie – zgodziła się przełożona i wstała. – Jest tu wolny pokój w

budynku przeznaczonym dla personelu, chociaż pielęgniarki wolą

mieszkać w mieście. Ale zawsze to jakieś lokum na początek. W razie

problemów proszę przychodzić do mnie. – Chwyciła słuchawkę telefonu.

– Amelio, mogłabyś zaprowadzić siostrę Boyd do jej pokoju? Dziękuję.

Po dziesięciu minutach Joanna znalazła się w swojej nowej kwaterze.

Położyła walizkę na wąskim łóżku. Trochę tu było inaczej niż w

zabałaganionym mieszkaniu, które dzieliła z trzema pielęgniarkami przy

szpitalu św. Małgorzaty. I jakże odmiennie niż w znajdującym się w

hrabstwie Surrey wiejskim domu, który stał w ukochanym ogrodzie jej

matki.

Usiadła na jedynym krześle, jakie stało w pokoju. Ogarnęła ją fala

smutku i tęsknoty za krajem oraz tym, co znajome. Może pomysł

sprzedania domu wraz ze zwierzakami – starym labradorem Shandym i

kotem Olivierem – wcale nie był dobry? Mieszkała tam przecież przez tyle

lat, najpierw z obojgiem rodziców, a potem, po śmierci ojca, z matką.

Mogła przecież odnająć na pewien czas rodzinną nieruchomość i nie palić

za sobą mostów.

A jednak zaraz przypomniała sobie o wszystkich okolicznościach, które

zmusiły ją do wyjazdu z Anglii i do rozpoczęcia wszystkiego od nowa...

Rozpakowała ubrania, które przywiozła; wraz z pielęgniarskimi

fartuchami zapełniły niewielką szafę. Główny bagaż miał dopłynąć

statkiem dopiero po pewnym czasie.

– Cześć! Już się rozlokowałaś? Przyniosłam ci herbatę. Jestem Dorothy

Marais. Mam pokój w tym samym korytarzu i też pracuję na oddziale

położniczym. Siostra Kenton prosiła mnie, żebym do ciebie zajrzała.

Dziewczyna stojąca w progu miała ciemne, kręcone włosy, błękitne

oczy i uśmiechała się miło. W dłoniach trzymała kubek gorącej herbaty.

Ten widok poprawił Joannie nastrój.

– Bardzo dziękuję – odparła, wstając. – Właśnie marzyłam o herbacie.

– W końcu korytarza jest mała kuchnia. Słodzisz? Nie? Można tam

gotować wodę i robić grzanki. Stołówkę znajdziesz piętro niżej. –

Skrzywiła się i dodała: – Ale nie oczekuj po niej za wiele.

– Bez obaw – zapewniła Joanna. – Stołowałam się już w wielu

szpitalach. Coś jednak trzeba jeść.

Okazało się zresztą, że stołówka nie była wcale taka straszna –

podawano tam różne sałatki i gatunki ryb, których Joanna dotąd nie znała.

Dorothy nie zeszła na kolację, a nazajutrz zapukała do pokoju swej nowej

znajomej po szóstej rano. Joanna, ubrana już w strój do pracy, popatrzyła

zaskoczona na owiniętą kąpielowym ręcznikiem koleżankę.

– Zaczekaj na mnie, będę gotowa za dziesięć minut. – Dorothy z

trudem łapała oddech. – Zjemy razem śniadanie, a potem zaprowadzę cię

na nasz oddział. Do zobaczenia przy kuchni.

W drzwiach szafy znajdowało się lustro i Joanna szybko się w nim

przejrzała. Wyglądała całkiem dobrze w kitlu z krótkimi rękawami, bardzo

odpowiednim na upały, które panowały tu nawet w listopadzie. Niedawno

podcięła włosy i teraz ledwie sięgały jej do ramion. Była pewna, że w

tutejszych szpitalach obowiązują podobne przepisy jak w Anglii, toteż

spięła je z tyłu głowy. O, teraz jeszcze lepiej, pomyślała, gotowa do

rozpoczęcia pracy w nowym miejscu. Wyglądam na rasową brytyjską

pracownicę służby zdrowia.

Dorothy Marais czekała już na nią, choć włosy nadal miała lekko

wilgotne. Joanna cieszyła się, że nie wchodzi sama do zatłoczonej

stołówki i ktoś wskaże jej drogę w labiryncie długich szpitalnych

korytarzy. Donośny płacz niemowląt stanowi! nieomylny znak, że w

końcu trafiła na swój oddział.

– Siostra Boyd?

Przełożona, siostra Kenton, mocno zbudowana kobieta o włosach

przyprószonych siwizną, zerknęła na Joannę zza biurka stojącego w

gabinecie.

– Skończę tylko z tymi kartami i zaraz się panią zajmę – odezwała się

bardziej do siebie niż do Joanny. Po paru minutach podniosła wzrok i

uśmiechnęła się. – No, nareszcie – odetchnęła z ulgą. – Oprowadzę siostrę

po bloku. Zaczniemy od porodówki. Z papierów wynika, że chce tam pani

pracować.

Krocząc za panią Kenton po korytarzach oddziałów, Joanna szybko

poczuła się całkiem swojsko. Ciężarne kobiety wykonujące ćwiczenia

oddechowe, ich niespokojni mężowie, bladzi i nie ogoleni, pielęgniarki

wśród pacjentek – ten widok był jej dobrze znany.

I znów wyczuła tę swobodną, przyjazną atmosferę. Starsze pielęgniarki

witały się z nią serdecznie. Nie bez powodu – w szpitalu brakowało rąk do

pracy.

– Później będzie mogła pani pracować na oddziale noworodków i w

Scott Elisabeth - Uwodziciel.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: