Zarządzanie produkcja i Zarządzanie strategiczne.
Istota zarządzania polega na określeniu celów a następnie ich realizacji.
· planowanie – istotą jest ustalenie celu (zabezpieczenie środków, instrumenty itd.)
· organizowanie – przygotowanie się do realizacji celu
· motywowanie – to tego typu czynności nakierowane są na wykonawcę, tak aby podjął on działanie
· kontrolowanie
Zarządzanie strategiczne – ustalenie celów strategicznych i następnie ich realizacja.
Plan strategiczny – strategia (zamiary cele strategiczne)
Cele strategiczne (strategiczne cele bieżące, cele długookresowe)
- przetrwanie
- rozwój
- misja, wizja
- cele strategiczne
- cele operacyjne
- cele aktywne – działania.
Cele strategiczne są budowane na celach ogólnych jakimi są wizja, misja. Jak nie ma wizji to nie ma misji.
Cele aktywne i operacyjne zapewniają realizację celów strategicznych.
Źródłem celów strategicznych jest misja i wizja.
Wizja powinna określać konkretny ideał na przyszłość (plany perspektywiczne dla państwa 15 – 20 lat (krótkookresowe, długookresowe). Wizja jest kierownicza.
Misja ma charakter społeczny, psychologiczny, mistyczny – określa kierunek naszego działania. Misja jest dla wykonawców Firma kurierska = nasze przesyłki docierają wszędzie. Misja to tego typu hasło, które pozwala nam nie zboczyć z obranego kierunku.
Socjologia – zarządzanie grupa a natomiast psychologia – zarządzanie jednostką.
Dział strategiczny wynika z realizacji wizji firmy.
Zarządzanie strategiczne dotyczy celów kluczowych, najważniejszych i najistotniejszych. Zarządzanie strategiczne – to zarządzanie kluczowymi, najważniejszymi celami.
Zarządzanie systemowe (powstałe wcześniej niż strategiczne) – podejście systemowe.
Rodzaje podejść zarządzania systemowego:
- podejście systemowe
- podejście sytuacyjne (kreatywne, twórcze).
Nie ma zarządzania strategicznego bez zarządzania systemowego.
III podejście do zarządzania z punktu podjęcia decyzji – podejmowanie decyzji i ich realizacja.
Żeby decyzja była konkretna występuje analiza – w diagnozie – pełni informacje rozwiązywania problemów.
Analiza to narzędzie, które pozwala na wyciągnięcie dobrej diagnozy.
Rozwiązywanie problemów składa się:
1. diagnoza jest elementem rozwiązywanie problemów
a. powstaniem problemu – okreslenie problemu, zdefiniowanie problemu – trzeba umieć dostrzec problem z odpowiednim wyprzedzeniem
b. określenie przyczyn tego problemu (związek przyczynowo – skutkowy) między dwoma zjawiskami – zwlaczenie prawidłowych przyczyn
2. poszukiwanie rozwiązań czyli znaleźć sposób na usunięcie przyczyn problemu.
Istota zarządzania strategicznego są przyczyny. Znajdziemy sposób ich rozwiązania. Zarządzanie strategiczne to nauka o przyczynach powodujących zagrożenie, przetrwanie i rozwój.
Mamy dwa rodzaje zarządzania:
· strategicze (tworzenie celów strategicznych)
· systemowe.
Zarządzanie systemowe na charakter operacyjny.
Naszą działalność biznesową opieramy na dwóch pomysłach:
1. co produkować
2. w jaki sposób produkować (doskonalenie sposobu doskonalenie produktu) – dążenie do perfekcji działania – głownego celu zarzadzania operacyjnego.
Systemowy jesy układem wewnętrznym a natomiast strategiczny jest układem zewnętrzym.
Jakie rodzaje kompetencji menadżerskie powinien mieć menadżer aby gwarantowało sukces:
- umiejętność zarządzania strategicznego
- umiejętność zarządzania systemowego.
Zarządzanie to także rozwiązuje problemy i podejmuje decyzje.
Decyzje to poszukiwanie odpowiedniego warunku.
Zarzadzanie strategiczne to ustalenie decyzji strategicznej, których źródłem jest rozwiązywanie problemów o charakterze strategicznym. Jeżeli przyczynami problemów ogranizacyjnych są przyczyny zewnętrzne to jest to zarzadzanie strategiczne.
Zarzadzanie systemowe – to ustalenie decyzji systemowych, których źródłem jest rozwiązanie problemów o charakterze systemowym. Jeżeli przyczynami problemów organizacyjnych są przyczyny wewnętrzne to jest to zarządzanie systemowe.
Są różne rodzaje analiz.
Jeżeli zagadnienie jesy względnie złożone to rozkładamy go na elementy mnijesze i każdy osobno analizujemy.
Otoczenie jest zagrożeniem dla naszego przetrwania. Zagrożenie te trzeba analizować i eleminować. Otoczenie jest także źródłem decyzji. Jeżeli mówimy o naszych wewnętrznych słabych i mocnych stronach to jest to działanie sytemowe. Natomiast jeżeli mówimy o zewnętrznych słabych i mocnych stronach to jest to działanie strategiczne.
Zarządzanie strategiczne – obserwowanie otoczenia i wyciąganie wniosków jeśli coś zagraża to szybko realizujemy i pojawia się okazja jak pozwala man sytuacja – zarządzanie sytuacyjne.
Doskonalenia są to zarządzania systemowe.
Zarzadzanie produkcją ma charakter systemowy.
Oprócz analizy systemowej jest także analiza strategiczna. Podstawową kategorią dla każdego systemu jest sprawność tego systemu (żeby sprawnie realizować cel).
System – zbiór pewnych elementów go okrążonych, które zostaly stworzone tylko i wyłącznie po to aby cel systemu jak najlepiej został zrealizowany. Nie ma systemu bez celu. Każda organizacja gospodarcza i nie gospodarcza jest systemem.
Każdy jeden system ma swojego właściciela, który odpowiada za sprawdzenie funkcjonowania podmiotu – to nie znaczy ze nie może robić co chcę w spólce akcyjnej. (podmiot odpowiada za sparwdzenie systemu).
Organy władzy w spółce akcyjnej:
· akcjonariusze
· rada nadzorcza wyłoniona z akcjonariuszy.
ENTROPIA – obumieranie systemu.
Jeżeli nie jestśmy zadowolwni z działania systemu to go usprawniamy (usprawnienie ma charakter wewnętrzny). Na entropie pomaga tylko RESTRUKTURYZACJA czyli bardzo istotne i bardzo głębokie zmiany w systemie w wyniku, których może doprowadzić system do funkcjonowania. Nie ma restrukturyzacji bezanalizy.
Zarządzanie to cel i realizacja. Jeśli wystepuje między nimi różnica i jest ona coraz mniejsza to jest to znak bardzo dobry.
Istota zarządzania.
1. Podejście systemowe
2. Podejście sytuacyjne.
Rozumieć zarzadzanie to stosować w praktyce podejście systemowe i sytuacyjne.
Sprawność systemu .
System za każdym razem ma tylko jeden cel. Cel ten może być sprawnie albo niesprawnie zrealizowany.
System płac powinien być:
- motywujący
- społecznie sprawiedliwy
- wynagrodzenie zgodne z efektami pracy.
Niesprawnie realizowany bo powinien być 1 system – 1 cel a nie wszystko naraz. To nie są cele a elementy sprawności systemu.
1. skuteczność (jeżeli porównujemy cele z rezultatami – im mniejsz bieżność tym większa skuteczność)
2. ekonomiczność (efektywność ekonomiczna: stosunek efektów do powierzonych zakładów)
3. korzystność (różnica efektu – nakłady)
4. terminowość – żeby było szybko.
5. motywacyjność (składnik sprawności – kryteria systemu dla każdego mogą być inne)
6. satysfakcja klientów (orientacja klienta, zorientowanie klienta)
7. reklamacja
8. zgodność z systemu wyższego rzędu z obowiązującymi regulami.
Różnica między podejściem systemowym i strategicznym.
Analiza systemowa i strategiczna.
Zarządzanie taktyczne (operacyjne wywodzą się z zarządzania systemowego).
Umiejętności menadżerskie – jakie powinien mieć:
- systemowe zarządzanie
- strategiczne zarządzanie.
Analizy – metody uporządkowania.
Metody analizy są podstawową kompetencją zarządzania podejścia systemowego – kluczowe najważniesze.
Zarządzanie systemowe opiera się na zarzadzaniu instytucjonalnym.
System instytucjonalny – zbiór elementów wzajemnie ze sobą powiąznych, zbudowanych aby cel systemu był jak najsprawniej zrealizowany. Podejście systemowe to samo tylko że zbudowane przez instytut (zbiór elementów zbudowany przez instytut).
Analiza systemowa prowadzona jest w 3 układach:
- rzeczowym
- procesowym
- atrybutowym.
Aby osiągnąć jak najwyższe rezyltaty to musi być jakiś sposób podejścia.
Najważnieszy w systemie jest cel a póżniej trzeba dopudowaćreszte, żeby ten cel zrealicować.
Wyodrębniamy:
· wewnętrzne systemy, w których najważniejszy jest podmiot
· otoczenie systemu.
Są dwa rodzaje otoczenia:
1. elementy o których podmiot kierujący systemem uważał za nieważne (mało istotne) ( niektóre elementy są poza systemem nieświadomie – nie mamy świadomości, że ten element nam się przyda).
Otoczenie składa się z II kolejnych elemantów, na które nie mamy wpływu, a jeśli nie mamy wpływu to po co się tym zajmować.
To co najgorsze i najlepsze to przychodzi z zewnątrz a nie jest w nas, więc nie powinniśmy sobie odpuścić ANALIZY STRATEGICZNEJ.
Analiza strategiczna ma poczatek w otoczeniu.
Etaoy analizy:
1. Etap – analiza otoczenia i wyciagamy wnioski i wtedy możemy
2. Etap – przetworzyć na cele strategiczne (odwrotnie niż w systemie)
3. Etap – to tworzenie systemu.
Żeby zrealizować cel to trzeba właśnie zbudować system i zdobyć metody, środki i narzędzia.
Dla każdego systemu budujemy kartę sprawności, kryteria kotarbińskiego.
Jeżeli realizujemy cel strategiczny a zajmujemy się usprawnianiem systemu to nasze zarządzanie ma charakter systemowego.
Jeżeli impuls jest z zewnątrz to zarządzanie strategiczne.
Zagrożenia pochodzą zawsze z otoczenia systemu, który się nie usprawnia, nie modyfikuje to jest system który jest nieusprawniony. System ten polega na entropii.
Badamy system w dynamicznym w jaki sposób się wszystko dzieje.
Badanie jakości funkcjonowania systemu, badanie sprawności systemu.
W praktyce zarządzanie procesowe stwierdza się, że systemu powinne być proste. Nie może być dużo celów, to nie będziemy się w stanie położyć.
Różnie między celami a atrybutami systemu.
Przykład:
Chcemy aby system płac był systemem motywacyjnym.
Motywacja jest atrybutem zwiększenia wydajności a celem jest wynagrodzenie pracowników.
Zarządzanie procesowe – żeby był ½ procesów podstawowych i ½ - 3 procesy pomocnicze. Natomiast my możemy mieć różne wymagania formułujemy w formie atrybutów.
System ma złą jakość – to charakter strategiczny bo to otoczenie mówi nam, że to jest zła jakość (mimo tego że jest wprowadzone wewnątrz otoczenia).
Konkurencyjna cena – charakter strategiczny.
Po głębszej analizie dochodzimy do wniosku, że wszystko wymusza na nas otoczenie. Otoczenie jest bardzo wymagające.
Działania systemowe mają pochodzenie gdy otoczenie jest stabilne, przewidywalne.
Objawem niewydolności zarządzania system były restrykturyzacje wielkich firm. Firmy niektóre mogą wnosić ZUS, PKP.
Najczęściej używać pojęcia zarządzanie systemowo – strategiczne ponieważ w praktyce to tak łatwo się nie da oddzielić.
Czego szukamy w otoczeniu.
- szans
- zagrożeń
Zarządzanie strategiczne polega na szybkich reakcjach (reakcje strategiczne, reakcje firmy na otoczenie). Reakcja ta najczęściej przykłada się na cele i nagle okazuje że jest okazja ale że niemożemy czegoś zrobić bo jesteśmy za słabi.
Korzyści:
- otoczenie
- zagrożenia, szanse
- cele
- analiza wewnętrzna.
Układ systemowy jest dla zarządzania produkcją.
Układ strategiczny jest dla zarządzania strategicznego.
Zarządzanie produkcją i strategiczne to jest pewna kompetencja menadżerów.
Kompetencję – to rodzaj podejście do zarządzania, które zarządzanie nam ułatwia zrozumieć.
Decydują wraz z motywacją o powodzeniu w zarządzaniu.
Motywacja – zwykłe chęci – trzeba coś chcieć, psychiczna siła kierująca naszymi działaniami.
Między K a M musi zachodzić komplementowości, muszą się uzupełniać.
Zarządzanie strategiczne, zarządzanie produkcją jest to rodzaj kompetencji, które musimy posiadać aby osiągnąć sukces w zarządzaniu.
Kompetencje:
· możliwości decyzyjne
· znajomości
· predyspozycje psycho-fizyczne
· umiejętności
· kompetencje etyczne
· praktyka
Kompetencje kluczowe dla zarządzania – wszystkie z nich po trochu.
Kompetencji – umiejętności są wyjątkowo ważne – są to kompetencje wysoce elastyczne – mamy na nie duży wpływ.
Kompetencje psycho-fizyczne są mało elastyczne.
Umiejętności to praktyczny sposób, metoda, technika działanie, w którym posługujemy się w naszym życiu zawodowym. Miarą ich przydatności do zarządzania jest elastyczność kompetencji.
Umiejętność – źródło ich jest wyłącznie doświadczenie zawodowe – praktyka tylko i wyłącznie.
Wiedza oraz predyspozycja to podstawa na której w praktyce możemy rozwijać umiejętności.
Motywacje, które nazywamy zaangażowaniem – szczególny rodzaj motywacji, który kieruje naszymi chęciami żeby się czegoś nauczyć.
Zaangażowanie – poświęcenie dużej ilości czasu, coś robimy z chęcią a nie z musu.
Czynnikiem tym są wartości, system wartości.
Jeżeli coś jest dla nas wartościowe, to naszym działaniem kieruje system wartości i to jest zaangażowanie.
Nieświadoma niekompetencja – jeśli nie mamy jakiejś kompetencji i to nam nie przeszkadza.
Świadoma niekompetencja – wierzy że coś się staje dla nas wartościowe, nasze zaangażowanie żeby się czegoś nauczyć – znacznie wzrasta.
Nasze zaangażowanie:
· ze dotyczy tylko firm, instytucji
· czasowe
· otoczenie – nie ma przyzwolenie na inne działania.
Świadoma kompetencja – jesteśmy kompetentni i świadomie to analizujemy i poprawiamy aż do momentu aż uznamy że nie musimy się czegoś uczyć i wtedy popadamy w stan nieświadomej kompetencji – działamy nietypowo – tak się kiedyś nauczyliśmy i tak robimy.
Badanie struktury naszych umiejętności.
Mieć umiejętności to znaczy że mamy sposób, metodę lub technikę działania.
Wg przepisów tzn że według technik – sposób bardziej dokładnie określony.
Metody – raczej ogólne.
Składniki umiejętności:
1. Analiza...
adusia666