M-W28_81.pdf

Mąż Waleczny

UCZESTNIK BOŻEGO SYNOSTWA

W DUCHU MESJASZA JEZUSA

Nr. 28 (81) SCHYŁEK LATA 2006

Przywdziejcie całą zbroję Bożą, abyście mogli ostać się przed zasadzkami diabelskimi. Gdyż

bój toczymy nie z krwią i z ciałem, lecz z nadziemskimi władcami tego świata ciemności,

ze złymi duchami w okręgach niebieskich (Ef.6,11-12).

Żaden żołnierz nie daje się wplątać w sprawy doczesnego życia... (2 Tym. 2,3-4).

SIŁACZKA Z JECER – HARA* )

Żyłem nad chmurami, gdyś otoczył Panie

Swymi ramionami

Dnia mojego znoje i wskazawszy Drogę

Swoim palcem świętym

Powiedziałeś: Idź i nie grzesz więcej!

We Mnie zostań nieugiętym!

A coś w zamian dostał za swe przebaczenie?

Przekleństw stek, kłamstwa i obłudne

Co dzień biadolenie

Przeto dziś kolanom moim nie dam odpocznienia

Przed obliczem Twoim, Boże

Skończę swawolenia

I powtórzę w sercu za bratem Jakubem:

Niech wie ten, kto złej drogi pozbawi grzesznika

Zbawi duszę jego

Wtem grzech wszystek znika!

Tak więc z prośbą i wielkim błaganiem

Zwracam się do Braci

I z umiłowaniem

Przebaczcie mi me grzechy!

Wzmacniajcie mnie w walce!

Tak i ja wybaczę

I do bram Królestwa

Znów z pokorą zakołaczę. Józef K. W-wa 29 lutego 2004

* ) Jecer hara – hebr. Inklinacja do złego

„EWANGELIA” Judasza

Oto cytat z Gazety Wyborczej. (Piątek 14 kwietnia 2006):

„Judasz nie zdradził Jezusa, lecz działał na jego życzenie w ramach

planu zbawienia - takie rewelacje przynosi tzw. Ewangelia Judasza,

którą wczoraj poznał świat. Egipski manuskrypt przewraca do góry

nogami prawdy zawarte w kanonicznych ewangeliach”.

Egipski manuskrypt – według analityków – powstał

około 180 roku n.e. Bez wątpienia ten gnostycki

tekst stanowi próbę logicznego wyjaśnienia - już

ówcześnie obiegowej - opinii (o odkupieniu),

pochodzącej z pisemnych świadectw czterech

ewangelistów oraz z pism Pawła apostoła:

Mateusza 20:28 Podobnie jak Syn Człowieczy nie

przyszedł, aby mu służono, lecz aby służył i oddał życie

swoje na okup za wielu .

Mateusza 26:2 Wiecie, że za dwa dni będzie Pascha i

Syn Człowieczy będzie wydany na ukrzyżowanie.

Mateusza 26:23 A On, odpowiadając, rzekł: Kto ze

mną umaczał rękę w misie, ten mnie wyda.

W powyższych cytatach z ewangelii Mateusza mamy jasno wyrażony cel

samo-ofiarowania się Jezusa (okup za wielu), sposób uśmiercenia (krzyż), oraz

Jego denuncjację przez jednego z apostołów. W podobnym tonie świadczą

ewangelie Marka, Łukasza i Jana (Marka 8:31; Marka 9:31; Marka 10:45;

Łukasza 9:22; Jana 1:35-36; Jana 3:13-16; Jana 12:32-33; Jana 13:21).

Wolę Jezusa, odnośnie poniesienia Przezeń odkupieńczej śmierci, w

szczególnie wyrazistych słowach poświadcza ewangelista Jan.

Jana 10:18 Nikt mi go [życia] nie odbiera, ale Ja kładę je z własnej woli . Mam moc

dać je i mam moc znowu je odzyskać; taki rozkaz wziąłem od Ojca mego .

W słowach powyższego cytatu ewangelicznego zawiera się też wyraz

posłuszeństwa Syna wobec Ojca. Werset ten świadczy o pełnej podmiotowej

rozdzielności woli Ojca i Syna . Bez własnej woli ‘Syna Człowieczego’, wola

Boga Ojca ( Ducha, który jest w niebie ), do dnia dzisiejszego pozostałaby na ziemi

niewypełniona. Owa wola Ojca, jakże trudna do zrozumienia przez ziemskich

ludzi, zawarta w niebiańskim Boskim rozkazie , stanowi punkt zaczepienia

formalnych zarzutów, zmyślnie formułowanych przez szyderców, starających

się podważyć sens mesjańskiego dzieła odkupieńczego przez śmierć. Ludzcy

szydercy zarzucają nieludzkie okrucieństwo Bogu, rozkazującemu własnemu

synowi poniesienie śmierci. W istocie chodzi tu o (trudne do zrozumienia dla

człowieka cielesnego) pojęcie dobrowolnego okupu (‘odkupienia’). * )

Czytając „rewelacje” rzekomej ‘ewangelii’ Judasza, u wielu racjonalnie

myślących osób, które trzeźwo widzą (jakże żałosny) moralny stan ogółu

ludzkości, niekiedy raczej może pojawić się myśl o samobójczej manii Jezusa

aniżeli o powszechnej skuteczności jakiegokolwiek odkupieńczego dzieła

mesjańskiego. W jednej z internetowych wypowiedzi dyskusyjnych znalazło się

istotne pytanie, „Od kogo Jezus odkupił ludzi, od Boga, czy od szatana”?

Zanim jednak przejdziemy do odpowiedzi na powyższe pytanie należy

zauważyć, że – według autentycznych świadectw ewangelicznych – Judasz miał

zbyt mało czasu, aby jakiekolwiek ewangeliczne świadectwo napisać, albowiem

- popełniając samobójstwo - zakończył życie wkrótce po tym, jak zapadł wyrok

śmierci na Jezusa.

Mateusza 27:1-5 A wczesnym rankiem wszyscy arcykapłani i starsi ludu powzięli

uchwałę przeciwko Jezusowi, że trzeba go zabić. Związali go więc, odprowadzili i

przekazali namiestnikowi Piłatowi. Wtedy Judasz, który go zdradził, widząc, że

został skazany, żałował tego , zwrócił trzydzieści srebrników arcykapłanom oraz

starszym i rzekł: Zgrzeszyłem, gdyż wydałem krew niewinną. A oni rzekli: Cóż nam

do tego? Ty patrz swego. Wtedy rzucił srebrniki do świątyni, oddalił się, poszedł i

powiesił się .

Poza tym ewangelia , to znaczy dobra nowina . A jakaż to jest „dobra nowina”,

że Judasz, jej głosiciel, przysłużył się do śmierci Niewinnego? Pod względem

moralnym jest całkiem odmiennie: dobrą nowiną ewentualnie może być tylko

to, że Judasz żałował tego . W ‘ewangelii’ Judasza nie ma jednak nuty żalu, lecz

raczej poczucie satysfakcji ze skutecznie wykonanej ‘przysługi przyjacielskiej’.

[Występuje tu jeszcze jedna nielogiczność: cóż to za ‘przyjaźń’ z maniakiem i

jakaż to satysfakcja z przysłużenia się do śmierci takiego nieszczęśnika?].

Wreszcie usatysfakcjonowany dobroczyńca samobójstwa nie popełnia.

Zatem należy mieć uzasadnione wątpliwości odnośnie:

- autentyzmu autorstwa dokumentu oraz

- jego strony moralnej.

Raczej bez wątpienia ten (typowo gnostycki) tekst można traktować jako

intelektualną próbę logicznego wyjaśnienia trans-racjonalnej (głównie ustnej)

opinii o odkupieniu zastępczym, pochodzącej z pisemnych świadectw czterech

ewangelistów oraz z pism Pawła apostoła:

Rzymian 3:23-26 …wszyscy zgrzeszyli i brak im chwały Bożej, i są usprawiedliwieni

darmo, z łaski jego, przez odkupienie w Chrystusie Jezusie, którego Bóg ustanowił

jako ofiarę przebłagalną przez krew jego , skuteczną przez wiarę, dla okazania

sprawiedliwości swojej przez to, że w cierpliwości Bożej pobłażliwie odniósł się do

przedtem popełnionych grzechów,dla okazania sprawiedliwości swojej w

teraźniejszym czasie, aby On sam był sprawiedliwym i usprawiedliwiającym tego,

który wierzy w Jezusa.

DlaówczesnychŻydów pojęcie ofiary przebłagalnej było oczywiste. Dlatego

też, według Jana 1:29 i 36 : Nazajutrz [ Jan Chrzciciel] ujrzał Jezusa, idącego do

niego, i rzekł: Oto Baranek Boży , który gładzi grzech świata. …I ujrzawszy Jezusa

przechodzącego, rzekł: Oto Baranek Boży .

Od tamtych dni minęło niemal 20 stuleci. Świat nie jest już taki sam, a

dzisiejsze społeczeństwo informatyczne jest dobrze wykształcone i myśli bardzo

konkretnie. W mroku moralnego stanu współczesnego świata, zagadnienie

skuteczności „barankowego okupu”, dla trzeźwo myślących ludzi nadal nie jest

oczywiste. Albowiem transcendencja okupu zastępczego jest ponadczasowo

ogólnie trans-racjonalna. Ona wstrząsa podstawami ziemskiej sprawiedliwości.

Jest bowiem rzeczą niemożliwą, aby krew wołów i kozłów mogła gładzić grzechy.

(Hebrajczyków 10:4).

Za chwilę przejdziemy do wcześniej postawionego pytania: „Od kogo Jezus

odkupił ludzi, od Boga, czy od szatana”?

Przedtem jednak postawmy maleńkie pytanie uzupełniające, czy w ogóle

mamy prawo używać formy dokonanej ‘odkupił’, w odniesieniu do wszystkich

ludzi, do całej ludzkości, jakże bardzo religijnie zróżnicowanej!? Patrząc na

moralny stan ludzkości namacalnie doświadczamy, że całość rodzaju ludzkiego

nie została jeszcze uwolniona od grzesznych wszeteczeństw, nieczystości,

rozpusty, bałwochwalstwa, czarów, wrogości, sporów, zazdrości, gniewu,

knowań, waśni, odszczepieństw, zabójstw, pijaństwa, obżarstwa i tym

podobnych.

Zatem forma dokonana ‘odkupił’, może mieć zastosowanie tylko w

odniesieniu do nielicznych wybranych Bożych sług spośród wielu

wezwanych. Mateusza 22:14 Albowiem wielu jest wezwanych, ale mało wybranych.

Kiedy analizujemy ludzkie życie Jezusa to zauważamy w Nim samym (oraz

w Jego nauce) następujące niezachwiane imperatywy (wewnętrzne nakazy

moralne):

- Upamiętanie (własną moralną dyscyplinę wewnętrzną),

- Bezgraniczną i serdeczną miłość wobec Boga Ojca, Stwórcy wszechrzeczy,

- Wierność Przymierzu z Bogiem (przy pełnym zaangażowaniu woli i intelektu),

- Całkowite oddanie się (wierne poświęcenie się) Boskiej sprawie wśród ludzi,

Ponadto Jezusa cechowała unikalna zdolność odczytywania woli Bożej.

Mateusza 4:17 Odtąd począł Jezus kazać i mówić: Upamiętajcie się , przybliżyło się

bowiem Królestwo Niebios.

Marka 12:29-31 Jezus odpowiedział: Pierwsze przykazanie jest to: Słuchaj, Izraelu!

Pan, Bóg nasz, Pan jeden jest. Będziesz tedy miłował Pana, Boga swego, z

całego serca swego i z całej duszy swojej, i z całej myśli swojej, i z całej siły

swojej. A drugie jest to: Będziesz miłował bliźniego swego jak siebie samego. Innego

przykazania, większego ponad te, nie masz.

Łukasza 19:17 I rzekł do niego: To dobrze, sługo dobry, przeto iż w małym byłeś

wierny , obejmij władzę nad dziesięciu miastami.

Jezus, jako Boski Mesjasz, tego samego wymagał od swych uczniów.

Mateusza 10:37-38 Kto miłuje ojca albo matkę bardziej niż mnie, nie jest mnie

godzien; i kto miłuje syna albo córkę bardziej niż mnie, nie jest mnie godzien. I kto

nie bierze krzyża swego, a idzie za mną, nie jest mnie godzien.

Odkupienie kogokolwiek (lub czegokolwiek) może mieć miejsce tylko od

właściciela (władcy - zarządcy). W dobie niewolnictwa odkupienie człowieka

było rozumiane w sposób literalny. Władca mógł rościć sobie pełne prawo do

swej własności żywej lub martwej. Kiedy zbliżała się zgraja, mająca aresztować

Jezusa, powiedział On: Jana 14:30 Już wiele nie będę mówił z wami, nadchodzi

bowiem władca świata , ale nie ma on nic do mnie; (a we mnie [on swojego] nic nie

ma – B. Gd.). Duchowy władca ma prawo do swego duchowego mienia w nas.

Otym,że szatana Jezus traktował jako władcę świata , wiemy bez wątpienia

na podstawie przypowieści, osobiście Przezeń doznanego kuszenia oraz misji,

(zrelacjonowanej przez Apostołów), polegającej na zwycięstwie nad tym

uzurpatorem – ‘władcą świata’ – i na zniweczeniu jego zwodniczych dzieł.

Łukasza 11:21-22 Gdy zbrojny mocarz strzeże swego zamku, bezpieczne jest

mienie jego . Lecz gdy mocniejszy od niego najdzie go i zwycięży, zabiera mu zbroję

jego, na której polegał, i rozdaje jego łupy.

1.Jana 3:8 Kto popełnia grzech, z diabła jest, gdyż diabeł od początku grzeszy. A

Syn Boży na to się objawił, aby zniweczyć dzieła diabelskie .

Odkupieńcze dzieło Jezusa, od samego początku Jego ziemskiej działalności,

miało charakter duchowy i dlatego nie był On powszechnie rozumiany.

Charakter Jego misji znali jedynie Jego apostołowie, w tym oczywiście i Judasz.

Wszyscy ówcześni Żydzi, jako wyznawcy religii Mojżeszowej, byli

formalnymi uczestnikami Pierwszego Przymierza Synajskiego. Ten religijny

formalizm zasadzał się na przynależności etnicznej, cielesnej obrzezce, oraz na

sakralnych obrządkach świątynnych, w których uczestniczyli wszyscy Izraelici.

Od przełomowych dni (Mat.11:11; Łuk.7:28) Jana Chrzciciela rozpoczyna się

okres Nowego Przymierza duchowego, wymagającego gruntownej i świadomej

przemiany wewnętrznej , całkowitego oddania się Bogu i wytrwałej wierności.

Zarówno sam Jezus, jak i Jego uczniowie, byli świadomymi uczestnikami

Nowego Przymierza z Bogiem (Ez.36:26). Widzialnym wyrazem tego

Przymierza był chrzest upamiętania poprzedzony pokutnym wyznaniem i

stanowczym odwróceniem się od grzechów. Boską odpowiedzią na taki szczery

i świadomy, publicznie jawny chrzest, było zesłanie Ducha Świętego z nieba na

człowieka. Po swym chrzcie wodnym, Mesjasz Jezus doświadczył tego jako

pierwszy (Mat. 3:16; Marka 1:10; Łuk.3:22; Jana 1:32), zaś Jego uczniowie

dopiero po Jego odkupieńczej śmierci, w Dniu Pięćdziesiątym (Dz.ap.Rozdz.2-).

Taka pieczęć Boskiej akceptacji była przeżywana w Kościele apostolskim przez

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: