M-W39_92.pdf

Mąż Waleczny

UCZESTNIK BOŻEGO SYNOSTWA

W DUCHU MESJASZA JEZUSA

Nr. 39 (92) Przedwiośnie 2008

Mówił więc [Galilejczyk] Jezus do Judejczyków, którzy uwierzyli w Niego:

Jeżeli wytrwacie w słowie moim, prawdziwie uczniami moimi będziecie

i poznacie prawdę, a prawda was wyswobodzi (Jana 8:31-32).

PRZYDARZYŁO MI SIĘ

Przydarzyło mi się przeżyć lat pełnię dziesiątek,

Ponad 25 tysięcy razy obróciłem się z Ziemią,

Bez celu, jako pasażer, okrążałem Słońce,

Nagle, tuż za półmetkiem, przeżyłem przygodę,

Dożyłem łaski wiary, doznałem zbawienia,

W duchu pokój i radość, jakbym lat tych nie miał.

Przydarzyło mi się, że mię Jezus wywołał,

Gdym jak ślepiec się zmagał w doczesności szeolu,

Z mroków śmierci, do życia, dawne grzechy darował,

W czysty bisior przyoblekł i do służby mię wcielił,

Bym posługę biblijną u stóp Jego sprawował,

Tak szczęśliwie się skończył czas udręki bez celu.

Gdy dożyłem biblijnych lat siedem dziesiątek,

Jak w modlitwie Mojżesza - psalm dziewięćdziesiąty,

Dramatu doczesności niewiele przede mną,

Lecz przed Ojcem Wieczności to dopiero początek,

Tej przygody wspaniałej, jaką jest świadomość

Służby wiary, co przekracza ziemskie horyzonty.

(J.M., w marcu 2007)

BÓG PORZĄDKU

O Boskim zamiłowaniu do porządku czytamy w Biblii. Wyraz ten występuje

kilkanaście razy w księgach zarówno w Pierwszego Przymierza jak też w Nowym

Przymierzu Mesjańskim. Boskie zamiłowanie do uniwersalnego porządku daje się

na ziemi zaobserwować w matematyce i logice, w fizycznym mikro i

makrokosmosie, w funkcjonowaniu organizmów żywych, w nieustającym

dyscyplinowaniu i porządkowaniu duchów wszelkiego ciała. Każdy żywy

organizm stara się utrzymywać porządek swoistej równowagi. Dotyczy to

zarówno ludzkiej fizjologii oraz psychiki, jak też funkcjonowania państwa,

rozumianego jako organizm społeczny. A Królestwo Boga jest wielkim

organizmem społecznym .

Psalm 148

1 Alleluja. Chwalcie Pana z niebios, chwalcie go na wysokościach!

2 Chwalcie go, wszyscy aniołowie jego, chwalcie go, wszystkie zastępy jego!

3 Chwalcie go, słońce i księżycu, chwalcie go, gwiazdy świecące!

4 Chwalcie go, najwyższe niebiosa i wody nad niebiosami!

5 Niech chwalą imię Pańskie, bo On rozkazał i zostały stworzone!

6 Ustanowił je na wieki wieczne, ustalił porządek, który nie minie.

7 Chwalcie Pana z ziemi, potwory morskie i wszystkie głębiny!

8 Ogniu i gradzie, śniegu i dymie, wichrze gwałtowny, co pełnisz jego rozkaz!

9 Góry i wszystkie pagórki, drzewa owocowe i wszystkie cedry!

10 Zwierzęta i wszystko bydło, płazy i ptactwo skrzydlate!

11 Królowie ziemscy i wszystkie narody, książęta i wszyscy sędziowie ziemi!

12 Młodzieńcy, a także dziewice, starcy razem z dziećmi.

13 Niech chwalą imię Pana, bo samo jego imię jest wzniosłe, chwała jego jest nad

ziemią i niebem!

14 Pomnożył moc ludu swego. Chwała wszystkim wiernym jego - Synom Izraela, ludu

Mu bliskiego. Alleluja.

O Boskim dziele stworzenia czytamy w Biblii, że Święty Bóg stanowczo i

bardzo konsekwentnie przekształca początkowy chaos w święty porządek .

Na początku stworzył Bóg niebo i ziemię. A ziemia była pustkowiem i chaosem;

ciemność była nad otchłanią, a Duch Boży unosił się nad powierzchnią wód. I rzekł

Bóg: Niech stanie się światłość. I stała się światłość. (Rodzaju 1:1-3).

O nieustannym porządkowaniu makrokosmosu głoszą wszystkie naukowe

teorie kosmologiczne a także hipotezy panteistyczne. Odnośnie moralnej

kondycji rodzaju ludzkiego czytamy w Biblii, że ludzie, zarówno Adam i Ewa

jak też ich Kainowe potomstwo, byli tak bardzo dalecy od Boskiego porządku,

iż „ Bóg żałował, że uczynił człowieka ”. W tym miejscu zauważmy, że „tym”,

co Bóg pobłogosławił jako „dobre”, był tylko proces „stwarzania”, czyli

Boski zamysł, albo projekt początkowy (Rodzaju 1:26-28). W procesie

przekształcania pospolitego stworzenia (ludzi „zwierzęcych”) w mężów i

niewiasty Boże, niezbędny jest świadomy udział tych ludzi, a z tym jest kłopot.

W dalszym ciągu w wielkim skrócie prześledzimy dzisiejszy stan wiedzy na

temat historycznego zaawansowania procesu Boskiego porządkowania

dziedziny duchów, od czasów apostolskich aż do współczesności.

ŚWIĘTY

JEDYNY

OJCIEC

DUCHÓW

POGAŃSKA

LUDZKOŚĆ

Rysunek 1. Odwzorowanie wyobrażenia Doskonałego Boga poprzez torus, geometryczną

figurę ‘bez początku i bez końca’, oraz obrazów Przezeń stworzonych, Jemu ‘podobnych’,

ludzkich istot duchowych.

1.Mojż.1:27 I stworzył Bóg człowieka na obraz swój . Na obraz Boga stworzył go. Jako

mężczyznę i niewiastę stworzył ich.

Efezjan 5:1 Bądźcie więc naśladowcami Boga jako dzieci umiłowane…

Dzieje Apostolskie 5:29 … Trzeba bardziej słuchać Boga niż ludzi .

1.Mojż.6:5-6 A gdy Pan widział, że wielka jest złość człowieka na ziemi i że wszelkie

jego myśli oraz dążenia jego serca są ustawicznie złe, żałował Pan, że uczynił

człowieka na ziemi i bolał nad tym w sercu swoim.

Ludzkie istoty duchowe, stworzone „ na obraz Boga ” albo „ według Boskiego

wyobrażenia ”, ‘poczęte’ przed założeniem świata w zamyśle Wiekuistego Boga

i pobłogosławione jako dobre, miały również nie mieć ani historycznego

‘początku’, ani ‘końca’, podobnie jak torus, przestrzenna figura geometryczna.

Na naszej ziemi „początek” dla nas oznacza punkt „założenia świata”. Jednak

urzeczywistniony w praktyce Boski zamysł obdarzenia ludzkich istot własną

uświęconą jaźnią i wolną, dobrą wolą, jak dotąd nie spełnił oczekiwań Stwórcy.

Zatem można zapytać, Jakże-to Święty Bóg, jako Ojciec duchów, mógł

‘zrodzić’ złe, nie-święte duchy? A może ludzkie zło jest z góry zaplanowanym,

lecz przejściowym (doczesnym), czynnikiem oczyszczania Boskich stworzeń?

Habakuka 1:13 Twoje oczy są zbyt czyste, aby mogły patrzeć na zło, nie możesz

spoglądać na bezprawie. Dlaczego jednak przypatrujesz się przewrotnym, milczysz,

gdy bezbożny pożera sprawiedliwego?

Współczesna nauka przynosi nadzwyczaj sugestywne i wiarygodne, choć

jedynie fragmentaryczne wyjaśnienie tego fenomenu, o czym za chwilę.

Najpierw jednak wejrzyjmy do Biblii. Ponieważ okazało się, że wielka jest

złość człowieka na ziemi, to zrozumiałą dla nas konsekwencją tego stała się

Boska konieczność wykreowania metody pozbycia się duchów złych.

Nie trudno jest dostrzec, że jak tylko do realizacji doskonałego Boskiego

projektu został włączony świadomy, dysponujący wolną wolą podmiot ludzki,

to natychmiast wszystko ulegało zepsuciu. Ludzie nie byli skłonni zostać

naśladowcami Boga pod względem Jego świętych atrybutów. Dlatego już w

Księdze Rodzaju 6:5-6 czytamy, iż żałował Bóg, że uczynił człowieka .

1.Mojż.6:3 I rzekł Pan: Nie będzie przebywał duch mój w człowieku na zawsze, gdyż

jest on tylko ciałem. Będzie więc życie jego trwać sto dwadzieścia lat.

Jednak dla Wszechmogącego Boga nie ma niczego niemożliwego.

Umieszczenie ducha ludzkiego w „odzieniu ze skór”, z którym duch ten tak

dalece się utożsamia, że śmierć „odzienia” stanowi również śmiertelny kres jego

własnej osobowości, okazało się genialną metodą eliminacji duchów złych. Jak

przy tym zachować przy wiecznym życiu duchy dobre? – Po prostu poprzez

zarządzenie śmierci powszechnej a następnie zmartwychwstanie tylko świętych

zmarłych, co jest uwarunkowane zwycięskim przejściem próby doczesności.

Jeremiasza 32:27 Oto Ja jestem Pan, Bóg wszelkiego ciała: Czy jest dla mnie coś

niemożliwego?

1.Mojż.3:17-19 …do Adama [Bóg] rzekł: „… W pocie oblicza twego będziesz jadł

chleb, aż wrócisz do ziemi, z której zostałeś wzięty; bo prochem jesteś i w proch się

obrócisz.

Adam więc, jak każdy „ssak wyższy”, wrócił do martwego prochu ziemi (nie

spełnił duchowych kryteriów ustanowionych dla wieczności świętego żywota).

Biblia informuje, że początkowy chaos duchowy w odzieniach ze skór, które

żyją dzięki Boskiemu tchnieniu życia (1.Mojż.2:7) mógł zostać uporządkowany

dzięki wykreowaniu ścieżki kolejnych przekształceń: a) doczesności, → b)

śmierci ciała, czyli odzienia ze skór, (‘śmierć pierwsza’, dla wszystkich) oraz →

c) zmartwychwstania lecz jedynie wybranych ludzkich duchowości świętych,

przy równoczesnym zaniechaniu wzbudzenia (ze ‘śmierci pierwszej’ do

wieczności) duchowości złych.

Odstąpienie Boga od zmartwychwzbudzenia do wieczności duchów złych,

zmarłych we własnych ciałach, stanowi ich ‘śmierć drugą’ i ostateczną.

Objawienie 20:6 Błogosławiony i święty ten, który ma udział w pierwszym

zmartwychwstaniu ; nad nimi druga śmierć nie ma mocy, lecz będą kapłanami Boga i

Chrystusa…

Objawienie 21:8 Udziałem zaś bojaźliwych i niewierzących, i skalanych, i zabójców, i

wszeteczników, i czarowników, i bałwochwalców, i wszystkich kłamców będzie jezioro

płonące ogniem i siarką. To jest śmierć druga .

Współcześnie okazało się, że jeden z działów matematyki, tzw. rachunek

operatorowy, operujący abstrakcyjnym pojęciem tzw. zmiennej zespolonej ,

„przy okazji” przynosi nam obraz potwierdzający i matematycznie

wyjaśniający Boski proces eliminacji złych duchów z niebiańskiego obszaru

Świętego Jedynego Ojca duchów wszelkiego ciała. Otóż przejście ducha

ludzkiego poprzez śmierć jego własnego ciała (środowiska aktywności

energetycznej) z dziedziny czasu F(τ) do widmowej dziedziny częstości S(jω),

(„Bóg – wiara, duch – mara”), jest w naszej ziemskiej doczesności

nieuniknione, powszechne, oraz matematycznie jednoznaczne (operatorowa

„transformacja prosta” – wzór dolny).

Hebrajczyków 9:27 … postanowione jest ludziom raz umrzeć , a potem sąd…

()

∞

∫

(

)

−

∞

(

)

∫

)

−

τω

−

∞

W wiecznej matematyce i w uniwersalnej fizyce, do dziedziny widma S(jω)

mogą zostać przetransformowane wszystkie energetyczne realizacje „po czasie”.

Odnośnie życia duchów oznacza to, że każdy ludzki duch, dobry lub zły, po

śmierci jego ciała - środowiska jego działalności, otrzymuje swą indywidualną

charakterystykę widmową. Tak ‘ometkowany’, jako nieaktywny, może na półce

niebiańskiej przeleżeć całą wieczność. Do życia potrzebuje on środowiska –

ciała, w którym mógłby ponownie podjąć aktywną działalność, podobnie jak

nieuaktywniony program komputerowy, aby działać, potrzebuje swego

energetycznego środowiska operacyjnego. Jednak „transformacja odwrotna”, z

dziedziny widma do dziedziny czasu, jest już niejednoznaczna – wzór górny. Do

dziedziny czasu F(t) mogą zostać przetransformowane tylko niektóre, wybrane

przez Żyjącego, widma S(jω) (duchy). To eschatologiczne wyjaśnienie stało się

(

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: