Uczę się z Ekoludkiem-program edukacji wczesnoszkolnej.pdf

PROGRAM

EDUKACJI WCZESNOSZKOLNEJ

w klasach I-III

szkoły podstawowej

UCZĘ SIĘ Z EKOLUDKIEM

Opracowanie:

mgr Halina Pięta

mgr Dominika Orzechowska

mgr Iwona Tolak

dr hab. Magdalena Stępień

SPIS TREŚCI

Wstęp ……………………………………………………………………………………

Założenia programu ……………………………………………………………

II.

Podstawy pedagogiczno-psychologiczne i filozoficzne programu ………..

III. Model programu ………………………………………………………………..

IV. Plan nauczania w klasach I – III ………………………………………………

Zadania i cele kształcenia ……………………………………………………..

VI. Podstawowe kompetencje uczniów zdobywane w trakcie kształcenia

1. Klasa I …………………………………………………………………

3. Klasa III ………………………………………………………………

VII. Płaszczyzny integrujące treści kształcenia ……………………………………

VIII. Metody i formy realizacji programu ……………………………………………

IX. Metody sprawdzania i oceniania osiągnięć edukacyjnych uczniów …………

Uwagi o realizacji programu ……………………………………………………

XI. Wykaz lektur dla klas I – III ……………………………………………………

Bibliografia ………………………………………………………………………………

2. Klasa II ………………………………………………………………..

WSTĘP

Punktem wyjścia do opracowania programu „Uczę się z Ekoludkiem” była podstawa

programowa kształcenia ogólnego dla szkół podstawowych z 23 grudnia 2008 r. obniżająca

obowiązek szkolny do sześciu lat.

Wiek XXI to okres przemian społecznych, naukowych i informacyjnych, które mają

znaczący wpływ na edukację. Wskazują na konieczność ciągłej modernizacji kształcenia

i nowego spojrzenia na edukację dzieci najmłodszych, których rozwój staje się coraz bardziej

dynamiczny. Są to dzieci, które szybciej się rozwijają i szybciej się uczą, potrafią wcześniej

czytać i pisać, i również, jak potwierdzają badania, szybciej osiągają właściwy poziom

dojrzałości szkolnej. Dlatego wcześniejsza nauka w szkole da sześciolatkowi większe

możliwości rozwoju.

Obniżenie obowiązku szkolnego, tak jak w większości krajów Europy do sześciu lat,

jest u nas potrzebne i korzystne. Wymaga to wielu przedsięwzięć, działań i zmian

organizacyjnych, w tym również programów nauczania, które uwzględnią możliwości

sześciolatków i stworzą im odpowiednie warunki do nauki i zabawy.

Proponowany program umożliwia w pełni realizację celów i zadań edukacji

wczesnoszkolnej. Zakłada organizację procesu edukacyjnego umożliwiającego opartą na

edukacji przedszkolnej i łagodne przejście z kształcenia całościowego do nauczania

przedmiotowego w wyższych klasach szkoły podstawowej.

Zgodnie z programem edukacji wczesnoszkolnej, zasadniczym celem jest

wspomaganie dziecka w rozwoju intelektualnym, emocjonalnym, społecznym, fizycznym,

estetycznym i etycznym, aby dziecko na miarę swoich możliwości było przygotowane do

życia zgodnie z samym sobą, ludźmi i przyrodą.

łównym wyznacznikiem doboru treści zawartych w programie są ściśle

zdefiniowane w podstawie programowej standardy wiedzy i umiejętności wymagane po

klasie pierwszej i na koniec I etapu edukacyjnego oraz wskazanie, że edukacja na tym

poziomie ma być przyjazna, radosna i przeplatana zabawą.

Program „Uczę się z Ekoludkiem” na wstępie wyjaśnia podstawy pedagogiczno-

-psychologiczne i filozoficzne, które wyznaczyły jego konstrukcję i dobór treści

merytorycznych. Treści ujęte w układzie spiralnym i otwartym wzajemnie się przenikają

i uzupełniają.

Kolejne rozdziały prezentują ogólne cele i zadania kształcenia zintegrowanego,

kompetencje uczniów oraz zoperacjonalizowane cele edukacyjne. Tabele wskazują, co

uczeń wie, rozumie, potrafi wykonać, umie zastosować w odniesieniu do proponowanych

zakresów treści w każdym roku nauki.

Program wskazuje nie tylko to, czego uczyć, ale również jak uczyć. Wśród podanych

metod kształcenia akcentuje proces dochodzenia uczniów do wiedzy, a procedury osiągania

celów stanowią ogólne opisy czynności uczniów i nauczyciela w dążeniu do ich realizacji.

Przedstawiony program „Uczę się z Ekoludkiem” ma charakter otwartego procesu

edukacyjnego, ukierunkowanego na pełny rozwój ucznia, kształtowania jego umiejętności

i postaw zależnych od indywidualnych predyspozycji i uzdolnień.

W programie znajdziemy również opis założonych osiągnięć edukacyjnych uczniów

i propozycje ich pomiaru.

I. ZAŁOŻENIA PROGRAMU

1. Podstawowym założeniem programu „Uczę się z Ekoludkiem” jest wspomaganie

wielokierunkowego rozwoju dziecka oraz umożliwianie mu całościowego poznawania

świata przy akcentowaniu jego twórczej postawy i wielostronnej aktywności rozwijającej

wszystkie sfery osobowości. Dążymy do tego, aby aktywność dziecka była różnorodna,

angażująca wyobraźnię, myślenie, emocje i działanie. Tylko tak zdobywana wiedza jest

trwała i uwewnętrzniona.

2. Edukacja na tym etapie głównie skupia się na emocjonalno-motywacyjnej stronie

osobowości. Polega na kształceniu stosunku dziecka do świata i ludzi, i odwołuje się do

uniwersalnych relacji z otaczającą rzeczywistością – z przyrodą, społeczeństwem,

kulturą, nauką i techniką.

3. Dziecko rozwija się poprzez stałe, dynamiczne i wzajemne relacje ze swoim bliższym

i dalszym środowiskiem. Nie jest to wyizolowane środowisko społeczne czy przyrodnicze.

”Naprawdę środowisko życia na Ziemi jest wielostronnie powiązaną całością. Prawie

nigdzie nie ma już przyrody, która nie byłaby zmieniona przez człowieka. Nie ma też

takiego elementu świata ludzkiego, który byłby całkowicie oderwany i niezależny od

przyrody”. 1 Zadaniem edukacji jest „przywrócenie równowagi pomiędzy przyrodniczym

i ludzkim wymiarem istnienia człowieka”, ich wzajemne powiązanie, rozumienie

złożoności i troska o wspólne dobro. W tym kontekście będziemy używać pojęcia

edukacja przyrodnicza i ekologiczna. Jest ona mocno zaakcentowana, zarówno w

celach, jak i w zadaniach szkoły zawartych w podstawie programowej. Dlatego

„rozbudzanie potrzeby kontaktu z przyrodą” jest obszarem priorytetowym w programie

„Uczę się z Ekoludkiem”.

4. Dziecko żyje i rozwija się w swoim otoczeniu, w nierozerwalnym związku ze swoim

otoczeniem. „Ja – przeżywam i doświadczam świat wokół mnie” – to główne założenie

interaktywnego modelu przyrodniczo-ekologicznego rozwoju dziecka, wprowadzonego

przez Uriego Bronfenbrennera 2 , a rozwijanego przez wielu pedagogów, zgodnie z którym

dziecko „zanurzone” w swoim bliższym i dalszym środowisku przyrodniczo-społecznym

rozwija się poprzez stałe, dynamiczne i wzajemne relacje. Te wzajemne relacje ilustruje

model teoretyczno-metodyczny omawianego programu.

1 E. Pytlak, H. Waszkiewicz (2002) w: Problemy teorii i praktyki, M. Żytko (red.), Wydawnictwo Akademickie

ŻAK , s.66

2 A. Brzezińska (2000), Psychologia wychowawcza , w: Strelau (red), Psychologia, Gdańskie Wydawnictwo

Psychologiczne

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: