U 4-letniej dziewczynki stwierdzono obecność plam na skórze koloru kawy z mlekiem oraz asymetrię twarzy i zniekształcenia kości. U tej dziewczynki można oczekiwać:
A. braku macicy i jajowodów,
B. przyspieszonego dojrzewania,
C. opóźnionego dojrzewania
D. obecności dysgenetycznych gonad,
E. aberracji chromosomalnych.
Uzasadnienie:
Opisane objawy składają się na zespół McCune-Albrighta, który przebiega z przedwczesnym dojrzewaniem płciowym.
Zaznacz prawdziwe określenie dotyczące zespołu Mayera-Rokitansky’ego-Kűstnera:
1. występuje pierwotny brak miesiączki, którą można wywołać po próbie E-P,
2. badanie kariotypu często wykrywa aberracje struktury chromosomów,
3. często współistnieją wady układu moczowego,
4. charakterystyczny jest prawidłowy rozwój piersi i zewnętrznych narządów płciowych z nieobecnym lub skąpym owłosieniem pachowym i łonowym.
A. 1,3
B. 3,4
C. 2,3
D. 3
E. 4
Kobiety z zespołem Mayera-Rokitansky’ego-Kűstnera charakteryzują się prawidłowym kariotypem, prawidłowym rozwojem piersi i zewnętrznych narządów płciowych oraz owłosieniem pachowym i łonowym. Często współistnieją wady układu moczowego. Brak miesiączki wynika zwykle z braku macicy.
Wskaż nieprawdziwe określenie dotyczące zespołu policystycznych jajników (PCOS):
1. stosunek LH/FSH zawsze jest > 2,
2. wszystkie cykle są bezowulacyjne,
3. stwierdzenie hyperprolaktynemii wyklucza rozpoznanie PCOS,
4. stwierdzenie prawidłowej sekrecji insuliny wyklucza rozpoznanie PCOS,
5. wzrasta ryzyko zachorowania na raka endometrium i sutka.
A. 1,2,3,4
B. 1,2,4
C. 1,3
D. 2,3,4
E. 2,4,5
Jedynie stwierdzenie dotyczące wzrostu ryzyka zachorowania na raka endometrium i sutka jest prawdziwe dla określenia PCOS.
Kluczowe znaczenie w przypadku wtórnego braku miesiączki ma oznaczenie:
A. PRL,
B. FSH, LH,
C. Estradiolu.
D. TSH,
E. Żadne z powyższych.
W pierwszej kolejności należy potwierdzić lub wykluczyć obecność stanów chorobowych przebiegających z hyperprolaktynemią.
Zespół hyperstymulacji jajników (OHSS) występuje najczęściej u kobiet:
1. powyżej 35 rż,
2. z PCOS,
3. otyłych,
4. gdy stosowano analogi GnRH,
5. przy niskim stężeniu estradiolu.
A. 1,2,3,4,5
B. 2
C. 2,3,4
D. 2,3,4,5
E. 2,4
Wzrost ryzyka OHSS notuje się u kobiet młodych (poniżej 35rż), szczupłych, z PCOS, gdy stosowano analogi GnRH i przy wysokich poziomach estradiolu.
Wskaż prawdziwe określenia dotyczące leczenia zespołu hyperstymulacji jajników (OHSS):
1. podstawowe znaczenie ma postępowanie zachowawcze polegające na monitorowaniu parametrów stanu ogólnego,
2. stosowanie roztworu albumin jest wskazane mimo, że może powodować przechodzenie większej ilości białka do „trzeciej” przestrzeni,
3. w przypadku średnicy jajników powyżej 12cm postępowaniem z wyboru jest przezskórna biopsja odbarczająca torbieli,
4. stosowanie heparyn drobnocząsteczkowych jest przeciwskazane ze względu na wzrost ryzyka krwawienia do jamy otrzewnowej z powiększonych jajników,
5. w przypadku oligurii lekiem pierwszego rzutu jest diuretyk pętlowy.
A. 1,2
B. 1,2,3
C. 1,2,3,4
D. 1,2,4
E. 1,2,5
Prawdziwe są tylko odpowiedzi zawarte w punktach 1 i 2. W zespole OHSS przeciwskazane jest wykonywanie biopsji jajników, a wskazane stosowanie heparyn. Diuretyki pętlowe stosuje się jako leki kolejnego rzutu, po uprzednim wypełnieniu łożyska naczyniowego.
Do leków stosowanych u kobiet ze stwierdzonym podwyższonym poziomem prolaktyny należą:
1. bromokryptyna,
2. chinagolid,
3. lizuryd,
4. kabergolina,
5. metyldopa.
A. 1
B. 1,2
C. 1,2,3
D. 1,2,3,4
E. 1,2,3,4,5
Wszystkie wyżej wymienione leki, poza metyldopa (zwiększa wydzielanie PRL) znalazły zastosowanie w leczeniu hyperprolaktynemii.
Gestagenami stosowanymi w antykoncepcji hormonalnej działającymi bezpośrednio bez udziału aktywnych metabolitów są:
1. norgestimat,
2. gestoden,
3. desogestrel,
4. lewonorgestrel,
5. dienogest.
A. 1,2,3
B. 1,3,5
C. 2,3,5
D. 2,4,5
E. 3,4,5
Gestoden, lewonorgestrel i dienogest są aktywnymi substancjami wywierającymi efekt biologiczny. Norgestimat i desogestrel działają głównie przez aktywne biologicznie metabolity.
Określenie „minitabletka” (minipill) w odniesieniu do antykoncepcji hormonalnej dotyczy:
A. preparatów zawierających poniżej 50μg EE w tabletce,
B. preparatów zawierających 30μg i mniej EE w tabletce,
C. preparatów zawierających 20μg i mniej EE w tabletce,
D. preparatów zawierających wyłącznie gestagen,
E. preparatów zawierających 20μg EE w tabletce w połączeniu z gestagenem III generacji.
Określenie „minipill” zarezerwowane jest wyłącznie dla preparatów zawierających same gestageny.
W leczeniu zespołów androgenizacji u kobiet stosuje się następujące leki:
1. octan cyproteronu,
2. spironolakton,
3. flutamid,
4. glikokortykosteroidy,
5. dwuskładnikowa tabletka antykoncepcyjna.
B. 1,2,3,4
C. 1,2,3,4,5
D. 1,2,3,5
E. 1,2,4,5
Na wynik testu ciążowego opartego na oznaczaniu HCG teoretycznie mogą wpłynąć poziomy następujących hormonów:
1. LH,
2. FSH,
3. TSH,
4. ACTH,
5. PRL.
W badaniu ogólnym nasienia u 21-letniego mężczyzny stwierdzono prawidłową ilość plemników całkowicie nie wykazujących ruchu. W wywiadzie częste, nawracające zapalenia płuc. W badaniu usg jamy brzusznej stwierdzono obecność wątroby po lewej stronie. Na podstawie powyższych danych można ustalić rozpoznanie zespołu:
A. Kallmanna,
B. Klinefeltera,
C. Kartagenera,
D. Reifensteina,
E. Morrisa.
W zespole Kartagenera defektowi budowy błony śluzowej wielu narządów, który polega na obecności nieruchomych rzęsek, towarzyszy odwrócenie trzewi.
Do najczęściej występujących zaburzeń funkcji osi podwzgórze-przysadka-jajnik, występujących w endometriozie zalicza się:
1. nieprawidłową folikulogenezę,
2. brak owulacji,
3. luteinizację niepękniętego pęcherzyka,
4. defekt fazy lutealnej,
5. hyperprolaktynemię.
Wszystkie wyżej wymienione objawy mogą towarzyszyć endometriozie.
Podwyższony poziom prolaktyny u kobiet może być przyczyną:
1. plamień przedmiesiączkowych,
2. rzadkich miesiączek,
3. mlekotoku,
4. niewydolności lutealnej,
5. cykli bezowulacyjnych.
B. 1,2,3,4,5
E. 2,3,5
Wszystkie wyżej wymienione objawy mogą towarzyszyć hyperprolaktynemii.
piotr.wlodarski