TPL 5x.doc

(114 KB) Pobierz

WYKŁAD TEN ZOSTAŁ ZREDAGOWANY NA PODSTAWIE ZAPISU AUDIO, JEDNAKŻE ZE WZGLĘDU NA DOSYĆ CHAOTYCZNY SPOSÓB PRZEDSTAWIENIA MATERIAŁU, KTÓRY STWORZONY ZOSTAŁ W OPARCIU O SKRYPT, POZWALAM SOBIE NA POPRAWĘ JEGOŻ NA PODSTAWIE TEGOŻ SKRYPTU. JEŻELI FORMA TA NIE ODPOWIADA ODBIORCY, POSIADAM RÓWNIEŻ ZAPIS SUROWY, KTÓRY W RAZIE KONIECZNOŚCI MOGĘ UDOSTĘPNIĆ.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Wykład z Technologii Postaci Leku

 

Wykład 5

 

Leki recepturowe, magistralne - produkt leczniczy wytwarzane w aptece na podstawie recepty lekarskiej zestawionej przez lekarza, a przypadku produktu leczniczego zwierzęcego na podstawie recepty wystawionej przez lekarza weterynarii.

 

Leki galenowe – preparaty galenowe sporządzane wg przepisów zawartych w FP bądź w farmakopeach uznawanych przez państwa członkowskie Unii Europejskiej

 

Farmakopea (wg Prawa Farmaceutycznego) – urzędowy spis surowców farmaceutycznych i leków

 

Surowce farmaceutyczne – substancje lub mieszaniny substancji wykorzystuje się do sporządzania produktów leczniczych

 

W farmakopei zawarte są podstawowe wymagania odnoszące się do jakości produktów leczniczych i metod ich badania

 

Obecnie mamy FP VI – VII Farmakopea jest tłumaczeniem farmakopei europejskiej – ale dotyczy ona metod badań analitycznych (tom I) – II tom, będący obecnie w przygotowaniu, zawierać będzie monografię

 

Leki gotowe – produkt leczniczy (wyrób medyczny) wytwarzany przez farmaceutyczne zakłady przemysłowe, wprowadzony do obrotu pod określoną nazwą i w określonym opakowaniu

 

Nazewnictwo produktów leczniczych wg FP określa prawo farmaceutyczne, na podstawie ustawy z 2001 roku

 

Produkt leczniczy – substancja lub mieszanina substancji przedstawiana jako posiadająca właściwości zapobiegania lub leczenia chorób u występujących ludzi lub zwierząt lub podawana w celu postawienia diagnozy lub w celu przywrócenia sprawności zdrowotnej, poprawienia lub modyfikacji fizjologicznych funkcji organizmu poprzez działanie farmakologiczne immunologiczne lub metaboliczne;

 

Produkt leczniczy roślinny – produkt leczniczy zawierający jako składniki czynne jedną lub więcej substancji roślinnych albo jeden lub więcej przetworów roślinnych, albo jedną lub więcej substancji roślinnych w połączeniu z jednym, lub więcej przetworem roślinnym

 

Substancja roślinna – wykorzystywane głównie całe lub podzielone rośliny lub części roślin

 

Przetwory roślinne – przetwory otrzymane przez poddanie substancji roślinnym procesom takim jak ekstrakcja, destylacja etc.

 

Nazewnictwo produktów leczniczych

Produkty lecznicze, zamieszczone w FP VI, mają w tytule nazwę łacińską i polską. Łacińskie nazwy surowców farmaceutycznych, będących substancjami chemicznymi, odpowiadają międzynarodowym nazwom potocznym. Tworzenie nazw łacińskich substancji i preparatów:

  1. nazwy obojętnych substancji chemicznych – nazwa jednowyrazowa, zapisywana jak rzeczowniki rodzaju nijakiego 2 deklinacji (np. Mentholum)
  2. nazwy kwasów – składają się z dwóch wyrazów i rozpoczynają się od głównego typu związku, tu Acidum  (np. Acidum salicylicum, a nie Salicylicum acidum, Acidum boricum)
  3. nazwy soli – złożone z 2 wyrazów i zaczynają się od określenia kationów (np. Natrii chloridum, Natrii sulfas)

4.       nazwy surowców roślinnych – w pierwszej kolejności podajemy nazwę rodzaju lub gatunku rośliny, a następnie nazwę części roślinny (np. Adonidis vernalis herba, Althaeae folium, Althaeae radix, Chamomillae anthodium, Quercus cortex)

  1. nazwy preparatów farmaceutycznych – tworzy się podając na początku nazwę surowca farmaceutycznego lub produktu, z którego otrzymano lek, a następnie podając nazwę postaci (np. Acidi acetylsalicylici tabulettae)

 

Recepta – pisemne zlecenie lekarza, skierowane do farmaceuty, na jej podstawie farmaceuta wydaje lub wykonuje i wydaje lek z apteki; stanowi dokument na podstawie którego jest rozliczana jest należność za lek pomiędzy apteką a zakładem ubezpieczającym pacjenta; rozporządzenie określa nam sposób i tryb wystawiania recept, ich przechowywanie, sposób realizacji, sposób kontroli itd.

 

Tab. Układ recepty z uwzględnieniem tradycyjnej terminologii łacińskiej (wg skryptu)

 

Określenie

łacińskie

Tekst recepty

Objaśnienie

Uwagi

Inscriptio

Nazwa i adres zakładu leczniczego, w którym wystawiono receptę (lub nazwisko i adres lekarza wystawiającego receptę)

Pieczątka lub nadruk

Nomen aegroti

Jan Kowalski

Ul. Bajkowa 1

Białystok

Nazwisko chorego i adres

Dane chorego

Praepositio

(Invocatio)

Rp.

Recipe

Weź (polecenie dla farmaceuty)

Praescriptio

(Ordinatio)

Ephedrini hydrochloridi  0,1

 

Coffeini natrii benzoatis  0,5

Natrii benzoatis  1,0

Sirupus simplicis  30,0

 

Aquae destillatae  ad  100,0

Basis = Remedium cardinale

Adiuvans

 

Corrigens

 

Vehiculum

Lek zasadniczy (gotowy lub recepturowy)

Lek wspomagający

 

Środek poprawiający smak, zapach lub wygląd

Podłoże (rozpuszczalnik)

Subscriptio

M.f.mixt.

Misce, fiat mixtura

Zmieszaj, niech powstanie mieszanka

Signatura

D.S. 3xdz. łyżeczkę od herbaty

Da signaturam (Da signum)

Oznacz

Datum

09.02.2004 r.

Data wystawienia recepty

Pisemnie lub pieczątka

Nomen medici

Jan Nowak

ul. Zamkowa 2

Białystok

Imę i nazwisko, adres, nr prawa wykonywania zawodu

Pieczątka i własnoręczny podpis lekarza

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Wzór recepty



Podział środków farmaceutycznych w zależności od ich siły działania:

S         wykaz A – środki bardzo silnie działające określane jako trucizny (Verena)

S         wykaz B – środki silnie działające (Separanda)

S         wykaz N – środki odurzające (Narcotica)

 

Środki lecznicze należące do wyżej wymienionych wykazów mogą być wydawane tylko i wyłącznie na podstawie recept lekarskich.

Środki zaliczone do poszczególnych wykazów są wymienione w FP VI; miarą jakie środki należą do poszczególnych grup należą środek silnie działający. Przykłady:

  1. wykaz A:

ü      Argenti nitras – działanie odkarzające, przyżegające

ü      Atropini sulfas – działanie rozkurczowe na mięśnie gładkie

ü      Epinephrinum – zewnętrznie (krople do oczu)

ü      Homatropini hydrobromidum – krople do oczu

ü      Hydrogenii peroxidum 30% - krople do oczu

ü      Physostigmini salicylas – krople do oczu

  1. wykaz B – zawiera bardzo dużo substancji:

ü      Apomorphini hydrochloridum – w leczeniu choroby Parkinsona, radzko jako lek wykrztuśny i wymiotny

ü      Ephedrini hydrochloridum – sympatomimetyczne, zewnętrznie do nosa

  1. wykaz N

ü      Cocaini hydrochloridum – miejscowo znieczulające, zewnętrznie

ü      Morphini hydrochloridum – przeciwbólowe

 

Surowce farmaceutyczne, które są przeznaczone do wykonywania leków recepturowych muszą być   przechowywane w odpowiednich opakowaniach fabrycznych bądź też w opakowaniach własnych apteki. Opakowania te powinny zabezpieczać substancje przed czynnikami szkodliwymi: działanie światła, kurzu czy też wilgoci. Takie naczynia muszą być czytelnie oznakowane odpowiednim napisem, który powinien zawierać:

ü      nazwę surowca farmaceutycznego

ü      nazwę wytwórcy

ü      numer serii

ü      datę ważności (najważniejsze) – przy każdym wykonywaniu leku recepturowego należy to sprawdzać. 

 

Prawo farmaceutyczne określa: kto wprowadzi do obiegu lek przeterminowany, może otrzymać karę w wysokości do 2 lat więzienia. 

Aby zachować większe bezpieczeństwo przy wykonywaniu leków recepturowych stosowane są na naczyniach aptecznych odpowiednie kolory napisów:

ü      wykaz N – biały napis na czarnym tle otoczony czerwoną obwódką

ü      wykaz A – biały napis na czarnym tle otoczony białą obwódką

ü      wykaz B – czerwony napis na białym tle otoczony czerwoną obwódką

ü      Pozostałe środki farmaceutyczne o słabym działaniu bądź obojętnym – czarny napis na białym tle otoczony czarną obwódką

 

Dawki zwykle stosowane, dawki maksymalne, dawkowanie leków dla dzieci:

    1. Dawki zwykle stosowane (zalecane) – wg FP „dawki przeciętne wywołujące zamierzone działanie zapobiegawcze, diagnostyczne lub lecznicze u chorego”; odnoszą się do określonej drogi podania (doustnie, domięśniowo, dożylnie) i przyjęto je dla mężczyzny w wieku 20-40 lat o masie ciała ok. 70 kg
    2. Dawki maksymalne – „największe dawki stosowane w lecznictwie”; przyjęte dla mężczyzny w wieku 20-40 o masie ciała do 70 kg, bez chorób towarzyszących; dawka maksymalna nie powinna być przekroczona, jeżeli lekarz przepisując receptę w przypadku substancji bardzo silnie działających,  silnie działających, odurzających, psychotropowych przekracza dawkę maksymalną, zawsze powinien postawić wykrzyknik, podpisać i podać pieczątkę na znak, że czyni to świadomie. Jeżeli zostanie stwierdzone że maksymalna dawka przekroczona, to obowiązkiem jest kontakt z lekarzem, przy braku możliwości porozumienia z lekarzem farmaceuta może obniżyć dawkę wg przepisu w FP, farmaceuta nie ma prawa przekroczyć zalecanych dawek, w razie nieszczęśliwego wypadku odpowiedzialność bierze na siebie farmaceuta, gdyż lekarz w świetle prawa ma możliwość pomyłki.

 

Tab. Miary domowe stosowane do zażywania leków

 

...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin