Dlaczego nadal zajmujemy się ŚJ.pdf

Natan Chesed: „Dlaczego nadal zajmujecie się Świadkami Jehowy?

Do niektórych autorów piszących na naszej stronie wpływają szczere pytania od

zaniepokojonych Świadków Jehowy. Wyrażają się oni mniej więcej w taki sposób:

„Na pewno teraz, gdy zakosztowaliście światowej wolności, żyjecie po swojemu, ale my

chcemy podobać się Bogu. Co chcecie osiągnąć swoją działalnością – czy zamierzacie nas

głównie krytykować? Nie macie miłości, skoro nas ranicie. Skoro poszliście do innej religii,

to się nią zajmujcie, ale nam dajcie spokój! Dlaczego nie zostawicie w spokoju wiernych,

długoletnich sług Bożych, którzy przewodzą organizacji? W ten sposób dowodzicie, że

jesteście słabi. Utuczyliście się na pokarmie dostarczonym przez ‘niewolnika wiernego i

roztropnego’, a teraz wydaje się wam, że sami doszliście do prawdy. Bóg może ukarać was za

to utratą życia!.

Kochani Świadkowie Jehowy, pozwólcie, że w imieniu moich naszych przyjaciół,

ewangelicznych byłych Świadków Jehowy postaram się odpowiedzieć na Wasze pytania lub

zarzuty. Będzie to swego rodzaju manifest nawróconych byłych członków organizacji

Strażnicy. Pozwólcie, że ustosunkuję się do Waszych wątpliwości po kolei.

„Na pewno teraz, gdy zakosztowaliście światowej wolności, żyjecie po swojemu, ale my

chcemy podobać się Bogu.

Jest niezaprzeczalnym faktem, że niejeden były Świadek po opuszczeniu organizacji popada

w drugą skrajność. Po latach życia w dyscyplinie moralnej zamierza teraz odreagować,

używając życia do woli. Niektórzy popadają w niemoralność płciową, doprowadzając swe

małżeństwa do rozpadu. Kawalerowie i panny angażują się w stosunki przedślubne lub żyją

bez ślubu. Są jednostki, które zaczynają palić papierosy i obficie raczą się różnymi trunkami

czy używkami. Pewne osoby popadają w sceptycyzm, niewiarę lub stają się zdeklarowanymi

ateistami.

Choć nie potępiamy takich osób, to jednak zdecydowanie odcinamy się od życia w grzechu,

od wszelkiej bezbożności. Jesteśmy gronem ewangelikalnych byłych Świadków Jehowy, co

znaczy, że każdy z nas uwierzył Ewangelii Chrystusowej, przyjął wiarą Chrystusa jako

Zbawiciela i poddał się Mu jako swemu Panu. „Jak więc przyjęliście Jezusa Chrystusa, Pana,

tak też – zjednoczeni z Nim – postępujcie, jako ludzie zakorzenieni w Nim,

jako ci, którzy się w Nim budują i w Nim umacniają swą wiarę – zgodnie z tym, jak was

nauczono. Przy tym zaś niech przepełnia was wdzięczność (Kolosan 2:6-7, Nowe

Przymierze, dalej NP).

W żadnym wypadku nie chcemy żyć po swojemu, lecz naszym celem jest uwielbianie Boga

całym naszym postępowaniem. „Przeto czy jecie, czy pijecie, czy cokolwiek innego czynicie,

wszystko na chwałę Bożą czyńcie (1 Koryntian 10:31, BWP).

Nasze życie nie należy do nas, lecz do Chrystusa, a Jego nauki są dla nas codziennym

przewodnikiem. „Przynagla nas bowiem miłość Chrystusa. Doszliśmy do przekonania, że

jeżeli jeden umarł za wszystkich, to wszyscy umarli. A za wszystkich umarł Chrystus po to,

aby ci, którzy żyją, już więcej nie żyli dla siebie, lecz dla Tego, który za nich umarł i

zmartwychwstał (2 Koryntian 5:14-15, BP). Dążymy do jak największego stopnia

uświęcenia, by grzech był coraz mniej obecny w naszym życiu, i żebyśmy coraz bardziej

wzrastali w naszym podobieństwie do Chrystusa.

W pewnych dziedzinach przyjęliśmy wyższe mierniki niż te, które obowiązywały w

organizacji. Na przykład stoimy na gruncie nierozerwalności związku małżeńskiego, w myśl

Słów Pana: „Co zatem Bóg połączył, człowiek niech nie rozdziela (Marka 10:9, NP).

Ponadto niejeden z nas jest całkowitym abstynentem, by stawiać siebie za wzór w kraju

utrapionym plagą alkoholizmu (Tytusa 2:7).

„Co chcecie osiągnąć swoją działalnością – czy zamierzacie nas głównie krytykować?

Kochani, naszym celem na pewno nie jest sama krytyka nauk i praktyk Świadków Jehowy. Są

strony internetowe, gdzie oprócz krytyki Świadków nie przedstawia się żadnego pozytywnego

przesłania i nie daje się nic w zamian za nauki Towarzystwa. Choć poczuwamy się do tego,

by polemizować z niektórymi poglądami Strażnicy, to jednak czynimy to jako naśladowcy

starożytnych mieszkańców Berei, którzy porównywali naukę apostoła Pawła z Pismem

Świętym.

W Strażnicy z 1 kwietnia 2002 roku, na stronach 4-5, w artykule „Szukaj Boga sercem i

umysłem zalecono nam wszystkim wzorowanie się na Berejczykach:

„Na przykład niektórzy mieszkańcy macedońskiego miasta Berea ‘przyjęli słowo [Boże] z największą

gotowością umysłu, każdego dnia starannie badając Pisma, czy tak się rzeczy [wyjaśniane przez Pawła

i jego towarzyszy] mają’ (Dzieje 17:11). Warto tutaj zwrócić uwagę na dwie sprawy. Po pierwsze,

Berejczycy przejawiali gotowość słuchania Słowa Bożego. Po drugie, nie przyjmowali wszystkiego

bezkrytycznie, tylko sprawdzali to w Pismach . Chrześcijański misjonarz Łukasz wyraził się

z uznaniem o postawie Berejczyków i powiedział, że są ‛szlachetnie usposobieni’. Czy ty też

przejawiasz takie szlachetne usposobienie, jeśli chodzi o sprawy duchowe? (wytłuszczenie moje –

N.C.).

W innej Strażnicy , z 1 grudnia 2006 roku, na stronie 7, w artykule „Zdemaskowanie

antychrysta, pod śródtytułem „Sprawdzajcie natchnione wypowiedzi słusznie zauważono:

„Biorąc to wszystko pod uwagę, powinniśmy usłuchać rady apostoła Jana, by nie podchodzić lekko do

naszych wierzeń. Napisał on: ‘Nie każdej natchnionej wypowiedzi wierzcie, lecz sprawdzajcie

natchnione wypowiedzi, czy pochodzą od Boga, ponieważ wyszło na świat wielu fałszywych

proroków’ (1 Jana 4:1).

Warto się wzorować na ‛szlachetnie usposobionych’ mieszkańcach Berei z I wieku n.e. Ludzie ci

‘przyjęli słowo z największą gotowością umysłu, każdego dnia starannie badając Pisma, czy tak się

rzeczy mają’ (Dzieje 17:10, 11). Berejczycy byli gotowi się uczyć, ale też pilnie sprawdzali, czy

wypowiedzi Pawła i Sylasa mają uzasadnienie w Pismach. Również dzisiaj prawdziwi

chrześcijanie nie ulegają wpływowi popularnych poglądów, lecz ściśle trzymają się Biblii.

Apostoł Paweł napisał: ‘O to wciąż się modlę, żeby wasza miłość coraz bardziej i bardziej obfitowała

w dokładne poznanie i pełne rozeznanie ’ (Filipian 1:9).

Jeżeli jeszcze tego nie czynisz, staraj się nabywać ‘dokładnego poznania i pełnego rozeznania’,

dowiadując się, czego naprawdę uczy Biblia. Ci, którzy naśladują Berejczyków, nie dają się zwieść

‘sfałszowanym słowom’ antychrystów (2 Piotra 2:3). Cieszą się wolnością, którą zapewnia

poznanie prawdy o Chrystusie […] (Jana 8:32, 36) (wytłuszczenia moje, N.C.).

W Strażnicy z 1 marca 1989 roku, na stronach 6-7, w artykule „Czy masz umysł otwarty na

nowe poglądy? zamieszczono jeszcze inne, trafne uwagi:

„Musimy być wybredni w przyjmowaniu nowych poglądów. Postąpimy słusznie, biorąc wzór

z Berejczyków, którzy ‘codziennie badali Pisma, czy tak się rzeczy mają [jak nauczał Paweł]’ (Dzieje

Apostolskie 17:11, Bw ). Greckie słowo oddane tu przez ‘badać’ oznacza: ‘dociekać starannie

i dokładnie, jak na rozprawach sądowych’ (A. T. Robertson: Word Pictures in the New Testament

[Obrazy słowne w Nowym Testamencie]). Zamiast podzielać bezkrytycznie każdą wypowiedzianą

nową opinię, musimy przeprowadzić staranne i wnikliwe badania, jak to czyni sędzia, który ma

rozstrzygnąć jakąś kwestię.

Jeżeli będziemy wybredni, to nie pozwolimy, by porwał nas jakiś przelotny kaprys albo nowe idee,

które w gruncie rzeczy mogą się okazać szkodliwe. Na przykład w latach sześćdziesiątych zaczęto

mówić o tak zwanej nowej moralności i niejeden uznał ją za ciekawy, nowy pomysł. Jednakże po

bliższym zbadaniu wyszło na jaw, że jest to tylko nowy szyld starej, pociągającej za sobą zgubne

skutki niemoralności. Podobnie w Niemczech, nękanych w latach dwudziestych trudnościami

gospodarczymi, hitleryzm bez wątpienia wydał się wielu ludziom wspaniałą, nową ideą, a przecież

w końcu doprowadził do jakże strasznych udręk!

Na szczęście Stwórca wyposażył nas w probierz do oceny nowych poglądów. Jest nim Jego

natchnione Słowo, Biblia. Kierowanie się jej wytycznymi w życiu rodzinnym oraz w kontaktach

z drugimi pomoże nam sprawdzić wartość wielu nowych opinii głoszonych obecnie przez socjologów,

psychologów i innych rzekomych specjalistów w tych dziedzinach (Efezjan 5:21 do 6:4; Kolosan 3:5-

14). Rady biblijne dotyczące więzi z Bogiem i bliźnimi stanowią narzędzie umożliwiające ocenę

licznych szerzących się dziś nowatorskich sądów na temat religii (Marka 12:28-31). Dokładna wiedza

z Biblii pomoże nam stwierdzić, czy nowa idea ma jakąś praktyczną wartość, czy też nie. Dzięki temu

zdołamy ‛upewnić się o wszystkim i trzymać się mocno tego, co szlachetne’ (1 Tesaloniczan 5:21)

(wytłuszczenia moje, N.C.).

Podpisujemy się pod powyższymi myślami obydwoma rękami – taka jest nasza zasada

postępowania.

Dokładamy też starań, by unikać zajadłej i niemiłosiernej krytyki Świadków Jehowy, a

podawać jedynie obiektywne i starannie opracowane argumenty. Pamiętamy o Złotej Regule

z Mateusza 7:12: „Dlatego wszystko, co chcecie, żeby ludzie wam czynili, wy też im

podobnie czyńcie; takie w istocie jest znaczenie Prawa i Proroków (NŚ). Mamy bowiem

świadomość, że my także jesteśmy śmiertelnikami i odpowiemy przed Bogiem, jeśli

szerzylibyśmy kłamstwo na czyjkolwiek temat. Unikamy stosowania „argumentum ad

personam. Jak podaje Wikipedia, jest to „argument skierowany do osoby –

pozamerytoryczny sposób argumentowania, w którym dyskutant porzuca właściwy spór i

zaczyna opisywać faktyczne lub rzekome cechy swego przeciwnika, nie przebierając przy

tym w słowach. Choć znamy pewne przykre fakty na temat niektórych dawnych

przywódców Towarzystwa Strażnica, to nie gustujemy w atakowaniu ludzi. Wolimy

spokojnie analizować ich poglądy w świetle Biblii.

Jak zapewne zauważyliście, nie zamieszczamy na naszych stronach doniesień o skandalach, w

których brali udział Świadkowie ani nie poruszamy kwestii trybu postępowania organizacji w

sprawie przypadków pedofilii. Po prostu nie interesują nas te zagadnienia. Wychodzimy z

założenia, że takie sprawy potwierdzają tylko prawdę o zepsuciu człowieka przez grzech. O

wiele ważniejsze jest dla nas głoszenie jedynej drogi ratunku od grzechu. W Ewangelii Jana

8:34-36 znajdujemy Słowa Pana: „Zaprawdę, zaprawdę wam mówię: Każdy, kto grzeszy, jest

niewolnikiem grzechu. Ponadto niewolnik nie pozostaje w domu na zawsze; syn pozostaje na

zawsze. Jeżeli więc Syn was wyzwoli, to będziecie rzeczywiście wolni (NŚ). Wierzymy, że

tylko Jezus jest w stanie wyzwolić człowieka z jego grzesznego stanu. Każdy z nas osobiście

tego doświadczył.

Zmierzamy zatem do tego, by Świadkom i byłym Świadkom o otwartych umysłach

dostarczyć wartościowego materiału, który pobudzi ich do konstruktywnych rozważań o

Bogu i Biblii. Dzięki takiej lekturze, a także dzięki obejrzeniu naszych wykładów, odbiorcy

będą mogli spojrzeć na różne tematy biblijne i historyczne pod nowym kątem. Mamy

nadzieję, że zostaną w ten sposób ubogaceni oraz przybliżą się do Boga Ojca i do Chrystusa

bardziej niż kiedykolwiek przedtem.

Zgadzamy się z radą zamieszczoną w Strażnicy z 1 kwietnia 1999 roku, na stronie 21, w

akapicie 4, w artykule „Kto kształtuje twój sposób myślenia?:

„Oczywiście, żeby ‛wiedzieć, co się dzieje’, musisz mieć otwarty umysł i chętnie korzystać z dobrych

rad. Zdrowy umysł, tak jak zdrowe ciało, potrzebuje odpowiedniego pożywienia, by dobrze

funkcjonować (Przysłów 5:1, 2). Brak informacji może się okazać równie zabójczy jak dezinformacja.

A zatem choć musisz chronić swój umysł przed zwodniczymi myślami i filozofiami, nie nastawiaj się

krytycznie bądź sceptycznie do wszystkich otrzymywanych rad i wiadomości (1 Jana 4:1).

Podzielamy pogląd Strażnicy z 1 marca 1989 roku, wyrażony w artykule „Czy masz umysł

otwarty na nowe poglądy?:

„NIEKTÓRZY ludzie nie dopuszczają do swego umysłu żadnych nowych poglądów. Nie przyjmują

ich może po prostu dlatego, że są odmienne od ich dotychczasowych zapatrywań (s. 5).

Apelujemy do Was słowami autora wyżej wymienionego artykułu:

„Nie zamykaj dostępu do swego umysłu poglądom, które mogą ci przynieść wiecznotrwałe

dobrodziejstwa (s. 7).

„Nie macie miłości, skoro nas ranicie

Nie jesteśmy przeciwko Świadkom Jehowy jako ludziom. Kochamy Świadków i wielokrotnie

tego dowiedliśmy, chociażby pomagając niektórym z nich pod względem materialnym,

ponieważ nie zajął się nimi miejscowy zbór. Możemy powtórzyć za apostołem Pawłem: „Czy

stałem się nieprzyjacielem waszym dlatego, że wam prawdę mówię? (Gal. 4:16, BW).

Rozważcie komentarz Strażnicy do tego wersetu:

„APOSTOŁ Paweł dostrzegł kiedyś potrzebę skorygowania chrześcijan mieszkających w Galacji.

A ponieważ zapewne pragnął zapobiec żywieniu urazy, zapytał: ‘Czyż więc stałem się waszym

nieprzyjacielem, bo mówię wam prawdę?’ (Galatów 4:16).

Przez ‛mówienie im prawdy’ Paweł nie stawał się ich wrogiem. W gruncie rzeczy działał zgodnie

z biblijną zasadą: ‘Razy przyjaciela są oznaką wierności’ (Przypowieści [Przysłów] 27:6, Biblia

warszawska ). Wiedział, jak łatwo jest urazić dumę błądzących. Mimo to uświadamiał sobie, że

powstrzymywanie się od skarcenia grzesznika mogłoby być równoznaczne z odmawianiem mu prawa

do jednego z przejawów miłości Jehowy Boga (Hebrajczyków 12:5-7). Dlatego jako wierny przyjaciel

mający na celu trwałą pomyślność zboru, Paweł nie cofnął się przed udzieleniem napomnienia. […]

Dzięki wnikliwości pochodzącej od Boga psalmista napisał: ‘Gdyby mnie smagał prawy, byłaby to

lojalna życzliwość, a gdyby mnie upominał, byłby to olejek na głowę, przed którym moja głowa nie

chciałaby się wzbraniać’ (Psalm 141:5) – Strażnica z 15 czerwca 2001 roku, s. 32, artykuł „Razy

przyjaciela.

Natomiast w innej publikacji znajdujemy pomocne wyjaśnienie:

„Branie udziału w ratowaniu innych po katastrofie na pewno jest szlachetne i zasługuje na pochwałę.

Ale niewątpliwie jeszcze cenniejsze jest ratowanie bliźnim życia przez ostrzeganie ich, zanim spadnie

nieszczęście. Niestety, jak pokazuje historia, ludzie ostrzegający drugich przed katastrofą często są

niemile widziani, ponieważ w czasie, gdy to robią, niełatwo dostrzec zagrożenie. Osoby takie nieraz

spotykają się ze sceptycyzmem. Pomaganie ludziom nieświadomym swej niebezpiecznej sytuacji

wymaga wiele wytrwałości i poświęceń ( Strażnica z 1 września 2002, s. 6, artykuł „Dobrzy sąsiedzi

to skarb; wytłuszczenie moje, N.C.).

Tak jest także w naszym wypadku. Wszyscy mamy obowiązki rodzinne, zborowe i

zawodowe, lecz wykupujemy czas, by pomagać szczerym Świadkom Jehowy i byłym

Świadkom. Narażamy się przez to na niezrozumienie lub niechęć ze strony Świadków, ale

miłość do Chrystusa i do bliźnich oraz duch ofiarności nie pozwalają nam zaniedbać tej

działalności.

„Skoro poszliście do innej religii, to się nią zajmujcie, ale nam dajcie spokój!

Przede wszystkim muszę wyjaśnić, że zmiana, jaka zaszła w naszym życiu nie polega jedynie

na przejściu z jednej religii do drugiej religii. Było to przejście ze stanu, w którym

znajdowaliśmy się poza Nowym Przymierzem, do stanu, w którym staliśmy się jego

uczestnikami, odkupionymi krwią Chrystusa. Było to przejście od sytuacji, w której nie

mieliśmy Chrystusa jako Pośrednika, do sytuacji, w której jest On naszym Pośrednikiem i

pewnym fundamentem naszego zbawienia. Wcześniej jako członkom organizacji Świadków

odmawiano nam uczestnictwa w Nowym Przymierzu i pozbawiano nas Jezusa jako

Pośrednika. Oto dowód, fragment artykułu z cyklu „Pytania czytelników, ze Strażnicy nr

2/1980 r., strona 24:

„Słowo ‘pośrednik’ występuje w Chrześcijańskich Pismach Greckich jedynie sześć razy i w biblijnym

zastosowaniu ma zawsze związek z formalnie zawartym przymierzem.

Mojżesz był ‘pośrednikiem’ przymierza Prawa, które stanęło między Bogiem a narodem izraelskim

(Gal. 3:19, 20). Natomiast Chrystus jest ‘pośrednikiem Nowego Przymierza’, jakie Jehowa zawarł

z duchowym Izraelem, ‘Izraelem Bożym’, którego członkowie będą służyć w niebie u boku Jezusa

w charakterze królów i kapłanów (Hebr. 8:6; 9:15; 12:24; Gal. 6:16). W okresie, kiedy Bóg wybierał

kandydatów do nowego przymierza, apostoł Paweł napisał, że jest ‘jeden (...) pośrednik między

Bogiem a ludźmi’, mianowicie Chrystus (1 Tym. 2:5). Logicznie rzecz biorąc, Paweł stosuje tutaj

określenie ‘pośrednik’ w takim samym znaczeniu, w jakim go użył w pięciu innych wypadkach przed

napisaniem słów z Listu 1 do Tymoteusza 2:5, odnoszących się do tych, którzy wówczas objęci byli

nowym przymierzem z Chrystusem jako ‘pośrednikiem’. A zatem w sensie ściśle biblijnym Jezus

jest ‘pośrednikiem’ tylko dla pomazańców.

Nowe przymierze zakończy się wyniesieniem do chwały ostatka związanego teraz tym przymierzem,

którego pośrednikiem jest Chrystus. Tworząca się dzisiaj ‘wielka rzesza’ tak zwanych ‘drugich

owiec’ nie jest objęta nowym przymierzem (wytłuszczenia moje, N.C.).

Gdy nawróciliśmy się do Chrystusa, dostąpiliśmy przebaczenia grzechów i otrzymaliśmy

Ducha Świętego. Żaden z nas nie ma najmniejszych wątpliwości co do tego, że jest w Nowym

Przymierzu z Bogiem i że Jezus jest jego Pośrednikiem.

Ważna uwaga: Nikogo nie wyciągamy na siłę z organizacji. Nie nachodzimy nieproszeni

domów Świadków Jehowy i nie narzucamy im swoich poglądów. Nie robimy pikiet w trakcie

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: