zabawy tradycyjne.doc

adycyjne

Zabawy tradycyjne

Coraz częściej w przedszkolach bawimy się z dziećmi w zabawy tradycyjne.

To dobrze, ponieważ poprzez zabawy tradycyjne stymulujemy rozwój

czynności motorycznych, sensorycznych, społecznych, intelektualnych

i językowych dzieci przedszkolnych.

Dzieci uczestnicząc w zabawach tradycyjnych:

- poznają jej przebieg,

- przyswajają sobie zasady zabawy,

- muszą umieć przewidywać,

- uczą się cierpliwie czekać na swoją kolej,

- uczą się naśladować wybranego przewodnika zabawy,

- uczą się podejmować decyzje,

- poznają tradycyjne zabawy polskie,

- uczą się przy okazji o regionach naszego kraju. ….

Oto wybrane przykłady zabaw:

       Koło młyńskie

Koło młyńskie za cztery reńskie

Kółko nam się połamało

Cztery reńskie kosztowało

A my wszyscy bęc!

Połączone koło wiruje przy śpiewie. Przy słowie „bęc” dzieci padają

na podłogę, trzymając się za ręce. Następnie wstają i zabawa

zaczyna się na nowo.

Lata ptaszek po ulicy

Lata ptaszek po ulicy

Szuka sobie ziarn pszenicy

A ja sobie stoję w kole

I wybieram kogo wolę.

A ty ptaszku, spiesz się spiesz.

Kogo lubisz tego bierz!

Koło wiruje przy śpiewie. Wybrane dziecko – ptaszek stojące w jego

środku dobiera sobie partnera do tańca. Później następuje zmiana.

 Wstał niedźwiedź zuchwały

Stary niedźwiedź mocna śpi

Stary niedźwiedź mocno śpi

My go nie budzimy, bo się go boimy

Jak się zbudzi będzie zły!

Pierwsza godzina niedźwiedź śpi

Druga godzina niedźwiedź chrapie

Trzecia godzina niedźwiedź łapie!

Koło wędruje przy śpiewie. Wybrane dziecko – niedźwiedź kuca w środku

koła z zasłoniętymi oczami. Niedźwiedź budzi się przy słowach piosenki

„trzecia godzina niedźwiedź łapie” i zaczyna gonić uciekające dzieci.

Złapane dziecko jest niedźwiedziem. Zabawa trwa nadal.

Ojciec Wirgiliusz

Ojciec Wirgiliusz uczył dzieci swoje

A miał ich wszystkich sto dwadzieścia troje

Hejże dzieci, hejże ha, hejże ha, hejże ha

Róbcie wszystko to co ja, to co ja, to co ja.

Połączone koło wiruje przy śpiewie. Jedno z dzieci stoi w środku koło

– jest ojcem Wirgiliuszem. Wykonuje gest lub ruch, który naśladuje

reszta dzieci. Następnie wybiera innego Ojca Wirgiliusza i zabawa

trwa nadal.

Mam chusteczkę haftowaną

Mam chusteczkę haftowaną, co ma cztery rogi.

Kogo kocham, kogo lubię rzucę mu pod nogi.

Tej nie kocham, tej nie lubię, tej nie pocałuję.

A chusteczkę haftowaną tobie podaruję.

Dzieci ustawione w kole. Jedno z nich jest na środku z chusteczką w ręku.

Dziecko obraca się w przeciwnym kierunku niż koło. Na słowa „tej nie

kocham, tej nie lubię, tej nie pocałuję.” – macha chusteczką w kierunku

dzieci. Na koniec piosenki daruje wybranemu dziecku chusteczkę

i zabawa trwa nadal.

W poniedziałek rano

W poniedziałek rano kosił ojciec siano

Kosił ojciec kosił ja, kosiliśmy obydwa.

W środku koła wybrane dziecko jest ojcem i wykonuje gesty

odpowiednie do słów piosenki. Dzieci w takt melodii naśladują

ruchy ojca. W następnych zwrotkach dzieci kolejno zmieniają

dni tygodnia i czynności „grabił”, „suszył”, „ zwoził”.

Konopki

Bawmy się w konopki, w konopki

Ale małe snopki, ale małe snopki

Hop hop, mało nas i ty Kasiu chodź do nas.

Koło krąży przy śpiewie. Dwoje dzieci wiruje w środku. Po każdej

zwrotce przyłącza się do nich dziecko wymienione po imieniu w piosence.

Nie chcę cię …

Nie chcę cię, nie chcę cię, nie chcę cię znać

Chodź do mnie, chodź do mnie rączkę mi daj

Prawą mi daj, lewą mi daj i już się na mnie nie gniewaj.

Prawą mi daj, lewą mi daj i już się na mnie nie gniewaj.

Dzieci ustawione parami do siebie. Na słowa „nie chcę cię, nie chcę cię,

nie chcę cię znać” wykonują  ręką gest wskazujący odejście i odsuwają się

od siebie. Na słowa „chodź do mnie, chodź do mnie rączkę mi daj”

przysuwają się do siebie jednocześnie wskazują ręką gest „chodź”.

Podają sobie ręce jak w piosence i obracają się dookoła.

Nitko

Nitko, nitko, hej niteczko

Zwijaj mi się równiuteńko

W ładny kłębek mi się zwiń

Tylko mi się nie rozerwij.

Nitko, nitko , hej niteczko

Rozwijaj się równiuteńko

W ładne kółko się rozwiń

Tylko mi się nie rozerwij.

Dzieci ustawione w szeregu trzymają się za ręce. Jedno prowadzi.

Rząd zwija się podczas śpiewania wokół niego. Gdy dzieci śpiewają

drugą zwrotkę, rząd się rozwija.

Karuzela

Chłopcy, dziewczęta, dalej śpieszmy się

Karuzela czeka wzywa nas z daleka

Starsi już poszli, a młodsi jeszcze nie.

Hej hop sa sa  jak ona szybko mknie

Hej dalej, dalej do zabawy śpieszmy się.

Dzieci tworzą dwa koła, jedno wewnątrz drugiego. Koła poruszają się

w przeciwnych kierunkach cwałem bocznym. Nauczycielka inscenizuje

piosenkę w dowolny sposób.

Mało nas

Mało nas, mało na do pieczenia chleba

Jeszcze nam, jeszcze nam Pawła tu potrzeba

Dużo nas, dużo nas do pieczenia chleba

Więc już nam, więc już nam Pawła nie potrzeba.

Zabawa podobna do „Bawmy się w Konopki”. Gdy koło jest ostatecznie

duże wówczas dzieci wymieniane z imienia odłączają się.