Czerwona porzeczka (łac. Ribes spicatum Robson, syn. R. schlechtendalii)
Rodzina: agrestowate (Grossulariaceae)
Opis rośliny : : Jest to dorastający do 5 m krzew liściasty o charakterystycznym zapachu. Łodygę stanowią drobne, owłosione gałązki. Liście porzeczki są duże, dłoniaste, 3-5 klapowe, w nasadzie ucięte lub sercowate. Owoc stanowią jagody, małe, czerwone.Występuje nie tylko jako krzew, ale także jako żywopłot lub forma pienna, która jest najbardziej atrakcyjna. Małe kwiaty zebrane w długie grona pojawiają się w kwietniu, owoce zaś w czerwcu i lipcu. Służy jako roślina dająca owoce lub jako roślina ozdobna ogrodów lub parków.
Siedlisko : Czerwona porzeczka rośnie na glebie zasobnej, próchnicznej i odpowiednio wilgotnej o odczynie kwaśnym – ok. 6,0 pH.
Surowiec zielarski : owoce
Główne związki : cukier, pektyny, duże ilości witaminy C i witaminy PP, , garbniki i antocyjany oraz składniki mineralne, w tym bor i jod, a także związki żelaza, fosforu, wapnia i magnezu.
Działanie i zastosowanie : Świeże owoce porzeczek mogą być przydatne w leczeniu awitaminoz i niedoborów witamin w przebiegu ciężkich chorób. Liście porzeczek zawierają olejek eteryczny, garbniki, kwasy organiczne i sole mineralne, głównie związki boru i magnezu, mają właściwości moczopędne. Garbniki zawarte w liściach mają właściwości przeciwzapalne i ściągające. Odwary z liści czerwonej porzeczki mogą być wykorzystywane w leczeniu biegunek lub, zewnętrznie, w leczeniu chorób skóry.
joluska67