Słonka.pdf

Sÿonki pobierajħ pokarm tylko z ziemi i wody. Nie ƌerujħ na owadach

latajħcych. Ich wielkim przysmakiem sħ larwy ochotkowatych oraz jĶtkowatych, jak

rwnieƌ larwy komarw. Z podmokÿego podÿoƌa, za pomocħ wyspecjalizowanego

dzioba, wydobywajħ z bÿota wszelkie moƌliwe i jadalne bezkrĶgowce oraz miĶczaki. W

okresie wiosennym pobierajħ teƌ czasem pokarm roŰlinny np. stare jagody (tylko w

przypadkach braku pokarmu zwierzĶcego).

Ptak ten naleƌħcy do brodzħcych, nazywany leŰnym prostodziobem, (tÿumaczenie z

ÿaciny) wystĶpuje w wiĶkszoŰci naszych ÿowisk.

W porze wiosennej, tuƌ po przylocie, rozpoczynajħ siĶ toki sÿonek. Nazywane

przez myŰliwych âciħgamiÒ loty zygzakowate samcw odbywajħ siĶ ŰciŰle ustalonħ,

codziennie tħ samħ trasħ. Trwajħ one czĶsto aƌ do kośca czerwca. Podczas lotu samce

wydajħ charakterystyczny charczħcy odgÿos, zwany popularnie âchrapaniemÒ. Loty

godowe majħ miejsce tuƌ przed zachodem sÿośca i trwajħ kilkadziesiħt minut prawie

do zapadniĶcia ciemnoŰci. NajczĶstszymi trasami ciħgw sħ obrzeƌa ÿħk i podmokÿych

lasw oraz dukty leŰne w pobliƌu mokradeÿ i bagien. W okresie godowym latajħ tylko

samce, samice natomiast siedzħ na ziemi wydajħc delikatne posykiwania, ktre wabiħ

samce. Podczas tokw naziemnych, ktre majħ miejsce gdy samiec odnajdzie samicĶ,

dochodzi do szeregu podskokw oraz figur tanecznych, aby zdobyĚ serce wybranki.

Gniazda sÿonek sħ Űwietne zamaskowane i nawet zbliƌajħc siĶ do nich, ciĶƌko

zauwaƌyĚ ich obecnoŰĚ. W gnieƊdzie przygotowanym z suchych traw samica skÿada

trzy do piĶciu jaj, ktre wysiaduje przez trzy tygodnie. Samiec nie angaƌuje siĶ w

wychowanie potomstwa. Ani podczas wysiadywania, ani podczas odchowywania

mÿodych, ktre to trwa okoÿo szeŰciu tygodni.

Sÿonki zamieszkujħ na obszarze caÿej Europy i Azji. Ich areaÿ lĶgowy rozciħga

siĶ szerokim pasem od Europy Űrodkowej aƌ po Chiny i JaponiĶ. Za teren bytowania

sÿonki obierajħ najczĶŰciej wilgotne i podmokÿe lasy bogate w larwy owadw oraz

wszelkiego rodzaju stawonogi. Ich ulubionymi terenami sħ podmokÿe grħdy i olsy.

WystĶpuje praktycznie na terenie caÿego kraju z wyjħtkiem terenw grskich.

Sÿonka widywana jest praktycznie tylko w czasie lotu, jako ƌe teren jaki obiera

sobie za siedlisko, z powodu podmokÿoŰci, jest trudno dostĶpny dla ludzi i dlatego jej

tryb ƌycia uznaĚ moƌna za skryty. Widujemy zazwyczaj samce, ktre w trakcie

zygzakowatych ciħgw potrafiħ nagle robiĚ skrĶty niemal dziewiĶĚdziesiĶciostopniowe

z prĶdkoŰciħ dochodzħcħ stu kilometrw na godzinĶ.

Sÿonka jest ptakiem o gabarytach maÿego goÿĶbia, z nogami i dziobem

przystosowanymi do brodzenia w pÿytkiej wodzie i zbierania pokarmu z muÿu. Szata

upierzenia jest wybitnie maskujħca, w barwach brħzowych, rdzawych i szaro-

popielatych z mozaikħ skomplikowanego wzoru. Gÿowa jest krtka i ozdobiona

czarnymi pasami, zakośczona dziobem, ktry sÿonka jest w stanie otwieraĚ w poÿowie

dÿugoŰci. Ta tzw. zakÿadka umoƌliwia otworzenie czĶŰci przedniej dzioba podczas

grzebania w mule aby chwyciĚ zÿapanego owada niczym pĶsetħ. Podczas lotu dzib

sÿonki opuszczony jest w dÿ, aby lotnik mgÿ obserwowaĚ teren wysoko

umieszczonymi oczami. Ubarwienie sÿonki zmienia siĶ w ciħgu roku. Na wiosnĶ jest

jaŰniejsze, z czasem aƌ do jesieni ciemnieje. Sÿonki najwiĶksza wagĶ osiħgajħ pƊnym

latem, najlƌejsze sħ tuƌ po tokach, czyli w okresie wiosennym.

Nad gatunkiem tym trwa wiele rozwaƌaś co do stanu populacji i prb zdjĶcia

go z listy gatunkw ÿownych. W roku 2006 odbyÿo siĶ w naszych ÿowiskach oficjalne

liczenie tych ptakw. Podobne akcje, bĶdħ konieczne aby utrzymaĚ wiedzĶ na temat

liczebnoŰci tego ptaka oraz utrzymaĚ odpowiedni stan populacji, umoƌliwiajħcy nam

polowanie na ciħgach.

Ï pirka przy ogonie sÿonki, czĶsto bĶdħce trofeum myŰliwego.

Ï odgÿos wydawany przez samca podczas ciħgu.

Ïlot godowy samca nad swoim terytorium .

Ï pojedyncza lotka sÿonki

Ï czas godowy sÿonek.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: